Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. : "Αιτήματα του κόσμου της εργασίας"
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Ενωτικού Μέτωπου Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων:
Θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένο και στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου, στην λίστα θεμάτων διαλόγου, σε δεσπόζουσα θέση, να συμπεριλαμβάνονται τα ζητήματα – αιτήματα του κόσμου της εργασίας. Απαιτούσαμε και αναμέναμε από την ΓΣΕΕ να προκαλούσε αυτό το διάλογο, όμως δεν ένοιωσε την ανάγκη για κάτι τέτοιο, γεγονός που δείχνει την πλήρη απομόνωση της από το κοινωνικό γίγνεσθαι και τους εργαζόμενους.
Η παράταξή μας στον σύντομο χρόνο της προεκλογικής περιόδου, επιδίωξε και πέτυχε να πραγματοποιήσει συναντήσεις με κόμματα και κινήματα, τα οποία είναι αντίθετα με τις μνημονιακές πολιτικές και παλεύουν μαζί με τους εργαζόμενους για την ανατροπή τους.
Αντιπροσωπεία της Γραμματείας της παράταξης μας συνάντησε με χρονολογική σειρά:
Με ευθύνη της παράταξης μας, λόγω του σύντομου προεκλογικού χρόνου, δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε αντίστοιχα συναντήσεις διαλόγου με το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΜΑΡΣ
Αποφασίσαμε να μην πραγματοποιήσουμε συνάντηση με την Χρυσή Αυγή, γιατί ο φασισμός είναι εχθρός των εργαζομένων, με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη, γιατί ο διάλογος μεταξύ θύτη και θύματος δεν έχει νόημα, και το Ποτάμι, γιατί με τις δηλώσεις του κου Θεοδωράκη είναι φανερή η απέχθεια του για τον κόσμο της εργασίας.
Το κείμενο διαλόγου και θέσεων το οποίο καταθέσαμε είναι το ακόλουθο:
Βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο της πολιτικής των μνημονίων, μια πολιτική που έφερε τους εργαζόμενους σε κατάσταση απελπισίας, φτώχειας, εξαθλίωσης και απόγνωσης.
Τα τραγικά στοιχεία της ανεργίας, της μετανάστευσης, των αυτοκτονιών και των ποσοστών της φτώχειας καταγράφουν και επαληθεύουν τα τραγικά αποτελέσματα που επιφέρει η νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία παίρνει «σάρκα και οστά» μέσα από τα μνημόνια.
Σε όλο αυτό το διάστημα ξεδιπλώθηκε μια πρωτόγνωρη επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που ξεκινάει από τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, το εισόδημα και τους όρους διαβίωσης και κλιμακώνεται στα δικαιώματα, στις οργανώσεις εκπροσώπησης των συμφερόντων τους και στην αποδυνάμωση του Εργατικού Δικαίου.
Οι μισθοί δεν μπορούν πλέον να δώσουν στους εργαζόμενους ούτε ένα έστω ανεκτό βιοτικό επίπεδο και αν απομένει κάτι από την εξασφάλιση των αναγκαίων προς το ζην αγαθών, υφαρπάζεται από τους φόρους και τα κάθε μορφής χαράτσια.
Η «μαύρη», παράνομη και ανασφάλιστη εργασία έχουν γίνει κανόνας στην αγορά εργασίας.
Οι συντάξεις μετατράπηκαν σε επιδόματα, το δημόσιο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, υπάρχουν τυπικά και επί της ουσίας εκχωρούν ολοένα και περισσότερες παροχές στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η παιδεία αποδιαρθρώνεται έτσι ώστε να «αναγνωριστεί» ως αναγκαίος ο ρόλος της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ένας ρόλος που θα αποδώσει στην Παιδεία βαθειά ταξικά χαρακτηριστικά.
Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται όσο – όσο σε δήθεν επενδυτές και σε πολλές περιπτώσεις περίπου χαρίζεται, όπως στην περίπτωση του «Ελληνικού».
Η κύρια κατοικία εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων απειλείται από τις τράπεζες και τα κοράκια που κερδοσκοπούν σε βάρος μας, μέσα από τους πλειστηριασμούς.
Με λίγα λόγια, δεν έχει τίποτα όρθιο μπροστά στον οδοστρωτήρα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αντί στην περίοδο αυτή, οι εργαζόμενοι να έχουμε ως σημείο αναφοράς για αγώνες και διεκδικήσεις το Συνδικαλιστικό Κίνημα, αυτό, μέσα από τη συνειδητή στάση και απουσία της ηγεσίας του σε επίπεδο Γ.Σ.Ε.Ε., απαξιώνεται στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας και δυσφημείται εύκολα από τα συστημικά Μ.Μ.Ε. με στόχο να αφαιρεθεί κάθε δυνατότητα αντίστασης και συλλογικής δράσης.
Στις 25 Γενάρη, οι εργαζόμενοι με τη ψήφο μας έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα και να χαράξουμε μια καλύτερη προοπτική.
Η παράταξη του Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. θα σταθεί πάντα με ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη φωνή και άποψη δίπλα στους εργαζόμενους – συνάδελφους μας και στις διεκδικήσεις τους, χωρίς να υποστείλει κανένα αίτημα.
Για να αλλάξει το μεσαιωνικό τοπίο που επιβλήθηκε στην αγορά εργασίας ευνοώντας το δυνατό πόλο στο δίπολο κεφάλαιο – εργαζόμενοι, πρέπει άμεσα να παρθούν μέτρα στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης δικαιωμάτων και προστασίας των εργαζόμενων.
Διεκδικούμε:
Η Γραμματεία του Ε.Μ.Ε.Ι.Σ.
Θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένο και στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου, στην λίστα θεμάτων διαλόγου, σε δεσπόζουσα θέση, να συμπεριλαμβάνονται τα ζητήματα – αιτήματα του κόσμου της εργασίας. Απαιτούσαμε και αναμέναμε από την ΓΣΕΕ να προκαλούσε αυτό το διάλογο, όμως δεν ένοιωσε την ανάγκη για κάτι τέτοιο, γεγονός που δείχνει την πλήρη απομόνωση της από το κοινωνικό γίγνεσθαι και τους εργαζόμενους.
Η παράταξή μας στον σύντομο χρόνο της προεκλογικής περιόδου, επιδίωξε και πέτυχε να πραγματοποιήσει συναντήσεις με κόμματα και κινήματα, τα οποία είναι αντίθετα με τις μνημονιακές πολιτικές και παλεύουν μαζί με τους εργαζόμενους για την ανατροπή τους.
Αντιπροσωπεία της Γραμματείας της παράταξης μας συνάντησε με χρονολογική σειρά:
- Την Κοινωνική Συμφωνία που εκπροσώπησε η Πρόεδρος της, κα Λούκα Κατσέλη και αντιπροσωπεία του Τομέα Μαζικών Κινημάτων.
- Τον Σύριζα, που εκπροσώπησε ο Γενικός Γραμματέας του, κος Δημήτρης Βίτσας.
- Τους Ανεξάρτητους Έλληνες, που εκπροσώπησε ο Γενικός Γραμματέας, κος Ιωάννης Μοίρας, μαζί με τους κκ Σπύρο Κούρτη, υποψήφιο Β’ Αθήνας, Θανάση Τζάτζιο, Αν. Γραμματέα Συνδικαλισμού και Νίκο Δαγλαρτζή, μέλος Ε.Ε. και Γραμματέα Συνδικαλισμού.
- Την ΔΗΜΑΡ, που εκπροσώπησε ο Γενικός Γραμματέας, κος Θανάσης Θεοχαρόπουλος μαζί με τον κο Δημήτρη Χατζησωκράτη, μέλος της Ε.Ε.
Με ευθύνη της παράταξης μας, λόγω του σύντομου προεκλογικού χρόνου, δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε αντίστοιχα συναντήσεις διαλόγου με το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΜΑΡΣ
Αποφασίσαμε να μην πραγματοποιήσουμε συνάντηση με την Χρυσή Αυγή, γιατί ο φασισμός είναι εχθρός των εργαζομένων, με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη, γιατί ο διάλογος μεταξύ θύτη και θύματος δεν έχει νόημα, και το Ποτάμι, γιατί με τις δηλώσεις του κου Θεοδωράκη είναι φανερή η απέχθεια του για τον κόσμο της εργασίας.
Το κείμενο διαλόγου και θέσεων το οποίο καταθέσαμε είναι το ακόλουθο:
Βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο της πολιτικής των μνημονίων, μια πολιτική που έφερε τους εργαζόμενους σε κατάσταση απελπισίας, φτώχειας, εξαθλίωσης και απόγνωσης.
Τα τραγικά στοιχεία της ανεργίας, της μετανάστευσης, των αυτοκτονιών και των ποσοστών της φτώχειας καταγράφουν και επαληθεύουν τα τραγικά αποτελέσματα που επιφέρει η νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία παίρνει «σάρκα και οστά» μέσα από τα μνημόνια.
Σε όλο αυτό το διάστημα ξεδιπλώθηκε μια πρωτόγνωρη επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που ξεκινάει από τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, το εισόδημα και τους όρους διαβίωσης και κλιμακώνεται στα δικαιώματα, στις οργανώσεις εκπροσώπησης των συμφερόντων τους και στην αποδυνάμωση του Εργατικού Δικαίου.
Οι μισθοί δεν μπορούν πλέον να δώσουν στους εργαζόμενους ούτε ένα έστω ανεκτό βιοτικό επίπεδο και αν απομένει κάτι από την εξασφάλιση των αναγκαίων προς το ζην αγαθών, υφαρπάζεται από τους φόρους και τα κάθε μορφής χαράτσια.
Η «μαύρη», παράνομη και ανασφάλιστη εργασία έχουν γίνει κανόνας στην αγορά εργασίας.
Οι συντάξεις μετατράπηκαν σε επιδόματα, το δημόσιο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, υπάρχουν τυπικά και επί της ουσίας εκχωρούν ολοένα και περισσότερες παροχές στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η παιδεία αποδιαρθρώνεται έτσι ώστε να «αναγνωριστεί» ως αναγκαίος ο ρόλος της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ένας ρόλος που θα αποδώσει στην Παιδεία βαθειά ταξικά χαρακτηριστικά.
Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται όσο – όσο σε δήθεν επενδυτές και σε πολλές περιπτώσεις περίπου χαρίζεται, όπως στην περίπτωση του «Ελληνικού».
Η κύρια κατοικία εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων απειλείται από τις τράπεζες και τα κοράκια που κερδοσκοπούν σε βάρος μας, μέσα από τους πλειστηριασμούς.
Με λίγα λόγια, δεν έχει τίποτα όρθιο μπροστά στον οδοστρωτήρα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αντί στην περίοδο αυτή, οι εργαζόμενοι να έχουμε ως σημείο αναφοράς για αγώνες και διεκδικήσεις το Συνδικαλιστικό Κίνημα, αυτό, μέσα από τη συνειδητή στάση και απουσία της ηγεσίας του σε επίπεδο Γ.Σ.Ε.Ε., απαξιώνεται στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας και δυσφημείται εύκολα από τα συστημικά Μ.Μ.Ε. με στόχο να αφαιρεθεί κάθε δυνατότητα αντίστασης και συλλογικής δράσης.
Στις 25 Γενάρη, οι εργαζόμενοι με τη ψήφο μας έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα και να χαράξουμε μια καλύτερη προοπτική.
Η παράταξη του Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. θα σταθεί πάντα με ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη φωνή και άποψη δίπλα στους εργαζόμενους – συνάδελφους μας και στις διεκδικήσεις τους, χωρίς να υποστείλει κανένα αίτημα.
Για να αλλάξει το μεσαιωνικό τοπίο που επιβλήθηκε στην αγορά εργασίας ευνοώντας το δυνατό πόλο στο δίπολο κεφάλαιο – εργαζόμενοι, πρέπει άμεσα να παρθούν μέτρα στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης δικαιωμάτων και προστασίας των εργαζόμενων.
Διεκδικούμε:
- Εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα μέσα από Σ.Σ.Ε.
- Μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις αξιοπρέπειας.
- Δημόσια Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια – Κοινωνική ασφάλιση.
- Προστασία της πρώτης κατοικίας της λαϊκής οικογένειας.
- Κυνήγι της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της ανασφάλιστης εργασίας.
- Ανάπτυξη με εργαλεία τις παραγωγικές δομές που ανήκουν στον Ελληνικό λαό.
- Πολιτικές που θα μειώσουν τις στρατιές των ανέργων και θα δώσουν άμεση ανακούφιση στις οικογένειές τους. Όχι με προγράμματα προσωρινής εργασίας, σκλαβοπάζαρου. Απαιτούνται ενεργητικές μορφές απασχόλησης.
- Κατάργηση του άρθρου 4 ν. 4303/2014 για τον ΟΜΕΔ που στραγγαλίζει την ελεύθερη κρίση του διαιτητή και επαναφορά της λειτουργίας του ΟΜΕΔ στα προ των μνημονίων πλαίσια.
- Απόδοση κοινωνικών παροχών μέσα από την αναδιανομή των εισφορών μας και επιστροφή των αποθεματικών μας που κλάπηκαν από Ο.Ε.Ε. και Ο.Ε.Κ.
- Επεκτασιμότητα Σ.Σ.Ε.
- Καθορισμός κατώτατου μισθού μέσα από ελεύθερη συλλογική διαπραγμάτευση.
- Σε περίπτωση πτώχευσης επιχειρήσεων να αποδίδονται κατά προτεραιότητα τα οφειλόμενα στους εργαζόμενους και όχι στο ΦΠΑ όπως γίνεται μέχρι σήμερα (ν. 4141/2013, άρθρο 33), ή στις τράπεζες όπως σκόπευαν να κάνουν με σχέδιο νόμο που έχουν καταθέσει στη Βουλή.
- Η μετενέργεια να κατοχυρώνει όλα όσα ισχύουν (οικονομικά και θεσμικά) στους όρους εργασίας και όχι μόνο τον βασικό μισθό συν τα τέσσερα επιδόματα.
- Διατήρηση του ν. 1264/82 και ενίσχυσή του, έτσι ώστε να αφαιρείται το δικαίωμα της δημιουργίας των δήθεν ενώσεων φυσικών προσώπων, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο από εργοδοτικοί μηχανισμοί που αποδέχονται περικοπή δικαιωμάτων και μισθών.
- Κατάργηση της επιταγής επανένταξης ανέργων με το ποσό της επιδότησης ανεργίας για την απασχόλησή τους από επιδοτούμενες επιχειρήσεις.
Η Γραμματεία του Ε.Μ.Ε.Ι.Σ.