Η ιστορία γράφεται μέσα από τους αγώνες που δίνουν οι λαοί. Η 28η Οκτώβρη του 1940 και το έπος της Αντίστασης αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη της δύναμης που έχει ο λαός όταν οργανώνεται και παλεύει για τα δικαιώματά και για την ανεξαρτησία του.

Κανένας εχθρός δεν είναι αρκετά δυνατός, καμία δυσκολία δεν είναι ανυπέρβλητη μπροστά στη λαϊκή θέληση που εκφράζεται με συλλογικό και οργανωμένο τρόπο.

Η μνήμη, όμως, της 28ης Οκτώβρη αποτελεί και μνήμη της μεγάλης νίκης των λαών ενάντια στο φασισμό, που αποδείχτηκε ο καλύτερος συνεργάτης των οικονομικά ισχυρών και βύθισε τους λαούς στη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, φασιστικά νεοναζιστικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλεύονται την οικονομική και πολιτική κρίση, αλλά και το ξεθώριασμα της μνήμης. Η Χ.Α. ξεπροβάλλει μέσα απʼ το βάλτο που δημιούργησαν οι πολιτικές λιτότητας και διάλυσης του κοινωνικού κράτους, που κατέστρεψαν ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Γι' αυτό και σήμερα, η πιο ουσιαστική πράξη μνήμης και τιμής της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης είναι να συνεχίσουμε τους αγώνες για Δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτοί οι αγώνες σήμερα συνδέονται με την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών δυνάμεων που τα στηρίζουν. Με τον αγώνα για μια άλλη πολιτική που θα έχει στον πυρήνα της τις ανάγκες της κοινωνίας, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.

Στην κατάμεστη αίθουσα του Εργατικού Κέντρου πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 25 Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία της περιφέρειας, έκτακτη ευρεία σύσκεψη σχετικά με το ζήτημα της διάνοιξης του ορυχείου της Βεύης, παρουσία και του περιφερειάρχη Δυτ. Μακεδονίας κ. Θόδωρου Καρυπίδη.

Παραβρέθηκαν όλοι οι τοπικοί φορείς καθώς και οι πρόεδροι και κάτοικοι όλων των εμπλεκόμενων τοπικών κοινοτήτων και ακούστηκαν όλες οι απόψεις σχετικά με την υπογραφή της σύμβασης για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης του λιγνιτωρυχείου στην εταιρεία Άκτωρ ΑΤΕ., η οποία όπως φάνηκε δημιουργεί πολλά ερωτηματικά και προβληματίζει έντονα την τοπική κοινωνία.

Το σύνολο των ομιλητών υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των κατοίκων της πληττόμενης περιοχής και τάχθηκε υπέρ των αποζημιώσεων των εργαζομένων στα ορυχεία της ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ, που δεν προβλέπονται από την υπογραφείσα σύμβαση.

“Ο λιγνίτης και τα νερά είναι εθνικά αγαθά που πρέπει να προασπίσουμε, καθώς ανήκουν στο λαό και αυτό επιβάλλει το κράτος δικαίου” ξεκαθάρισε ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης κατά την ευρεία σύσκεψη για το ζήτημα της παραχώρησης του ορυχείου της Βεύης, που πραγματοποιήθηκε στη Φλώρινα το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014.

Στόχος της σύσκεψης ήταν να ακουστούν όλες οι απόψεις σχετικά με τη σύμβαση για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης του λιγνιτωρυχείου στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ Α.Ε. και να ληφθούν αποφάσεις μέσα από συλλογικές διαδικασίες.

Σε ό,τι αφορά στο θέμα της εκμετάλλευσης του κοιτάσματος ο κ. Καρυπίδης δήλωσε κατηγορηματικά πως πάνω απ’ όλα είναι το δημόσιο συμφέρον και πρόκρινε μια συνολική λύση για Βεύη-Κλειδί-Αχλάδα με συγκεκριμένο επιχειρησιακό σχέδιο και χρονοδιάγραμμα, το οποίο θα συναποφασισθεί με τις τοπικές κοινωνίες, ενώ πρόσθεσε ότι όλοι (υπουργείο, κόμματα) θα κληθούν να πάρουν θέση.

“Δεν έχω εξαρτήσεις, ούτε και βαρίδια. Και μόνος μου να μείνω, δεν θα γονατίσω ποτέ στα συμφέροντα” ανέφερε ο Περιφερειάρχης, στέλνοντας μήνυμα πως “δεν θα δώσουμε τα κλειδιά της περιοχής μας σε όσους δεν σέβονται το δημόσιο συμφέρον, τα εργασιακά δικαιώματα και τη βούληση του λαού της περιοχής”.

Τις αμέσως επόμενες ημέρες με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη θα πραγματοποιηθεί λαϊκή συνέλευση στη Βεύη, με στόχο να ακουστούν όλες οι απόψεις και να ενημερωθούν οι κάτοικοι που έχουν και τον τελικό λόγο, όπως προτάσσει η άμεση δημοκρατία.

Η πρόσφατη απόφαση του ΥΠΕΚΑ για παραχώρηση προς εκμετάλλευση του λιγνιτωρυχείου της Βεύης στην Ανώνυμη Τεχνική Εταιρία ΑΚΤΩΡ αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στην παραχώρηση του ορυκτού πλούτου της χώρας στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Υπενθυμίζουμε ότι το 49% της ΔΕΗ A.E και επομένως και των ορυχείων που εκμεταλλεύεται ανήκουν σε ιδιώτες (36% σε αμερικάνικα funds), ενώ ήδη ο ΑΚΤΩΡ εκμεταλλεύεται το Ορυχείο Αχλάδας. Ταυτόχρονα έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ,(η μόνη ευρωπαϊκή εταιρεία που παράγει νικέλιο από αυτόχθονες πηγές), στην ιδιοκτησία της οποίας είναι το λατομείο της Ιεροπηγής Καστοριάς και το Ορυχείο στα Σέρβια, ενώ πριν λίγο διάστημα ψηφίστηκε στη βουλή η πώληση της «μικρής ΔΕΗ» στην ιδιοκτησία της οποίας θα περιέλθει το ορυχείο Αμυνταίου και αλλα κοιτάσματα.

Επίσης στην περιοχή μας ο μοναδικός χουντίτης εκμεταλλεύεται απο την Λευκά Ορυκτά Α.Ε θυγατρική του ομίλου Ankerpoort, και ο ελαφροβαρής άργιλος στα Γρεβενά από την ΓΕΩΕΛΛΑΣ Α.Μ.Μ.Α.Ε, ενώ είναι σε διαδικασία εκχώρησης σε ιδιώτες κοίτασμα χαλαζία στην περιοχή της Μελίτης και ολιβίνη στο Χρώμιο.

Η παραχώρηση του ορυκτού πλούτου σε μονοπωλιακούς ομίλους αποτελεί διαχρονικά πάγια πολιτική όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) που εκπορεύεται απο την Ε.Ε και στόχο έχει την υπεράσπιση της κερδοφορίας τους. Μια κερδοφορία που περνάει σε πολλές περιπτώσεις μέσα από την υπερεκμετάλλευση των κοιτασμάτων χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, με καταστροφή των οικιστικών ζωνών, με καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων κ.α.

Η συγκεκριμένη παραχώρηση έρχεται σε μια περίοδο που είναι σε εξέλιξη ανταγωνισμοί μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο της ενέργειας όπως εκφράστηκαν και με την πώληση της «μικρής ΔΕΗ» για το ποιος όμιλος θα πλασαριστεί καλύτερα στο φαγοπότι του ορυκτού πλούτου και της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και που εκφράζονται και με πολεμικά μέσα σε διάφορες περιοχές (Ουκρανία, Ιρακ, Συρία, Κύπρος κ.α).

Είναι υποκριτική η στάση διαφόρων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων όπως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ που μιλάνε για σκάνδαλο, επικεντρώνουν την κριτική τους στο τίμημα της παραχώρησης ενώ συμφωνούν με το ευρωπαϊκό πλαίσιο για την απελευθέρωση/ιδιωτικοποίηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου από ιδιώτες. Στην ίδια ρότα και εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση (π.χ Καρυπίδης, Βοσκόπουλός ) που αντιδράνε για τη διαδικασία πώλησης ενώ διαπραγματεύονται τους όρους π.χ προτείνοντας να αναλάβει το ορυχείο η ΔΕΗ και να το δώσει υπεργολαβία στον ΑΚΤΩΡ η να γίνει η παραχώρηση με περισσότερα ανταλλάγματα.

Μόνη διέξοδος υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας είναι η δημιουργία ενός Ενιαίου Κρατικού Φορέα Ενέργειας και Ενιαίου Κρατικού Φορέα Εξορυκτικής Βιομηχανίας στα πλαίσια της εργατικής -λαϊκής εξουσίας που στόχο θα έχουν την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς εξαρτήσεις από το εγχώριο και πολυεθνικό κεφάλαιο, να τεθεί η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων, να προστατευτεί η δημόσια υγεία και το περιβάλλον κ.α.

Καλούμε την εργατική τάξη και το λαό να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Η ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών απαιτεί διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων κάτι που δεν είναι εύκολο ούτε μονόπρακτο έργο. Απαιτεί ένα κίνημα που δεν θα υπηρετεί την κυβερνητική εναλλαγή και θα καλλιεργεί αυταπάτες ενός καπιταλισμού με «ανθρώπινο πρόσωπο» και θα στηρίζει τα συμφέροντα του ενός ή του άλλου μονοπωλιακού ομίλου.

Απαιτεί την προώθηση της ενότητας της εργατικής τάξης και τη συμμαχία της με τα λαϊκά στρώματα, την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα ανοίξει το δρόμο για την εργατική - λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τον ορυκτό πλούτο και θα τον θέσει στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.