Με τη σκέψη και τις προσευχές για τις μάνες της Νιγηρίας που περιμένουν τα κορίτσια τους να γυρίσουν στην αγκαλιά τους, τιμούν οι Ελληνίδες την ημέρα της μητέρας. Συγκινητική ήταν η συμμετοχή πολλών ακροατριών και ακροατών στην εκπομπή ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, αποδεικνύοντας ότι οι αποστάσεις δεν έχουν οπωσδήποτε και σύνορα στη συμπόνια.

Δεν έλλειψε και η αναφορά και στις μάνες της Ν. Κορέας που έστειλαν τα παιδιά τους στη σχολική εκδρομή και κατέληξαν στο βυθό της θάλασσας, όπως επίσης και στις μάνες από την Αφρική και την Ασία, που, στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν από τη φωτιά του πολέμου, την καταπίεση και την ανέχεια μπαίνουν στα φουσκωτά η στα σαπιοκάραβα των διακινητών και χάνονται μαζί με τα παιδιά τους στο Αιγαίο. Η σκέψη επίσης ταξίδεψε και στη Συρία όπου οι μάνες που βλέπουν τα παιδιά τους να βασανίζονται μέχρι θανάτου, καθώς επίσης στις μάνες της Ουκρανίας που τα παιδιά τους γίνονται πιόνια στη σκακιέρα των σύγχρονων υπηρετών των συμφερόντων και του φασισμού.

Δεν ξεχάσαμε φυσικά και τις μάνες της Ελλάδας, που λόγω ενός άλλου πολέμου, με όπλα οικονομικού χαρακτήρα, βλέπουν τα παιδιά τους να παίρνουν το δρόμο ης ξενιτιάς (αφού η μητέρα πατρίδα αποδεικνύεται εντελώς άστοργη), τις μάνες που δεν μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί τους γιατί αυτοκτόνησε ο πατέρας, γιατί δεν μπορούν να του φέρουνε γιατρό, να του αγοράσουν φάρμακο, ή  να του πληρώσουν το φροντιστήριο.

Και καθώς σήμερα συμπληρώνονται 11 μήνες από τότε που το μαύρο έπεσε στις οθόνες και στις καρδιές μας, ας σκεφτούμε και τις δικές μας μάνες που βλέπουν τα παιδιά τους θλιμμένα, απογοητευμένα, προδομένα, εξαντλημένα από τις μάταιες προσπάθειες για μια δουλειά, τα βλέπουν επίσης να αρρωσταίνουν η να επιδεινώνεται μια αρρώστια που πρώτα μπορούσαν να ελέγξουν και γενικά να ανατρέπεται όλος ο οικογενειακός προγραμματισμός. Δύο δικές μας συνάδελφοι έχασαν τα παιδιά που κυοφορούσαν, η μια απέβαλε την επομένη της 11ης Ιουνίου εξαιτίας του σοκ και η άλλη το γέννησε νεκρό μετά από μήνες μπροστά στην κονσόλα του μοντάζ.

Ας μας επιτραπεί επίσης να προσθέσουμε ότι  σ' αυτό το διάστημα αρκετοί από εμάς τους απολυμένους και εργαζόμενους στην ΕΡΤΟΠΕΝ χάσαμε τις δικές μας μητέρες, μία συνάδελφος την αδελφή της και άλλη μια τον πατέρα της, ενώ μια ακόμα συνάδελφος-μητέρα και ένας πατέρας συναδέλφου επέλεξαν την απονενοημένη οδό για να φύγουν από τη ζωή.

Αυτές είναι οι δικές μας καταθέσεις εν όψει και της παγκόσμιας ημέρας για την παγκόσμια ημέρα οικογένειας στις 15 Μαΐου.