• O ΣΥΡΙΖΑ συχνά καλείται να αντιμετωπίσει τη «μονταζιέρα» της Ν.Δ. Ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί δεν απαντά στις κατηγορίες που προσάπτει στο κόμμα σας η Συγγρού με το ίδιο «νόμισμα».

 
Αν εννοείτε «ίδιο νόμισμα» τη «μονταζιέρα», η Αριστερά ποτέ δεν την επέλεξε ως μέθοδό της και σίγουρα δεν θα το κάνει ούτε τώρα. Η Ν.Δ. προσπάθησε και προσπαθεί, ανεπιτυχώς, από τη μία να μας ταυτίσει με τρομοκράτες και από την άλλη να πείσει την κοινωνία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ΠΑΣΟΚ. Το μόνο που καταφέρνει είναι να χάνει και τα τελευταία κύτταρα αξιοπιστίας και σοβαρότητας. Εκτιμώ, λοιπόν, ότι δεν «χάνουμε» ως ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη «μονταζιέρα». Αυτό που χάνεται, όμως, είναι η ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης, του διαλόγου και των επιχειρημάτων. Αντί να συζητάμε, εν όψει των ευρωεκλογών, για το ποια Ευρώπη θέλουμε, η Ν.Δ. προσπαθεί, διαστρεβλώνοντας δηλώσεις στελεχών μας, να θέτει «παραπολιτική» ατζέντα. Σ’ αυτό, βέβαια, κάθε άλλο παρά άμοιρη ευθυνών είναι μερίδα των συστημικών ΜΜΕ που στοχοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε ευκαιρία και ακολουθεί πιστά και κατά γράμμα, πολλές φορές, εντολές από το Μαξίμου.
 

•  Ξεκίνησε χτες η εκπομπή προγράμματος από τη ΝΕΡΙΤ. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του νέου σχήματος ποια θα είναι;

 
Το «μαύρο» στην ΕΡΤ ήταν σίγουρα από τις πιο κυνικές και αυταρχικές ενέργειες της κυβέρνησης. Οταν, όμως, το επιτελείο Σαμαρά πήρε την απόφαση να την κλείσει εν μια νυκτί δεν είχε προβλέψει ούτε τους αγώνες των εργαζομένων της ούτε την αντίδραση της κοινωνίας σε όλη την Ελλάδα. Θυμάστε τη συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ και τα δάκρυα των μουσικών της; Τους χιλιάδες συγκεντρωμένους έξω από τις ΕΡΑ σε όλη την Ελλάδα; Αυτές είναι εικόνες που μας έχουν σημαδέψει για πάντα. Και είναι εικόνες υπεράσπισης μιας πραγματικά δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, δημοκρατικής, ανεξάρτητης και πολυφωνικής, που δεν θα είναι το «μαγαζάκι» καμίας κυβέρνησης. Οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αναγνωρίσει τη ΝΕΡΙΤ. Αυτή είναι η μόνη συνεπής πολιτική στάση ως προς τους αγώνες και τις αξίες μας.
 

• Ανήκετε σε μια γενιά που, όπως λένε ορισμένοι, αποστρέφεται το πολιτικό σύστημα. Πώς θα πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ τους νέους και τις νέες ψηφοφόρους να μην επιλέξουν την οδό της αποχής στις επικείμενες ευρωεκλογές;

 
Θεωρώ ότι οι νέοι αποστρέφονται το πολιτικό σύστημα όπως είναι σήμερα. Οχι την πολιτική ως μια έννοια που εμπεριέχει την αμφισβήτηση, τη σύγκρουση και τη δημιουργία. Οι νέοι και οι νέες που πλημμυρίσαμε τις πλατείες όλης της Ευρώπης δεν είμαστε ούτε «απολίτικοι» ούτε «συμβιβασμένοι». Ακόμα και πολλοί από τους νέους που δεν ψηφίζουν είναι ενεργά μέλη των κοινωνιών τους, συμμετέχουν σε εγχειρήματα αυτοοργάνωσης, σε πολιτιστικές πρωτοβουλίες αναζητώντας τρόπους έκφρασης και δημιουργίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τους βλέπει ως άλλη μία «δεξαμενή» ψηφοφόρων. Οπότε δεν τους καλεί να μην απέχουν για να ανεβούν απλώς τα ποσοστά του. Προσπαθεί να τους πείσει και τα καταφέρνει -παρ’ όλο που πρέπει να κάνει και άλλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση- στον βαθμό που είναι πραγματικά δίπλα τους. Και οι νέοι πείθονται να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική -έτσι πείστηκα και εγώ- όταν βλέπουν ότι πολιτική δεν είναι ούτε οι καρέκλες ούτε τα αξιώματα, αλλά αυτό που κάνουν οι απλοί άνθρωποι μέσα στη γειτονιά τους, για να βελτιώσουν τη δική τους καθημερινότητα και των γύρω τους.
 

• Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση και συγκεντρώνει δημοσκοπικά σχεδόν 30%. Την ίδια ώρα η Ευρωπαϊκή Αριστερά φαίνεται ότι θα προσεγγίσει το 7% στις επικείμενες ευρωεκλογές. Θα μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις ένα ευρωπαϊκό κόμμα με αυτό το ποσοστό;

 
Ηδη ο ΣΥΡΙΖΑ επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις στην Ευρώπη –η «Λίστα Τσίπρα» στην Ιταλία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα- και θα το κάνει ακόμα περισσότερο μετά τις ευρωεκλογές. Σκεφτείτε πώς ήταν τα πράγματα για την Αριστερά στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη στην αρχή της κρίσης και πώς είναι σήμερα. Οταν η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο υπήρξε μια σχετική «αμηχανία». Αρθρα επί άρθρων γράφονταν για τις ευθύνες και το στρατηγικό αδιέξοδο της Αριστεράς και των κινημάτων μπροστά στην κρίση. Μετά ήρθε μια σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο: από τις «πλατείες» μέχρι το κίνημα ενάντια στα διόδια και τα χαράτσια. Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε ως η δύναμη εκείνη που ενσάρκωσε την κατάλληλη στιγμή και με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο τις αγωνίες των «από κάτω». Αυτή η κινηματική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ είναι που όχι μόνο τον έχει φέρει στην πρώτη θέση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά έχει δώσει ώθηση και στην Αριστερά όλης της Ευρώπης. Βλέπουμε κινήματα προστασίας των δημόσιων αγαθών να ξεπηδούν σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, με νικηφόρα αποτελέσματα, ενώ η ανταπόκριση των πολιτών στις περιοδείες του Αλέξη Τσίπρα ως υποψηφίου για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι πρωτοφανής. Είμαστε, λοιπόν, αρκετά ρεαλιστές όταν εντοπίζουμε ότι η Αριστερά και οι εργαζόμενοι περνάνε πλέον στην «αντεπίθεση» για μια Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης.
 
………………………………………..
 
Ποια είναι;
 
Η Ράνια Σβίγκου μεγάλωσε στην Κυψέλη και εντάχθηκε ως φοιτήτρια στη Νεολαία Συνασπισμού το 2000. Ηταν η πρώτη γυναίκα που εξελέγη γραμματέας Σπουδάζουσας αριστερού κόμματος, την εποχή που επικεφαλής της Νεολαίας ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Ανήκει στη δεύτερη γενιά των «νέων στελεχών» μαζί με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Μετά το Πάντειο Πανεπιστήμιο συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην πολιτική επιστήμη και την κοινωνιολογία. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτορας στην Κοινωνιολογία της Εργασίας στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ. Εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΝ το 2010 και του ΣΥΡΙΖΑ, στο πρώτο συνέδριό του, όταν και ανέλαβε καθήκοντα στο Γραφείο Τύπου του κόμματος.