Aπόφαση - πρόσκληση: "Με αφορμή την «αξιολόγησης» των δημοσίων υπαλλήλων και ύστερα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου μας προσκαλούμε τα σωματεία εργαζομένων και τους υπαλλήλους του δημοσίου τομέα των νησιών μας σε σύσκεψη την Τετάρτη 7 Μαΐου και ώρα 6:30 μ.μ. στην αίθουσα του Παλαιού Δημαρχείου στον Άγ Κήρυκο, προκειμένου να συντονίσουμε τα βήματά μας και να καθορίσουμε κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες για το ζήτημα αυτό.

Από τη Γενική Συνέλευση".

Αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης

Με αφορμή την υποτιθέμενη αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που μπαίνει άμεσα σε εφαρμογή έχει ανοίξει ένας νέος κύκλος χυδαίας και άθλιας προπαγάνδας από κυβέρνηση και ΜΜΕ. Ποντάροντας στην τακτική του «διαίρει και βασίλευε» προσπαθούν να δημιουργήσουν ψεύτικους εχθρούς και να στρέψουν την μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη και τον ένα κλάδο ενάντια στον άλλο π.χ. ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημόσιων. Έτσι από το οπλοστάσιο έχουν ανασυρθεί όλα τα κλασικά «κοσμητικά» επίθετα και επικοινωνιακά κόλπα : «βολεμένες μειοψηφίες που κωλυσιεργούν συστηματικά στην εργασία τους», «αναχρονιστικοί συνδικαλιστές», «εργαζόμενοι που αποδίδουν κάτω από τα αναμενόμενα», «σύγχρονη και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση που σέβεται τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη» και άρα πρέπει «να εντοπίζει τους άριστους και να διορθώνει αυτούς με χαμηλή απόδοση», «δίκαιη και αντικειμενική αξιολόγηση» κ.α. Και όλα αυτά προκειμένου να πειστεί η κοινή γνώμη και οι εργαζόμενοι για την αναγκαιότητα της «αξιολόγησης», να συκοφαντηθούν οι φωνές αντίστασης, να απομονωθούν οι αντιδράσεις  και να έρθουν επιτέλους οι « … αλλαγές που απαιτεί και δικαιούται η σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας …»(!) (Κυρ. Μητσοτάκης, υπουργός Διοικητ. Μεταρρύθμισης).

     Η περίπτωση του δημόσιου τομέα είναι ζωντανή απόδειξη της λαϊκής έκφρασης ότι το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι.Ποιος λοιπόν θα αξιολογήσει ποιόν και με βάση ποια κριτήρια; Αυτοί που έχουν φτιάξει τον δημόσιο τομέα έτσι, αυτοί που έχουν ταυτιστεί με την αναξιοκρατία, την εξαγορά συνειδήσεων και τους ρουσφετολογικούς διορισμούς; Οι γόνοι των πολιτικών τζακιών της χώρας, τα υποχείρια των οικονομικών και δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, οι χειροκροτητές και πιστοί ακόλουθοι των μεγάλων ξένων «προστατών»; Οι εξυπηρετητές των κρατικοδίαιτων ιδιωτικών συμφερόντων και εκφραστές των πραγματικά προνομιούχων καρπωτών της εργασιακής και κοινωνικής εκμετάλλευσης; Και τι είναι αυτό που θα «αξιολογήσουν»; Το δικαίωμα στην δουλειά, δηλαδή στην επιβίωση (γιατί βεβαίως κανείς δεν πάει να δουλέψει από χόμπι), σε μια χώρα με εκατομμύρια πλέον άνεργους και ανασφάλιστους;

Πρέπει να επισημάνουμε ότι σύστημα «αξιολόγησης» υπάρχει και εφαρμόζεται ήδη από χρόνια στο δημόσιο αλλά είναι φανερό ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει με επάρκεια τα βρώμικα σχέδια τους. Αυτό αποδεικνύει χαρακτηριστικά το ζήτημα των ποσοστώσεων που θέτει ο πρόσφατος νόμος. Έτσι ανεξαρτήτως απόδοσης των υπαλλήλων είναι πλέον υποχρεωτικό να χαρακτηρίζονται άριστοι κάθε χρόνο το πολύ το 25% και τουλάχιστον το 15% "κακοί" (και προφανώς να παίρνουν το δρόμο της διαθεσιμότητας ή της απόλυσης). Κι όλα αυτά τη στιγμή που οι ίδιοι ομολογούν ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία τους τα 4 τελευταία χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι μειώθηκαν κατά 200.000 κι ενώ εκκρεμούν τα σχέδιά τους για απομάκρυνση ακόμα 40.000 με βάση τη νέα συμφωνία-μνημόνιο που έχουν υπογράψει και την οποία αποκρύπτουν!

Την ώρα που όλες οι δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν με τραγικές ελλείψεις πόρων και προσωπικού, που το όποιο εναπομείναν δημόσιο σύστημα παροχών και υπηρεσιών διαλύεται μέρα με τη μέρα από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει την κοινωνία πως θα έχει σύγχρονες-αποτελεσματικές(;) δημόσιες (;) υπηρεσίες αν ετησίως βγαίνουν σε διαθεσιμότητα-απόλυση «εργαζόμενοι που αποδίδουν κάτω από τα αναμενόμενα»! Δηλαδή οι «ανίκανοι» θα προέρχονται από αυτούς που στην συντριπτική τους πλειοψηφία καθημερινά λειτουργούν με αυταπάρνηση και συνέπεια τις υποστελεχωμένες και διαλυμένες από τις πολιτικές τους δημόσιες υπηρεσίες!  

Έτσι, με το επιχείρημα των δήθεν βολεμένων και ανίκανων δημοσίων υπαλλήλων αποκρύπτουν ότι αυτό που πραγματικά επιδιώκουν είναι νέες απολύσεις, ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, άρση της μονιμότητας, λουκέτα σε δημόσιες υπηρεσίες και τμήματα, ιδιωτικοποιήσεις-ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Απαραίτητο συμπλήρωμα και προϋπόθεση επιτυχίας των σχεδίων τους είναι η πειθάρχηση και υποταγή των εργαζομένων, το χτύπημα των συλλόγων, του συνδικαλισμού και των εργασιακών ελευθεριών. Η «αξιολόγηση» συνεπώς αποτελεί όχημα των πολιτικών κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ για να προωθηθούν όλες αυτές οι βάρβαρες ανατροπές που προβλέπονται στις σελίδες των παλιών και νέων μνημονίων τους.

Οι ίδιοι άλλωστε περιγράφουν με σαφήνεια τους στόχους τους για ένα κράτος «μικρότερο» (δηλαδή που αφήνει χώρο για «δουλειές» σε μεγάλα ντόπια και κυρίως ξένα οικονομικά συμφέροντα και περικόπτει δικαιώματα, παροχές και τις λεγόμενες κοινωνικές υπηρεσίες), πιο «σύγχρονο» (δηλαδή εναρμονισμένο με τους όρους κοινωνικής βαρβαρότητας που έχουν επιβάλλει) και πιο «αποτελεσματικό» (δηλαδή πιο σκληρό και εχθρικό απέναντι στο λαό της χώρας).

Από αυτή την εξέλιξη συνεπώς δεν θίγονται μόνο οι εργαζόμενοι αλλά και το σύνολο της κοινωνίας καθώς η «αξιολόγηση» των Δημοσίων υπαλλήλων είναι άρρηκτα δεμένη με την «αξιολόγηση» των υπηρεσιών και την λειτουργία τους με όρους «αγοράς». Πλέον, χωρίς να αναφέρονται οι λέξεις «απόλυση» και «κλείσιμο» θα μπορούν να υποβαθμίζουν ή να διαλύουν νοσοκομεία, σχολεία και γενικά υπηρεσίες επειδή απλά «αξιολογήθηκαν» ως ανεπαρκή (π.χ. μη κερδοφόρα) ενώ οι υπάλληλοί τους θα μπαίνουν σε διαθεσιμότητα-απόλυση ως έχοντες «χαμηλή απόδοση» γιατί δεν υπηρέτησαν με ζήλο τους «στόχους» της υπηρεσίας, δηλαδή τις βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Και για όσους αντιδρούν στο σκηνικό διάλυσης, απλά αποτελούν «βολεμένες μειοψηφίες» και «αναχρονιστικούς συνδικαλιστές» που φοβούνται να αξιολογηθούν, που δεν θέλουν «σύγχρονες και αποτελεσματικές» υπηρεσίες. Άλλωστε με βάση την εμπειρία -απ' τον 19ο αιώνα ακόμα- οι «κακοί» ή «περισσευάμενοι» υπάλληλοι (που προφανώς υπάρχουν και δημιουργούν προβλήματα) είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία «τα δικά τους παιδιά», αυτοί που ξέρουν ότι έχουν κάλυψη για ότι κι αν συμβεί απ' τον «μπάρμπα στην Κορώνη» και που προφανώς είναι μάλλον οι τελευταίοι που θα πειραχτούν απ' την «αξιολόγηση».

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό δηλώνουμε την αντίθεσή μας στη δήθεν αξιολόγηση που προωθεί η κυβέρνηση. Θέλουμε και εμείς από τη μεριά μας ως Σύλλογος να αναλάβουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί και να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ουσιαστικών όρων στην κατεύθυνση της ανατροπής του νόμου της «αξιολόγησης». Αυτό εκτιμούμε πως μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ενός μαζικού-συντονισμένου-παρατεταμένου αγώνα που θα χαρακτηρίζεται από την ενεργό συμμετοχή της πλειοψηφίας των συναδέλφων τοπικά και πανελλαδικά. Που η ευθύνη της αναμέτρησης με το έκτρωμα της «αξιολόγησης» δεν θα εναποτεθεί μόνο στους αξιολογητές (προϊστάμενους και διευθυντές) αλλά θα αναλαμβάνεται απ' όλους τους συναδέλφους. Άλλωστε, τα προβλήματα απ' την πρόσφατη ανάλογη εμπειρία στο χώρο της εκπαίδευσης αυτό αποδεικνύουν. Ζητάμε από τους προϊστάμενους και τους διευθυντές αξιολογητές να πάρουν ανοιχτά θέση για την στάση που θα τηρήσουν, καλούμενοι παράλληλα να υποστηρίξουν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης.

Αναλαμβάνουμε τις αναγκαίες πρωτοβουλίες τοπικά (συντονισμός-κοινές δράσεις με σωματεία και εργαζόμενους του δημοσίου τομέα των νησιών μας, σύσκεψη της Επιτροπής Αγώνα για την Υγεία και άνοιγμα του ζητήματος της «αξιολόγησης» στην τοπική κοινωνία) και πανελλαδικά (επικοινωνία-συντονισμός με σωματεία της υγείας σ' όλη την χώρα, συμμετοχή στη σύσκεψη σωματείων που ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει η ΑΔΕΔΥ κλπ) σε μια προσπάθεια να διερευνήσουμε διαθέσεις και δυνατότητες και να καλλιεργηθεί κλίμα αγώνα.
Προχωράμε σε νέα Γενική Συνέλευση μέσα σε 10 μέρες όπου αφού αξιολογηθεί η κατάσταση και το γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί, θα συγκεκριμενοποιήσουμε το πρόγραμμα δράσης και τα επόμενα πρακτικά βήματα του Συλλόγου".