Σχεδόν 30 χρόνια πριν, η προσοχή του κόσμου ήταν στραμμένη εξ’ ολοκλήρου στο Τσερνόμπιλ. Ο κόσμος έχει προχωρήσει από το 1986 αλλά στην περιοχή της πυρηνικής καταστροφής τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει πολύ. Ο λόγος για το Κόκκινο Δάσος του Τσερνόμπιλ.

Οικολογική «Αποκάλυψη»;
 
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε μόλις τον περασμένο μήνα στην επιθεώρηση Oecologia δείχνει ότι ο φυσικός κύκλος αποσύνθεσης της οργανικής ύλης γύρω από το Τσερνόμπιλ έχει διαταραχθεί. Εξαρτάται φυσικά σε μεγάλο βαθμό από τις μικροβιακές κοινότητες οι οποίες όμως έχουν μειωθεί σημαντικά στις μολυσμένες με ραδιενέργεια ζώνες. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
 
Οι Tim Mousseau (Πανεπιστήμιο Νότιας Καρολίνας) και Anders Møller έχουν πραγματοποιήσει έρευνες σε διάφορες περιοχές που έχουν μολυνθεί από ραδιενέργεια, μεταξύ των οποίων και η Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Κυρίως όμως έχουν αφιερωθεί στο Red Forest (Κόκκινο Δάσος), την περίφημη δασώδη περιοχή γύρω από το Τσερνόμπιλ.
 
Κατά τη διάρκεια των χρόνιων ερευνών τους παρατήρησαν μεταξύ άλλων ότι οι κορμοί των δέντρων φαίνονται αμετάβλητοι μετά από τρεις περίπου δεκαετίες. Προκειμένου να βρουν τι συμβαίνει ή μάλλον τι δεν συμβαίνει οι ερευνητές μάζεψαν φύλλα από άλλα δάση και τα μετάφεραν στο Κόκκινο Δάσος.
 
Μετά από εννέα μήνες τα φύλλα είχαν αποσυντεθεί περίπου 40% λιγότερο από τα φύλλα στα φυσιολογικά δάση. Αυτό οφείλεται στην εξόντωση των μικροοργανισμών. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές είναι ήδη γνωστό ότι η ακτινοβολία έχει επιβλαβείς συνέπειες για τους μικροοργανισμούς. Πρόσφατη μελέτη απέδειξε ότι η χρήση ακτινοβολίας μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε ασθενείς καθώς εξαφανίζει χρήσιμα για τον οργανισμό βακτήρια.
 
Ο Mousseau εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι το ίδιο πράγμα συμβαίνει στο δάσος του Τσερνόμπιλ τονίζοντας ότι τα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να εκδηλωθεί μια καταστροφική πυρκαγιά στο σημείο. «Σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς τα 28 ετών αδιάσπαστα φύλλα θα λειτουργήσουν ως καύσιμα. Η δε συσσωρευμένη πυρηνική ακτινοβολία θα μπορούσε να μεταφερθεί μέσω του καπνού σε κατοικημένες περιοχές» τονίζει ο ερευνητής.
 
«Γνωρίζουμε ήδη για τις μεταλλάξεις φυτών και εντόμων και τη μείωση του προσδόκιμου ζωής των πτηνών στη ζώνη του Τσερνόμπιλ αλλά η είδηση αυτή είναι ακόμη πιο ανησυχητική» δήλωσε ο Paul Gunter, της οργάνωσης Beyond Nuclear που αντιτίθεται στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και των πυρηνικών όπλων. «Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της απώλειας της απαραίτητης μικροβιακής κοινότητας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή. Τα αδιάσπαστα φύλλα είναι η πιο άμεση συνέπεια» πρόσθεσε.