Να παρθούν πίσω όλες οι διαθεσιμότητες - απολύσεις στο Δημόσιο

- ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ 23 ΜΑΡΤΗ

- ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

Για πρώτη φορά μετά το 1911 θα απολυθούν εκπαιδευτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι από το υπόλοιπο δημόσιο. Η αρχή γίνεται στις 23 Μάρτη με την απόλυση 400 περίπου από τους 1.845 εκπαιδευτικούς, που μετά από ξαφνικό θάνατο των ειδικοτήτων τους το περασμένο καλοκαίρι  μπήκαν στην διαθεσιμότητα. Μαζί με τις καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, περίπου 1500 σχολικοί φύλακες και έπονται πολλοί, όσο τα δημόσια αγαθά θα διαλύονται.

Η καπιταλιστική κρίση δεν θα μπορούσε να αφήσει χωρίς θύματα το χώρο της εκπαίδευσης. Με υποχρηματοδότηση κοντά στο 2% του ΑΕΠ, με το κλείσιμο 2.000 σχολείων (και την προετοιμασία 1.700 ακόμη για φέτος), την κατάργηση ειδικοτήτων για 20.000 μαθητές, με την υποταγή της εκπαίδευσης στην αγορά και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το «νέο Λύκειο» τον ανυπέρβλητων ταξικών φραγμών, με την μαθητεία-τζάμπα εργασία της νέας γενιάς, με την υποστελέχωση και τα χιλιάδες κενά, την υπαγωγή των πανεπιστημίων στις επιχειρήσεις φτιάχνουν ένα εφιαλτικό τοπίο για μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.

Τρόικα, Ευρωπαϊκή Ένωση, κυβέρνηση, κεφάλαιο, διψούν για απολύσεις και για νέο αίμα στην αρένα της καπιταλιστικής κρίσης. Αποψιλώνουν βήμα-βήμα από προσωπικό το δημόσιο και την εκπαίδευση, προκειμένου να το επαναδομήσουν σε επιχειρηματικές βάσεις και να ιδιωτικοποιήσουν τα κερδοφόρα τμήματά του. Τα υπόλοιπα είτε θα κλείσουν είτε θα καταργηθούν. Όσα παραμείνουν θα στελεχωθούν με εργαζόμενους των 300 ευρώ και με υπηρεσίες που δεν θα καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες. Με την αξιολόγηση τα σχολεία θα υπαχθούν στην λογική της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας που σημαίνει περισσότερη δουλειά για τους στόχους του κεφαλαίου με λιγότερα λεφτά ,δραστική μείωση των δαπανών για την παιδεία και μαζικές απολύσεις.

Μπορούμε να σταματήσουμε τη συμμορία του μνημονίου και τη διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, τη μάχη για την υπεράσπιση του σχολείου και του δικαιώματος στη μόρφωση των λαϊκών στρωμάτων. Αντιπαλεύουμε με κάθε τρόπο το σχολείο της αγοράς, της ταξικής επιλογής, της εργασιακής και διοικητικής πειθάρχησης και υποταγής, της τζάμπα μαθητείας, των χορηγών και των επιχειρήσεων.

Με συμμάχους τους γονείς, το εργατικό, λαϊκό και γονεϊκό  κίνημα, παλεύουμε για ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Υπερασπίζουμε τα εργασιακά δικαιώματα, όλων των εκπαιδευτικών για μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους. Για παιδεία υγεία πολιτισμό δωρεάν για όλον το λαό. Για δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα κοινωνικά αγαθά χωρίς αποκλεισμούς.

Η διατήρηση-διεύρυνση και υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, του δικαιώματος σε μια αξιοβίωτη ζωή, συγκρούονται με την κυβέρνηση, τα μνημόνια, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Απαιτούν την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης που εφαρμόζει την ίδια πολιτική, την άρνηση πληρωμής του χρέους και την διαγραφή του, την έξοδο από Ευρώ και ΕΕ, την κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας και της επιτροπείας. Απαιτούν πλούτος και δύναμη από το κεφάλαιο, να περάσουν στον κόσμο της εργασίας.

Χρειαζόμαστε επειγόντως, την οργάνωση των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας και το συντονισμό τους σε έναν αποφασιστικό αγώνα σύγκρουσης για να τα επιβάλλει. Οι πολιτικές δυνάμεις του αστικοποιημένου συνδικαλισμού της ΑΔΕΔΥ και της εξαφανισμένης ΓΣΕΕ, δε προτάσσουν αυτό το καθήκον, αλλά την υποταγή των εργαζόμενων στους στόχους και τις στρατηγικές επιδιώξεις της κυβέρνησης της ΕΕ και  του κεφαλαίου.

Υπογραμμίζουν τις αδυναμίες του κινήματος, για να τις χρησιμοποιήσουν ως άλλοθι για τις κύριες επιλογές τους. Διαμαρτυρία κι όχι ρήξη με κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Εκλογές με «άρωμα» κινητοποιήσεων για κυβερνητική ανάθεση, σε ένα «Σταθάκειο» πρόγραμμα όλο και πιο διαχειρίσιμο για να είναι εντός της ΕΕ και της καπιταλιστικής νομιμότητας, το ένα κομμάτι της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

 Διαζύγιο με τον αποφασιστικό αγώνα και ένας λαός που πρέπει να «βγάζει συμπεράσματα» για να δικαιωθεί στο μέλλον, όταν ωριμάσει, το άλλο κομμάτι.

Αυτές οι λογικές δεν μπορούν να υπηρετήσουν την αποτελεσματική αναμέτρηση με την αστική πολιτική. Η αντικαπιταλιστική αριστερά, ξεπερνώντας τις αδυναμίες οργάνωσής της, οφείλει να υπηρετήσει τους παραπάνω στόχους. Να συνεχίζει να βάζει πλάτη και να αποτελεί την ψυχή αυτής της αναμέτρησης, όπως το ‘χει κάνει στους πρόσφατους αγώνες.

Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των ανθρώπων, κάνοντας την οργή συνείδηση και επιλογή. Μέσα από συνελεύσεις και συντονισμό των συλλόγων και των σωματείων, όλων των κλάδων με τους εργαζόμενους στο τιμόνι. Για έναν απεργιακό αγώνα σύγκρουσης και διάρκειας τώρα σε όλο το δημόσιο, ξεκινώντας άμεσα με 5νθήμερη απεργία, γενικές συνελεύσεις και κλιμάκωση, συμπόρευση με τον ιδιωτικό τομέα. Για να μην απολυθεί κανείς! Κυβέρνηση, τρόικα και ΕΕ δεν είναι ανίκητες. Μπορούμε να  νικήσουμε!