Οι "Φίλοι της Φύσης", με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια ημέρα Υγρότοπων – 2 Φεβρουαρίου 2014, έδωσαν στη δημοσιότητα την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Οι πρόγονοί μας είναι οι θάλασσες, οι στεριές, ο αέρας,  η μολόχα, το μυρμήγκι, οι ξέρες, τα βράχια, υπήρξαν πριν από εμάς, ύστερα ήρθε ο άνθρωπος, αυτά όμως είναι η φύση… να μαθαίνουμε να δημιουργούμε, να συνδημιουργούμε … σεβόμενοι τη φύση, την πλάση, που σήμερα την καταστρέφουμε…» +Χρίστος Τσολάκης
Με το παραπάνω απόσπασμα από την ομιλία του μεγάλου δασκάλου +Χρίστου Τσολάκη τελείωνε η ανακοίνωση των Φίλων της Φύσης (ΦτΦ) για την Παγκόσμια Ημέρα Υγρο(βιο)τόπων πέρσι (2013).

Το ίδιο κείμενο επιλέξαμε ως προμετωπίδα της ανακοίνωσης του 2014 που μπήκε με τη μεγάλη νίκη του οικολογικού κινήματος και των τοπικών κοινωνιών, που κατάφεραν  μετά από είκοσι χρόνια αγώνων σε όλα τα επίπεδα (κινηματικό, νομικό, τεχνικό, πολιτικό, κοινοβουλευτικό) να αποτρέψουν την εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με την τελευταία απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ένας εικοσάχρονος αγώνας «Ενάντια στης Φύσης τη λεηλασία», ενάντια στη λογική της υπέρμετρης και στρεβλής «ανάπτυξης» χωρίς κανόνες.

Το 2014 έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως το Διεθνές Έτος της οικογενειακής γεωργίας, γι αυτό και το διεθνές σύνθημα για την 2α Φεβρουαρίου είναι «Υγρότοποι και Γεωργία: Συνεργασία για την ανάπτυξη».

Από πολλούς, και στη χώρα μας όπως στη Θεσσαλία, οι υγρό(βιο)τοποι έχουν συχνά θεωρηθεί ως εμπόδιο για τη γεωργία αλλά και για την κατοικία και έτσι αρκετές λίμνες, ρυάκια, έλη κ.λπ. έχουν μπαζωθεί ή έχουν αποξηρανθεί, ιδιαίτερα  σε Πελοπόννησο, Χαλκιδική, Αττική, ενώ κάποια άλλα ρυπαίνονται (όπως π.χ. η Λίμνη Κουμουνδούρου) και γενικότερα απαξιώνονται. Πολλά ποτάμια όπως ο Αχελώος, ο Αλφειός, ο Καλαμάς κ.α. δέχονται μεγάλες πιέσεις από παράλογες ανθρώπινες δραστηριότητες (ο Αλφειός κινδυνεύει να γίνει χωματερή).

Γράφαμε πέρσι ότι «Στη Μακεδονία από το 1930 οκτώ εσωτερικές Λίμνες και τα ? των υγροτόπων αποξηράνθηκαν από την ανθρώπινη παρέμβαση. Η προβολή του αιτήματος για τον επαναπλημμυρισμό των αποξηραμένων Λιμνών και υγροτόπων στη χώρα μας θα είναι ένας από τους πρώτους στόχους των ΦΙΛΩΝ της ΦΥΣΗΣ.» Φέτος συμπληρώνουμε «Από τα 700 ποτάμια, ρέματα στο λεκανοπέδιο της Αθήνας απέμειναν μόνο 50». Η αιτία το αλόγιστο «κέρδος» και η αδιαφορία για τη φύση.

Η Ελληνική φύση που διαθέτει:
- 6.000 διαφορετικά είδη χλωρίδας,
- 440 περίπου είδη ορνιθοπανίδας (100 από τα οποία είναι απειλούμενα, ενώ τα 17 κινδυνεύουν να εξαφανιστούν) και
- πλούσιους οικοτόπους,
υποβαθμίζεται χωρίς σημαντικές αντιστάσεις από τους πολίτες και χωρίς ουσιαστική φροντίδα από τις υπηρεσίες του κράτους.

Οι ΦτΦ για το 2014 θα εντείνουν τις προσπάθειες τους για  τη «διατήρηση της Υγείας» αλλά και την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων υγροτόπων, θα υποστηρίξουν προσπάθειες για τον επαναπλημυρισμό λιμνών και ελών (π.χ. Λίμνη Μουριάς στην Ηλεία και έλος Ψάθας), θα συμβάλλουν στην καταγραφή και τη διατήρηση των μικροοργανισμών και κάθε μορφής ζωής στους υγροτόπους, στις πηγές και στα ρυάκια.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε και συμμετέχουμε στην έρευνα για τη  σύνταξη της «Στρατηγικής για τους Υγροτόπους της Αττικής» που υλοποιείται στο πλαίσιο του έργου Εδαφικής Συνεργασίας των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης «Integrating Climate Change into Planning -ORIENTGATE».

Οι λίμνες Μαραθώνα, Κουμουνδούρου, Βουλιαγμένης και Αγ. Τριάδας, οι παράκτιοι υγρότοποι Σκάλας Ωρωπού, Σχοινιά, Βραυρώνας, Μπεξίζας, Λαυρίου, Λούτσας, Βουρκαρίου Μεγάρων, Ψάθας, ο Ασωπός, ο Κηφισός, ο Ιλισός, τα ρέματα της Πικροδάφνης και της Ραφήνας, η Αλυκή της Αναβύσσου, είναι από τους εναπομείναντες υγροτόπους της Αττικής.