Ο Κώστας Σακκάς, που κατηγορείται για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς -κατηγορία που ο ίδιος αρνείται, υπερασπιζόμενος όμως την αναρχική του ταυτότητα- κρατείται ήδη 31 μήνες χωρίς να έχει δικαστεί, έχοντας ξεπεράσει το νόμιμο (Συνταγματικά και βάσει νόμου) όριο προφυλάκισης.

Παρά ταύτα, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε πρόσφατα να επεκτείνει χρονικά την προφυλάκισή του κατά 6 μήνες.

Λόγω της απεργίας πείνας, η κατάσταση της υγείας του Κώστα Σακκά είναι κρίσιμη. Έχει χάσει 13 κιλά και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από ανακοπή καρδιάς ή ανεπανόρθωτη βλάβη σε ζωτικά του όργανα.

Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τις ανησυχίες της σχετικά με τη συνέχιση της προσωρινής κράτησης του Κώστα Σακκά. Το Άρθρο 5 (1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα διευκρινίζει ότι κανείς/καμία δεν πρέπει να στερείται παράνομα την ελευθερία του/της.

Για τη συμμόρφωση με την προϋπόθεση της νομιμότητας, η στέρηση της ελευθερίας πρέπει, μεταξύ άλλων, να γίνεται «σύμφωνα με διαδικασία που προβλέπεται από το νόμο», η οποία περιλαμβάνει τους ουσιαστικούς και δικονομικούς κανόνες του εθνικού δικαίου.

Γιατροί του Κόσμου

Την Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013 κλιμάκιο των Γιατρών του Κόσμου επισκέφτηκε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά προκειμένου να συναντήσουν τον κρατούμενο απεργό πείνας κ. Σακκά, στα πλαίσια της ανθρωπιστικής τους αποστολής.

Συναντήθηκαν τόσο με τους θεράποντες γιατρούς του απεργού όσο και τον Διευθυντή της κλινικής που έχουν την ιατρική ευθύνη του απεργού Σακκά. Οι τελευταίοι εξέφρασαν και τεκμηρίωσαν τους φόβους τους για ραγδαία επιδείνωση της υγείας του Σακκά και ιδιαίτερα το φόβο για οξύ καρδιακό επεισόδιο.

Η προσπάθειά μας να συναντήσουμε τον απεργό πείνας συνάντησε την άρνηση του αξιωματικού υπηρεσίας της φρουράς, παρά το γεγονός της σύμφωνης γνώμης των θεράποντων ιατρών αλλά και του απεργού πείνας.

Οι Γιατροί του Κόσμου, μια ανθρωπιστική οργάνωση υπεράσπισης του δικαιώματος στη ζωή εκφράζουν την βαθιά τους ανησυχία για την εξέλιξη της υγείας και τον κίνδυνο για την ζωή του απεργού.

Ζητούν να τηρηθούν οι συνταγματικά καταχωρημένοι δικονομικοί κανόνες ώστε ο απεργός πείνας να έχει μια δίκαιη και σύμφωνα με το νομικό μας πολιτισμό –αντιμετώπισης.

Αισθάνονται την ανάγκη – χωρίς να επεισέρχονται στο δικαστικό κομμάτι της υπόθεσης- να απευθύνουν έκκληση ανθρωπιάς και επιείκειας σε κάθε υπεύθυνο, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την λύση της απεργίας πείνας και αποτροπή ως παράπλευρη απώλεια, του κινδύνου για την ζωή του απεργού.

Πηγές: The Press Project, ΚΕΔΔΕ