Σάββατο 25/1, στις 19:00

    Γιατί ο «Κεμάλ» του Χατζηδάκι αναστατώνει και κόβεται την άνοιξη του 2013 ως  μάθημα μουσικής από το σχολείο;
    Τι συνδέει το ρεμπέτικο με τη Low Bap σκηνή;
    Ένα τραγούδι για την κρίση που γράφτηκε το 34, είναι επίκαιρο σήμερα;
     
     
    Ελάτε να συζητήσουμε αυτά τα ερωτήματα, και την αλληλεπίδραση των κοινωνικών συνθηκών με το εργατικό-κοινωνικό τραγούδι.
    Σας περιμμένουμε στο χώρο της Λέσχης, Ελευθερίου Βενιζέλου 84, Άγαλμα Μητερας, Νέα Ιωνία
     
   
     
     
    Κυριακή 26/1, στις 19:00
    ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
    Bloody Sunday
    2002 | Έγχρ. | Διάρκεια: 110'
     
    Κυριακή, 30 Ιανουαρίου 1972. Μια ειρηνική πορεία των κατοίκων του χωριού Derry της Βόρειας Ιρλανδίας μετατρέπεται σε πολεμική μάχη μεταξύ των άοπλων διαδηλωτών και του βρετανικού στρατού. Τα συνθήματα για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χάνονται μέσα στο θόρυβο των σφαιρών των στρατιωτών, οι οποίοι πυροβολούν αδιακρίτως.

13 νεκροί και 14 τραυματίες είναι ο απολογισμός της ημέρας εκείνης, που έχει μείνει γνωστή στην ιρλανδική ιστορία ως η «Ματωμένη Κυριακή», ενώ πιστεύεται ότι στάθηκε μια από τις αιτίες μαζικής στρατολόγησης νέων από τον IRA.

    O Paul Greengrass 30 χρόνια αργότερα προσπαθεί να καταγράψει, τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνη την ημέρα, επιλέγοντας μια ντοκυμενταρίστικη φόρμα σε συνδυασμό με στοιχεία μυθοπλασίας. Με την κάμερα στο χέρι, την εικόνα συχνά να κουνιέται, την έλλειψη μουσικής και τη σποραδική χρησιμοποίηση μονότονων ήχων ο σκηνοθέτης προσπαθεί να παρουσιάσει όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.

Εξάλλου τα συχνά fade out, δίνουν την εντύπωση ότι περισσότερο φωτογραφίζει, παρά κινηματογραφεί.

Ο σκηνοθέτης περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί και στις δυο πλευρές, δίνοντας περισσότερη έμφαση στους κατοίκους της πόλης. Όταν πρόκειται όμως για την καταγραφή αληθινών, ιστορικών γεγονότων η αντικειμενική παρουσίαση των θέσεων και των δυο μερών δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη, αν και ο Greengrass αποφεύγει σε κάποιο βαθμό τον ομαδικό διαχωρισμό σε «καλούς» και «κακούς».

Αξια μνείας είναι και η ερμηνεία του James Nesbitt, ο οποίος ξεχωρίζει υποδυόμενος τον βουλευτή της πόλης, Ivan Cooper. Η ταινία κέρδισε την Χρυσή Αρκτο στο φετινό Φεστιβάλ του Βερολίνου.