Ας δούμε τα πράγματα με ψυχραιμία- όσο γίνεται- από την αρχή. Η ΕΡΤ ήταν υποχείριο του κάθε κόμματος που ερχόταν στην κυβέρνηση. Μέσα από το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα περνούσε, όσο ήταν δυνατόν, την επικοινωνιακή του πολιτική, ενώ τοποθετούσε καλά αμειβόμενους συμβούλους και… προσωπικό ειδικών θέσεων. Την περίοδο 2004- 2009 υπήρχαν σύμβουλοι των 100 και 120 χιλιάδων ευρώ το χρόνο, ορισμένοι εκ των οποίων ήταν συνταξιούχοι, ενώ πριν το κλείσιμο η τωρινή κυβέρνηση είχε τοποθετήσει 26 άτομα, αρκετοί αποτυχόντες πολιτευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που είχαν κόστος μισθοδοσίας κοντά στο κόστος των 650 υπαλλήλων δημοσιογράφων.

Υπήρχαν και άτομα που πληρωνόταν και δεν εργαζόταν; Υπήρχαν και ήταν οι προστατευόμενοι των κομμάτων εξουσίας και των εκάστοτε διοικήσεων. Να μην ξεχάσουμε και τις εξωτερικές παραγωγές, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ όπου προτίμηση σε πολλές περιπτώσεις είχαν τα εκάστοτε, «δικά μας παιδιά».

Χρειαζόταν η ΕΡΤ παρεμβάσεις; Ναι στην κατεύθυνση της πλήρους αναδιοργάνωσης και ουσιαστικής ανεξαρτητοποίησης. Το πρώτο που έπρεπε να γίνει ήταν η δημιουργία μιας ανεξάρτητης, από πολιτικές και κομματικές παρεμβάσεις, αρχής η οποία θα είχε την ευθύνη λειτουργίας της. Η επιλογή των στελεχών να γινόταν με αξιοκρατικά κριτήρια με ουσιαστική αξιοποίηση του δυναμικού της, το οποίο στη μεγάλη του πλειοψηφία είχε αίσθηση ευθύνης, ήταν αξιόμαχο και μπορούσε να δώσει τα πάντα αρκεί η ΕΡΤ να πήγαινε μπροστά.

Στο BBC το οποίο συχνά επικαλείται η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υφυπουργός, κ. Παντελής Καψής, η επιλογή των διευθυντικών στελεχών γίνεται μέσα από εσωτερικές διαδικασίες με τη συμμετοχή των εργαζομένων.

Αυτή η ΕΡΤ θα έφερνε τα πάνω- κάτω στο ραδιοτηλεοπτικό σκηνικό της χώρας. Δίνοντας βάρος στην έντιμη ενημέρωση, στην προβολή της περιφέρειας, στην ανάδειξη του πολιτισμού στην ενδυνάμωση του επιπέδου παιδείας της Ελληνικού λαού, στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Θα είχαν βήμα κοινωνικοί φορείς, συνδικάτα, μικρά κόμματα και κοινωνικά σύνολα τα οποία τώρα είναι αποκλεισμένα από κεντρικά κανάλια και ραδιόφωνα
Η επιλογή της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ και τελικά να προχωρεί στη δημιουργία ενός και μόνο υποβαθμισμένου καναλιού, δεν ήταν τυχαία ως πολιτική σκέψη. Απλά οι κύριοι του Μεγάρου Μαξίμου υποτίμησαν τις αντιδράσεις του κόσμου και τα νομικά προβλήματα.

Κατ’ αρχήν εκπλήρωσαν τη μνημονιακή δέσμευση για 2000 απολύσεις, παρ’ ότι η τρόικα το δέχθηκε με βαριά καρδιά, διότι γνώριζαν πως η ΕΡΤ δεν επιβάρυνε το δημόσιο λογιστικό λόγω του ανταποδοτικού τέλους.
Η δεύτερη στόχευση είχε να κάνει με το κλείσιμο ενός ραδιοτηλεοπτικού φορέα τον οποίο δεν μπορούσαν να ελέγξουν πλέον, διότι υπήρχαν αντιδράσεις σε κάθε παρέμβαση και ξεκινούσε η σταδιακή, αλλά ουσιαστική, αντίδραση στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις αυτού του είδους. Έχοντας πλέον τη στήριξη των ιδιωτικών καναλιών η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ γιατί φοβήθηκε την παρουσία διαφορετικών φωνών και κυρίως για να ενσπείρει το φόβο στο δημόσιο χώρο, στη λογική «όποιος δεν είναι μαζί μας αυτά παθαίνει».

Εδώ τα κατάφερε. Με τη δημιουργία του μορφώματος της ΔΤ, αρκετοί συνάδελφοι δημοσιογράφοι όχι μόνο πήγαν να το υπηρετήσουν, αλλά παρέδωσαν και την ψυχή τους. Ακόμη και στο κοινωνικό δίκτυο facebook σταμάτησαν να αναρτούν σχόλια κατά της κυβέρνησης, φοβούμενοι τυχόν… επιπτώσεις.

Η τρίτη στόχευση έχει να κάνει με την στήριξη των μεγαλοκαναλαρχών και των συμφερόντων που εξυπηρετούν. Τώρα οι ιδιοκτήτες των μεγάλων καναλιών, που παράλληλα έχουν εργολαβικές εταιρείες και είναι προμηθευτές του δημοσίου κ.α., έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, γιατί μια δυναμική και καθαρή ΕΡΤ τους δημιουργούσε μείζονα προβλήματα. Παράλληλα γίνονται οι μοναδικοί ιδιοκτήτες των ψηφιακών συχνοτήτων μέσω της εταιρείας που έχουν δημιουργήσει, αφού η ΕΡΤ είναι πλέον εκτός παιχνιδιού, παρά τα όσα έλεγαν οι κύριοι Καψής και Κεδίκογλου. Έτσι η κυβέρνηση και κυρίως τα δύο κόμματα, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, απέκτησαν υποστηρικτές της πολιτικής τους που έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση τον Ελληνικό λαό. Τούτο γίνεται πλέον χωρίς αιδώ.  

Τοποθέτησαν και υφυπουργό Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Ένα πρόσωπο το οποίο υπηρετεί διαχρονικά συγκροτήματα της διαπλοκής και ο οποίος το τελευταίο που θα ήθελε ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού, δυναμικού και αξιόπιστου ραδιοτηλεοπτικού φορέα που θα έθετε σε δοκιμασία τα συμφέροντα των εργοδοτών του. Εξάλλου όταν τελειώσει η θητεία του σε αυτούς θα απευθυνθεί αμέσως προκειμένου να συνεχίσει τον εργασιακό του βίο, εκτός και εάν δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον πολιτικό στίβο, οπότε- πολύ περισσότερο- θέλει τη βοήθειά τους.

Η επόμενη μέρα

Σε κανένα πολιτισμένο κράτος του κόσμου δεν υπάρχει δημόσια ραδιοτηλεόραση με 600 άτομα μόνιμο προσωπικό, με αποκλεισμένη την Περιφέρεια, όπου θέλουν να τοποθετήσουν ένα ανταποκριτή ο οποίος θα πληρώνεται ανάλογα με τις… παραγγελιές που θα κάνει το κέντρο.

Η ΕΡΤ δεν έχει πεθάνει και δε θα πεθάνει ποτέ. Θα στοιχειώνει τα όνειρά τους. Γιατί χτύπησαν την αξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων τους οποίους όχι μόνο πέταξαν στο δρόμο, αλλά τους χλεύασαν με το ελεεινότερο τρόπο. Γιατί εδώ και οχτώ μήνες δεν έχουν λάβει ακόμη στα χέρια τους το νόμιμο χαρτί της απόλυσής τους, ούτε γνωρίζουν το ύψος της αποζημίωσης που δικαιούνται.

Η τωρινή κυβέρνηση πνέει τα λοίσθια. Δεν το δείχνουν μόνο η δημοσκοπήσεις. Εάν κάποιος περπατήσει στους δρόμους και μιλήσει με τον κόσμο αντιλαμβάνεται τι γίνεται μέσα στην κοινωνία.

Η νέα κυβέρνηση – που όπως δείχνουν τα πράγματα- θα στηρίζεται στην Αριστερά και συγκεκριμένα στο ΣΥΡΙΖΑ- πρέπει να επαναλειτουργήσει μια νέα ΕΡΤ, απαλλαγμένη από τις «ασθένειες» και τα βαρίδια του παρελθόντος. Μια ΕΡΤ αξιοκρατική, ανοιχτή στην κοινωνία, με κανόνες λειτουργίας που θα την απαγκιστρώνουν από κομματικές και πολιτικές παρεμβάσεις, με έντιμη ενημέρωση, με ανάδειξη των πολιτισμικών στοιχείων αυτού του τόπου, με καλή και ποιοτική μουσική. Μια ΕΡΤ όπου η Περιφέρεια θα παίζει σημαντικό ρόλο με ραδιοφωνικά προγράμματα, ρεπορτάζ σε καθημερινή βάση, με ανάδειξη των πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων και προβολή των προβλημάτων.
Μια ΕΡΤ που θα αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια χιλιάδων εργαζομένων που βιάστηκε εν μια νυχτί από την τωρινή κυβέρνηση.

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr