Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση στα δικαστήρια - αλληλεγγύη σε δικαζόμενους διαδηλωτές
Στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης καλούν σήμερα στις 9πμ συγκέντρωση κινήσεις και φορείς της πόλης, για αλληλεγγύη σε δικαζόμενους διαδηλωτές, που είχαν συλληφθεί στην πορεία του Πολυτεχνείου το 2012. Στην ανακοίνωσή του το σωματείο μισθωτών εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (ΣΜΕΘ), ζητώντας την απόσυρση όλων των κατηγοριών και την άμεση αθώωση, υπενθυμίζει τα εξής:
"Στις 24/1/14 δικάζονται οι 16 συλληφθέντες της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου του 2012. Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης είχαν διαδηλώσει περισσότεροι από 15.000 λαού και νεολαίας με μαζικά και συγκροτημένα μπλοκ με το κεντρικό στίγμα να δίνεται από τους φοιτητικούς συλλόγους, που επέστρεψαν στο άσυλο για να περιφρουρήσουν την απεργία των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ.
Οι συλλήψεις αυτές έγιναν μετά από προκλητική επίθεση και εισβολή της αστυνομίας στο άσυλο, από δύο μεριές και με χρήση δακρυγόνων και με παράλληλη χρήση δακρυγόνων και κρότου-λάμψης, ακόμα και σε ευθεία βολή προς το φοιτητικό μπλοκ. Τα ΜΑΤ αφού απομόνωσαν και ξυλοκόπησαν μέλη των φοιτητικών συλλόγων, συνέλαβαν 16 από αυτούς, τους οποίους και κράτησαν μέχρι τα ξημερώματα στην Γ.Α.Δ.Θ.. Η επίθεση αυτή δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό.
Κυβέρνηση, εργοδότες και Τρόικα προσπαθούν να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα και λύσεις με την ολοένα και πιο γρήγορα διογκούμενη κρατική καταστολή και ιδεολογική τρομοκρατία. Συνειδητά οικοδομούν μια κοινωνία του ζόφου και του τρόμου αλλά και ένα κράτος έκτακτης ανάγκης ενάντια στο εργατικό κίνημα αλλά και ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Τα αλλεπάλληλα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, είναι απτές ενδείξεις, σε ένα «υψηλό» επίπεδο, μιας παρεκτροπής έως και κατάργησης αυτής της ίδιας της αστικής – κοινοβουλευτικής- δημοκρατίας, από τους ίδιους τους «υπερασπιστές» της. Αυτή η παρεκτροπή εμφανίζεται καθημερινά στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, με ένα ακόμη πιο σκληρό και απάνθρωπο τρόπο, πέρα από την χειροτέρευση των όρων της ζωής τους, την ανέχεια κλπ.
Αυτή η παρεκτροπή, αλληλοσυμπληρώνεται με την πιο ακραία ιδεολογική και πολιτική επίθεση μέσω των ΜΜΕ, κατά απεργιών, κινητοποιήσεων, διεκδικήσεων κλπ. Με επιστρατεύσεις απεργών ή με καταδικαστικές αποφάσεις δικαστηρίων κατά απεργιών, με δικαστικές ή αστυνομικές διώξεις ή επεμβάσεις κατά απεργών ή κοινωνικών αγωνιστών – πχ Σκουριές – κινητοποιήσεων ή κοινωνικών χώρων.
Με την αυστηρή εφαρμογή κάθε είδους νόμων – ακόμη και Χουντικών – πχ περί Απείθειας σε αγωνιστές, που οδηγούν σε εκφοβιστικές τιμωρίες και σε υπερβολικές ή εξοντωτικές ποινές. Με τις μαζικές προληπτικές προσαγωγές, πριν από συγκεντρώσεις και πορείες, με τις συλλήψεις, τα χημικά κ.α..
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια συνειδητή και ολοένα αυξανόμενη προσπάθεια για την ενοχοποίηση, ποινικοποίηση και τελικά την απαγόρευση κάθε είδους εργατικών ή κοινωνικών αγώνων, κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων ή να το πούμε αλλιώς στοχεύουν στο να τσακίσουν το δικαίωμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, δηλαδή το δικαίωμα στην αγωνιστική διεκδίκηση.
Η υπεράσπιση με κάθε τρόπο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, του ασύλου αλλά και κάθε αγωνιστή που διώκεται για την δράση και τις ιδέες του, πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα για το εργατικό και φοιτητικό κίνημα, σαν στοιχειώδη προϋπόθεση για να μπορέσει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα, τις ανάγκες και τα οράματά του.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΝΟΧΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ & ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ".