Περισσότεροι από 80 μετανάστες εργάτες στον κατασκευαστικό τομέα στο Κατάρ, οι οποίοι έχουν δουλέψει επί σχεδόν ένα χρόνο σε περίβλεπτο πύργο σε επιχειρηματική περιοχή της Ντόχα, αλλά ουδέποτε πληρώθηκαν για την εργασία τους, αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη τροφίμων και χρειάζονται επειγόντως την κυβερνητική βοήθεια, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία


Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, η οργάνωση καλεί τις αρχές του Κατάρ να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα από την οποία υποφέρουν οι εργαζόμενοι της Lee Trading and Contracting (LTC), οι οποίοι εργάζονταν σε συνθήκες ενδεχομένως ισοδύναμες με αναγκαστική εργασία.


Στα μέσα Νοεμβρίου ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας επισκέφθηκε τον καταυλισμό των εργατών στη βιομηχανική περιοχή al Saliya και στη συνέχεια ζήτησε από τα Υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών να αντιμετωπίσουν την κατάσταση στην εταιρεία ως προτεραιότητα.


«Έχει πλέον περάσει ένας μήνας από τότε που επισκεφθήκαμε τους ανθρώπους αυτούς και διαπιστώσαμε ότι ζούσαν σε απελπιστικές συνθήκες. Ωστόσο, τα βάσανά τους δεν έχουν τελειώσει», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Έχουν να πληρωθούν σχεδόν ένα χρόνο και δεν μπορούν καν να αγοράσουν τρόφιμα για την καθημερινή τους συντήρηση. Επίσης, δεν έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν χρήματα στις οικογένειές τους ή να πληρώνουν τα χρέη τους.

«Η κυβέρνηση του Κατάρ πρέπει ενεργήσει για να σταματήσει την κρίση. Οι άνδρες μας είπαν ότι απλώς θέλουν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους και φύγουν από τη χώρα. Τα Υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών πρέπει να το διασφαλίσουν το συντομότερο δυνατό. Μια τέτοια πράξη θα καταδείκνυε ότι η κυβέρνηση πραγματικά εννοεί όσα λέει σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των εργατών.»

Ορισμένοι μετανάστες κοιμούνται σε σκληρές ξύλινες τάβλες χωρίς στρώματα, και κάποια από τα κτήρια προσωρινής διαμονής είναι σε επικίνδυνο βαθμό ασταθή. Τα πατώματα και τα ταβάνια σε ένα υπνοδωμάτιο είναι έτοιμα να καταρρεύσουν.

 

Απλήρωτα δεδουλευμένα


Στην ομάδα, η οποία αποτελείται από 60 εργάτες από το Νεπάλ και μετανάστες από τη Σρι Λάνκα, τις Φιλιππίνες, τη Νιγηρία, την Κίνα, και το Μπάγκλαντες, οφείλονται μισθοί μέχρι και ενός χρόνου. Έκαναν κατασκευαστικές εργασίες σε δύο ορόφους -38ο και 39ο- στον Πύργο Al Bidda στη Ντόχα, ο οποίος αποκαλείται «Το Σπίτι του Ποδοσφαίρου στο Κατάρ», εξαιτίας μερικών γραφείων ποδοσφαιρικών οργανώσεων που βρίσκονται εκεί.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει δει αποδεικτικά έγγραφα σύμφωνα με τα οποία η LTC οφείλει στους εργάτες συνολικά περίπου 1,5 εκατομμύριο ριγιάλ (περίπου 412.000 δολάρια). Οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους η εταιρεία δεν πλήρωσε τους άνδρες παραμένουν αδιευκρίνιστοι.
 

Το πρότζεκτ ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2013 και έκτοτε οι μετανάστες βρίσκονται απομονωμένοι στον καταυλισμό τους και απλήρωτοι, ενώ υποφέρουν και από σοβαρές ελλείψεις τροφίμων.

Ένας εργάτης από το Νεπάλ είπε στους ερευνητές: « Κάντε τη δουλειά και θα σας πληρώσουμε αύριο», είπαν… «Συνεχίσαμε να κάνουμε τη δουλειά και εκείνοι συνέχισαν να αλλάζουν την ημερομηνία πληρωμής και τελικά δεν πληρωθήκαμε ποτέ.»

Ο  ίδιος άνδρας είπε ότι η αδερφή του είχε αυτοκτονήσει στο Νεπάλ στα μέσα του 2013, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων τα οποία αντιμετώπιζε η οικογένειά του. Δεν είχε τη δυνατότητα να τους στέλνει χρήματα επί πολλούς μήνες και δεν μπορούσε καν να επιστρέψει σπίτι του για την κηδεία.

Όλοι οι μετανάστες έχουν καταθέσει μηνύσεις εναντίον της LTC στο Εργατικό Δικαστήριο της Ντόχα διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους. Αλλά το δικαστήριο ζήτησε από τον κάθε έναν να πληρώσει ένα τέλος 600 ριγιάλ (165 δολάρια) ούτως ώστε να ανατεθεί η σύνταξη έκθεσης εμπειρογνωμόνων για την υπόθεσή τους. Εάν δεν καταβληθεί το ποσό, οι υποθέσεις τους δεν είναι δυνατό να προχωρήσουν.

Οι εργάτες είπαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά τους να εξαιρεθούν από το τέλος λόγω της οικονομικής τους κατάστασης.

Σύμφωνα με το Εργατικό Δίκαιο του Κατάρ οι εργάτες υποτίθεται ότι εξαιρούνται από την καταβολή δικαστικών τελών.
 

«Η υπόθεση αυτή απεικονίζει τέλεια τα τεράστια εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες εργάτες στη δικαιοσύνη στο Κατάρ. Πώς μπορεί ένας εργάτης που έχει να πληρωθεί ένα χρόνο να βρει ένα τέτοιο χρηματικό ποσό;», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί.
 

Ισχυρισμοί για αναγκαστική εργασία

Κάποιοι άνδρες ισχυρίστηκαν ότι όταν σταμάτησαν να δουλεύουν τον Αύγουστο του 2013, ως αντίδραση στη μη καταβολή των μισθών τους, απειλήθηκαν με φυλάκιση από εκπρόσωπο της LTC. Οι άνδρες είπαν ότι μετά από αυτό επέστρεψαν στη δουλειά.
 

Ο εν λόγω εκπρόσωπος της εταιρείας αρνήθηκε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό στη Διεθνή Αμνηστία.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για την Αναγκαστική Εργασία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, ο εξαναγκασμός ανθρώπων σε εργασία με την απειλή φυλάκισης θα συνιστούσε αναγκαστική εργασία.

 



Έλλειψη τροφίμων και άλλα προβλήματα

Οι εργαζόμενοι της LTC δεν λαμβάνουν τρόφιμα ή επιδόματα τροφίμων και δεν έχουν λάβει τους μισθούς τους, ούτως ώστε να μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα. Η εταιρεία τους παρείχε 250 ριγιάλ (69 δολάρια) το μήνα ως επίδομα τροφίμων, αλλά σταμάτησε τον Οκτώβριο.

Οι εργάτες τώρα εξαναγκάζονται να δανείζονται χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα. Στα μέσα Νοεμβρίου αρκετοί άνδρες παραπονέθηκαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι υπέφεραν από πείνα.


Εκπρόσωπος της LTC είπε στη Διεθνή Αμνηστία τον Νοέμβριο ότι το επίδομα τροφίμων είχε σταματήσει τον προηγούμενο μήνα, διότι «στο κάτω-κάτω, δεν βγάζω καθόλου λεφτά από αυτή την εταιρεία.»

Εξαιτίας του περιοριστικού εργασιακού συστήματος του Κατάρ (σύστημα χορηγίας), οι εργάτες είναι δεσμευμένοι στην LTC και δεν τους επιτρέπεται να κερδίζουν χρήματα δουλεύοντας σε άλλη εταιρεία.

Στα τέλη Νοεμβρίου κάτοικοι της Ντόχα, ανήσυχοι για την κατάσταση των εργατών, συγκέντρωσαν δωρεές και έστειλαν τρόφιμα ως προσωρινή βοήθεια.


«Είναι επαίσχυντη η σκέψη ότι σε μία από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο, οι μετανάστες εργάτες εγκαταλείπονται στην πείνα. Οι αρχές του Κατάρ πρέπει να αναλάβουν δράση αμέσως», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί.


Οι εργάτες είπαν επίσης ότι η εταιρεία δεν τους είχε εκδώσει έγκυρες άδειες παραμονής, οι οποίες απαιτούνται βάσει του δικαίου του Κατάρ, θέτοντάς τους έτσι σε κίνδυνο σύλληψης.

 
Εκπρόσωπος της LTC είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι η εταιρεία δεν μπορούσε να πληρώσει τις άδειες παραμονής των εργατών.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία