ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ...για την ταλαιπωρία σου

Σε ημέρα γενικής εφημερίας στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του Ιπποκρατείου καταμετρώνται 700-1100 άτομα, μια ολόκληρη μικρή πόλη προσέρχεται περίπου μέσα σε 24 ώρες, ειδικά μετά το κλείσιμο του νοσοκομείου Παναγία που μέχρι πρότινος συνεφημέρευε με το Ιπποκράτειο. Η αναμονή είναι πολύωρη, ο εκνευρισμός μεγάλος, οι ασθενείς στοιβάζονται στην αίθουσα, μετατρέπονται σε νούμερα. Τα νούμερα όμως δε μπορούν να εμπεριέξουν τον πόνο, την αγωνία και το φόβο για την ασθένεια, ούτε την ανά- γκη για φροντίδα, σεβασμό και ανθρωπιά.

...για τις συνθήκες εργασίας μας...

Από την άλλη πλευρά οι ασθενείς δε γνωρίζουν και δε μπορούν να κατανοήσουν εκείνη τη στιγμή την κούραση, το άγχος και την πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι που εφημερεύουν και που καλούνται να εξετάσουν και να δώσουν λύσεις μέσα σε 24 ώρες στον πληθυσμό μιας μικρής πόλης. Οι εργαζόμενοι είναι πολύ λίγοι.

Για λόγους εξοικονόμησης χρημάτων το υπουργείο και η διοίκηση του νοσοκομείου έχουν περικόψει τον αριθμό των εφημερευόντων γιατρών , αδιαφορούν για το ότι το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ελλιπέστατο στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ενώ καλείται να καλύψει και ανάγκες εκτός του χώρου των επειγόντων), κλείνουν πραγματικά τα μάτια μπροστά στην τραγική έλλειψη των τραυματιοφορέωνμε αποτέλεσμα οι υπάρχοντες τραυματι-
οφορείς να δουλεύουν υπό συνθήκες εξόντωσης ενώ οι ασθενείς μπορεί να παραμένουνώρες στους διαδρόμους μέχρι να μεταφερθούν εκεί που πρέπει.

Δυστυχώς αυτή η ταλαιπωρία ασθενών και εργαζομένων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

...για το ΕΣΥ που διαλύεται...

Εδώ και αρκετό καιρό το δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας ακούγεται σαν ανέκδοτο.

Αυτό που πραγματικά ισχύει είναι η αύξηση των περιφράξεων και των οικονομικών αποκλεισμών, οι ανασφάλιστοι ντόπιοι και μετανάστες που πετιούνται στο δρόμο αν δεν έχουν να πληρώσουν, η ανεπάρκεια υλικών και φαρμάκων (οι ασθενείς καλούνται
να φέρουν οι ίδιοι υλικά πχ σεντόνια), η έλλειψη προσωπικού σε όλους τους τομείς της
υγείας, η ψυχοσωματική εξόντωση των εργαζομένων, κλείσιμο νοσοκομείων, συγχωνεύσεις κλινικών και οργανισμών (ΕΟΠΥΥ και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας) με κριτήριο και πάλι τη μείωση του κόστους, διαθεσιμότητα, κινητικότητα, απολύσεις, εκχώρηση υπηρεσιών και υποδομής στον ιδιωτικό τομέα....για την απογοήτευση Όλα αυτά αντικατοπτρίζουν την τραγική εικόνα μιας κοινωνίας σε κατάρρευση.

Εδώ και αρκετό καιρό βιώνουμε μια τρομερή επίθεση στις ζωές μας: περικοπές μισθών και συντάξεων, απολύσεις, ελαστική, μαύρη και απλήρωτη εργασία, φτώχεια, συνεχή καταπάτηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, εξευτελισμό και συνεχείς υποχωρήσεις γιατί υπάρχει ο φόβος της ανεργίας και της αδυναμίας για επιβίωση, κοινωνικό κανιβαλισμό.


Είναι φανερό πως για τις διοικήσεις και τα υπουργεία κάποιοι από εσάς, από εμάς, από όλους μας απλά περισσεύουμε. Οι ανθρώπινες ζωές δεν μετρούνται σε νούμερα και κόστος.
Ας μη στρεφόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον.
Ας στρέψουμε την οργή μας απέναντι σ’ αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την απαξίωση και τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς μας και που απολαμβάνουν το προνόμιο και τους τίτλους της διοίκησης.

Πηγή: www.ygeianet.gr