Η πρώτη κούπα της σεζόν για τη Μπαρτσελόνα είναι γεγονός. Η ομάδα του Τσάβι νίκησε με 3-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ, φτάνοντας τις 14 κατακτήσεις (πρώτη στη σχετική λίστα). Αυτός ήταν και ο πρώτος τίτλος του Τσάβι ως προπονητής των Καταλανών. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί για ακόμη μία χρονιά, το Σούπερ Καπ Ισπανίας διεξάγεται στην Σαουδική Αραβία – και θα διεξάγεται εκεί μέχρι και το 2029, σύμφωνα με την νέα συμφωνία της ισπανικής λίγκας. Γιατί να διεξάγεται αυτός ο θεσμός σε μια χώρα, το καθεστώς της οποίας δολοφονεί ανθρώπους στην Υεμένη εδώ και χρόνια, διώκει συστηματικά στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και διατηρεί την θανατική ποινή ως πυλώνα του δικαιϊκού της συστήματος; Γιατί το ισπανικό ποδόσφαιρο, και για να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, γιατί η ισπανική πολιτική ηγεσία δίνει το «πράσινο φως» για να διεξάγεται αυτό το τουρνουά σε μια χώρα, το καθεστώς της οποίας δίνει αβέρτα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για «ξέπλυμα» της εικόνας του μέσα από το ποδόσφαιρο; Τι ανάγκη έχει το ισπανικό ποδόσφαιρο, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης, από προβολή μέσα από τα αιματοβαμμένα εκατομμύρια των σεΐχηδων;

Η ισπανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αποκλείει τους Ισπανούς από το να δουν από κοντά τις ομάδες τους, μεταφέροντας τα ημιτελικά και τον τελικό της διοργάνωσης στην Αραβική Χερσόνησο, αδιαφορώντας για τη σύνδεση των τοπικών κοινωνιών της Ισπανίας με της ομάδες τους, απλά και μόνο γιατί τα πετροδόλαρα της βασιλικής οικογένειας του Ριάντ αξίζουν παραπάνω από την αγνή χαρά των Ισπανών οπαδών. Εκεί έχουμε φτάσει, σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται το πιο λαοφιλές άθλημα παγκοσμίως, με τους Ευρωπαίους να συμμετέχουν σε ένα ατελείωτο sportwashing, όπως ακριβώς συνέβη και με το Μουντιάλ του Κατάρ. Μέχρι που θα φτάσει αυτή η ιστορία;

 Πηγή: rosa.gr