H  Ισπανία αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη κρίση προσιτής στέγασης, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μένουν σε τροχόσπιτα, ιδίως σε τουριστικές περιοχές όπως στη Μαγιόρκα. Η κυβέρνηση πρότεινε νέα μέτρα που περιορίζουν τους ξένους αγοραστές. Αλλά οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτά αδυνατούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την έλλειψη ή να μειώσουν το κόστος στέγασης.

Στην Ισπανία συμβαίνει κάτι παρόμοιο με το φαινόμενο που εκδηλώθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα: Στην προσπάθεια προσέλκυσης ξένων αγοραστών-επενδυτών στο real estate, με τη θέσπιση διευκολυντικών νόμων, οι τιμές στα ενοίκια και στην αγορά σπιτιού εκτοξεύονται κατακόρυφα και δυσανάλογα με την αγοραστική δύναμη του μέσου μισθωτού.

Στις 13 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ανακοίνωσε μια πρόταση για επιβολή φόρου 100% σε κατοικίες που αγοράζονται από πολίτες τρίτων χωρών που δεν διαμένουν στην Ισπανία, καθώς και αύξηση των φόρων στις βραχυχρόνιες μισθώσεις.

Μια εβδομάδα αργότερα, προχώρησε σε ένα ακόμα πιο ακραίο μέτρο: Πρότεινε την πλήρη απαγόρευση της αγοράς ακινήτων από υπηκόους τρίτων χωρών που δεν είναι κάτοικοι της ΕΕ. Τα πιθανά μέτρα θα επηρέαζαν, για παράδειγμα, πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου ή των ΗΠΑ που επιθυμούν να αγοράσουν εξοχικό σπίτι στην Ισπανία.

Οι προτάσεις αυτές έρχονται σε μια περίοδο κατά την οποία η αγορά κατοικίας της Ισπανίας δέχεται έντονες πιέσεις σε ορισμένες περιοχές. Ενώ η οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία μειώνεται, η ζήτηση για κατοικίες αυξάνεται, ιδίως σε πόλεις όπως η Μαδρίτη και η Βαρκελώνη.

Οι δυνητικοί αγοραστές και ενοικιαστές αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη διαθέσιμων κατοικιών, και όσες είναι διαθέσιμες είναι συχνά σε τιμές απρόσιτες για τους μέσους μισθούς. Στις δημοφιλείς παραθαλάσσιες περιοχές, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις και οι δεύτερες κατοικίες ανεβάζουν επίσης τις τιμές και εκτοπίζουν τους ντόπιους από την αγορά.

Ωστόσο, η βασική αιτία της κρίσης της προσιτής στέγασης δεν είναι οι ξένοι αγοραστές αλλά η έλλειψη διαθέσιμων κατοικιών. Το κλειδί για την επίλυση αυτού του ζητήματος έγκειται στην τόνωση της οικοδομής, η οποία είναι υποτονική από τότε που έσκασε η φούσκα των ακινήτων το 2008, γράφει το site The Conversation.

Στασιμότητα στις κατασκευές από το 2009

Η στεγαστική έκρηξη της Ισπανίας ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, με τη σημαντικότερη ανάπτυξη να σημειώνεται τη δεκαετία του 2000. Σήμερα, περίπου το 95% του αποθέματος κατοικιών της χώρας κατασκευάστηκε πριν από το 2009 και περίπου το 22% αυτών των κατοικιών κατασκευάστηκαν μεταξύ 2000 και 2009.

Ωστόσο, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, οι νέες κατασκευές έχουν επιβραδυνθεί σημαντικά λόγω της περιορισμένης γης σε προνομιούχες περιοχές, των γραφειοκρατικών καθυστερήσεων, της έλλειψης εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και της περιορισμένης πρόσβασης σε χρηματοδότηση για τους μικρούς και μεσαίους κατασκευαστές.

Μόνο το 5% του αποθέματος κατοικιών της Ισπανίας έχει κατασκευαστεί τα τελευταία 15 χρόνια.

Μια έκθεση της Τράπεζας της Ισπανίας εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους η χώρα θα αντιμετωπίσει έλλειμμα στέγασης περίπου 600.000 μονάδων.

Ο αντίκτυπος του τουρισμού

Η κρίση οικονομικής προσιτότητας της στέγασης έχει επίσης προκαλέσει διαμαρτυρίες για τον υπερτουρισμό.

Οι ντόπιοι στις πόλεις και στις περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση αισθάνονται ότι εκδιώκονται από τους τουρίστες, με τις γειτονιές να καταλαμβάνονται από βραχυχρόνιες μισθώσεις.

Ωστόσο, η οικονομία της Ισπανίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και τις ξένες επενδύσεις, και πολλές δεύτερες κατοικίες ανήκουν επίσης σε Ισπανούς ή άλλους Ευρωπαίους.

Οι αγοραστές εκτός ΕΕ αντιπροσωπεύουν ένα μικρό μέρος της συνολικής αγοράς, και ενώ μπορεί να έχουν αντίκτυπο σε ορισμένες περιοχές, όπως η Βαρκελώνη και η Μαδρίτη, η επιρροή τους στην εθνική προσιτότητα της κατοικίας είναι περιορισμένη.

Η ζήτηση ξεπερνά την προσφορά

Η πραγματική λύση στα προβλήματα της Ισπανίας όσον αφορά την οικονομική προσιτότητα των κατοικιών έγκειται στην αύξηση της προσφοράς και όχι στην επιβολή φόρων ή απαγορεύσεων στους ξένους αγοραστές.

Η κυβέρνηση καλά θα κάνει να επικεντρωθεί σε πολιτικές που στηρίζουν τις νέες κατασκευές, γράφει το Covversation.  Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τον εξορθολογισμό των νόμων περί ζωνών, την παροχή κινήτρων στους κατασκευαστές και τη βελτίωση των υποδομών ώστε να γίνουν περισσότερες περιοχές κατάλληλες για ανάπτυξη. Η επιτάχυνση της διαδικασίας έγκρισης αδειών θα είχε πολύ πιο σημαντική επίδραση στην οικονομική προσιτότητα από ό,τι η στόχευση των ξένων επενδυτών.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι σαφές αν τα προτεινόμενα αυτά μέτρα θα γίνουν νόμος. Προτάσεις όπως αυτές γίνονται συχνά πρωτοσέλιδα, αλλά μπορεί να μην υλοποιηθούν ή να καταλήξουν να τροποποιηθούν σημαντικά πριν περάσουν σε νόμο.

Σε τροχόσπιτα στην Μαγιόρκα

Στον εξαιρετικά δημοφιλή τουριστικό προορισμό της Μαγιόρκας, όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να νοικιάζουν ή να αγοράζουν τροχόσπιτα εξαιτίας των «άπιαστων» ενοικίων αλλά και των τιμών αγοράς σπιτιού, η τοπική κυβέρνηση λέει και πάλι όχι στους περιορισμούς στις πωλήσεις κατοικιών σε ξένους αγοραστές, όπως έγραψε η τοπική εφημερίδα Majorca Daily Bulletin.

Μια κοινοβουλευτική πρόταση που υποβλήθηκε την περασμένη Τρίτη από τον συνασπισμό σοσιαλιστών και μετριοπαθών αριστερών, του κόμματος Més per Menorca, που απαιτούσε έως και δεκαπέντε χρόνια διαμονής πριν από την αγορά κατοικίας στις Βαλεαρίδες δεν ήταν ποτέ πιθανό να ευδοκιμήσει και δεν ευδοκίμησε.

Προτάθηκε από τον επικεφαλής του κόμματος, Γιοζέπ Καστέλς, και υποστήριξε ότι η «εξαιρετικά υψηλή» ζήτηση για δεύτερη κατοικία από αλλοδαπούς με υψηλό εισόδημα ανεβάζει τις τιμές, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη στέγης για τις οικογένειες στις Βαλεαρίδες.

Ο Καστέλς επέμεινε ότι η πρόταση επιδιώκει να δοθεί προτεραιότητα στους ντόπιους στις πωλήσεις κατοικιών και ρώτησε την Πρόεδρο των Βαλεαρίδων Νήσων, Μάργκα Προχένς, αν συμφωνεί ότι οι κάτοικοι πρέπει να έχουν προτεραιότητα.

Η πρόεδρος απάντησε: «Ήρθε πράγματι η ώρα να σκεφτούμε για τη στέγαση των κατοίκων των Βαλεαρίδων – οικογενειών, νέων, μεσαίου εισοδήματος και εργαζομένων – μετά από οκτώ χρόνια αριστερής κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια των οποίων χτίστηκαν περισσότερες πολυτελείς κατοικίες και για περισσότερους ξένους αγοραστές από ποτέ».

Εξέφρασε την υποστήριξή της στο να δοθεί «απόλυτη προτεραιότητα στους κατοίκους» στη στέγαση και τόνισε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης στέγασης. Μία από αυτές είναι το διάταγμα για τα στρατηγικά οικιστικά σχέδια, που απαιτεί την απόδειξη κατοικίας τουλάχιστον πέντε ετών (σε συγκεκριμένο δήμο) για την πρόσβαση σε κοινωνική κατοικία ή σε κατοικία περιορισμένης τιμής.

Η Προχένς επεσήμανε ότι αυτή η ελάχιστη πενταετής περίοδος μπορεί να παραταθεί από τα δημαρχεία, δίνοντας τα παραδείγματα των δήμων Εσπόρλες και Κάλβια, όπου είναι επτά χρόνια, και στο Σενσέλες, όπου είναι δέκα χρόνια.

Η κυβέρνηση των Βαλεαρίδων, σημείωσε, έχει την εξουσία να δίνει προτεραιότητα στην πρόσβαση των κατοίκων σε δημόσια και οικονομικά προσιτά προγράμματα στέγασης. «Αλλά δεν μπορούμε να λέμε στις οικογένειες των Βαλεαρίδων σε ποιον να πουλήσουν τα σπίτια τους», όπως τόνισε.

Η ακρο-δεξιά κυβέρνηση στις Βαλεαρίδες Νήσους

Σε συνέχεια των σχολίων της Προέδρου Προχένς, που κατηγορούσε την οκταετία «αριστερής» διακυβέρνησης, ας θυμηθούμε πως στις 28 Μαΐου 2023 πραγματοποιήθηκαν οι περιφερειακές εκλογές στις Βαλεαρίδες Νήσους, και μετά από οκτώ χρόνια κεντροαριστερής κυβέρνησης, το Λαϊκό Κόμμα (PP, EPP) έγινε το κόμμα με τις περισσότερες ψήφους στην περιοχή σχηματίζοντας ένα δεξιό υπουργικό συμβούλιο μειοψηφίας με την υποστήριξη του ριζοσπαστικού δεξιού κόμματος Vox (ECR).

Θραύσματα οστών του προσώπου που χρονολογούνται μεταξύ 1,1 και 1,4 εκατομμυρίων ετών, τα οποία ανακαλύφθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο Sima del Elefante, ξαναγράφουν την ιστορία των ανθρώπινων μεταναστεύσεων. Το εύρημα αυτό, στο ορεινό σύστημα σπηλαίων της Atapuerca, θεωρείται το αρχαιότερο σύνολο ανθρώπινων λειψάνων που βρέθηκε στη Δυτική Ευρώπη. Το απολίθωμα έχει αποδοθεί στον Homo affinis erectus, ένα διαφορετικό και πιο πρωτόγονο είδος από τον Homo antecessor, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.

RTP Νέα

Τα θραύσματα που βρέθηκαν αποτελούν μέρος της αριστερής πλευράς του προσώπου ενός ενήλικου ατόμου που μετακινήθηκε στη βόρεια Ισπανία μεταξύ 1,1 και 1,4 εκατομμυρίων ετών πριν.

Τα υπολείμματα των οστών του προσώπου που σώζονται στον αρχαιολογικό χώρο Sima del Elefante είναι ενδεικτικά του Homo affinis erectus και παρέχουν πληροφορίες για τις πρώτες μεταναστεύσεις και την εξέλιξη των ανθρωποειδών στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Κατώτερου Πλειστόκαινου (που αντιστοιχεί στην περίοδο μεταξύ 1,81 εκατομμυρίων ετών και 355.000 ετών).

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών συστηματικών αρχαιολογικών ανασκαφών στα σπήλαια της ορεινής περιοχής Atapuerca, έχουν ανακαλυφθεί στοιχεία για όλο και πιο αρχαία ανθρώπινη κατοίκηση.

Το αρχαιότερο γνωστό πρόσωπο στη Δυτική Ευρώπη

Το θραύσμα του ανθρώπινου προσώπου ανακαλύφθηκε το 2022, αλλά τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν αυτή την Πέμπτη στο Nature.

Επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας είναι η Rosa Huguet, ερευνήτρια στο IPHES-CERCA και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Universitat Rovira i Virgili, μαζί με τον Xosé Pedro Rodríguez-Álvarez, από το ίδιο πανεπιστήμιο και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας για την Ανθρώπινη Εξέλιξη (CENIEH).

Η ομάδα των επιστημόνων ανακατασκεύασε τα θραύσματα - που καταγράφηκαν ως ATE7-1 - συνδυάζοντας παραδοσιακές τεχνικές συντήρησης και αποκατάστασης με προηγμένα εργαλεία απεικόνισης και τρισδιάστατης ανάλυσης.

Οι αρχαιολόγοι ονόμασαν ανεπίσημα το απολίθωμα "Pink" από τους Pink Floyd, των οποίων το άλμπουμ The Dark Side of the Moon μεταφράζεται ως "La cara oculta de la luna", όπου "cara oculta" σημαίνει "κρυμμένο πρόσωπο".

"Μετά από δύο χρόνια έρευνας, η λεπτομερής ανάλυση του ATE7-1 ("Ροζ") αποκάλυψε ότι αυτό το θραύσμα προσώπου δεν ανήκει στον Homo antecessor, το είδος που εντοπίστηκε στην περιοχή Gran Dolina, αλλά σε ένα πιο πρωτόγονο ανθρωποειδές. Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία παραμένουν ανεπαρκή για μια οριστική ταξινομική ταξινόμηση. Ως αποτέλεσμα, έχει προσωρινά αποδοθεί στον Homo affinis erectus (H. aff. erectus)", εξηγεί η μελέτη.

Συγγένειες με τον Homo erectus

"Ο Homo antecessor μοιράζεται με τον Homo sapiens ένα πιο σύγχρονο πρόσωπο και μια εξέχουσα δομή ρινικού οστού, ενώ τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Pink είναι πιο πρωτόγονα, μοιάζοντας με τον Homo erectus, ιδίως όσον αφορά την επίπεδη και υποανάπτυκτη ρινική δομή", λέει η María Martinón-Torres, διευθύντρια του CENIEH και επικεφαλής ερευνητής του προγράμματος Atapuerca.

Ωστόσο, "τα στοιχεία είναι ακόμη ανεπαρκή για μια οριστική ταξινόμηση, γι' αυτό και αποδόθηκε στο H. aff. erectus. Η ονομασία αυτή αναγνωρίζει τις συγγένειες του Pink με τον Homo erectus, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανήκει σε άλλο είδος", υποστηρίζει ο Martinón-Torres.

Τα ανθρώπινα λείψανα του Homo antecessor, που βρέθηκαν σε μια άλλη περιοχή της Atapuerca, γνωστή ως Gran Dolina, εκτιμάται ότι είναι ηλικίας περίπου 860.000 ετών. Ενόψει της νέας ανακάλυψης, η οποία ωθεί την ανθρώπινη παρουσία πίσω στο διάστημα μεταξύ 1,1 και 1,4 εκατομμυρίων ετών, το απολίθωμα ATE7-1 υποδηλώνει ότι ο Pink "ανήκε σε έναν πληθυσμό που έφτασε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια ενός μεταναστευτικού κύματος πριν από εκείνο του Homo antecessor".

Το 2008, στο ίδιο σημείο ανακαλύφθηκε μια ανθρώπινη γνάθος ηλικίας άνω των 1,1 εκατομμυρίων ετών. Τα νέα θραύσματα βρέθηκαν περίπου δύο μέτρα βαθύτερα από το σαγόνι, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτό του Pink είναι ακόμη παλαιότερο.

Λίθινα εργαλεία και οστά ζώων με σημάδια κοπής

Η περιοχή που ανασκάφηκε στο επίπεδο ΤΕ7 του Sima del Elefante, όπου ανακαλύφθηκαν τα οστά του προσώπου του Pink, παρουσιάζει επίσης ενδείξεις παρουσίας και δραστηριότητας ανθρωποειδών κατά το Κατώτερο Πλειστόκαινο.

Λίθοι που βρέθηκαν στο επίπεδο TE7, του Sima del Elefante | Maria D Guillen / IPHES-CERCA/CENIEH

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν "λίθινα εργαλεία (λιθοτεχνήματα) και υπολείμματα ζώων με σημάδια κοπής, που υποδεικνύουν τη χρήση λιθοτεχνίας για την επεξεργασία ζώων".

"Αν και τα εργαλεία χαλαζία και πυριτόλιθου που βρέθηκαν είναι απλά, υποδηλώνουν μια αποτελεσματική στρατηγική διαβίωσης και αναδεικνύουν την ικανότητα των ανθρωποειδών να εκμεταλλεύονται τους πόρους που ήταν διαθέσιμοι στο περιβάλλον τους", δήλωσε ο Xosé Pedro Rodríguez-Álvarez, ειδικός στις λιθοτεχνίες.

Η Rosa Huguet προσθέτει ότι "οι πρακτικές αυτές αποδεικνύουν ότι οι πρώτοι Ευρωπαίοι είχαν μια βαθιά κατανόηση των διαθέσιμων ζωικών πόρων και ήξεραν πώς να τους εκμεταλλεύονται συστηματικά".

Η ομάδα των ερευνητών τονίζει ότι τα παλαιοοικολογικά δεδομένα από το TE7 υποδηλώνουν ότι "το Πλειστόκαινο τοπίο της Sierra de Atapuerca ήταν ένα δυναμικό περιβάλλον", με ένα μείγμα δασικών εκτάσεων με βελανιδιές, πεύκα, αρκεύθους και πράσινων βοσκοτόπων, με βίσονες και ελάφια. Δεν έλειπαν οι πηγές νερού και τα ποτάμια με ιπποπόταμους - "δημιουργώντας ένα περιβάλλον πλούσιο σε πόρους για αυτούς τους πρώτους ανθρώπινους πληθυσμούς".

"Γνωρίζουμε, χάρη στη γύρη και τα υπολείμματα μικρών ζώων, ότι οι αρχαίοι άνθρωποι ζούσαν σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσε ένα υγρό δασικό τοπίο", περιγράφουν.

Μπορείτε επίσης να μάθετε περισσότερα για τον τρόπο ζωής του Sima del Elefante από μια αυλάκωση που διατρέχει τη μερική κορώνα ενός δοντιού στο απολίθωμα του Pink. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πρόκειται για "σημάδι φθοράς από τη χρήση μιας υποτυπώδους οδοντογλυφίδας".

Μεταναστευτικά κύματα που διαμόρφωσαν την ανθρώπινη ιστορία

Η προέλευση και η πληθυσμιακή δυναμική των πρώτων ανθρώπινων οικισμών στη Δυτική Ευρώπη εντοπίστηκαν στη Γεωργία με τα απολιθώματα του Ντμανίσι. "Γνωρίζουμε ότι οι ανθρωποειδείς εγκατέλειψαν την Αφρική πριν από τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια χρόνια. Τώρα, η ανακάλυψη του Sima del Elefante μας λέει ότι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια αργότερα, οι ανθρωποειδείς έφτασαν στο δυτικότερο τμήμα της Ευρώπης. Επιπλέον, το σχήμα των προσώπων τους άλλαξε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου".

https://www.nature.com/articles/s41586-025-08681-0Descoberta de Sima del Elefante

Η ταξινόμηση του ATE7-1 ως ανήκοντος σε έναν άγνωστο μέχρι σήμερα πληθυσμό στην Ευρώπη όχι μόνο αυξάνει τις γνώσεις για τους πρώτους κατοίκους της Ευρώπης, αλλά ανοίγει επίσης την πόρτα σε νέα ερωτήματα σχετικά με την προέλευση και την ποικιλομορφία των ανθρωποειδών που έφτασαν εδώ, παρατηρεί ο Eudald Carbonell, συνδιευθυντής του προγράμματος Atapuerca.

"Η ανακάλυψη στοιχείων για διαφορετικούς πληθυσμούς ανθρωποειδών στη Δυτική Ευρώπη κατά το Κατώτερο Πλειστόκαινο υποδηλώνει ότι η περιοχή αυτή αποτέλεσε σημείο-κλειδί στην εξελικτική ιστορία του γένους Homo", επισημαίνει ο Carbonell.

Ο Chris Stringer, ειδικός στην ανθρώπινη εξέλιξη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, τον οποίο επικαλείται ο Guardian, υποστηρίζει ότι το απολίθωμα είναι "ένα πολύ σημαντικό εύρημα". Το 2023, ο Στρίνγκερ και άλλοι εντόπισαν μια περίοδο ακραίας ψύξης πριν από περίπου 1,1 εκατομμύρια χρόνια, η οποία μπορεί να έσπρωξε τους πρώτους ανθρώπους στη Δυτική Ευρώπη νοτιότερα, "εξηγώντας ενδεχομένως τον διαφορετικό πληθυσμό που βρέθηκε στη Σίμα ντελ Ελεφάντε".

"Αυτό είναι ένα ακόμη βήμα προς την κατανόηση των πρώτων Ευρωπαίων", προσθέτει ο José María Bermúdez de Castro, επίσης συνδιευθυντής του προγράμματος Atapuerca.

"Γνωρίζουμε τώρα ότι αυτό το πρώτο είδος είχε μια εμφάνιση που θύμιζε τα δείγματα που περιλαμβάνονται από πολλούς στον Homo erectus. Ωστόσο, τα λείψανα από τη θέση Sima del Elefante έχουν έναν πολύ ιδιαίτερο συνδυασμό χαρακτηριστικών. Στο μέλλον, όταν βρεθούν περισσότερα απολιθώματα σε άλλες σύγχρονες τοποθεσίες, θα είμαστε σε θέση να καταλήξουμε σε ένα πιο στέρεο συμπέρασμα σχετικά με την ταυτότητα αυτού του είδους".

Το αρχαιότερο ανθρώπινο απολίθωμα που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής στην Πορτογαλία είναι το γνωστό κρανίο της Aroeira, ηλικίας περίπου 400.000 ετών. Ανακαλύφθηκε το 2014 στο σπήλαιο Aroeira από ομάδα αρχαιολόγων της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας, με επικεφαλής τον João Zilhão.

https://repositorio.ulisboa.pt/handle/10451/3046

https://repositorio.ulisboa.pt/handle/10451/3046Crânio da Aroeira

Η ισπανική κυβέρνηση θα χορηγήσει άδειες παραμονής και εργασίας, διάρκειας ενός έτους, σε σχεδόν 25.000 μετανάστες που επλήγησαν από τις φονικές πλημμύρες που σάρωσαν πέρσι το ανατολικό τμήμα της χώρας, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Μετανάστευσης.

Πάνω από 220 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις αστραπιαίες πλημμύρες στα τέλη Οκτωβρίου που παρέσυραν ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν μέσα στα αυτοκίνητά τους και κατέκλυσαν υπόγειους χώρους στάθμευσης και ισόγεια σπίτια γύρω από την πόλη της Βαλένθια, σε μια από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία της Ισπανίας.

Σχεδόν 60.000 σπίτια, περίπου 105.000 αυτοκίνητα και πάνω από 10.000 καταστήματα καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές, σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Μετανάστευσης προβλέπουν μεταξύ άλλων τη χορήγηση φοιτητικών αδειών, ενώ αναμένεται να ωφελήσουν τουλάχιστον 25.000 μετανάστες και μέλη οικογενειών τους που ζούσαν σε έναν από τους δήμους που επλήγησαν από τις πλημμύρες από τις 28 Οκτωβρίου έως τις 4 Νοεμβρίου.

«Βασικός στόχος είναι να προστατευτούν οι αλλοδαποί που βρίσκονται σε πολύ ευάλωτη κατάσταση και να αποτραπούν από το να ζουν υπό παράνομο καθεστώς», τόνισε το υπουργείο.

Η Ισπανία , υπό την κυβέρνηση Σοσιαλιστών – Αριστεράς είναι σε μεγάλο βαθμό δεκτική στους μετανάστες, οι οποίοι έχουν συμβάλει στην ισχυρή οικονομική ανάπτυξη πολύ πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, ακόμη και όταν άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία και η Γερμανία επιδιώκουν να ενισχύσουν τους συνοριακούς ελέγχους.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει να νομιμοποιήσει περίπου 900.000 μετανάστες χωρίς έγγραφα μέσα στα επόμενα τρία χρόνια για να επεκτείνει το εργατικό δυναμικό της ενόψει της γήρανσης του πληθυσμού.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, Reuters, AFP

Έπειτα από δύσκολες διαπραγματεύσεις, η ισπανική κυβέρνηση έδωσε σήμερα το «πράσινο φως» στη μείωση της διάρκειας του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από τις 40 στις 37,5 ώρες, χωρίς να έχει εξασφαλίσει σε αυτό το στάδιο την πλειοψηφία ώστε το νομοσχέδιο να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο.

«Είναι μια ιστορική μέρα» επειδή «για 41 χρόνια δεν είχε αλλάξει η νόμιμη διάρκεια της εργασιακής εβδομάδας στη χώρα μας», δήλωσε η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, στέλεχος του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς Sumar, μετά το τέλος του υπουργικού συμβουλίου.

«Η μείωση των ωρών εργασίας θα βελτιώσει την παραγωγικότητα στη χώρα μας (...) Δεν χρησιμεύει σε τίποτα να περνάμε ώρες και ώρες στην εργασία, το θέμα είναι να είναι αποτελεσματικές», επέμεινε η υπουργός, που έχει επιφορτιστεί με την εφαρμογή αυτής της εμβληματικής μεταρρύθμισης της ισπανικής αριστεράς.

Το κείμενο που εγκρίθηκε σήμερα είναι αποτέλεσμα συμφωνίας που υπογράφτηκε στις 20 Δεκεμβρίου με τα δύο κυριότερα συνδικάτα, το UGT και το CCOO, όχι όμως και με τις εργοδοτικές οργανώσεις, που είχαν αποφασίσει στα μέσα Νοεμβρίου να αποχωρήσουν από τις διαπραγματεύσεις, έπειτα από έντεκα μήνες άκαρπων συναντήσεων.

Οι τελευταίες ανησυχούν για τις επιπτώσεις της μεταρρύθμισης στην ισπανική ανταγωνιστικότητα. Υποστηρίζουν πως δεν επηρεάζονται όλοι οι τομείς δραστηριότητας το ίδιο και πως μια γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου μπορεί να αποδυναμώσει ορισμένες επιχειρήσεις.

Ανησυχία την οποία απέρριψε η Γιολάντα Ντίαθ, η οποία επέμεινε στη σταθερότητα της ισπανικής οικονομίας, που κατέγραψε ρυθμό ανάπτυξης 3,2% πέρυσι. «Έχουμε περισσότερες θέσεις εργασίας από ποτέ και μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη από ποτέ», υπογράμμισε, εκτιμώντας πως είναι απαραίτητο η χώρα να «εκσυγχρονιστεί».

Στο κοινό πρόγραμμά τους που επισφράγισαν τον Οκτώβριο του 2023, το Sumar και το ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) είχαν δεσμευθεί να μειώσουν από 40 σε 37,5 ώρες τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας μέχρι τον Δεκέμβριο του 2025, χωρίς απώλεια μισθού.

Η μείωση του εργάσιμου χρόνου αναμένεται να επηρεάσει σχεδόν 12 εκατομμύρια μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, κυρίως τους εργαζομένους στο εμπόριο, στην εστίαση ή στη γεωργία -- οι 37,5 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως ισχύουν ήδη στον δημόσιο τομέα και στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Πέρα από τις επιχειρήσεις, η κύρια πρόκληση για την κυβέρνηση του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ, που δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι να πείσει τους κοινοβουλευτικούς εταίρους της για τη στέρεα βάση της μεταρρύθμισης.

Η συμφωνία που επικυρώθηκε σήμερα προσκρούει πράγματι στις επιφυλάξεις του βασκικού εθνικιστικού κόμματος PNV, αλλά κυρίως στους Καταλανούς αυτονομιστές του κόμματος Junts per Catalunya (JxCat), δύο πολιτικοί σχηματισμοί που στηρίζουν μεν την κυβέρνηση αλλά είναι γνωστό ότι είναι φιλικοί προς τον επιχειρηματικό κόσμο.

Με τον υπερτουρισμό να βρίσκεται στα ύψη, οι κάτοικοι σε Ισπανία και Πορτογαλία, έχουν βρεθεί να ζουν σε κτήρια χωρίς γείτονες, καθώς τα τουριστικά διαμερίσματα αποτελούν την πλειοψηφία των διαμερισμάτων.

«Είναι πολύ περίεργο. Φανταστείτε, δεν έχω γείτονες, παρόλο που βρίσκομαι στη μέση μιας μεγάλης πόλης», είπε στον Guardian ο Άλεξ, ο οποίος ζει σε ένα κτήριο στη Λισαβόνα όπου κάθε άλλο διαμέρισμα ενοικιάζεται μέσω πλατφορμών όπως η Airbnb. «Είναι σαν να ζω σε ένα μέρος φάντασμα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, απλά δεν ξέρω κανέναν».

πό τη στιγμή που ο Άλεξ είναι ο μόνος ιδιοκτήτης που μένει στο κτήτιο, έχει αναλάβει όλες υποχρεώσεις στο κτήριο. «Το πονάω και το μισώ επίσης», είπε ο Άλεξ, ο οποίος ζήτησε να μην δημοσιευτεί το πλήρες όνομά του. «Δεν με ρώτησε κανείς επ’ αυτού».

Στη Βαρκελώνη, μια συνταξιούχος, η οποία για περισσότερο από μια δεκαετία ζει κάτω από δύο τουριστικά διαμερίσματα, είπε ότι έγινε γνωστή στην τοπική αστυνομία μετά από χρόνια που τους καλούσε να διαλύσουν πάρτι που τακτικά συνεχίζονταν μετά τις 3 το πρωί. «Είναι φρικτό, απολύτως φρικτό», είπε η Έστερ, η οποία ζήτησε να μη δημοσιευτεί το πλήρες όνομά της. «Είναι απάνθρωπο – κανείς δεν πρέπει να ζει έτσι».

Η 69χρονη είπε ότι είχε δει όλων των ειδών τους ανθρώπους να περνούν μέσα από το κτήριο. «Οι άνθρωποι αφήνουν σπασμένα μπουκάλια γύρω από το κτήριο ή ούρα και περιττώματα στο κλιμακοστάσιο. Κάποιοι πετούν σκουπίδια από το μπαλκόνι», είπε. «Μια φορά κάποιος έφερε [εργάτρια του σεξ] εδώ και έκανε σεξ στο μπαλκόνι, μπροστά σε όλους τους γείτονες». Τώρα ζει συνεχώς παλεύοντας με το άγχος μετά από χρόνια που προετοιμαζόταν για το ποιος θα ήταν ο επόμενος. «Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις», είπε.

Περίπου 700 μίλια μακριά στη Λισαβόνα, το συναίσθημά της συμμερίζεται ο Ζοάο Ποβόα. «Μένω στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο τουριστικά διαμερίσματα: ένα κάτω και ένα πάνω», είπε ο 43χρονος. Οι γείτονες στο κτήριο πέντε διαμερισμάτων, σε απόσταση αναπνοής από την Praça do Comércio της πόλης, άρχισαν να φεύγουν πριν από περίπου 10 χρόνια. «Τώρα είναι εντελώς διαφορετικά. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρεις κανέναν… είναι σαν να είσαι σε ξενοδοχείο».

Σε αντίθεση με ένα ξενοδοχείο, ωστόσο, οι τουρίστες σε αυτά τα διαμερίσματα περνούσαν από ένα κτήριο του 18ου αιώνα με ξύλινα δάπεδα, χωρίς ηχομόνωση. «Σε κάνει να αγχώνεσαι κάπως μερικές φορές», είπε. «Είναι λίγο λαχείο γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν θα συμπεριφερθούν σωστά ή όχι».

Ο ίδιος απέκλεισε το ενδεχόμενο να μετακομίσει, καθώς δεν θέλει να εγκαταλείψει μια περιοχή όπου παρέμενε μόνο ένα παραδοσιακό καφέ μέσα σε μια θάλασσα από μοντέρνα σημεία για brunch που απευθύνονταν σε τουρίστες. «Πρέπει να προσπαθήσουμε. Γιατί αν τα παρατήσεις, τότε δεν θα μένει κανείς εδώ – η κοινότητα συρρικνώνεται».

Οι έξι ντόπιοι που μίλησαν στον Guardian από τη Λισαβόνα και τη Βαρκελώνη τόνισαν τα προβλήματα που τους δημιουργούν τα τουριστικά διαμερίσματα: ανελκυστήρες που συχνά σπάνε, ατελείωτες ανησυχίες για τον θόρυβο καθώς οι τουρίστες κάνουν πάρτι, χτυπούν τις πόρτες και καθυστερούν και ένα αδυσώπητο ρεύμα αγνώστων που παρελαύνουν στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου.

Στις αρχές Δεκεμβρίου, η Λούρντες Πινέιρο, που ζει στη Λισαβόνα, αποφάσισε ότι είχε χορτάσει. Ένα από τα πιο δύσκολα σημεία της μετακόμισης ήταν το αντίο στους λίγους κατοίκους που έμειναν ακόμα στο κτήριο. «Ένας από αυτούς άρχισε να κλαίει λέγοντας: ‘Χάνουμε όλους τους γείτονές μας’, είπε. ‘Ήταν οδυνηρό, ζούσαμε στο ίδιο μέρος για περισσότερα από 30 χρόνια’».

Είναι ακριβώς αυτό το είδος κοινότητας που η Μαϊτέ Μαρτίν και οι γείτονές της προσπαθούν να διατηρήσουν στη γειτονιά Eixample της Βαρκελώνης. Όταν εκείνη και η οικογένειά της μετακόμισαν στο διαμέρισμά τους το 2000, η Μαρτίν ήταν σίγουρη ότι θα έμενε εκεί για το υπόλοιπο της ζωής της. Έκανε τα δικά της κεφάλαια για την ανακαίνιση της ενοικίασης για να γίνει πιο άνετη, αναβαθμίζοντας τα παράθυρα και επισκευάζοντας τις τουαλέτες. Στη συνέχεια ήρθε η είδηση ​​ότι ο ιδιοκτήτης του κτηρίου είχε λάβει άδεια να μετατρέψει και τις 120 μονάδες σε τουριστικά διαμερίσματα. Με τη βοήθεια ενός τοπικού συνδικάτου στέγασης, οι ένοικοι άρχισαν να αντεπιτίθενται, οδηγώντας σε διακοπή της μετατροπής των διαμερισμάτων έως ότου ένα δικαστήριο διευθέτησε το ζήτημα.

Στη Βαρκελώνη, οι κάτοικοι του κτιρίου της Έσθερ έχουν στραφεί στα δικαστήρια με την ελπίδα να αφαιρέσουν τις άδειες για τα δύο τουριστικά διαμερίσματα του κτιρίου. Το περασμένο καλοκαίρι, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους σε όλη την Ισπανία, ζητώντας περιορισμό του μαζικού τουρισμού και επανεξέταση ενός επιχειρηματικού μοντέλου που κατηγόρησαν ότι ανέβασε τις τιμές των κατοικιών και έδιωξε τους ντόπιους από τις πόλεις.

«Είμαι κοινωνικός άνθρωπος, πραγματικά είμαι. Αλλά φτάνει στο σημείο που όταν βλέπω κάποιον με μια βαλίτσα, απλώς γυρνάω μακριά», είπε. «Και ξέρω ότι δεν φταίνε αυτοί. Είμαι και τουρίστας, γιατί με τον άντρα μου έχουμε ταξιδέψει συχνά. Και τώρα είμαι στο άλλο άκρο», δήλωσε η Μάρτιν.

Στο κρύο αναμένεται να μένουν στο εξής οι πελάτες στα καταστήματα εστίασης της Βαρκελώνης. Οι επισκέπτες της ισπανικής πόλης απόλαυσαν για τελευταία φορά τον Δεκέμβριο την ζεστασιά από τις σόμπες εξωτερικού χώρου που λειτουργούν με αέριο, προτού απαγορευτεί δια νόμου η χρήση τους με την είσοδο στο 2025 λόγω των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Η απαγόρευση τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου και αποτελεί την κορύφωση μιας πολυετούς διαμάχης μεταξύ του δημοτικού συμβουλίου και των εστιατόρων, οι οποίοι φοβούνται ότι θα χάσουν τους πελάτες που στο εξής θα αποφεύγουν τους εξωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Το μέτρο εισήχθη για πρώτη φορά το 2018, αλλά το δημοτικό συμβούλιο έδωσε χρόνο για σταδιακή εφαρμογή, ώστε ο τομέας της φιλοξενίας να μπορέσει να προσαρμοστεί.

Οι ηλεκτρικές σόμπες με ισχύ που δεν υπερβαίνει τα 150W/m² θα επιτρέπονται μεταξύ 1ης Νοεμβρίου και 30ής Απριλίου, σύμφωνα με ανακοίνωση του δημοτικού συμβουλίου στις 17 Δεκεμβρίου.

Οι θερμαινόμενοι εξωτερικοί χώροι έχουν ήδη απαγορευτεί στη Γαλλία, όπου υπολογίζεται ότι η χρήση τους σε μία βεράντα 75 m² κατά τους χειμερινούς μήνες εκλύει τόσο CO2 όσο ένα αυτοκίνητο που κάνει τρεις φορές τον γύρο του πλανήτη.

Σημειώνεται πως η προσπάθεια της Μαδρίτης να ακολουθήσει το ίδιο μέτρο πέρυσι, δεν στέφθηκε με επιτυχία, όταν τοπικό δικαστήριο έκρινε ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν παρείχε αποδείξεις πως οι σόμπες αυτές συνέβαλαν στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Περισσότεροι από 10.400 μετανάστες πνίγηκαν ή χάθηκαν στη θάλασσα στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ισπανία από τις αρχές του 2024, καθώς τη φετινή χρονιά καταγράφηκε ρεκόρ αφίξεων στο αρχιπέλαγος των Καναρίων Νήσων, σύμφωνα με μια έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από την ισπανική, μη κυβερνητική οργάνωση Caminando Fronteras.

Ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με 30 θανάτους καθημερινά, κατά μέσο όρο, από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τη 15η Δεκεμβρίου, σημειώνει η οργάνωση, η οποία ενημερώνει τις λιμενικές αρχές για την παρουσία πλοιαρίων που διατρέχουν κίνδυνο.

Ο αριθμός των θυμάτων είναι κατά 58% υψηλότερος από αυτόν που καταγράφηκε πέρυσι: η Caminando Fronteras κατέγραψε 6.618 νεκρούς ή αγνοούμενους μετανάστες το 2023, σε όλες τις μεταναστευτικές διαδρομές προς την Ισπανία.

Ανάμεσα τους πολλά παιδιά

Σύμφωνα με την έκθεσή της, μεταξύ των θυμάτων ήταν 421 γυναίκες και 1.538 παιδιά και έφηβοι. «Οι αριθμοί αυτοί αποδεικνύουν την αποτυχία των συστημάτων διάσωσης και προστασίας» των μεταναστών, κατήγγειλε η Ελένα Μαλένο, η συντονίστρια της ΜΚΟ, κάνοντας λόγο για «απαράδεκτη τραγωδία». Ζήτησε μεταξύ άλλων «να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία του δικαιώματος στη ζωή, να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και να δικαιωθούν τα θύματα και οι οικογένειές τους».

Οι μετανάστες προέρχονταν από 28 χώρες, κυρίως αφρικανικές, όμως πολλοί κατάγονταν επίσης από το Ιράκ ή το Πακιστάν. Τα περισσότερα θύματα (9.757) καταγράφηκαν στη μεταναστευτική διαδρομή του Ατλαντικού Ωκεανού, δηλαδή από τα βορειοδυτικά παράλια της Αφρικής προς τα Κανάρια. Σε αυτήν τη διαδρομή εντοπίστηκαν και διασώθηκαν χθες, ανήμερα τα Χριστούγεννα, δεκάδες μετανάστες που επέβαιναν σε επτά λέμβους.

Με βάση στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών της Ισπανίας 60.216 μετανάστες έφτασαν στα Κανάρια από τις αρχές Ιανουαρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, αριθμός αυξημένος κατά 14,5% σε σύγκριση με την περσινή χρονιά. Οι αρχές του αρχιπελάγους έχουν σημάνει συναγερμό, δηλώνοντας ότι αδυνατούν να διαχειριστούν την κατάσταση και ιδίως την άφιξη χιλιάδων ασυνόδευτων ανηλίκων.

Έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, η ισπανική κυβέρνηση υπέγραψε την Παρασκευή συμφωνία με τα συνδικάτα για μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας από 40 που είναι σήμερα σε 37.5, χωρίς τη συμφωνία των εργοδοτών και διατρέχοντας τον κίνδυνο το Κοινοβούλιο να απορρίψει τη μεταρρύθμιση αυτή.

Σήμερα “γράφουμε μια νέα σελίδα στο βιβλίο των μεγάλων κοινωνικών κατακτήσεων της χώρας μας”, δήλωσε η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, η οποία είχε επιφορτισθεί με τη μεταρρύθμιση αυτή, μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα μισθωτών, των CCOO και της UGT.

“Ήρθε η ώρα να μοιραστούμε τα οφέλη της παραγωγικότητας” με “τους εργαζόμενους”, προσέθεσε σε συνέντευξη Τύπου η κ. Ντίαθ, εξέχων στέλεχος του αριστερού κόμματος Sumar, συμμάχου των σοσιαλιστών στην ισπανική κυβέρνηση όπως αναφέρει το ΑΠΕ

Στο κοινό πρόγραμμά τους, που επισφραγίστηκε τον Οκτώβριο του 2023, το Sumar και το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχαν δεσμευθεί να μειώσουν από 40 σε 37,5 τις ώρες νόμιμης εβδομαδιαίας εργασίας, με ένα πρώτο στάδιο τις 38,5 ώρες, χωρίς απώλεια μισθού.

Η μείωση αυτή, η πρώτη από το 1983, αναμένεται να επηρεάσει σχεδόν 12 εκατομμύρια μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα – οι δημόσιοι υπάλληλοι επωφελούνται ήδη των 37,5 εβδομαδιαίων ωρών εργασίας. Ο σκοπός είναι, σύμφωνα με την κ. Ντίαθ, οι εργαζόμενοι να μπορούν να “ζουν καλύτερα, να κουράζονται λιγότερο”.

Η συμφωνία που υπογράφτηκε σήμερα με τα συνδικάτα CCOO και UGT δεν έχει λάβει, ωστόσο, τη συγκατάθεση των εργοδοτών, που είχαν αποφασίσει στα μέσα Νοεμβρίου να εγκαταλείψουν το τραπέζι των διαπραγματεύσεων έπειτα από έντεκα μήνες άκαρπων συναντήσεων, εκτιμώντας πως οι απαιτήσεις τους δεν λαμβάνονταν υπόψη από την κυβέρνηση.

Οι εργοδοτικές οργανώσεις ανησυχούν για την επίπτωση της μεταρρύθμισης στην ισπανική ανταγωνιστικότητα. Εκτιμούν πως δεν επηρεάζονται με τον ίδιο τρόπο όλοι οι τομείς δραστηριότητας και πως μια γενική μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να αποδυναμώσει ορισμένες επιχειρήσεις.

Φόβοι που απέρριψε σήμερα η Γιολάντα Ντίαθ, η οποία υπενθύμισε πως τώρα η ισπανική οικονομία είναι η πιο δυναμική μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται να φθάσει το 3,1% το 2024 σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Ισπανίας, και υποσχέθηκε ότι η μεταρρύθμιση θα ολοκληρωθεί.

Πέθανε σε ηλικία 78 ετών η Ισπανίδα ηθοποιός και μούσα του Πέδρο Αλμοδόβαρ, Μαρίσα Παρέδες (Marisa Paredes) στο νοσοκομείο Fundación Jiménez Díaz της Μαδρίτης. Σύμφωνα με την El Pais, η ηθοποιός επισκέφθηκε το νοσοκομείο το βράδυ, καθώς δεν αισθανόταν καλά αλλά δυστυχώς, απεβίωσε λίγες ώρες αργότερα.

Υπήρξε πρόεδρος της Ακαδημίας Κινηματογράφου και έλαβε το Τιμητικό Βραβείο Γκόγια το 2018. Η καριέρα της καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις έξι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε με σκηνοθέτη τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, όπως έγραψε και η Ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Η Παρέδες μπήκε στην υποκριτική από την εφηβεία, πρόσφερε υπέροχες ερμηνείες στις ταινίες: Ψηλά Τακούνια, Το Μυστικό μου Λουλούδι, Όλα για τη Μητέρα Μου, Μίλα Της, Το Δέρμα που Κατοικώ και Αμαρτωλές Καλόγριες. Ο κορυφαίος σκηνοθέτης δημοσίευσε τρεις φωτογραφίες της ηθοποιού στο Instagram αποχαιρετώντας μία από τις αγαπημένες μούσες του που θα μείνει αξέχαστη για το ταλέντο, την εκφραστικότητα και το στιλ.

Η ηθοποιός παρέμεινε ενεργή μέχρι το τέλος. Πρωταγωνιστούσε αυτήν την περίοδο στο θεατρικό έργο «Cargada de futuro» [Φορτωμένη με μέλλον] στο θέατρο Μπρετόν ντε λος Ερρέρος του Λογκρόνιο. Επίσης, πρωταγωνίστησε στην ταινία που ακόμα δεν έχει προλάβει να κάνει πρεμιέρα, το «Emergency Exit» [Έξοδος Κινδύνου] του Λουίς Μινιάρο.

Είχε επισκεφτεί και την Ελλάδα με πρόσκληση των Μισέλ Δημόπουλου-Δημήτρη Εϊπίδη, τη χρονιά που το «Όλα για τη Μητέρα μου» ταξίδευε σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, η ταινία τους αυτή, επανακυκλοφόρησε αυτό το καλοκαίρι με αφορμή την επέτειο των 25 χρόνων.

«Δεν πέθαναν – δολοφονήθηκαν». Με αυτό το σύνθημα σχεδόν 100.000 άνθρωποι κατέβηκαν για ακόμη μια φορά το Σάββατο στους δρόμους της Βαλένθια, για να καταγγείλουν τη διαχείριση από τις αρχές των καταστροφικών πλημμυρών που έπληξαν την περιοχή στα τέλη Οκτωβρίου.

«Μαθόν, παραιτήσου»,  έγραφε ένα τεράστιο πανό που κρατούσαν οι διαδηλωτές για να καταγγείλουν τον δεξιό πρόεδρο της αυτονομίας (νομαρχίας) της Βαλένθια, Κάρλος Μαθόν.

«Η αμέλειά σου είναι η καταστροφή μας» ή ακόμη «μόνο ο λαός σώζει τον λαό», διάβαζε κανείς σε πανό στη διαδήλωση, στην οποία κάλεσαν τοπικές συλλογικότητες και συνδικαλιστικές οργανώσεις, στην περιοχή που υπέστη το βαρύτερο χτύπημα από τις σαρωτικές πλημμύρες που προκάλεσαν τον θάνατο 222 ανθρώπων, ενώ άλλοι τέσσερις εξακολουθούν να αγνοούνται. Οι ζημιές ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

«Ο κόσμος που τα έχασε όλα, δείτε πώς ζει. Ο κόσμος που έχασε το βιός του, δείτε πώς ζει. Η βοήθεια δεν έρχεται», δήλωσε μια 62χρονη εκπαιδευτικός, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Οι πολιτικοί δολοφονούν τον λαό», διάβαζε κανείς σε άλλο πλακάτ στη διαδήλωση, που ολοκληρώθηκε χωρίς επεισόδια.

Οι πληγέντες κατηγορούν τις τοπικές αρχές πως δεν προειδοποίησαν τους κατοίκους έγκαιρα για τον κίνδυνο προτού αρχίσουν οι καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις. Καθυστέρησαν εξάλλου να στείλουν βοήθεια σε πάνω από 70 κοινότητες.

«Αν ο κόσμος είχε προειδοποιηθεί έγκαιρα (…) δεν θα γινόταν όλο αυτό. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες», είπε ένας 58χρονος δημόσιος υπάλληλος, που ζει περίπου 50 χιλιόμετρα νότια από τη Βαλένθια.

Στις 20:11, οι διαδηλωτές έβαλαν τα κινητά τηλέφωνά τους να παίξουν ήχο συναγερμού, φωνάζοντας «δολοφόνοι, δολοφόνοι!».

Αυτή ακριβώς ήταν η ώρα που οι τοπικές αρχές στη Βαλένθια έστειλαν προειδοποιητικό μήνυμα στους κατοίκους, 12 και πλέον ώρες μετά το έκτακτο δελτίο επικίνδυνων καιρικων φαινομένων της ισπανικής μετεωρολογικής υπηρεσίας, ενώ είχαν ήδη πλημμυρίσει αρκετές περιοχές.