Μετέωρο που διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα πάνω από την Παπούα Νέα Γουινέα το 2014 ήταν βράχος που ταξίδεψε μέχρι εδώ από άλλο αστρικό σύστημα, ανακοίνωσε η Διοίκηση Διαστήματος του αμερικανικού στρατού (USSC).

H ανακοίνωση δείχνει να δικαιώνει δύο ερευνητές που πρότειναν πρώτοι τη θεωρία της διαστρικής προέλευσης το 2019, δεν κατάφεραν όμως να δημοσιεύσουν τη μελέτη επειδή τα δεδομένα που απαιτούνταν για την επιβεβαίωση των υπολογιστών τους είχαν χαρακτηριστεί απόρρητα από την αμερικανική κυβέρνηση.

Η μελέτη, διαθέσιμη ως προδημοσίευση στο αποθετήριο arXiv, εκτιμούσε ότι το αντικείμενο είχε διάμετρο 0,45 μέτρα και εισήλθε στην ατμόσφαιρα με την εκπληκτική ταχύτητα των 210.000 χιλιομέτρων την ώρα, πολύ υψηλότερη από την ταχύτητα των μετεώρων που καταφθάνουν από το ίδιο το Ηλιακό Σύστημα. Η υπερβολική τροχιά του αντικειμένου επίσης υποδεικνύει διαστρική προέλευση, έγραφαν οι ερευνητές.

Η ανακοίνωση της USSC καθιστά το συμβάν του 2014 το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που αναγνωρίζεται στο Ηλιακό Σύστημα, καθώς το μετέωρο εμφανίστηκε αρκετά χρόνια πριν από τον εντοπισμό του διαστρικού αντικειμένου Ομουαμούα το 2017 και του διαστρικού κομήτη 2I/Borisov το 2019 (τα δύο αυτά σώματα ουδέποτε πλησίασαν τη Γη).

6/ “I had the pleasure of signing a memo with @ussfspoc’s Chief Scientist, Dr. Mozer, to confirm that a previously-detected interstellar object was indeed an interstellar object, a confirmation that assisted the broader astronomical community.” pic.twitter.com/PGlIOnCSrW

— U.S. Space Command (@US_SpaceCom) April 7, 2022

Τη μελέτη του 2014 υπέγραφαν δύο ερευνητές του Χάρβαρντ, ο Αμίρ Σιράζ  και ο Άβι Λεμπ (ο οποίος για ένα διάστημα δήλωνε πεπεισμένος ότι ο Ομουαμούα ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινο διαστημόπλοιο, κάτι που τελικά διαψεύστηκε οριστικά).

Η ανακάλυψη του Ομούαμούα ήταν ο λόγος που οι δύο ερευνητές αποφάσισαν να εξετάσουν αναδρομικά το 2017 τη βάση δεδομένων του προγράμματος CNEOS της NASA, στην οποία καταχωρούνται οι ανιχνεύσεις μετεώρων.

Σύμφωνα με το Vice, στο οποίο μίλησε ο Σιράζ, η μελέτη είχε υποβληθεί για δημοσίευση στο έγκριτο The Astrophysical Journal Letters, δεν πέρασε όμως την αξιολόγηση επειδή τα δεδομένα που θα επέτρεπαν την επιβεβαίωση των υπολογιστών ήταν διαβαθμισμένα. Ο λόγος ήταν πως ορισμένοι από τους αισθητήρες που καταγράφουν μετέωρα ανήκουν στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας και χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση όχι μόνο διαστημικών αντικειμένων αλλά και πυρηνικών δοκιμών.

Οι δύο ερευνητές πέρασαν χρόνια προσπαθώντας να πείσουν την αμερικανική κυβέρνηση να δημοσιοποιήσει τα επίμαχα δεδομένα. Απευθύνθηκαν χωρίς αποτέλεσμα στο Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος, στη NASA και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, τελικά όμως κέρδισαν τη στήριξη του Τζόελ Μόζερ, επιστήμονα της Διοίκησης Διαστήματος.

Το έγγραφο της USSC που δικαιώνει τους δύο επιστήμονες, το οποίο φέρει ημερομηνία 1 Μαρτίου 2022, αναφέρει ότι ο Μόζερ «επιβεβαίωσε ότι η εκτίμηση της ταχύτητας που αναφέρθηκε στη NASA είναι αρκετά ακριβής για να υποδείξει διαστρική τροχιά».

Ο Σιράζ δηλώνει τώρα ότι θραύσματα του διαστρικού μετεώρου δεν αποκλείεται να βρίσκονται στον βυθό του Ειρηνικού, γι’ αυτό και εξετάζει μαζί με άλλους επιστήμονες το ενδεχόμενο αποστολής για την αναζήτηση και τη συλλογή τους.

Όπως είπε ο ερευνητής στο Vice, «η πιθανότητα να βρούμε το πρώτο κομμάτι διαστρικού υλικού είναι τόσο συναρπαστική ώστε αξίζει να εξετάσουμε το θέμα προσεκτικά και να μιλήσουμε με τους κορυφαίους ειδικούς ωκεανογραφικών αποστολών για να συλλέξουμε μετεωρίτες».