Το Ιρακινό Κουρδιστάν δεν θα ιδρυθεί ποτέ, παρά το δημοψήφισμα
ΠΗΓΗ: Pravda.Ru / Aydin Mehtiyev
Μετάφραση: «Αναστοχασμοί» :
Η πλειοψηφία Κούρδων του Ιράκ, το 92%, ψήφισαν για την ανεξαρτησία τους εκφράζοντας έτσι την επιθυμία να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος, δήλωσε η Επιτροπή Εκλογών και Δημοψηφίσματος την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου.
Μια νέα χώρα – το ιρακινό Κουρδιστάν – ίσως εμφανιστεί στον παγκόσμιο χάρτης. Όμως, και πριν ακόμη από το δημοψήφισμα, ήταν σαφές ότι καμία ηγετική χώρα του κόσμου δεν θα αναγνώριζε τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας.
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν, ακόμη και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ δείχνουν ασυνήθιστη ενότητα σ΄ αυτό το θέμα. Όλες αυτές οι χώρες, με τη μια ή την άλλη μορφή, υποστηρίζουν την ακόλουθη ιδέα: η εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ πρέπει να διατηρηθεί και το καθεστώς του ιρακινού Κουρδιστάν πρέπει να καθοριστεί ως αποτέλεσμα διαλόγου με την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Ο κ. Maxim Maksimov, Πρεσβευτής της Ρωσίας στο Ιράκ, δήλωσε: «Έχουμε επανειλημμένα δηλώσει ότι υποστηρίζουμε την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Όλες οι αποφάσεις που αφορούν την ενότητα του Ιράκ πρέπει να είναι συνέπεια της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων – στην προκειμένη περίπτωση μεταξύ Βαγδάτης και Ερμπίλ» (Ερμπίλ είναι η πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν).
Η προειδοποίηση της Τουρκίας ήταν πιο σκληρή. «Αυτή είναι η τελευταία φορά που καλούμε το ιρακινό Κουρδιστάν να αρνηθεί το δημοψήφισμα», δήλωσε ο Τούρκος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπέκιρ Μπότζαγκ την παραμονή της ψηφοφορίας. «Το δημοψήφισμα πρέπει να ακυρωθεί μία για πάντα», πρόσθεσε.
Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει στον ηγέτη του Ιρακινού Κουρδιστάν, Masud Barzani, να χρησιμοποιήσει το ζήτημα του καθεστώτος της αυτονομίας ως διαπραγματευτικό εργαλείο. «Η διαπραγμάτευση εδώ είναι εκτός τόπου», δηλώνουν Τούρκοι αξιωματούχοι.
Νωρίτερα, ο σύμβουλος των μέσων ενημέρωσης του Προέδρου του Ιρακινού Κουρδιστάν, Κιχάκ Σιντζάρι, δήλωσε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ επιθυμούσαν να σεβαστεί η Τουρκία τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και να ξεκινήσει μια συζήτηση για την οριοθέτηση των συνόρων, για θέματα υδάτινων πόρων και τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για αμφισβητούμενα εδάφη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται το Kirkuk, το Sinjar και άλλες περιοχές.
Είναι αυτονόητο ότι ούτε η Βαγδάτη ούτε η Άγκυρα μπορούν να αποδεχθούν τις προαναφερθείσες απαιτήσεις. Η Μόσχα και η Ουάσινγκτον δεν θα είναι διατεθειμένες να συζητήσουν οποιαδήποτε από αυτές τις απαιτήσεις.
Γιατί χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν απορρίπτουν την προσδοκία για ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ;
Η απάντηση είναι απλή. Αν η παγκόσμια κοινότητα δώσει «πράσινο φως» στην εμφάνιση ενός νέου κράτους στον παγκόσμιο χάρτη – το Ιρακινό Κουρδιστάν – μπορεί να ξεκινήσει μια απρόβλεπτη αλυσιδωτή αντίδραση. Το ιρακινό Κουρδιστάν μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο του ντόμινο και εκατομμύρια Κούρδων που ζουν στην Τουρκία, το Ιράν και τη Συρία θα θελήσουν επίσης να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος.
Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να διαταράξει την ήδη εύθραυστη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και οι παγκόσμιοι ηγέτες στη Μόσχα, την Ουάσιγκτον, την Άγκυρα και την Τεχεράνη δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο.
Μετάφραση: «Αναστοχασμοί» :
Η πλειοψηφία Κούρδων του Ιράκ, το 92%, ψήφισαν για την ανεξαρτησία τους εκφράζοντας έτσι την επιθυμία να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος, δήλωσε η Επιτροπή Εκλογών και Δημοψηφίσματος την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου.
Μια νέα χώρα – το ιρακινό Κουρδιστάν – ίσως εμφανιστεί στον παγκόσμιο χάρτης. Όμως, και πριν ακόμη από το δημοψήφισμα, ήταν σαφές ότι καμία ηγετική χώρα του κόσμου δεν θα αναγνώριζε τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας.
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν, ακόμη και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ δείχνουν ασυνήθιστη ενότητα σ΄ αυτό το θέμα. Όλες αυτές οι χώρες, με τη μια ή την άλλη μορφή, υποστηρίζουν την ακόλουθη ιδέα: η εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ πρέπει να διατηρηθεί και το καθεστώς του ιρακινού Κουρδιστάν πρέπει να καθοριστεί ως αποτέλεσμα διαλόγου με την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Ο κ. Maxim Maksimov, Πρεσβευτής της Ρωσίας στο Ιράκ, δήλωσε: «Έχουμε επανειλημμένα δηλώσει ότι υποστηρίζουμε την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Όλες οι αποφάσεις που αφορούν την ενότητα του Ιράκ πρέπει να είναι συνέπεια της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων – στην προκειμένη περίπτωση μεταξύ Βαγδάτης και Ερμπίλ» (Ερμπίλ είναι η πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν).
Η προειδοποίηση της Τουρκίας ήταν πιο σκληρή. «Αυτή είναι η τελευταία φορά που καλούμε το ιρακινό Κουρδιστάν να αρνηθεί το δημοψήφισμα», δήλωσε ο Τούρκος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπέκιρ Μπότζαγκ την παραμονή της ψηφοφορίας. «Το δημοψήφισμα πρέπει να ακυρωθεί μία για πάντα», πρόσθεσε.
Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει στον ηγέτη του Ιρακινού Κουρδιστάν, Masud Barzani, να χρησιμοποιήσει το ζήτημα του καθεστώτος της αυτονομίας ως διαπραγματευτικό εργαλείο. «Η διαπραγμάτευση εδώ είναι εκτός τόπου», δηλώνουν Τούρκοι αξιωματούχοι.
Νωρίτερα, ο σύμβουλος των μέσων ενημέρωσης του Προέδρου του Ιρακινού Κουρδιστάν, Κιχάκ Σιντζάρι, δήλωσε ότι οι Κούρδοι του Ιράκ επιθυμούσαν να σεβαστεί η Τουρκία τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και να ξεκινήσει μια συζήτηση για την οριοθέτηση των συνόρων, για θέματα υδάτινων πόρων και τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για αμφισβητούμενα εδάφη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται το Kirkuk, το Sinjar και άλλες περιοχές.
Είναι αυτονόητο ότι ούτε η Βαγδάτη ούτε η Άγκυρα μπορούν να αποδεχθούν τις προαναφερθείσες απαιτήσεις. Η Μόσχα και η Ουάσινγκτον δεν θα είναι διατεθειμένες να συζητήσουν οποιαδήποτε από αυτές τις απαιτήσεις.
Γιατί χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν απορρίπτουν την προσδοκία για ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ;
Η απάντηση είναι απλή. Αν η παγκόσμια κοινότητα δώσει «πράσινο φως» στην εμφάνιση ενός νέου κράτους στον παγκόσμιο χάρτη – το Ιρακινό Κουρδιστάν – μπορεί να ξεκινήσει μια απρόβλεπτη αλυσιδωτή αντίδραση. Το ιρακινό Κουρδιστάν μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο του ντόμινο και εκατομμύρια Κούρδων που ζουν στην Τουρκία, το Ιράν και τη Συρία θα θελήσουν επίσης να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος.
Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να διαταράξει την ήδη εύθραυστη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και οι παγκόσμιοι ηγέτες στη Μόσχα, την Ουάσιγκτον, την Άγκυρα και την Τεχεράνη δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο.