"Έφυγε" από τη ζωή ο νομπελίστας συγγραφέας Ντάριο Φο
Πέθανε ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης Ντάριο Φο, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, σε ηλικία 90 ετών.
Η Ιταλία πενθεί σήμερα για τον θάνατο του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη, ηθοποιού και λογοτέχνη Ντάριο Φο. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Σάκο του Μιλάνου, λόγω σοβαρών πνευμονικών προβλημάτων.
Πρόκειται, όπως γράφει ο ιταλικός τύπος, για έναν από τους πληρέστερους καλλιτέχνες της εποχής μας, ο οποίος είχε ασχοληθεί με επιτυχία και με την λογοτεχνία και την σκηνογραφία, ενώ ήταν και θιασάρχης . Για το σύνολο του έργου του, το 1997, ο Φο είχε βραβευθεί με το νόμπελ Λογοτεχνίας.
Σε όλη του σχεδόν την καλλιτεχνική σταδιοδρομία, είχε στο πλευρό του τη σύζυγό του και ηθοποιό Φράνκα Ράμε.
Αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ο Ντάριο Φο είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση: στην δεκαετία του '70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Το 1969 είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Tζουσέπε Πινέλλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Πινέλι έπεσε από παράθυρο της αστυνομικής διεύθυνσης του Μιλάνου κατά την διάρκεια της ανάκρισής του και μεγάλο μέρος της ιταλικής κοινής γνώμης, αλλά και τον διανοουμένων , υποστήριξε με έμφαση ότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε αυτοκτονία. Ο Φο, για την όλη αυτή ιστορία αποφάσισε να γράψει το έργο- καταγγελία «ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».
Tην τελευταία περίοδο της ζωής του, ο Ιταλός σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός είχε αποφασίσει να στηρίξει το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο.
Στις αμέτρητες συνεργασίες του Ντάριο Φο, πρέπει να θυμίσουμε και εκείνη με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, που πρώτο ανέβασε στην Ελλάδα το έργο «Ισαβέλα τρεις καραβέλλες και ένας παραμυθάς», την περίοδο 1974-1975. Λόγω της αυτόνομης, ελεύθερης και ασυμβίβαστης σκέψης του, ο Ιταλός νομπελίστας είχε αναγκαστεί να διακόψει, για σειρά ετών, και την συνεργασία του και με την δημόσια τηλεόραση Rai.
Aμέσως μετά την ανακοίνωση της είδησης του θανάτου του, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι θέλησε να τονίσει σε δήλωσή του: «Με τον Ντάριο Φο η Ιταλία χάνει έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού, της κοινωνικής ζωής της. Η σάτιρά του, η έρευνα και η διαρκής εργασία του επί σκηνής, η πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα αποτελούν την μεγάλη παρακαταθήκη ενός μεγάλου Ιταλού, προς όλο τον κόσμο».
Ιάκοπο Φο: Μέχρι πριν λίγες μέρες ο πατέρας μου δούλευε αδιάκοπα, έφυγε γαλήνιος
«Ήμουν δίπλα του, στο πλευρό του όταν έφυγε από κοντά μας», δήλωσε ο γιός του Ντάριο Φο, ο Ιάκοπο, λίγο μετά τον θάνατο του Ιταλού λογοτέχνη, ηθοποιού, συγγραφέα και νομπελίστα, ο οποίος «έφυγε» σήμερα σε ηλικία 90 ετών.
«Εδώ και δέκα ημέρες δεν ήταν καλά, είχε πνευμονικά προβλήματα που του προκάλεσαν πόνους. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο και αναγκάστηκε να πάρει κάποια παυσίπονα, αλλά ο πατέρας μου είχε μια υποδειγματική σχέση με το σώμα του. Έφυγε γαλήνιος», πρόσθεσε ο γιός του μεγάλου καλλιτέχνη και διανοούμενου.
«Ήταν ένα σπουδαίο τέλος, μέχρι πριν από λίγες ημέρες δούλευε οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα. Θα έπρεπε να το λάβουν υπόψη στα βιβλία ιατρικής, διότι η τέχνη, το πάθος και η κοινωνική στράτευση είναι πολύ χρήσιμα», είπε στους δημοσιογράφους ο Ιάκοπο Φο.
«Δεν υπάρχει καλλιτέχνης, δραματουργός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, με τον οποίο να ήμουν τόσο δεμένος όσο με τον Ντάριο Φο. Του οφείλω προστασία και στήριξη. Ο Ντάριο Φο και η σύζυγός του Φράνκα Ράμε ήταν πάντα στο πλευρό μου», τόνισε ο διεθνούς φήμης Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο. «Νιώθω τεράστιο πόνο και απέραντη ευγνωμοσύνη προς μια πραγματική ευφυία, όχι μόνον του θεάτρου και της λογοτεχνίας, αλλά ιδίως της ζωής», έγραψε ο ναπολιτάνος αυτός συγγραφέας.
O πρόεδρος της ιταλικής γερουσίας Πιέτρο Γκράσο υπογραμμίζει ότι «έφυγε ένας ζογκλέρ ο οποίος δεν χωρούσε μέσα σε στενά προκαθορισμένα όρια», και ότι «στον Φο και στην αχώριστη σύντροφο του Φράνκα Ράμε, οι Ιταλοί οφείλουν γέλιο, δάκρυα και μεγάλο προβληματισμό».
πηγή ΑΠΕ
Η Ιταλία πενθεί σήμερα για τον θάνατο του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη, ηθοποιού και λογοτέχνη Ντάριο Φο. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Σάκο του Μιλάνου, λόγω σοβαρών πνευμονικών προβλημάτων.
Πρόκειται, όπως γράφει ο ιταλικός τύπος, για έναν από τους πληρέστερους καλλιτέχνες της εποχής μας, ο οποίος είχε ασχοληθεί με επιτυχία και με την λογοτεχνία και την σκηνογραφία, ενώ ήταν και θιασάρχης . Για το σύνολο του έργου του, το 1997, ο Φο είχε βραβευθεί με το νόμπελ Λογοτεχνίας.
Σε όλη του σχεδόν την καλλιτεχνική σταδιοδρομία, είχε στο πλευρό του τη σύζυγό του και ηθοποιό Φράνκα Ράμε.
Αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ο Ντάριο Φο είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση: στην δεκαετία του '70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Το 1969 είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Tζουσέπε Πινέλλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Πινέλι έπεσε από παράθυρο της αστυνομικής διεύθυνσης του Μιλάνου κατά την διάρκεια της ανάκρισής του και μεγάλο μέρος της ιταλικής κοινής γνώμης, αλλά και τον διανοουμένων , υποστήριξε με έμφαση ότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε αυτοκτονία. Ο Φο, για την όλη αυτή ιστορία αποφάσισε να γράψει το έργο- καταγγελία «ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».
Tην τελευταία περίοδο της ζωής του, ο Ιταλός σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός είχε αποφασίσει να στηρίξει το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο.
Στις αμέτρητες συνεργασίες του Ντάριο Φο, πρέπει να θυμίσουμε και εκείνη με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, που πρώτο ανέβασε στην Ελλάδα το έργο «Ισαβέλα τρεις καραβέλλες και ένας παραμυθάς», την περίοδο 1974-1975. Λόγω της αυτόνομης, ελεύθερης και ασυμβίβαστης σκέψης του, ο Ιταλός νομπελίστας είχε αναγκαστεί να διακόψει, για σειρά ετών, και την συνεργασία του και με την δημόσια τηλεόραση Rai.
Aμέσως μετά την ανακοίνωση της είδησης του θανάτου του, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι θέλησε να τονίσει σε δήλωσή του: «Με τον Ντάριο Φο η Ιταλία χάνει έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού, της κοινωνικής ζωής της. Η σάτιρά του, η έρευνα και η διαρκής εργασία του επί σκηνής, η πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα αποτελούν την μεγάλη παρακαταθήκη ενός μεγάλου Ιταλού, προς όλο τον κόσμο».
Ιάκοπο Φο: Μέχρι πριν λίγες μέρες ο πατέρας μου δούλευε αδιάκοπα, έφυγε γαλήνιος
«Ήμουν δίπλα του, στο πλευρό του όταν έφυγε από κοντά μας», δήλωσε ο γιός του Ντάριο Φο, ο Ιάκοπο, λίγο μετά τον θάνατο του Ιταλού λογοτέχνη, ηθοποιού, συγγραφέα και νομπελίστα, ο οποίος «έφυγε» σήμερα σε ηλικία 90 ετών.
«Εδώ και δέκα ημέρες δεν ήταν καλά, είχε πνευμονικά προβλήματα που του προκάλεσαν πόνους. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο και αναγκάστηκε να πάρει κάποια παυσίπονα, αλλά ο πατέρας μου είχε μια υποδειγματική σχέση με το σώμα του. Έφυγε γαλήνιος», πρόσθεσε ο γιός του μεγάλου καλλιτέχνη και διανοούμενου.
«Ήταν ένα σπουδαίο τέλος, μέχρι πριν από λίγες ημέρες δούλευε οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα. Θα έπρεπε να το λάβουν υπόψη στα βιβλία ιατρικής, διότι η τέχνη, το πάθος και η κοινωνική στράτευση είναι πολύ χρήσιμα», είπε στους δημοσιογράφους ο Ιάκοπο Φο.
«Δεν υπάρχει καλλιτέχνης, δραματουργός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, με τον οποίο να ήμουν τόσο δεμένος όσο με τον Ντάριο Φο. Του οφείλω προστασία και στήριξη. Ο Ντάριο Φο και η σύζυγός του Φράνκα Ράμε ήταν πάντα στο πλευρό μου», τόνισε ο διεθνούς φήμης Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο. «Νιώθω τεράστιο πόνο και απέραντη ευγνωμοσύνη προς μια πραγματική ευφυία, όχι μόνον του θεάτρου και της λογοτεχνίας, αλλά ιδίως της ζωής», έγραψε ο ναπολιτάνος αυτός συγγραφέας.
O πρόεδρος της ιταλικής γερουσίας Πιέτρο Γκράσο υπογραμμίζει ότι «έφυγε ένας ζογκλέρ ο οποίος δεν χωρούσε μέσα σε στενά προκαθορισμένα όρια», και ότι «στον Φο και στην αχώριστη σύντροφο του Φράνκα Ράμε, οι Ιταλοί οφείλουν γέλιο, δάκρυα και μεγάλο προβληματισμό».
πηγή ΑΠΕ