Όσο και να διαφωνεί κάποιος με τα κελεύσματα και τους ανόητους, συχνά, ισχυρισμούς του Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι η πολιτική του Μπαράκ Ομπάμα συνέβαλε σημαντικά στη δημιουργία και την εδραίωση του Ισλαμικού Κράτους σε εδάφη της Συρίας, του Ιράκ, αλλά και της Λιβύης.

Μερικοί συνδέουν το Ισλαμικό Κράτος με την Αλ Κάιντα στο Ιράκ, ωστόσο, το «κύμα» των αμερικανικών στρατευμάτων το 2007 αφάνισε την οργάνωση, η οποία έπνεε τα λοίσθια, μετά το θάνατο του Αμπού Μουσάμπ Αλ Ζαρκάουι το 2006.

Ήταν η πολιτική που επέλεξε η κυβέρνηση Ομπάμα απέναντι στην Αραβική Άνοιξη και τον Άσαντ που οδήγησε στη δημιουργία του ISIS με τα δολάρια και τα όπλα να ρέουν προς τους μαχητές του στο Ιράκ, τη Συρία και σε στρατόπεδα εκπαίδευσης στις παραμεθόριες περιοχές της Τουρκίας και της Ιορδανίας μέχρι τον Γενάρη του 2014 που οι τζιχαντιστές κατέλαβαν τη Φελούτζα και το Ραμάντι για να ακολουθήσει η Μοσούλη τον Ιούνιο, της ίδιας χρονιάς.Μέχρι τότε η Συρία είχε χωριστεί σε τρεις ξεχωριστές και διακριτές ζώνες επιρροής.

Πρώτη η βόρεια και βορειοδυτική ζώνη κατά μήκος των συνόρων Συρίας-Τουρκίας, μέσα και γύρω από το Χαλέπι και το Ιντλίμπ, τελούσαν κάτω από την επιρροή της Τουρκίας και του Κατάρ. Και οι δύο αυτές χώρες με κοινή ιδεολογία χρηματοδοτούσαν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και παρείχαν κατάρτιση και όπλα σε σουνιτικές οργανώσεις όπως η Ταξιαρχία Αλ Ταουχίντ και Αχράρ Αλ Σαμ στα στρατόπεδα εκπαίδευσης που βρίσκονται στις παραμεθόριες περιοχές της Τουρκίας.

Δεύτερη η νότια ζώνη επιρροής κατά μήκος των συνόρων Συρίας-Ιορδανίας, από την Νταράα και την Κουνέιτρα μέχρι τη Χομς και τη Δαμασκό. Ελεγχόταν από τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία με χρήματα, όπλα και εκπαίδευση των σαλαφιστών όπως το Μέτωπο της Αλ Νούσρα και το νότιο μέτωπο της λεγόμενης «μετριοπαθούς» ομάδας του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Και τέλος, η ανατολική ζώνη επιρροής κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με το Ιράκ, στην Ράκα και Ντέιρ αλ-Ζορ, η οποία ελεγχόταν από πρώην στελέχη και αποστάτες του κόμματος Μπάαθ που είχαν κηρύξει το τζιχάντ και την επιστροφή στη Σαρία.

Στα χέρια της κυβέρνησης Ομπάμα το ISIS δεν υπήρξε απλώς μια οργάνωση για να ανατρέψει την κυβέρνηση της ήταν επίσης μοχλός πίεσης και απομάκρυνσης της επιρροής του Ιράν στην περιοχή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το ISIS με τρεις τρόπους: για να επιτεθεί στους εχθρούς τους στη Μέση Ανατολή, για να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό για να κατασκευάσουν μια εγχώρια απειλή, που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την πρωτοφανή επέκταση της επεμβατικής εγχώριας επιτήρησης και αστυνόμευσης.

Η τρομοκρατία είναι μια δικαιολογία για μαζική επιτήρηση και ενδεχόμενη επέμβαση.



Τον Φεβρουάριο του 2015 μέλος του ISIS που συνελήφθη στο Πακιστάν- ο Γιουσούφ Αλ Σαλάφι- κατέθεσε ότι είχε λάβει χρήματα από τις ΗΠΑ για να στρατολογήσει μαχητές κατά του Άσαντ στη Συρία και πως για κάθε νέο μαχητή που έπειθε λάμβανε επιπλέον 600 δολάρια το κεφάλι.

Tον Αύγουστο του 2012, εξάλλου, στέλεχος της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας (DIA) που βρισκόταν στο Ιράκ είχε γράψει μια απίστευτα προφητική διαβαθμισμένων έκθεση, που προέβλεπε τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους, μέσα από την αμερικανική στήριξη των αντικαθεστωτικών στη Συρία.

Η έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προέβλεπε ότι «το ISI [Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ] θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει ένα ισλαμικό κράτος μέσω της ένωσής του με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις στο Ιράκ και τη Συρία».

Αυτό έγραφε σχετικό memo της DIA, που η κυβέρνηση Ομπάμα φαίνεται πως δεν έλαβε όσο έχρηζε υπόψη της.