Το σύστημα εξουσίας που κυριαρχεί επί της χώρας και το οποίο υπηρετεί πλήρως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ- ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- Ποταμιού έχει ένα μεγάλο φόβο:
την έγκαιρη συγκρότηση πολιτικού υποκειμένου, ικανού να εκφράσει το “όχι” του ελληνικού λαού της 5ης Ιουλίου, το οποίο σε λίγο καιρό, όταν θα έχει φανεί πλήρως ο όλεθρος του 3ου μνημονίου και το μέγεθος της αποστασίας Τσίπρα, θα ξεπεράσει και αυτό το 62%.

Γνωρίζουν ότι ένα κόμμα – κίνημα, με αιχμές τη ρήξη με τη νεοαποικιακή εξάρτηση της χώρας, την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, την επαναθεμελίωση της δημοκρατίας και την κοινωνική δικαιοσύνη θα υλοποιήσει αν όχι βραχυπρόθεσμα μετά βεβαιότητας μεσοπρόθεσμα, μια πραγματική επαναστατική στρατηγική στην ελληνική κοινωνία, συνιστώντας διεθνές πρότυπο.

Σε μια ευρωζώνη πλήρως ανελαστική ακόμα και στον πιο μετριοπαθή κεϋνσιανισμό, σε μια έρημο νεοφιλελευθερισμού που ρηγματώνεται διαρκώς δεδομένης της αδυναμίας του να εισάγει τον καπιταλισμό σε φάση ισχυρής μεγέθυνσης και να καθησυχάσει τις μάζες, σε μια ΕΕ που εξελίσσεται μη βιώσιμα, αποκτώντας νεοαποικιακή αρχιτεκτονική, με χασματώδη κενά στο εσωτερικό της μεταξύ του κέντρου, της ημιπεριφέρειας και της περιφέρειάς της, το καθαρό όχι του ελληνικού λαού αποτέλεσε ένα πρώτο σοκ.

Η προδοσία της κυβέρνησης έδωσε λίγες ανάσες στο σύστημα εξουσίας, ωστόσο ο φόβος έχει πια φωλιάσει για τα καλά στο τελευταίο: τι θα γίνει αν οι λαοί απαιτήσουν να ερωτώνται; αν αναδειχθούν πολιτικές δυνάμεις που θα παλέψουν πράγματι μια άλλη στρατηγική στη βάση της λαϊκής εντολής;
Η Ελλάδα υπ' αυτήν την έννοια βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο. Θέλουν με κάθε τρόπο να στείλουν το μήνυμα ότι η δημοκρατία είναι ανώφελη, ότι αλλαγή μοντέλου δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, επειδή ό,τι και αν οι λαοί θέλουν, οι ηγεσίες τους θα είναι τυχοδιωκτικές και υποταγμένες. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι πάνω απ' όλα ένα σύστημα εξουσίας και μια μέθοδος αναδιαμόρφωσης της ατομικής και συλλογικής συνείδησης.

Γι' αυτό και στην Ελλάδα θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να μείνει το όχι ορφανό και ένα κομμάτι του να χαριστεί στη Χρυσή Αυγή. Αυτό που κρίνεται λοιπόν τις επόμενες λίγες ημέρες είναι ακριβώς το αν θα προδοθεί ολοκληρωτικά η λαϊκή ετυμηγορία ή αν θα αποκτήσει πολιτικό υποκείμενο με ρίζες, στρατηγική και μεταβατική πολιτική. Το σύστημα εξουσίας θέλει να κρατήσει την αριστερή πλατφόρμα μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, δέσμια της αυταπάτης ότι σε κάποιο συνέδριο παραμονές εκλογών και με ψηφισμένη τη συμφωνία, θα πάρει το κόμμα από τον Τσίπρα και θα το ξανακάνει αντιμνημονιακό.

Ο στόχος των παραγόντων του συστήματος εξουσίας είναι να κρατήσουν τους διαφωνούντες μέσα μέχρι παραμονές των εκλογών ώστε να ακυρώσουν την πιθανότητα δημιουργίας άλλου κόμματος, να τους εμφανίσουν ως μειοψηφία στο κόμμα και μετά να τους πετάξουν έξω από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε και αν τότε κάνουν κάποια κίνηση αφενός να είναι αργά, αφετέρου να τους προσάψουν καριερισμό και ιδιοτέλεια στη ρήξη τους. Εν τω μεταξύ, με διασφαλισμένα τα νώτα τους από το ΚΚΕ  και με διασπασμένη ή διαλυμένη την υπόλοιπη αριστερά, οι εξουσιαστές του λαού θα επιχειρήσουν να ελέγξουν το εκλογικό αποτέλεσμα, παντοιοτρόπως.

Το εφεδρικό τους σχέδιο αν δεν αποδώσει το πρώτο είναι να προκαλέσουν πολυδιασπάσεις στην πολιτική έκφραση του όχι και να τις γραφικοποιήσουν, είτε με προσωποπαγή κόμματα, είτε ποντάροντας στο ότι η αριστερά θα αποτύχει να ξεπεράσει τον εαυτό της και να εμφανίσει σχέδιο που να απευθύνεται σε εθνικό ακροατήριο, χωρίς να θυσιάζει την απαιτούμενη επαναστατικότητα.

Είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ένα κόμμα της δραχμής, μια άλλη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα κόμμα που θα μιλά στην καρδιά και στο νου του ταξικού πυρήνα αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού μπλοκ που είπε όχι ή που θα μετανιώσει το ναι του, στην καρδιά και στο νου των νέων που σαρωτικά ψήφισαν όχι, των πατριωτών, δημοκρατών που δεν ανέχονται την ταπείνωση της χώρας και του λαού. Δεν μπορούν να ελέγξουν ένα κόμμα που θα ριζώσει στους μαζικούς χώρους, που θα μιλήσει ανοιχτά για τη στρατηγική του και για μεταβατικές πολιτικές εξόδου από τη σημερινή ευρωζώνη, που θα καλέσει το λαό με ειλικρίνεια σε μια δύσκολη μάχη εξόδου από την παρακμή και για τη ζωή αλλιώς.

Η επιβεβαίωση ή η διάψευση των φόβων του συστήματος εξουσίας κρίνεται αυτές τις ημέρες. Είναι κατανοητή η συναισθηματική δέσμευση των διαφωνούντων του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα τους. Είναι αντιληπτές και οι εσωκομματικές ισορροπίες. Όμως πραγματικά, για τη μεγάλη μάζα του λαού δε σημαίνουν τίποτα πέρα από την καλλιέργεια σύγχυσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει, εδώ και καιρό στην πραγματικότητα αλλά σίγουρα από τη συμφωνία του 3ου μνημονίου.
Είναι ένα άλλο κόμμα, ένα μνημονιακό κόμμα που στιγματίζει την αριστερά και προδίδει το λαό.
Κάθε μέρα που το εσωκομματικό ζήτημα επικυριαρχεί του κοινωνικού- επαναστατικού, οι όροι για τους διαφωνούντες και για τη συγκρότηση πολιτικού υποκειμένου του όχι επιδεινώνονται.

Τέρμα, λοιπόν, οι αυταπάτες σύντροφοι: ελάτε, όλοι μαζί να καλέσουμε σε αυτοοργάνωση επιτροπών του όχι μέχρι τη νίκη σε όλη τη χώρα. Και αμέσως μετά, μέσα στον Αύγουστο σε συγκρότηση κόμματος- κινήματος.
Οι αυταπάτες, αν κυριαρχήσουν θα αποδειχθούν ολέθριες.
Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να θεμελιωθεί η νέα πορεία του λαού και δεν επιτρέπεται να κωλυσιεργούμε.





πηγή: tvxs.gr