Η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ 30 Ιουλίου 2015
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής είναι ιστορικής σημασίας και υπαρξιακής διάστασης για το ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί δοκιμάζει στην πράξη εκείνα που αποτέλεσαν το αξιακό, ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο της συλλογικής μας συγκρότησης, δράσης και διαδρομής μέχρι εδώ
Αλλά και προσδιορίζει την ευθύνη μας απέναντι στην κοινωνία, το λαό και την ιστορία για το από εδώ και πέρα
Σήμερα είναι η μέρα της ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑ για αυτά που πρόκειται να συμβούν
Και μια τέτοια ημέρα ούτε η συλλογικότητα μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα,
ούτε ο καθένας και η καθεμιά να στέκονται αμήχανοι κοιτώντας ο ένας τον άλλον
ή δείχνοντας ο ένας τον άλλον,
ή συμπάσχοντας μόνον ο ένας με τον άλλον
ή διακωμωδώντας ή γελοιοποιώντας ή ευτελίζοντας την υπαρξιακή αγωνία που καταλαμβάνει όσους και όσες- και αυτή είναι η πραγματική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, πέραν κάθε διαχωρισμού- όχι απλώς δεν είμασταν προετοιμασμένοι αλλά δεν διανοηθήκαμε ποτέ ότι θα μπορούσε η Κυβέρνηση της Αριστεράς, με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, να φέρει, μέσα σε 14 ημέρες, 3 απανωτά κατεπείγοντα, για συζήτηση και ψήφιση σε λιγότερο από 24 ώρες, το τελευταίο 1.000 σελίδων,
να προετοιμάζεται να φέρει το χειρότερο Μνημόνιο στην Μνημονιακή ιστορία,
να τα κάνει αυτά υπό το κράτος εκβιασμού και επίδειξης δύναμης από τους δανειστές,
να αναγκάζεται να προσκαλεί την ενισχυμένη Τρόικα, που θα διώχναμε, ως νέα τετραμερή,
και, την ίδια στιγμή, να επιτρέπει με λόγια και έργα
να δαιμονοποιείται κάθε εναλλακτική
και να συκοφαντείται μέχρις εξουθενώσεως
όποιος δεν μπορεί- και εγώ δεν μπορώ, σύντροφοι- να μεταφράσει
την αδιαπραγμάτευτη συντροφικότητα και αλληλεγγύη
σε θετική ψήφο προς τα πιο αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα
και, ταυτόχρονα, να κατηγορείται για «παιδιαρίσματα» όποιος προσπαθεί να διαφυλάξει τη δημοκρατική διαδικασία και, μάλιστα, από θέση θεσμικής ευθύνης.
Σε τέτοιες στιγμές που αναμετριόμαστε με τη συνείδησή μας,
με τη διαδρομή μας και με την ιστορία
Είναι καλό να θυμόμαστε
Από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε
Τι είμαστε, ποιοι είμαστε και τι θέλουμε
«Αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς», είπαμε, και εκφράσαμε όλους εκείνους κι εκείνες που θυματοποιήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν από Μνημόνια που ερήμην τους συνομολόγησαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αφού πρώτα κατέφαγαν το δημόσιο χρήμα και κατασπάραξαν το δημόσιο πλούτο
«Αν όχι, τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοι;», είπαμε,
Και εκφράσαμε την ιστορική επιταγή η Αριστερά να αναλάβει την ευθύνη να υπερασπιστεί την κοινωνία και τη δημοκρατία από την Μνημονιακή λαίλαπα, την περιστολή δικαιωμάτων, την ανθρωπιστική κρίση, τον αυταρχισμό και την καταστολή ως όργανο υποταγής του λαού και της νεολαίας στα πιο βάρβαρα και κοινωνιοκτόνα μέτρα.
«Ανοίγουμε δρόμους στην ελπίδα» είπαμε και σηματοδοτήσαμε ότι το υπόδειγμα που συγκροτούμε ανοίγει προοπτικές για όλη την κοινωνία σε όλον τον κόσμο
«Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», είπαμε, και υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να διεκδικούμε και να χτίσουμε, να δημιουργήσουμε,
έναν άλλο κόσμο, που είναι εφικτός, δεν είναι «σουρεαλισμός».
Έναν κόσμο που περιέγραψαν τα κοινωνικά κινήματα, που είμαστε σάρκα από τη σάρκα τους
«Η Ευρώπη Αλλάζει, η Ελπίδα έρχεται», είπαμε,
«Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο», είπαμε, και δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι θα επιτρέψουμε ποτέ- ούτε και τώρα!- η ελπίδα να σβήσει υπό το κράτος του δικού μας πανικού και του εκβιασμού ούτε ότι θα αποκαρδιώσουμε το λαό μετατρεπόμενοι σε ευαγγελιστές της έλλειψης εναλλακτικής
«Είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», είπαμε, και εννοούσαμε ότι θα τιμήσουμε, με δημοκρατικό πατριωτισμό, τους αγώνες του λαού μας και το 1-1-4, την υπεράσπιση της πατρίδας και της δημοκρατίας, και ότι θα αντισταθούμε εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.
Δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι όποιος υπερασπίζεται το Σύνταγμα είναι γελοίος, γραφικός, ανεύθυνος και πολιτικά ανήλικος ή, πολύ λιγότερο, ότι έχει δίκιο η κυρία Λαγκάρντ που προκλητικά είχε δηλώσει ότι «είναι η ώρα να μιλήσουν οι ενήλικες για την Ελλάδα», βάζοντας εκείνη συνολικά τους Έλληνες και την Αριστερή Κυβέρνηση σε θέση ανηλίκου
Δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι θα παίξουμε «παιχνίδια ενηλίκων» σε βάρος του λαού και της κοινωνίας. Γιατί για τέτοια παιχνίδια ενηλίκων δεν είναι ικανή η Αριστερά. Η Αριστερά είναι ικανή για πολλά, αλλά δεν είναι-και δεν πρέπει να είναι-ικανή για όλα!
«Η Ελλάδα δεν είναι παιχνίδι που τελείωσε», είπε ο Πρωθυπουργός όταν εξήγγειλε το δημοψήφισμα απαντώντας στο “TheGameisOver” του θρασύτατου κ. Tusk και δεν μπορεί να εννοούσε ότι ζητά απλώς παράταση μιας εβδομάδας για να τελειώσει το παιχνίδι μια παρτίδα αργότερα
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η Ιστορία δεν σταμάτησε στις 13 Ιουλίου.
Γράφεται ακόμη. Και είμαστε μέρος της.
Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα, ενεργά, ζωντανά, αμείλικτα, αδήριτα, επιτακτικά και αναπόδραστα και οι απαντήσεις είναι αβίαστες και πρέπει να δοθούν με απερίφραστο τρόπο από το συλλογικό υποκείμενο, τον ΣΥΡΙΖΑ, εγκαίρως, όσο είναι ακόμη καιρός, και όχι εκ των υστέρων, ως επικήδειος :
1) Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την ευθύνη να ψηφίσει το 3ο Μνημόνιο;
ΌΧΙ
Έχει την εξουσιοδότηση να το κάνει; ΌΧΙ
Έχει την λαϊκή εντολή; ΌΧΙ
Έχει τη θεσμική νομιμοποίηση; ΌΧΙ
Έχει το δημοκρατικό δικαίωμα; ΌΧΙ
Όχι, γιατί ο λαός μας ψήφισε για να καταργήσουμε τα Μνημόνια
Αναλάβαμε απέναντί του την ευθύνη ότι θα το κάνουμε
Εγγυηθήκαμε («αναλαμβάνουμε την ευθύνη και εγγυώμαστε»- θυμάστε) ότι θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας και, μάλιστα, ανεξαρτήτως της έκβασης της διαπραγμάτευσης
Και τον καλέσαμε να αποκρούσει εκβιασμούς και τελεσίγραφα στις 5 Ιουλίου, κι εκείνος μας αντάμειψε με ένα ηχηρότατο ΌΧΙ, που η συμφωνία, το Μνημόνιο θα μετατρέψει σε ΝΑΙ
2) Μπορεί η Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ,
με κοινοβουλευτική ομάδα 149 βουλευτών εκ των οποίων οι 50 στηρίζονται στο bonus που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα με βάση το πρόγραμμά του,
να εφαρμόσει άλλο πρόγραμμα και, μάλιστα, το ακριβώς αντίθετο από όλες τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις;
ΌΧΙ
3) Μπορεί στα σοβαρά να υποστηριχθεί ότι συμφωνώντας την εκχώρηση ακόμη και της νομοθετικής πρωτοβουλίας στους εκβιαστές δανειστές, και αποδεχόμενη να ξε-νομοθετήσει τους νόμους που ψήφισε και να μην ξανανομοθετήσει χωρίς την άδεια των δανειστών
θα βρει η Κυβέρνηση τον τρόπο να προστατεύσει την κοινωνία; ΌΧΙ
4) Μπορεί να υποστηριχθεί και να τεκμηριωθεί ότι θα καταφέρει να πατάξει την διαπλοκή και την ολιγαρχία, όταν ήδη υποχρεώθηκε με το πρώτο καθ’ υπαγόρευση νομοσχέδιο να εξυπηρετήσει τον διωκόμενο ποινικά Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου, διωκόμενο για την αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων που οδήγησαν στην υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο, και όταν επίσης υποχρεώθηκε με το δεύτερο καθ’ υπαγόρευση νομοσχέδιο, τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να εξυπηρετήσει τους τραπεζίτες σε βάρος του Δημοσίου, των εργαζομένων, των ασφαλιστικών ταμείων και των πολιτών; ΌΧΙ
5) Μπορεί η συλλογικότητα να υπάρξει χωρίς όλα τα πρόσωπα, τα κοινωνικά κινήματα, τις λαϊκές δυνάμεις, που τη συναποτελούν και τη στηρίζουν; ΌΧΙ
6) Μπορεί να μετατρέπεται σε σαρκοβόρο τέρας που καταβροχθίζει τα παιδιά του όταν διαφωνούν; ΌΧΙ
Ήταν συγκλονιστική η τοποθέτηση της Νάντιας της Βαλαβάνη. Είναι τρομερό να λέει μια συντρόφισσά μας, ανιδιοτελής, άοκνη, αγωνίστρια, «σύντροφοι, με αφήσατε μόνη μου» απέναντι σε μια ανθρωποφάγο συκοφαντία. Κανένας και καμμία δεν πρέπει να είναι μόνος του απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις. «Κανείς μόνος του στην κρίση», είχαμε πει κι αυτό δεν μπορεί να είναι «αλλά κάποιοι μόνοι τους απέναντι στον κανιβαλισμό».
7) Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επιτρέψει να ψηφιστεί πρώτα Μνημόνιο και εν συνεχεία να αποφασίσει; ΌΧΙ
Όλα αυτά τα αβίαστα ΌΧΙ πρέπει να συμπυκνωθούν σε ένα ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ προς το 3ο Μνημόνιο
Και προς μία συντεταγμένη στρατηγική χάραξη έγκαιρου απεγκλωβισμού μας, πριν να αλυσοδεθεί η χώρα και η Κυβέρνηση με ψηφισμένο από την Αριστερά 3ο Μνημόνιο
Η Κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να αλυσοδέσει τη χώρα και τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα 3ο Μνημόνιο από το οποίο θα είναι πολλαπλά δυσκολότερο να απεγκλωβιστούμε
Θα είναι εγκληματικό να κηλιδωθεί η πορεία της Αριστεράς από την ψήφιση του Μνημονίου
Και είναι πολιτικά ανεπίτρεπτο να επικεντρωθούν οι δυνάμεις μας σε αυτήν την κατεύθυνση, ενώ θα έπρεπε, από τις 13 Ιουλίου, να δουλεύουμε ήδη συλλογικά και συντεταγμένα προς την αντίθετη κατεύθυνση
Δεν κερδίζουμε χρόνο, χάνουμε πολιτικό κεφάλαιο και αξιοπιστία και αφαιρούμε χρόνο ζωής από την κοινωνία
Είναι αληθής ο εκβιασμός; ΝΑΙ
Είναι αλήθεια ότι εξαντλήσαμε όλα μας τα όπλα; ΟΧΙ
Και αντίθετα είναι υποχρέωσή μας να θέσουμε τις δυνάμεις μας σε άμεση εγρήγορση και τα όργανα του κόμματος σε διαρκή συνεδρίαση και να αξιοποιήσουμε όλο το δυναμικό μας και τους πανάξιους συντρόφους και συντρόφισσες που μπορούν και θέλουν και πρέπει να συνεισφέρουν σε κάθε τομέα, όπως κάποιοι είχαμε προτείνει ήδη από τις 20 Φεβρουαρίου.
Έχουμε όπλα στα χέρια μας που δεν έχουμε χρησιμοποιήσει:
1) Τον λαό, που έδειξε το αγωνιστικό του φρόνημα και τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά και οφείλουμε να τον ενεργοποιήσουμε, να τον ενημερώσουμε λέγοντάς του όλη την αλήθεια, να τον στηρίξουμε και να τον θωρακίσουμε. Έχουμε δημιουργήσει, από το 2012, ένα εργαλείο κοινωνικής αλληλεγγύης, την «Αλληλεγγύη για Όλους», που είχε σκοπό να στηρίξει τον κόσμο να ζήσει για να μπορέσει να παλέψει. Αυτό το εργαλείο έπρεπε να είναι σε πλήρη εγρήγορση την ώρα που οι δανειστές απειλούν με εργαλείο εκβιασμού την επιβίωση του λαού και την ανθρωπιστική καταστροφή
2) Την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής, όπλο που δεν είχαμε στις 20 Φεβρουαρίου και δημιουργήθηκε μετά και χαιρετίσθηκε από τον ΟΗΕ, από διεθνείς οργανισμούς και αρχές και που τα συμπεράσματά της είναι εργαλείο διαγραφής του απεχθούς και επονείδιστου και παράνομου χρέους. Δεν την έχει αξιοποιήσει η Κυβέρνηση, την ώρα που ετοιμάζεται να επιβαρύνει το χρέος με νέο δάνειο για την αποπληρωμή ενός μη πληρωτέου χρέους
3) Την Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, όπλο που επίσης δεν είχαμε στις 20 Φεβρουαρίου και στο πλαίσιο των εργασιών της οποίας κατατέθηκε η Έκθεση της Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που αποτιμά τις Γερμανικές Οφειλές σε ποσό που, με τους μετριοπαθείς υπολογισμούς, αγγίζει τα 340 δισεκατομμύρια ευρώ-υπερβαίνει δηλαδή το φερόμενο ελληνικό δημόσιο χρέος, χάριν του οποίου καταδυναστεύεται ο λαός μας. Δεν την έχει αξιοποιήσει η Κυβέρνηση. Και πρέπει να το κάνει
4) Έχουμε ακόμη ως τεράστιο όπλο μας ότι εμείς δεν συναινέσαμε ποτέ στα Μνημόνια και στην απώλεια της εθνικής αλλά και της λαικής κυριαρχίας. Και αυτό το όπλο θα το αποδυναμώσουμε αν η Κυβέρνηση της Αριστεράς δεχθεί να υπογράψει και να φέρει για ψήφιση Μνημόνιο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ευθύνη είναι δική μας, είναι του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα, και πρέπει να αναλάβει αποφασιστικά.
Η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής είναι ιστορικής σημασίας και υπαρξιακής διάστασης για το ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί δοκιμάζει στην πράξη εκείνα που αποτέλεσαν το αξιακό, ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο της συλλογικής μας συγκρότησης, δράσης και διαδρομής μέχρι εδώ
Αλλά και προσδιορίζει την ευθύνη μας απέναντι στην κοινωνία, το λαό και την ιστορία για το από εδώ και πέρα
Σήμερα είναι η μέρα της ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑ για αυτά που πρόκειται να συμβούν
Και μια τέτοια ημέρα ούτε η συλλογικότητα μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα,
ούτε ο καθένας και η καθεμιά να στέκονται αμήχανοι κοιτώντας ο ένας τον άλλον
ή δείχνοντας ο ένας τον άλλον,
ή συμπάσχοντας μόνον ο ένας με τον άλλον
ή διακωμωδώντας ή γελοιοποιώντας ή ευτελίζοντας την υπαρξιακή αγωνία που καταλαμβάνει όσους και όσες- και αυτή είναι η πραγματική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, πέραν κάθε διαχωρισμού- όχι απλώς δεν είμασταν προετοιμασμένοι αλλά δεν διανοηθήκαμε ποτέ ότι θα μπορούσε η Κυβέρνηση της Αριστεράς, με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, να φέρει, μέσα σε 14 ημέρες, 3 απανωτά κατεπείγοντα, για συζήτηση και ψήφιση σε λιγότερο από 24 ώρες, το τελευταίο 1.000 σελίδων,
να προετοιμάζεται να φέρει το χειρότερο Μνημόνιο στην Μνημονιακή ιστορία,
να τα κάνει αυτά υπό το κράτος εκβιασμού και επίδειξης δύναμης από τους δανειστές,
να αναγκάζεται να προσκαλεί την ενισχυμένη Τρόικα, που θα διώχναμε, ως νέα τετραμερή,
και, την ίδια στιγμή, να επιτρέπει με λόγια και έργα
να δαιμονοποιείται κάθε εναλλακτική
και να συκοφαντείται μέχρις εξουθενώσεως
όποιος δεν μπορεί- και εγώ δεν μπορώ, σύντροφοι- να μεταφράσει
την αδιαπραγμάτευτη συντροφικότητα και αλληλεγγύη
σε θετική ψήφο προς τα πιο αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα
και, ταυτόχρονα, να κατηγορείται για «παιδιαρίσματα» όποιος προσπαθεί να διαφυλάξει τη δημοκρατική διαδικασία και, μάλιστα, από θέση θεσμικής ευθύνης.
Σε τέτοιες στιγμές που αναμετριόμαστε με τη συνείδησή μας,
με τη διαδρομή μας και με την ιστορία
Είναι καλό να θυμόμαστε
Από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε
Τι είμαστε, ποιοι είμαστε και τι θέλουμε
«Αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς», είπαμε, και εκφράσαμε όλους εκείνους κι εκείνες που θυματοποιήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν από Μνημόνια που ερήμην τους συνομολόγησαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αφού πρώτα κατέφαγαν το δημόσιο χρήμα και κατασπάραξαν το δημόσιο πλούτο
«Αν όχι, τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοι;», είπαμε,
Και εκφράσαμε την ιστορική επιταγή η Αριστερά να αναλάβει την ευθύνη να υπερασπιστεί την κοινωνία και τη δημοκρατία από την Μνημονιακή λαίλαπα, την περιστολή δικαιωμάτων, την ανθρωπιστική κρίση, τον αυταρχισμό και την καταστολή ως όργανο υποταγής του λαού και της νεολαίας στα πιο βάρβαρα και κοινωνιοκτόνα μέτρα.
«Ανοίγουμε δρόμους στην ελπίδα» είπαμε και σηματοδοτήσαμε ότι το υπόδειγμα που συγκροτούμε ανοίγει προοπτικές για όλη την κοινωνία σε όλον τον κόσμο
«Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», είπαμε, και υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να διεκδικούμε και να χτίσουμε, να δημιουργήσουμε,
έναν άλλο κόσμο, που είναι εφικτός, δεν είναι «σουρεαλισμός».
Έναν κόσμο που περιέγραψαν τα κοινωνικά κινήματα, που είμαστε σάρκα από τη σάρκα τους
«Η Ευρώπη Αλλάζει, η Ελπίδα έρχεται», είπαμε,
«Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο», είπαμε, και δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι θα επιτρέψουμε ποτέ- ούτε και τώρα!- η ελπίδα να σβήσει υπό το κράτος του δικού μας πανικού και του εκβιασμού ούτε ότι θα αποκαρδιώσουμε το λαό μετατρεπόμενοι σε ευαγγελιστές της έλλειψης εναλλακτικής
«Είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», είπαμε, και εννοούσαμε ότι θα τιμήσουμε, με δημοκρατικό πατριωτισμό, τους αγώνες του λαού μας και το 1-1-4, την υπεράσπιση της πατρίδας και της δημοκρατίας, και ότι θα αντισταθούμε εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.
Δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι όποιος υπερασπίζεται το Σύνταγμα είναι γελοίος, γραφικός, ανεύθυνος και πολιτικά ανήλικος ή, πολύ λιγότερο, ότι έχει δίκιο η κυρία Λαγκάρντ που προκλητικά είχε δηλώσει ότι «είναι η ώρα να μιλήσουν οι ενήλικες για την Ελλάδα», βάζοντας εκείνη συνολικά τους Έλληνες και την Αριστερή Κυβέρνηση σε θέση ανηλίκου
Δεν μπορεί να εννοούσαμε ότι θα παίξουμε «παιχνίδια ενηλίκων» σε βάρος του λαού και της κοινωνίας. Γιατί για τέτοια παιχνίδια ενηλίκων δεν είναι ικανή η Αριστερά. Η Αριστερά είναι ικανή για πολλά, αλλά δεν είναι-και δεν πρέπει να είναι-ικανή για όλα!
«Η Ελλάδα δεν είναι παιχνίδι που τελείωσε», είπε ο Πρωθυπουργός όταν εξήγγειλε το δημοψήφισμα απαντώντας στο “TheGameisOver” του θρασύτατου κ. Tusk και δεν μπορεί να εννοούσε ότι ζητά απλώς παράταση μιας εβδομάδας για να τελειώσει το παιχνίδι μια παρτίδα αργότερα
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η Ιστορία δεν σταμάτησε στις 13 Ιουλίου.
Γράφεται ακόμη. Και είμαστε μέρος της.
Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα, ενεργά, ζωντανά, αμείλικτα, αδήριτα, επιτακτικά και αναπόδραστα και οι απαντήσεις είναι αβίαστες και πρέπει να δοθούν με απερίφραστο τρόπο από το συλλογικό υποκείμενο, τον ΣΥΡΙΖΑ, εγκαίρως, όσο είναι ακόμη καιρός, και όχι εκ των υστέρων, ως επικήδειος :
1) Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την ευθύνη να ψηφίσει το 3ο Μνημόνιο;
ΌΧΙ
Έχει την εξουσιοδότηση να το κάνει; ΌΧΙ
Έχει την λαϊκή εντολή; ΌΧΙ
Έχει τη θεσμική νομιμοποίηση; ΌΧΙ
Έχει το δημοκρατικό δικαίωμα; ΌΧΙ
Όχι, γιατί ο λαός μας ψήφισε για να καταργήσουμε τα Μνημόνια
Αναλάβαμε απέναντί του την ευθύνη ότι θα το κάνουμε
Εγγυηθήκαμε («αναλαμβάνουμε την ευθύνη και εγγυώμαστε»- θυμάστε) ότι θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας και, μάλιστα, ανεξαρτήτως της έκβασης της διαπραγμάτευσης
Και τον καλέσαμε να αποκρούσει εκβιασμούς και τελεσίγραφα στις 5 Ιουλίου, κι εκείνος μας αντάμειψε με ένα ηχηρότατο ΌΧΙ, που η συμφωνία, το Μνημόνιο θα μετατρέψει σε ΝΑΙ
2) Μπορεί η Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ,
με κοινοβουλευτική ομάδα 149 βουλευτών εκ των οποίων οι 50 στηρίζονται στο bonus που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα με βάση το πρόγραμμά του,
να εφαρμόσει άλλο πρόγραμμα και, μάλιστα, το ακριβώς αντίθετο από όλες τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις;
ΌΧΙ
3) Μπορεί στα σοβαρά να υποστηριχθεί ότι συμφωνώντας την εκχώρηση ακόμη και της νομοθετικής πρωτοβουλίας στους εκβιαστές δανειστές, και αποδεχόμενη να ξε-νομοθετήσει τους νόμους που ψήφισε και να μην ξανανομοθετήσει χωρίς την άδεια των δανειστών
θα βρει η Κυβέρνηση τον τρόπο να προστατεύσει την κοινωνία; ΌΧΙ
4) Μπορεί να υποστηριχθεί και να τεκμηριωθεί ότι θα καταφέρει να πατάξει την διαπλοκή και την ολιγαρχία, όταν ήδη υποχρεώθηκε με το πρώτο καθ’ υπαγόρευση νομοσχέδιο να εξυπηρετήσει τον διωκόμενο ποινικά Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου, διωκόμενο για την αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων που οδήγησαν στην υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο, και όταν επίσης υποχρεώθηκε με το δεύτερο καθ’ υπαγόρευση νομοσχέδιο, τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να εξυπηρετήσει τους τραπεζίτες σε βάρος του Δημοσίου, των εργαζομένων, των ασφαλιστικών ταμείων και των πολιτών; ΌΧΙ
5) Μπορεί η συλλογικότητα να υπάρξει χωρίς όλα τα πρόσωπα, τα κοινωνικά κινήματα, τις λαϊκές δυνάμεις, που τη συναποτελούν και τη στηρίζουν; ΌΧΙ
6) Μπορεί να μετατρέπεται σε σαρκοβόρο τέρας που καταβροχθίζει τα παιδιά του όταν διαφωνούν; ΌΧΙ
Ήταν συγκλονιστική η τοποθέτηση της Νάντιας της Βαλαβάνη. Είναι τρομερό να λέει μια συντρόφισσά μας, ανιδιοτελής, άοκνη, αγωνίστρια, «σύντροφοι, με αφήσατε μόνη μου» απέναντι σε μια ανθρωποφάγο συκοφαντία. Κανένας και καμμία δεν πρέπει να είναι μόνος του απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις. «Κανείς μόνος του στην κρίση», είχαμε πει κι αυτό δεν μπορεί να είναι «αλλά κάποιοι μόνοι τους απέναντι στον κανιβαλισμό».
7) Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επιτρέψει να ψηφιστεί πρώτα Μνημόνιο και εν συνεχεία να αποφασίσει; ΌΧΙ
Όλα αυτά τα αβίαστα ΌΧΙ πρέπει να συμπυκνωθούν σε ένα ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ προς το 3ο Μνημόνιο
Και προς μία συντεταγμένη στρατηγική χάραξη έγκαιρου απεγκλωβισμού μας, πριν να αλυσοδεθεί η χώρα και η Κυβέρνηση με ψηφισμένο από την Αριστερά 3ο Μνημόνιο
Η Κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να αλυσοδέσει τη χώρα και τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα 3ο Μνημόνιο από το οποίο θα είναι πολλαπλά δυσκολότερο να απεγκλωβιστούμε
Θα είναι εγκληματικό να κηλιδωθεί η πορεία της Αριστεράς από την ψήφιση του Μνημονίου
Και είναι πολιτικά ανεπίτρεπτο να επικεντρωθούν οι δυνάμεις μας σε αυτήν την κατεύθυνση, ενώ θα έπρεπε, από τις 13 Ιουλίου, να δουλεύουμε ήδη συλλογικά και συντεταγμένα προς την αντίθετη κατεύθυνση
Δεν κερδίζουμε χρόνο, χάνουμε πολιτικό κεφάλαιο και αξιοπιστία και αφαιρούμε χρόνο ζωής από την κοινωνία
Είναι αληθής ο εκβιασμός; ΝΑΙ
Είναι αλήθεια ότι εξαντλήσαμε όλα μας τα όπλα; ΟΧΙ
Και αντίθετα είναι υποχρέωσή μας να θέσουμε τις δυνάμεις μας σε άμεση εγρήγορση και τα όργανα του κόμματος σε διαρκή συνεδρίαση και να αξιοποιήσουμε όλο το δυναμικό μας και τους πανάξιους συντρόφους και συντρόφισσες που μπορούν και θέλουν και πρέπει να συνεισφέρουν σε κάθε τομέα, όπως κάποιοι είχαμε προτείνει ήδη από τις 20 Φεβρουαρίου.
Έχουμε όπλα στα χέρια μας που δεν έχουμε χρησιμοποιήσει:
1) Τον λαό, που έδειξε το αγωνιστικό του φρόνημα και τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά και οφείλουμε να τον ενεργοποιήσουμε, να τον ενημερώσουμε λέγοντάς του όλη την αλήθεια, να τον στηρίξουμε και να τον θωρακίσουμε. Έχουμε δημιουργήσει, από το 2012, ένα εργαλείο κοινωνικής αλληλεγγύης, την «Αλληλεγγύη για Όλους», που είχε σκοπό να στηρίξει τον κόσμο να ζήσει για να μπορέσει να παλέψει. Αυτό το εργαλείο έπρεπε να είναι σε πλήρη εγρήγορση την ώρα που οι δανειστές απειλούν με εργαλείο εκβιασμού την επιβίωση του λαού και την ανθρωπιστική καταστροφή
2) Την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής, όπλο που δεν είχαμε στις 20 Φεβρουαρίου και δημιουργήθηκε μετά και χαιρετίσθηκε από τον ΟΗΕ, από διεθνείς οργανισμούς και αρχές και που τα συμπεράσματά της είναι εργαλείο διαγραφής του απεχθούς και επονείδιστου και παράνομου χρέους. Δεν την έχει αξιοποιήσει η Κυβέρνηση, την ώρα που ετοιμάζεται να επιβαρύνει το χρέος με νέο δάνειο για την αποπληρωμή ενός μη πληρωτέου χρέους
3) Την Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, όπλο που επίσης δεν είχαμε στις 20 Φεβρουαρίου και στο πλαίσιο των εργασιών της οποίας κατατέθηκε η Έκθεση της Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που αποτιμά τις Γερμανικές Οφειλές σε ποσό που, με τους μετριοπαθείς υπολογισμούς, αγγίζει τα 340 δισεκατομμύρια ευρώ-υπερβαίνει δηλαδή το φερόμενο ελληνικό δημόσιο χρέος, χάριν του οποίου καταδυναστεύεται ο λαός μας. Δεν την έχει αξιοποιήσει η Κυβέρνηση. Και πρέπει να το κάνει
4) Έχουμε ακόμη ως τεράστιο όπλο μας ότι εμείς δεν συναινέσαμε ποτέ στα Μνημόνια και στην απώλεια της εθνικής αλλά και της λαικής κυριαρχίας. Και αυτό το όπλο θα το αποδυναμώσουμε αν η Κυβέρνηση της Αριστεράς δεχθεί να υπογράψει και να φέρει για ψήφιση Μνημόνιο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ευθύνη είναι δική μας, είναι του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα, και πρέπει να αναλάβει αποφασιστικά.