Η συνάντηση του Α. Τσίπρα με την Α. Μέρκελ τη Δευτέρα έδωσε τη δυνατότητα στην ελληνική πλευρά να παρουσιάσει τις θέσεις της. Συνέβαλε στο να γίνει ένα βήμα αμοιβαίας ανταλλαγής απόψεων και κατανόησης, αλλά και στην αποκλιμάκωση της ρητορικής έντασης, χωρίς να καταργούνται οι υπαρκτές διαφορές τους, που φάνηκαν και εχθές. Και έχω την εκτίμηση ότι αυτή η συνάντηση -και οι πολύωρες συζητήσεις που την συνόδευσαν- θα συμβάλλουν στη θετική έκβαση του Eurogroup τις επόμενες μέρες.

Στην αξιολόγηση της ελληνικής λίστας μεταρρυθμίσεων που θα κατατεθεί, προκειμένου να υπάρξει ρευστότητα στην ελληνική οικονομία και να επιστρέψουμε σε μία πορεία κανονικότητας. Ας μη γελιόμαστε. Προϋπόθεση για να υλοποιήσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, έστω με κάποια καθυστέρηση, έστω με τη μετάθεση κάποιων στόχων μας για λίγο αργότερα, είναι να αποφύγουμε το σενάριο στραγγαλισμού της ελληνικής οικονομίας και την παγίδα θανάτου, την οποία μας είχαν στήσει οι προηγούμενοι κυβερνήτες της χώρας, σε συνεργασία με κάποιους κύκλους των δανειστών.

Τη Δευτέρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε ενώπιον της Καγκελαρίου τις πολεμικές επανορθώσεις, το σκάνδαλο της Siemens, την αποτυχία του Μνημονίου, την ανθρωπιστική κρίση. Αν συγκρίνει κανείς το βίντεο των δηλώσεων Τσίπρα-Μέρκελ, με το αντίστοιχο βίντεο δηλώσεων Σαμαρά-Μέρκελ, με το περίφημο «ουδείς αναμάρτητος», καταλαβαίνει τη διαφορά.

Στην υπόθεση των γερμανικών οφειλών, το μείζον είναι ότι ένα θέμα ξεχασμένο για δεκαετίες τέθηκε ενώπιος ενωπίω και μάλιστα σε μια συγκυρία, όπου σημαντική μερίδα του γερμανικού πολιτικού κόσμου και των γερμανικών ΜΜΕ, θεωρούν δίκαια τα ελληνικά αιτήματα. Κατά τη γνώμη μου, σωστά ο πρωθυπουργός υπογράμμισε το ηθικό του ζητήματος, χωρίς να καταργείται η οικονομική του διάσταση. Σωστά διέκρινε αυτό το διμερές θέμα από τη συζήτηση και τη διαπραγμάτευση στο ευρωπαϊκό πεδίο με τους δανειστές μας, για την ανάγκη να στραφούμε στην ανάπτυξη και να φύγουμε από τη μονομερή λιτότητα. Στην πολιτική, τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Η υπογράμμιση του ηθικού του θέματος δυσκολεύει τη γερμανική πλευρά στο να παραμένει αγκιστρωμένη στο στερεότυπο ότι το «θέμα έχει κλείσει». Ο πρωθυπουργός έπραξε άριστα όταν τόνισε ότι εμείς δεν επιδιώκουμε μία ρητορική Ελλάδα εναντίον της Γερμανίας. Μία μέρα πριν, αντίστοιχη δήλωση είχε κάνει ο Μανώλης Γλέζος, το κορυφαίο σύμβολο του αγώνα των Ελλήνων για τις πολεμικές επανορθώσεις.

Αυτό που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, είναι μια στήριξη στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό, μεγαλύτερη από αυτή που καταγράφηκε στις εκλογές. Φαίνεται και από τη χθεσινή συνάντηση η ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρά με σχέδιο, που διαθέτει και τόλμη και ρεαλισμό, στην προσπάθεια να λύσουμε τα προβλήματα. Τις επόμενες μέρες θα γίνει το επόμενο Eurogroup, τα θέματα είναι ανοιχτά στο τραπέζι.

Οι διαφορές υπάρχουν ακόμα. Εμπιστεύομαι τον πρωθυπουργό και το οικονομικό μας επιτελείο και πιστεύω ότι θα κάνουν το καλύτερο. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι υπάρχουν συσχετισμοί δυνάμεων, ότι υπάρχουν προβλήματα στο ελληνικό δημόσιο ταμείο. Ο κόσμος πιστεύει πραγματικά πως «το παλεύουμε» και αυτό θα πρέπει να το κρατήσουμε. Ποτέ σε μια διαπραγμάτευση δεν πετυχαίνεις το 100% των στόχων σου.

Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος εφάρμοσαν ως συνεταίροι μια πολιτική που τιμωρήθηκε από τους πολίτες στις εκλογές. Δυο μήνες μετά, αν και δεν έχουν σταματήσει να καταγγέλλουν τους πάντες, τα ποσοστά τους βρίσκονται ακόμα πιο χαμηλά. Για μια ακόμη φορά βρίσκονται εκτός κλίματος. Είχαν ποντάρει στο πιστωτικό γεγονός, την κατάρρευση της χώρας, τη σύντομη «αριστερή παρένθεση» και αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησης, η οποία συνδυάζει τη μαχητικότητα των στόχων με τον ρεαλισμό -για να πετύχει κανείς βήμα- βήμα σε μια Ευρώπη που δεν έγινε ξαφνικά αριστερή και σοσιαλιστική- τους έχει κάνει να πάθουν vertigo, γιατί διαψεύστηκαν. Κινδυνεύουν να γεράσουν περιμένοντας...

Πηγή: avgi.gr