"ΚΑΤΩ  ΤΑ  ΜΝΗΜΟΝΙΑ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ  ΤΟΥ  ΧΡΕΟΥΣ – ΕΞΩ  ΑΠΟ  ΕΥΡΩ & Ε.Ε.

ΑΓΩΝΕΣ  ΠΑΝΤΟΥ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ  ΤΩΝ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

25η Γενάρη, μια Πρώτη Νίκη των Εργαζομένων!

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Γενάρη αποτελεί μια νίκη των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των νέων, όλων μας, οι οποίοι όλα τα προηγούμενα μνημονιακά χρόνια αγωνιστήκαμε με Γενικές Απεργίες, απεργίες σε χώρους δουλειάς, διαδηλώσεις, καταλήψεις σε πλατείες, σχολεία και σχολές. Μια νίκη όλων αυτών που δεν πίστεψαν στα ψέματα των μνημονιακών κυβερνήσεων και της Ε.Ε. ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», που δεν υπέκυψαν στους εκβιασμούς τους, που στράφηκαν στα αριστερά, αναδεικνύοντας ένα αριστερό κόμμα στην κυβέρνηση και δίνοντας στην Αριστερά σχεδόν το 43% των ψήφων. Οι εργατικές και λαϊκές συνοικίες πρωτοστάτησαν σε αυτό το θετικό για τους εργαζόμενους αποτέλεσμα, που ανοίγει μια νέα περίοδο για την πάλη μας.

To μνημονιακό καθεστώς δέχτηκε ηχηρό χτύπημα. Τα  κόμματά  του  ηττήθηκαν  βαριά,  βρίσκονται  σε  κρίση,  θρυμματίζονται  και εξαφανίζονται. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν έπεισαν σχεδόν κανέναν. Αυτοί που εγκλημάτισαν εις βάρος του ελληνικού λαού, που υποστήριξαν το καπιταλιστικό σύστημα με τα μνημόνια, οδηγώντας το 35% της ελληνικής κοινωνίας στη φτώχια, τους μισθούς στα τάρταρα, 1,5 εκατομμύριο  στην ανεργία, αυτοί που ξεπούλησαν την περιουσία του ελληνικού λαού, συντρίφθηκαν.

Μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και τους υπόλοιπους υπηρέτες των μνημονίων και του συστήματος (ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, Παπανδρέου) ηττήθηκε και η Ε.E. και οι ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα της Γερμανίας. Αυτός ο κύριος εχθρός των εργαζομένων, που ως την ύστατη στιγμή προεκλογικά προσπαθούσε να διασφαλίσει με εκβιασμούς τη συνέχιση των μνημονίων και την παραμονή των εκλεκτών των δανειστών στην εξουσία. Η Ε.Ε. και η ευρωζώνη αποσταθεροποιείται, εργατικοί αγώνες αναπτύσσονται στην καρδιά της Ε.Ε., και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ανοίγει μια νέα περίοδος για την πάλη των εργαζομένων.

Οι Εχθροί και τα Προβλήματα Παραμένουν και Απειλούν να μας Γυρίσουν Πίσω!

Οι μνημονιακές δυνάμεις εντός και εκτός συνόρων έχασαν τη μάχη, τον πρώτο γύρο. Όμως άμεσα επιχειρούν να «μαζέψουν τα κομμάτια» τους και να αντεπιτεθούν. Εξακολουθούν να έχουν ισχυρά ερείσματα και μοχλούς πίεσης, είναι αποφασισμένοι να πάνε ως το τέλος για να υπερασπίσουν τους τοκογλύφους δανειστές, τους μεγαλοεπιχειρηματίες καπιταλιστές Ελλάδας και Ε.Ε. Μας «κρατάνε» ακόμη στον ζουρλομανδύα του Ευρώ, στον οποίο δεν μπορούμε να παραμείνουμε παρά μόνο με συνεχή μνημόνια. Μας «κρατάνε» ακόμη με το ληστρικό χρέος, το οποίο δεν μπορεί να αποπληρωθεί ακόμη και αν εφαρμοστούν δέκα μνημόνια. Μας «κρατάνε» με στους υποτιθέμενους δημοκρατικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς, που αποδεικνύονται καθημερινά ωμοί μηχανισμοί ελέγχου και εκβιασμού χωρών και των λαών τους, προς όφελος του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των καπιταλιστών.

Την ίδια στιγμή, τα εκρηκτικά προβλήματα της εργατικής τάξης παραμένουν και ζητάνε άμεσα λύση. Η τεράστια ανεργία, η φτώχια, οι μισθοί-φιλοδωρήματα, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατάρρευση παιδείας, υγείας, ασφάλισης, είναι αποτέλεσμα όχι μόνο των μνημονίων αλλά και της σήψης του καπιταλιστικού συστήματος, της λογικής του κέρδους, του ανταγωνισμού, της ατομικής ιδιοκτησίας στις τράπεζες και τους τομείς κλειδιά της οικονομίας.

Αυτό το σύστημα έχει παρακμάσει, οδηγεί την παραγωγή της χώρας σε «λουκέτο», και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε διάλυση. Αν δεν αντικατασταθεί θα δημιουργεί συνεχώς χρέη, ελλείμματα, κοινωνική καταστροφή, μέτρα κατά των εργαζομένων. Χρειαζόμαστε μια οικονομία με έλεγχο των εργαζομένων, που θα λειτουργεί με γνώμονα τις ανάγκες μας. Που πρώτο της στόχο θα έχει την απορρόφηση των ανέργων με την ανάπτυξη της παραγωγής. Που θα σχεδιάζεται δημοκρατικά σε εθνικό επίπεδο, και δεν θα αφήνεται στην «καλή θέληση» των  κερδοσκόπων «επενδυτών» και των αγορών.

Αλλά και τα κοινωνικά στηρίγματα του μνημονιακού καθεστώτος παραμένουν. Σήμερα προσποιούνται ότι δεν συνέβη τίποτε και αύριο θα περάσουν στην αντεπίθεση. Μνημονιακοί εργοδότες που έχουν μετατρέψει τις επιχειρήσεις τους σε «ειδικές οικονομικές ζώνες», διαπλεκόμενοι αξιωματούχοι του αστικού κράτους, αστυνομικοί διαπαιδαγωγημένοι στην καταστολή του εργατικού κινήματος. Τα συμφέροντα όλων αυτών μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την επαναφορά στην εξουσία των μνημονιακών δυνάμενων. Όλοι αυτοί θα μπουν εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια των εργαζομένων, με όλους αυτούς θα πρέπει να συγκρουστούμε αποφασιστικά για να επιβάλλουμε τα συμφέροντά μας.

Εμπρός για Εργατικούς Αγώνες Παντού! Για ένα Πρόγραμμα – Λύση των Προβλημάτων!

Η ανακούφιση που αισθανθήκαμε όλοι οι εργαζόμενοι με την ήττα των μνημονιακών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η ελπίδα μας έστω για κάποια μέτρα υπέρ των αδύναμων, πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Μέρα με τη μέρα γίνεται φανερό ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να επέμβουμε ενεργά στη νέα κατάσταση που δημιουργείται, για να την πάμε ως το τέλος, για να δώσουμε μια οριστική λύση με βάση τα συμφέροντά μας. Δεν μπορούμε να μείνουμε ικανοποιημένοι από ατέρμονες «διαπραγματεύσεις», δεν μπορούμε να ικανοποιηθούμε με το «στρογγύλεμα» ή την αναβολή ακόμη και ορισμένων (σωστών) μετριοπαθών προεκλογικών υποσχέσεων.

Πρέπει να αναπτύξουμε αγώνες για να αρχίσουμε να αντιστρέφουμε τη μνημονιακή καταστροφή, για να αυξήσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις, να πάρουμε πίσω τα δώρα και επιδόματα που μας έκλεψαν, να επιβάλλουμε συμβάσεις εργασίας που καταργήθηκαν, να μεταβάλλουμε τους συσχετισμούς στους χώρους εργασίας εις βάρος των εργοδοτών, οι οποίοι τόσον καιρό καταπατούσαν εις βάρος μας ακόμη και την ελάχιστη νομοθεσία που είχε μείνει όρθια. Αγώνες για να γυρίσουν πίσω στη δουλειά οι απολυμένοι και οι «διαθέσιμοι», να επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ, να ανοίξουν τα σχολεία και τα νοσοκομεία που συγχωνεύτηκαν-έκλεισαν και να λειτουργήσουν με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων.

Να αναπτύξουμε αγώνες με αίτημα να τιμωρηθούν όσοι χτύπησαν, τρομοκράτησαν, βασάνισαν εργαζόμενους και αλληλέγγυους εκμεταλλευόμενοι την ασυδοσία του μνημονιακού καθεστώτος. Για να διαλυθούν οι φασιστικές συμμορίες ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, για να πάρουμε πίσω τις ελευθερίες που μας στέρησε το «Κράτος Έκτακτης Ανάγκης».

Χρειαζόμαστε αυτό που σήμερα λείπει – ένα σχέδιο αγώνων για ρήξη με το σημερινό αστικό καθεστώς, για έξοδο από την κρίση και για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας. Η κρίση δεν είναι αναστρέψιμη μέσα σε συνθήκες καπιταλισμού, μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της Ε.Ε. και του ευρώ. Πρέπει να προετοιμαστούμε για την επερχόμενη σύγκρουση, να βάλουμε μπροστά τις εργατικές απαιτήσεις μας, να αντιμετωπίσουμε τη φτώχια, να οργανώσουμε τους αγώνες. Για να σαρώσουμε το μνημονιακό καθεστώς χρειάζεται:

Πλήρης και οριστική κατάργηση των Μνημονίων. Άμεση παύση πληρωμών του χρέους και των τόκων. Διαγραφή όλου του χρέους.

Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, γιατί δεν μπορεί από την μια να ζητάμε την πλήρη και οριστική διαγραφή των μνημονίων και του χρέους και από την άλλη να παζαρεύουμε με την Ευρωζώνη και την ΕΕ, την διατήρησή τους.

 Άμεσο σταμάτημα/αντιστροφή όλων των ιδιωτικοποιήσεων. Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων και τομέων κλειδιών της οικονομίας, ιδιαίτερα των τραπεζών, των μεγάλων εργοστασίων και επιχειρήσεων, κάτω από εργατικό έλεγχο. Για να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση και αύξηση της παραγωγής, το σταμάτημα των λουκέτων, για την επαναλειτουργία επιχειρήσεων που έκλεισαν. Για να εξασφαλίσουμε ότι θα γίνουν επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Να προχωρήσουμε μπροστά, για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων, που θα στηρίζεται στη δική μας αυτοοργάνωση, κινητοποίηση και αγώνα, σε κάθε επιχείρηση, γειτονιά, σχολείο και σχολή, μέχρι σε πανελλαδικό επίπεδο. Μια δύναμη που μπορεί να επιβάλλει στην πράξη ένα τέτοιο πρόγραμμα, να μας σώσει απ’ την κρίση και χρεοκοπία του καπιταλιστικού συστήματος.

Μαζί μας είναι εκατομμύρια ευρωπαίων εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που είτε στις ευρωεκλογές είτε με τους αγώνες τους (γενικές απεργίες σε Ιταλία και Βέλγιο, απεργίες και διαδηλώσεις σε Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία κ.α., κινήσεις αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό) εναντιώνονται στη χούντα της Ε.Ε., των μνημονίων, του χρέους, των αγορών.

Αυτό το τεράστιο έργο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το εμπιστευτούμε ούτε στη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που η πολιτική του είναι αδύνατον να το φέρει σε πέρας. Γιατί οι σαθρές συμμαχίες, το άτολμο πρόγραμμα, οι αυταπάτες που καλλιεργεί για τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και πάνω απ’ όλα η αναγνώριση των «ιερών και οσίων» της Ε.Ε., του Ευρώ και της αποπληρωμής του χρέους, δεν μπορούν παρά τελικά να μας οδηγήσουν σε συμβιβασμούς σε βάρος μας, σε διαψεύσεις και ήττες.

Εργαζόμενοι, φτωχά λαϊκά στρώματα και νεολαία, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Έχουμε μπει στην πιο κρίσιμη, και αποφασιστική φάση του κύκλου που άνοιξε από το 2009-2010, στην οποία πρόκειται να κριθούν πολλά πράγματα. Να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τη νίκη μας. Το ρήγμα που άνοιξε πρέπει να βαθύνει ακόμη περισσότερο με  αντικαπιταλιστικές λύσεις, τέτοιες που να χτυπούν το κακό στη ρίζα του, δηλαδή το σάπιο και  χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα".