"Η εντεινόμενη υποβάθμιση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, τόσο παγκοσμίως, όσο και στην Ελλάδα, η ένταση της εμπορευματοποίησης των φυσικών πόρων, του αέρα, της ενέργειας, των δασικών οικοσυστημάτων, της γης, η υποβάθμιση του αστικού και οικιστικού περιβάλλοντος, σηματοδοτούν κι αποκαλύπτουν ακόμα πιο έντονα το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Αναδεικνύουν το περιβάλλον ως πεδίο ληστρικής εκμετάλλευσης των μονοπωλιακών ομίλων, αποκαλύπτουν τους πραγματικούς στόχους της πράσινης οικονομίας, η οποία αποτελεί πρόταση διαχείρισης και αξιοποίησης των προβλημάτων του περιβάλλοντος προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η «περιβαλλοντική» πολιτική της ΕΕ.

 Σε αυτό το έδαφος εκδηλώνεται και η όξυνση των αντιθέσεων των καπιταλιστικών κρατών διεθνώς για τον έλεγχο των αγορών, τον καθορισμό των στόχων, των μηχανισμών ελέγχου και την κατανομή της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Οι επιπτώσεις της διαχρονικής ασκούμενης πολιτικής στον τομέα του περιβάλλοντος στη χώρα μας είναι σοβαρές, με χαρακτηριστικές μεταξύ άλλων, περιπτώσεις τη ρύπανση επιφανειακών νερών και υπόγειων υδροφορέων, τα καμένα δάση, τις πλημμύρες, τη συνεχή διάβρωση των εδαφών, τη βλαβερή για την υγεία ατμόσφαιρα στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης κλπ, τη συρρίκνωση των ελεύθερων χώρων του αστικού και περιαστικού πράσινου, την παραπέρα εμπορευματοποίηση της γης, με τον αποκλεισμό της λαϊκής οικογένειας από τις παραλίες σε αστικά κέντρα και σε νησιά, το δραματικό αδιέξοδο στη διάθεση των απορριμμάτων, την πλήρη ανυπαρξία υποδομών επεξεργασίας επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων και τις σοβαρές ελλείψεις στη διαχείριση των αποβλήτων υγείας, την ανύπαρκτη πρακτικά επεξεργασία των υγρών βιομηχανικών αποβλήτων, το τεράστιο έλλειμμα σε μονάδες βιολογικού καθαρισμού αστικών λυμάτων, με την υπολειτουργία όσων υπάρχουν και την απώλεια της επεξεργασμένης εκροής (π.χ. Ψυτάλλεια), το μόνιμα υποβαθμισμένο εργασιακό περιβάλλον.

Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ μεθοδεύει ταυτόχρονα την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, εξειδικεύοντας τις κοινοτικές κατευθύνσεις εμπορευματοποίησης του νερού προς όφελος των κερδών των μονοπωλίων και σε βάρος της λαϊκής οικογένειας και των εργαζομένων του κλάδου. Το Ρυθμιστικό Αθήνας και Θεσσαλονίκης, το νομοσχέδιο για τα δάση που πρόκειται να κατατεθεί τις επόμενες μέρες, η προώθηση της ιδιωτικής πολεοδόμησης, οι διαδικασίες εκποίησης λιμανιών και παραλιών μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα της αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής.

Άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχονται την πολιτική της ΕΕ για το περιβάλλον στο νερό, στη διαχείριση των αποβλήτων, στην ενέργεια, στην κλιματική αλλαγή, στο χωροταξικό σχεδιασμό. Υιοθετούν την αντιδραστική λογική της ΕΕ ο «ρυπαίνων πληρώνει».

Στον αντίποδα όλων αυτών των θέσεων βρίσκεται η οικονομία και πολιτική που στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία όλων των φυσικών πόρων και των μέσων αξιοποίησής τους, στον κεντρικό σχεδιασμό, στην παραγωγή με κίνητρο την κοινωνική ευημερία.

Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει συνειδητή προγραμματισμένη ισόρροπη επίδραση του ανθρώπου στη φύση, δημιουργούνται και οι προϋποθέσεις μιας ανάλογης, με τους ίδιους στόχους, διευρωπαϊκής και παγκόσμιας συνεργασίας των λαών με αμοιβαίο όφελος.

Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ με αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με λαϊκή εξουσία, εξασφαλίζει την ισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών και των κλάδων της οικονομίας, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο.

Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορέσει να αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης. Για να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, το ΚΚΕ δίνει καθημερινές μάχες για την προστασία των δασών, του υδροφόρου ορίζοντα, των ελεύθερων χώρων, του εργασιακού περιβάλλοντος, την αντισεισμική θωράκιση, την αντιπλημμυρική προστασία, τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα διαχείρισης αποβλήτων, αποκλειστικά κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων".