Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Με απύθμενο θράσος, ο Παντελής Καψής... σκιώδης υπουργός του Σίμου Κεδίκογλου, αρμόδιος για το καμουφλάρισμα του πραξικοπηματικού «μαύρου» και του λουκέτου της ΕΡΤ -χωρίς ενοχές που βρέθηκαν εν μία νυχτί 2.500 εργαζόμενοι στη «μαύρη τρύπα» της ανεργίας- ανερυθρίαστα που γίναμε περίγελος πανευρωπαϊκά από τη «φίμωση» της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης-, που έγινε «τιμονιέρης» σ' ένα σκάφος που οι δικοί του το καταγγέλλουν ότι μπάζει από διαφθορά και ρουσφετολογία.

Αυτός στέλνει ψηφοδέλτια σταυρωμένα με το όνομά του σε απολυμένους της ΕΡΤ που επέλεξαν να μην είναι με τη ΔΤ και τη ΝΕΡΙΤ, που επέλεξαν να μη συμβάλουν στη εδραίωση του πραξικοπήματος, που επέλεξαν τον δρόμο της αξιοπρέπειας και όχι του χαμαιλέοντα. Αφασία. Αναισθησία. Κυνισμός και βλακεία. Τα πάντα για μια θέση στις Βρυξέλλες. Αφού εισέπραξε 500.000, ως αποζημίωση από "Τα Νέα", αφού ανταμοίφθηκε ως κυβερνητικός εκπρόσωπος του Λουκά Παπαδήμου και υφυπουργός του «μαύρου», ξοδεύει από τα έτοιμα για τη μάχη του σταυρού, χωρίς αιδώ.

Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι οποίοι δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί και τον αποδοκιμάζουν όπου βρεθεί, έχουν μόνο μια επιλογή: Να τον μαυρίσουν. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Βέβαια, για να το δεις αυτό, θέλει και ευφυία. Η πρώτη μάχη τελείωσε. Ο πόλεμος όχι. Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους της αυτοδιαχειριζόμενης ertopen που ήταν αυτοί το... επικοινωνιακό μου επιτελείο. Τους συναδέλφους των περιφερειακών ΕΡΑ που με φιλοξένησαν στα σπίτια τους, μου πρόσφεραν φαγητό, οργάνωσαν συγκεντρώσεις με πολίτες όπου συζητήσαμε, χωρίς φωνές και συνθήματα.

Δεν «όργωσα» την επαρχία γιατί δεν έχω χρήματα. Βρέθηκα εκεί που η ΕΡΤ είναι παρούσα και οι συνάδελφοι κρατούν ζωντανό το όνειρο της ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ της ΕΡΤ. Τίμησα τον τίτλο της απολυμένης δημοσιογράφου της ΕΡΤ, για τον οποίον με επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ για το ευρωψηφοδέλτιο. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους της ΕΡΤ, οι οποίοι είχαν το θάρρος να με προσκαλέσουν σε μέσα στα οποία εργάζονται σήμερα, αν και κάποιες φορές πρυτάνευσε η άρνηση των εργοδοτών τους. Όλους εκείνους τους πολίτες που χειροκρότησαν παρατεταμένα στο άκουσμα της λέξης ΕΡΤ και δάκρυσαν παρακολουθώντας το «Σήμα της Δημοκρατίας» του Γιώργου Αυγερόπουλου. Με αυτούς τους συναδέλφους πορεύτηκα στη μάχη των ευρωεκλογών, χωρίς μηχανισμούς. Με αυτούς θα είμαστε μαζί και τη Δευτέρα, γιατί η επαναλειτουργία της ΕΡΤ θέλει λύση πολιτική. Στις 25 ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί φεύγουν, η ΕΡΤ ξανάρχεται.