Τον πυροβόλησε πισώπλατα πέντε φορές. Οι τέσσερις σφαίρες βρήκαν το στόχο τους, τραυματίζοντας τον 40χρονο Τζον Λένον θανάσιμα. Απολύτως ήρεμος, ο 25χρονος Αμερικανός Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος, έβγαλε το παλτό του και περίμενε την αστυνομία να τον συλλάβει.

Ήταν 8 Δεκεμβρίου 1980, λίγα λεπτά πριν από τις 11 το βράδυ, στη Νέα Υόρκη. Ο Λένον επέστρεφε στο σπίτι του με τη σύζυγό του Γιόκο Όνο, έπειτα από την ηχογράφηση του προφητικού Walking on Thin Ice για τον επόμενο δίσκο του στο Record Plant Studio.

Έξω από το διαμέρισμα του κτιρίου Ντακότα στη δυτική συνοικία του Μανχάταν και απέναντι από το Σέντραλ Πάρκ, τον περίμενε ο Μαρκ Τσάπμαν, o άνθρωπος που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο δολοφόνος του Λένον

Οι δικηγόροι που ανέλαβαν την υπεράσπισή του ισχυρίστηκαν ότι έπασχε από ψυχική διαταραχή και -βασιζόμενοι σε μαρτυρίες γιατρών- ότι βρισκόταν σε παραλήρημα όταν διέπραξε το έγκλημα.

Το 2004 ωστόσο, ο Τσάπμαν ομολόγησε πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική αυτή ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, καθώς ένιωθε πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με όρο την παροχή ψυχιατρικής φροντίδας. Ο 62χρονος πλέον, Τσάπμαν βρίσκεται στη φυλακή από το 1981, παρά τις εκστρατείες για την αποφυλάκισή του και τις εννέα εφέσεις που έχει ασκήσει.

Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία, στην είσοδο του κτιρίου Ντακότα

Τα στοιχεία της κατάθεσής του που διέρρευσαν χρόνια αργότερα στον βρετανικό Τύπο είναι συγκλονιστικά: «Δεν ήταν αφελές ούτε παρορμητικό. Ήταν ένα απολύτως προσχεδιασμένο έγκλημα […] Το είχα σκεφτεί πάρα πολύ καλά, το προετοίμαζα για καιρό. Τρεις μήνες πριν τη δολοφονία, είχα επισκεφτεί το κτίριο όπου βρισκόταν το διαμέρισμά του στο Ντακότα για να ελέγξω τον χώρο. Τόσο αποφασισμένος ήμουν να διαπράξω το έγκλημα […] Προσπαθούσα να κάνω θετικές σκέψεις στη ζωή μου, αλλά έπαθα κατάθλιψη. Έπινα κι απομονώθηκα από τον εαυτό μου, την οικογένεια μου. Είχα τάσεις αυτοκτονίας κι ίσως αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος που έφτασα στην απόφαση να σκοτώσω κάποιον. Ίσως απλώς ήθελα να τελειώσουν όλα για μένα. Για άλλη μια φορά θέλω να πω ότι δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Ήμουν εκεί, το έκανα, θα μπορούσα να κάνω μεταβολή και να φύγω, όμως είχα κάνει την επιλογή μου. Η λάμψη της δόξας ήταν εκεί. Δεν μπόρεσα να της αντισταθώ. Η αυτοεκτίμησή μου ήταν πληγωμένη. Έψαχνα να βρω διέξοδο…» 

Ο δολοφόνος του Λένον

Ο Τσάπμαν είχε πλησιάσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα ζητώντας του αυτόγραφο.

Στα χέρια του κρατούσε ένα αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy στο εξώφυλλο του οποίου του ζήτησε να υπογράψει, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος «Ο Φύλακας στη Σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ (με το οποίο ο Τσάπμαν είχε εμμονή) και κασέτες με τραγούδια των Beatles. Δεν ήταν ο μόνος.

Ο Λένον επέστρεφε στη δισκογραφία και έξω από το διαμέρισμα του τον περίμεναν φανς που ήθελαν αυτόγραφο. Ήταν μια μέρα γεμάτη: Είχε κάνει φωτογράφιση στο διαμέρισμα του για το περιοδικό Rolling Stone με την Annie Leibovitz και στη συνέχεια, είχε δώσει συνέντευξη σε έναν dj από το Σαν Φραντσίσκο.

Η Γιόκο Όνο αμέσως μετά τη δολοφονία του Λένον 

… Όπως μετέδιδε το BBC, ο Λένον βρήκε τη δύναμη προτού καταρρεύσει, να κάνει έξι βήματα και να μπει στην είσοδο του κτιρίου. Ο θυρωρός Jose Perdomo κατάφερε να αποσπάσει το όπλο από τον Τσάπμαν. Ο Λένον μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Ρούσβελτ. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των γιατρών, 15 λεπτά μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, ο Λένον, το ταλαντούχο αγόρι από το Λίβερπουλ που κατέκτησε τον κόσμο, ήταν νεκρό.

Ο πλανήτης πάγωσε στο άκουσμα της είδησης. Στην Ευρώπη, όπου ζούσε η πρώτη γυναίκα του Σύνθια Πάουελ και ο γιος του Τζούλιαν, μαθητής του σχολείου τότε, ήταν ξημερώματα.

Οι Beatles ήταν επίσης, σε κατάσταση σοκ. Ωστόσο, ο Ρίνγκο ήταν ο μόνος που πήγε την επόμενη της δολοφονίας στο διαμέρισμα των Λένον στο Μανχάταν. Δύο ημέρες μετά η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη.

Η απώλεια του Τζον Ουίνστον Λένον -του διάσημου Beatle, του ακτιβιστή, του δημιουργού του Imagine και του Give Peace a chance- συγκλόνισε τον κόσμο.

Λέγεται ότι, μέχρι σήμερα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά τη δολοφονία του, εκατομμύρια άνθρωποι θυμούνται πού ακριβώς ήταν τη στιγμή που πληροφορήθηκαν την είδηση της δολοφονίας του.

Διάφορες θεωρίες και θεωρίες συνωμοσίας έχουν κατά καιρούς δει το φως της δημοσιότητας, μεταξύ αυτών και το πρόσφατο βιβλίο του John Potash «Drugs as Weapons Against Us. The CIA's Murderous Targeting of SDS, Panthers, Hendrix, Lennon, Cobain, Tupac, and Other Leftists» που υποστηρίζει ότι η CIA παρακολούθησε τους σταρ της μουσικής, καθώς η τεράστια επιρροή τους ήταν ένα είδος πλύσης εγκεφάλου στους νέους Αμερικανούς με στόχο να ακολουθήσουν μια «αριστερή ατζέντα».

Τρεις μέρες πριν από τη δολοφονία του, σε συνέντευξη του (διάρκειας 9 ωρών) στο περιοδικό Rolling Stone, ο Λένον είχε πει: «Δεν με ενδιαφέρει να είμαι ένας νεκρός ήρωας. Αυτό που θέλουν (σ.σ. ο Τύπος και οι κριτικοί) είναι νεκροί ήρωες, όπως ο Σιντ Βίσιους και ο Τζέιμς Ντιν. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι ένας νεκρός γ@@@ ήρωας…»

.