Το να επιχειρήσει κανείς να απαριθμήσει όλα τα θύματα της Χρυσής Αυγής είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο, αφού η εγκληματική δράση της ξεκινάει από τη δεκαετία του ’80, ωστόσο η χρόνια «συνεργασία» της οργάνωσης με την αστυνομία είχε αποτέλεσμα πολλά από τα εγκλήματά της να… εξαφανιστούν.

Η ηγεσία προωθεί τη θεωρία του μεμονωμένου περιστατικού προσπαθώντας να αποποιηθεί κάθε ευθύνη για οποιαδήποτε πράξη μέλους της, τι κι αν η ίδια το έχει υποκινήσει. Σε ένα επαναλαμβανόμενο εδώ και χρόνια μοτίβο αφήνει ξεκρέμαστους τους «συναγωνιστές» των χαμηλότερων ιεραρχικά κλιμακίων να θυσιαστούν για χάρη της οργάνωσης. Το είδαμε με τον «Περίανδρο» για την επίθεση το 1998 στον τότε φοιτητή και νυν πανεπιστημιακό Δημήτρη Κουσουρή, το είδαμε και με τον Ρουπακιά τώρα. Ωστόσο αυτή η μονότονη επανάληψη αυτής της θεωρίας έχει αποτέλεσμα –όπως πολύ εύστοχα επισήμανε και στην αγόρευσή του ο δικηγόρος της πολιτικής αγωγής Θανάσης Καμπαγιάννης– η σωρεία των μεμονωμένων περιστατικών να συνθέτει τον κανόνα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από το καλοκαίρι του 2012 είχαν καταγραφεί πάνω από εκατό τέτοια… μεμονωμένα περιστατικά.

Η αποδεικτική διαδικασία κατέδειξε –για τις υποθέσεις που εξέτασε– ότι πρόκειται για επιθέσεις οργανωμένες, συντονισμένες, με στρατιωτική πειθαρχία και ιεραρχία που τηρείται απαρέγκλιτα, με τον πρώτο λόγο πάντα να ανήκει στον αρχηγό. Ο εγκληματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής δεν σταμάτησε ούτε μετά την παρέμβαση της Δικαιοσύνης, αποκαλύπτοντας και την πεποίθηση των χρυσαυγιτών ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Τον Ιανουάριο του 2015 τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιτέθηκε κατά μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ έξω από το σχολείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Το 2016 και το 2017 ο χρυσαυγίτης Μ. Μερμηγκούσης συμμετείχε (υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις) σε επίθεση κατά του νοσηλευτή Γιάννη Κουτσοδόντη, του δημοσιογράφου Γιάννη Στεβή και σε επίθεση κατά μεταναστών. Τον Μάρτιο του 2019 τρεις ανήλικοι και ένας 30χρονος μέλος της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε ανήλικους Αφγανούς πρόσφυγες στην Κόνιτσα.

Κατά τη δίκη επιθέσεις δέχτηκαν και δύο δικηγόροι. Η Ελευθερία Τομπατζόγλου τραυματίστηκε στο κεφάλι στη διάρκεια επίθεσης χρυσαυγιτών στον κοινωνικό χώρο Φαβέλα στον Πειραιά τον Ιανουάριο του 2018. Νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2017 χρυσαυγίτες επιτέθηκαν και τραυμάτισαν στο πρόσωπο τη δικηγόρο Ευγενία Κουνάκη ακριβώς έξω από το Εφετείο Αθηνών.

Ακολουθούν τα θύματα των τριών βασικών υποθέσεων στο πλαίσιο δράσης της εγκληματικής οργάνωσης.

Δολοφονία Παύλου Φύσσα

Τα μεσάνυχτα της 17ης προς 18η Σεπτεμβρίου 2013 ο Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από επαγγελματικό μαχαίρωμα στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά στο Κερατσίνι.

Ο ίδιος έχει ομολογήσει τον φόνο, ωστόσο η ίδια η οργάνωση προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί αρνούμενη τη –σοβαρή– σχέση με τον δράστη, καθώς δεν ήταν περαστικός αλλά στέλεχος. Η δολοφονία είναι το αποτέλεσμα οργανωμένης επίθεσης τάγματος εφόδου που εκτελεί άνωθεν εντολές.

Αυτή η δολοφονία στάθηκε η αφορμή για να οδηγηθεί η ναζιστική οργάνωση ενώπιον της Δικαιοσύνης. Το τάγμα εφόδου της Νίκαιας συγκεντρώθηκε έξω από τα γραφεία της τοπικής και κατευθύνθηκε συντεταγμένα προς την καφετέρια Κοράλλι, όπου οπλισμένοι με κοντάρια, ρόπαλα, λοστούς και σιδερογροθιές επιτέθηκαν στον Παύλο και στην παρέα του.

Λίγο αργότερα ο Γ. Ρουπακιάς έφτασε με αυτοκίνητο στο σημείο, κατέβηκε και επέφερε τρία θανατηφόρα χτυπήματα στον Παύλο, ο οποίος προτού ξεψυχήσει υπέδειξε τον δολοφόνο του. Σύμφωνα με το αποδεικτικό υλικό η ηγεσία της Χρυσής Αυγής γνώριζε, όπως αποδεικνύεται από το πλήθος μηνυμάτων και τηλεφωνημάτων μεταξύ των χρυσαυγιτών – απλών μελών αλλά και υψηλόβαθμων στελεχών. Ενδεικτικά αποσπάσματα από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων:

«Ελάτε ρε κότες να σας σφάξουμε» - Παύλος Σειρλής (φίλος Φύσσα)

«Είχαν μαζευτεί 30-40 άτομα, φώναζαν “ελάτε, ρε κότες, να σας σφάξουμε”. Κρατούσαν ρόπαλα, αρχίσανε να μας κυνηγάνε. Είχε έρθει και άλλη ομάδα ΔΙΑΣ. Δέχτηκα κι εγώ ένα χτύπημα… Ξέρω ότι δέχτηκε χτύπημα και ο Μελαχροινόπουλος, είχε εγκλωβιστεί στο σημείο, όπως και ο Παύλος».

«Δεν υπήρχε συμπλοκή, τον χτύπησε κατευθείαν» - Δημήτρης Μελαχροινόπουλος (φίλος Φύσσα)

«Δέχτηκα πισώπλατα ένα χτύπημα στα πλευρά, πρέπει να με κλότσησαν, έπεσα κάτω. Οι άλλοι χτυπούσαν συνεχώς τα πόδια τους, σαν να εμψύχωναν αυτούς που μας χτυπάγανε… Βλέπω να έρχεται το αμάξι του Ρουπακιά, ανάποδα στο ρεύμα, πήγαινε κατευθείαν στον Παύλο. Μόλις τον είδανε οι άλλοι κάνανε χώρο στον Ρουπακιά. Τον είδα να τον μαχαιρώνει δύο φορές, με το δεξί του χέρι. Μετά κατάλαβα ότι κρατούσε μαχαίρι. Δεν υπήρχε συμπλοκή, τον χτύπησε κατευθείαν. Ο Παύλος κάθισε δυο τρία λεπτά όρθιος, κάθεται στο σκαλάκι, του λέω “θέλεις νερό;”, μου κάνει “ναι”, παίρνω ένα μπουκάλι νερό, το έφτυσε μόλις ήπιε και άρχισε να καταρρέει».

«Οι αστυνομικοί δεν έκαναν απολύτως τίποτα» - Γιώργος Δούλβαρης (φίλος Φύσσα)

«Ηταν σαν ζώα, συγγνώμη, λάθος έκφραση, σαν κτήνη, μας προκαλούσαν συνέχεια. […] Η Χρύσα τους ζήταγε βοήθεια για να σωθούμε. Οι αστυνομικοί δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Από τα 40-50 άτομα που μας κυνηγούσαν να μας σκοτώσουν δεν συνέλαβαν ούτε έναν».

«Ο Παύλος φωνάζει "με μαχαίρωσε"» - Δήμητρα Ζώρζου (αυτόπτης μάρτυρας)

«Βλέπουμε έναν να βγαίνει από το αυτοκίνητο. Ο Παύλος γύρισε να κοιτάξει. Ο οδηγός που βγήκε κάνει δυο τρία βήματα, πλησιάζει τον Παύλο και τον παίρνει αγκαλιά. Δεν μπορούσε να αντιδράσει ο Παύλος, ήταν πολύ κοντά. Είδα μόνο δύο κινήσεις του χεριού του οδηγού του αυτοκινήτου. Οι άλλοι τρεις τού είχαν κάνει κλοιό… Ο οδηγός γύρισε και προσπάθησε να μπει ξανά στο αυτοκίνητο. Εκείνη την ώρα φωνάζει ο Παύλος “με μαχαίρωσε”. Τότε καταλάβαμε πόσο σοβαρό ήταν αυτό που είχε γίνει».

Αιγύπτιοι αλιεργάτες

Το βράδυ της 12ης Ιουνίου 2012 οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες Αμπουζίντ Εμπάρακ, Αμπού Χάμαντ Σάαντ, Αμπού Χάμαντ Μοχάμεντ, Αμπού Χαμάντ Αχμεντ κοιμούνταν στο σπίτι όπου διέμεναν στο Ικόνιο Περάματος. Λίγα λεπτά μετά τις 3 τα ξημερώματα το 20μελές τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής τους επιτέθηκε. Ο Αμπουζίντ κοιμόταν στην ταράτσα και ξύπνησε χωρίς να μπορεί να αποκρούσει τα αλλεπάλληλα, δολοφονικού τύπου χτυπήματα με ξύλα και σιδερένιους λοστούς. Οταν σταμάτησαν πίστευε ότι θα πεθάνει. Οι υπόλοιποι τρεις κατάφεραν να αποφύγουν τις σωματικές βλάβες.

Το τάγμα εφόδου έσπασε τα παράθυρα, έβριζε χυδαία και απειλούσε τους τρεις ψαράδες κραδαίνοντας ρόπαλα και μαδέρια. Αποχωρώντας έσπασαν τα αυτοκίνητα των τεσσάρων Αιγυπτίων, γεγονός που αποδεικνύει τη στοχευμένη επίθεση. Οι δράστες αναγνωρίστηκαν από τα θύματά τους.

Σύμφωνα με το αποδεικτικό υλικό, πρόκειται για προαναγγελθέν έγκλημα. Σε βίντεο με ομιλία του στο Πέραμα λίγες ώρες πριν από την επίθεση ο πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιάννης Λαγός τους στοχοποιεί: «Έχουμε γίνει δέκτες παραπόνων για κάποια θέματα που έχετε εδώ στην ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι με τους Αιγύπτιους που κάνουν ό,τι θέλουν, που πουλάν τα ψάρια όπως θέλουν, που τα παίρνουν απ’ όπου θέλουν, γενικά δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ε λοιπόν εμείς τους λέμε ότι από δω και πέρα θα δίνουν λογαριασμό στη Χρυσή Αυγή…».

«Νόμιζαν ότι πέθανα και έφυγαν», Αμπουζίντ Εμπάρακ

«Εβγαλα την κουβέρτα από το πρόσωπό μου και είδα περίπου 15-17 άτομα με μαύρες μπλούζες. Ενας που κρατούσε σίδερο με χτύπησε στο πρόσωπο. Οι υπόλοιποι με χτυπούσαν με ξύλα, με κλοτσιές, με τα χέρια. Ακουσα κάποιον να λέει “πάμε”, ήταν από τις λέξεις που ήξερα τότε στα ελληνικά. Πρέπει να νόμιζαν ότι πέθανα και έφυγαν. Με χτύπησαν σε όλο το σώμα, ήμουν σαν πεθαμένος. Εχασα τις αισθήσεις μου. Συνήλθα στο νοσοκομείο».

«Να σας μάθουμε ποια είναι η Χρυσή Αυγή», Αμπού Χάμαντ Σάαντ

«Ξαφνικά όλο το σπίτι χτυπιόταν, από την πόρτα και το παράθυρο… Ακουσα τον αδερφό μου τον Αχμέτ να βρίζει κάποιους, δύο ήταν, που τον έβριζαν κι αυτοί έξω από το παράθυρο. “Ανοίξτε, ρε μαλάκες, να σας μάθουμε ποια είναι η Χρυσή Αυγή για να ξέρετε”. Με ξύλα και σίδερα χτυπούσαν το παράθυρο. Κρατούσαμε τα παράθυρα [ήταν κουφωτά] για να μην τα ανοίξουν. Τα μικρά παιδιά μπήκαν κάτω από τα κρεβάτια. Το παράθυρο έσπασε σε ένα σημείο, από την πόρτα έπεσε το τζάμι. Ηταν κλειδωμένη. Ανοιξαν τον πυροσβεστήρα και τον άδειασαν μέσα».

«Κατάλαβα ότι η Χρυσή Αυγή ήρθε για να μας σκοτώσει», Αμπού Χάμαντ Μοχάμεντ

«Ηταν 3 το ξημέρωμα, κοιμόμασταν στο σπίτι. Ακουσα χτυπήματα, κουνιόταν το σπίτι σαν να γινόταν σεισμός. Ηταν χτυπήματα με ξύλα, στην πόρτα και στα παράθυρα. […] Κατάλαβα ότι η Χρυσή Αυγή ήρθε για να μας σκοτώσει. […] Αν είχαν καταφέρει να μπουν μέσα, θα είχαμε την τύχη του Αμπουζίντ. Εφυγαν μόνο αφού νόμιζαν ότι ήταν πεθαμένος. […] Τα μάτια του έγιναν άσπρα, μόνο το λευκό φαινόταν, είχε αίματα παντού, στο κεφάλι, στα ρούχα».

«Αν βγαίναμε έξω, θα μας είχαν σκοτώσει», Αμπού Χαμάντ Αχμεντ

«Ξυπνήσαμε από τον θόρυβο, ήταν σαν να γινόταν σεισμός, ακούγαμε χτυπήματα στο πλαϊνό παράθυρο. Φορούσαν όλοι μαύρες μπλούζες, σε μερικές μπλούζες υπήρχαν γράμματα, όταν βλέπω το γράμμα “Χ” ξέρω… Oταν είδα τα γράμματα ήξερα ότι αυτοί είναι Χρυσή Αυγή. Είχαν σίδερα, έσπασαν από το παράθυρο κομμάτια. […] Eβριζαν, “έλα να σου κάνω”, “έλα να σου δείξω”… Αν βγαίναμε έξω, θα μας είχαν σκοτώσει».

Επίθεση στο ΠΑΜΕ

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2013, μόλις μία εβδομάδα πριν από τη δολοφονία Φύσσα, τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής με περισσότερα από 30 άτομα επιτέθηκε με δολοφονική μανία κατά συνεργείου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα που έκανε αφισοκόλληση για το 39ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ανάμεσα στους αφισοκολλητές βρίσκονταν μέλη και στελέχη του Συνδικάτου Μετάλλου που ανήκαν στο ΠΑΜΕ. 

Οι χρυσαυγίτες βγήκαν οργανωμένα από τα γύρω στενά και επιτέθηκαν στα μέλη του ΠΑΜΕ με σιδερολοστούς και κοντάρια, στην άκρη των οποίων είχαν προσαρμόσει αιχμηρά αντικείμενα (καρφιά κ.λπ.). Ο επικεφαλής του τάγματος εφόδου καθώς και άλλοι που συμμετείχαν φορούσαν μπλούζες της Χρυσής Αυγής. Εναν μήνα νωρίτερα ο τότε βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γ. Λαγός σε εμφάνισή του εντός της ζώνης του Περάματος απειλούσε ανοιχτά ότι «οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ θα εξαφανιστούν από δω πέρα μέσα», ενώ ο βουλευτής Ηλίας Παναγιώταρος δήλωνε ότι «το απόστημα που υπάρχει εδώ, το ΠΑΜΕ, πολύ σύντομα θα τελειώσει». Το τάγμα εφόδου επιτέθηκε στους Σωτήρη Πουλικόγιαννη, Παναγιώτη Γκούτη, Δημήτρη Διαμαντάκη, Μιχάλη Βαξεβάνη, Σταύρο Λεκοδημήτρη, Αθανάσιο Καραμπέρη, Νίκο Ζύμαρη, Θεόδωρο Τηλιακό, Γιώργο Σκλαβόλια, Ιορδάνη Πουντίδη.

«Τώρα δεν θα μιλούσαμε εδώ», Σωτήρης Πουλικόγιαννης

«Βρίσκομαι ξαφνικά κολλημένος στους δικούς μου, είχα δεχτεί το χτύπημα [στο κεφάλι]. Δεν μπόρεσα να δω ποιος χτύπησε. Ευτυχώς δεν με πέτυχε το μεταλλικό αντικείμενο, τώρα δεν θα μιλούσαμε εδώ… Εχασα εντελώς τις αισθήσεις μου, έπεσαν κάποιοι επάνω μου να με προστατέψουν. Είχαμε συνολικά εννέα τραυματίες. Το πιο ανατριχιαστικό χτύπημα ήταν αυτό σε χέρι κάποιου, η νοσοκόμα αργότερα διαπερνούσε με όλο της το δάχτυλο το τραύμα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ο άνθρωπος αυτός δεν είχε σηκώσει το χέρι του να προστατευτεί και έτρωγε το καρφί στο μάτι».

«Ο Πουλικόγιαννης φαινόταν σαν νεκρός», Ιορδάνης Πουντίδης

«Χτυπούν και φεύγουν με τα τάγματα εφόδου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το φονικό αποτέλεσμα νόμιζαν ότι το είχαν πετύχει. Ο Πουλικόγιαννης ήταν αναίσθητος και φαινόταν σαν νεκρός. […] Σε όλες τους τις ομιλίες με αυτό αρχίζουν και τελειώνουν: ότι εμείς έχουμε τυφλή υπακοή στον αρχηγό. Δεν κάνετε τίποτα αν δεν πάρετε εντολή από τον πυρηνάρχη, τον περιφερειάρχη, τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη».

«Τους έβαλαν μπροστά να καθαρίσουν τη Ζώνη», Μιχάλης Βαξεβάνης

«Δεν σε θέλουν στα πόδια τους (σ.σ.: οι εργοδότες της ζώνης). Είναι ο ανταγωνισμός του κέρδους, φτηνό κρέας, φτηνό εργατικό δυναμικό όταν σε έχουν στα πόδια τους και κυνηγάς συλλογικές συμβάσεις, μέτρα υγιεινής και ασφαλείας. Τους έβαλαν μπροστά, τη Χρυσή Αυγή, να καθαρίσουνε τη Ζώνη».

«Η επίθεση φτάνει μέχρι τον Μιχαλολιάκο», Νίκος Ζύμαρης

«Η επίθεση φτάνει μέχρι τον Μιχαλολιάκο. Η Χρυσή Αυγή λειτουργεί με την αρχή του αρχηγού, την αρχή του ναζιστικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος Γερμανίας. Οτιδήποτε γίνεται δεν μπορεί να μην το ξέρει ο αρχηγός».

«Παλιοκομμουνιστές, εδώ θα πεθάνετε», Αθανάσιος Καραμπέρης

«Εβλεπες άνθρωπο με θυμό να θέλει να προκαλέσει κάτι. Βγήκε μπροστά ο Πουλικόγιαννης και άρχισαν να βρίζουν και αυτοί και το πλήθος. “Παλιοκομμουνιστές, εδώ θα πεθάνετε, θα σβήσετε από το λιμάνι, θα σας γαμήσουμε τις μάνες. Απόψε εδώ θα πεθάνετε”».

«Ακουγα που έδερναν τους συντρόφους μου», Γιώργος Σκλαβόλιας

«Ακουγα που έδερναν τους συντρόφους μου. Αφού έπεσαν οι πέτρες, οι τελευταίοι από αυτούς με ρόπαλα, καρφιά και βίδες άρχισαν με την ίδια μανία να χτυπούν τα καπό των αυτοκινήτων».

«Είχαν την αίσθηση του ακαταδίωκτου», Δημήτρης Διαμαντάκης

Οι χρυσαυγίτες μάς επιτέθηκαν έχοντας την αίσθηση του ακαταδίωκτου. Υπήρχε ανοχή και από τις κυβερνήσεις στις εγκληματικές τους δράσεις».

«Αν ήθελαν να εκφοβίσουν, δεν θα στόχευαν στο κεφάλι», Παναγιώτης Γκούτης

«Αν ήθελαν να εκφοβίσουν, θα στόχευαν κάτω, όχι στο κεφάλι. Ηταν χρονομετρημένος ο χρόνος, τα είχαν προβαρισμένα αυτά, ήταν εκπαιδευμένοι».

«Η ηγεσία δεν καταδίκασε», Σταύρος Λεκοδημήτρης

«Η ηγεσία δεν το διέψευσε ποτέ ούτε το καταδίκασε ποτέ, άρα το επικροτεί, για να μάθει όλο το Πέραμα ότι η Χρυσή Αυγή έσπασε στο ξύλο τους πρωτεργάτες».

«Δεν ξέρω πόσα χτυπήματα δέχτηκα», Θεόδωρος Τηλιακός

«Δεν ξέρω πόσα χτυπήματα δέχτηκα. Δεν ήταν πολύς ο χρόνος αλλά είναι στιγμές που φαίνονται αιώνες. Τρία λεπτά να ήταν όλο αυτό… Εκείνη τη στιγμή ακούγεται ο ένας από τους δύο να λέει “Το Πέραμα από εδώ” και έφυγαν».

Συσχετισμένες δικογραφίες

Η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης δεν περιορίζεται στη συμμετοχή στελεχών της Χρυσής Αυγής στις τρεις μεγάλες συνεκδικαζόμενες υποθέσεις. Το δικαστήριο βρέθηκε μπροστά σε ένα πλήθος συσχετισμένων δικογραφιών. Σε αυτές ανήκουν μεταξύ άλλων: δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν (2013), επιθέσεις στα στέκια Αντίπνοια (2008), Συνεργείο (2013) και Ρεσάλτο (2014), απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του μαθητή Φ.Δ. στο Παλαιό Φάληρο (2013), αντιποίηση αρχής σε λαϊκή αγορά στο Μεσολόγγι (2012), εμπρησμός μπαρ Cointreau, επιθέσεις και εμπρησμός σε σπίτι Πακιστανών στην Ιεράπετρα, πογκρόμ Μαΐου 2011 στο κέντρο της Αθήνας, ληστεία Μπανγκλαντεσιανού με κατηγορούμενο τον Παναγιώταρο (2010), επίθεση σε δημοτικό σύμβουλο του ΚΚΕ στην Αγία Παρασκευή (2012), επιθέσεις κατά γυναικών από την Αλβανία (2011 και 2012), επίθεση σε μέλη της ΚΝΕ Λαγκαδά (2012), ληστεία κατά δύο γυναικών στη Δράμα (2011), επίθεση κατά δύο αντρών στις Σέρρες (2012), εμπρησμός καταστήματος υπηκόου Καμερούν (2013), πογκρόμ κατά Ρομά στο Αιτωλικό (2012), επίθεση και πυρκαγιά από πρόθεση σε μουσουλμανικό χώρο προσευχής με 40 άτομα μέσα, μαχαίρωμα του Αφγανού πρόσφυγα Αλί Ραχίμι στον Αγιο Παντελεήμονα.

Πηγή : https://www.documentonews.gr/article/to-aima-sta-xeria-twn-xrysaygitwn