Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΝΔ, χωρίς να επενδύει καθόλου στη δημόσια υγεία, μας πετάει το μπαλάκι της ατομικής ευθύνης εν μέσω της πανδημίας του COVID-19. Επιβάλλεται με διάταγμα -μετά την απαραίτητη μιντιακή καμπάνια φυσικά- η “καθολική” απαγόρευση κυκλοφορίας “λόγω μερικών ανεύθυνων”, ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού είχε ούτως ή άλλως πάρει την κατάσταση στα σοβαρά, περιορίζοντας τις κοινωνικές επαφές του για την προστασία της συλλογικής υγείας.

#menoumespiti λοιπόν. Τι ισχύει όμως για τους πρόσφυγες και τις μετανάστριες που παραμένουν εγκλωβισμένοι στη Ελλάδα; Τι ευθύνη αναλαμβάνει το ελληνικό κράτος και η ΕΕ, που επιβάλλει τις μεταναστευτικές πολιτικές απέναντί τους; Το σίγουρο είναι ότι το #menoumespiti δεν ισχύει για αυτούς, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία στοιβάζεται σε κέντρα κράτησης στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα και οι συνθήκες που επικρατούν σε αυτά, μόνο έναν τόπο που θα μπορούσε να νιώσει κανείς σπίτι του δε θυμίζουν. Υπερπληθυσμός, ανύπαρκτες υποδομές, ελλιπής σίτιση και πρόσβαση στα απαραίτητα καθημερινά αγαθά, μηδενική πληροφόρηση για τον ιό και καμία πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι φωνές συλλογικοτήτων και οργανώσεων στην Eλλάδα και στο εξωτερικό αλλά και διεθνών οργανισμών, όπως οι γιατροί χωρίς σύνορα, που προειδοποιούν ότι ένα ξέσπασμα του ιού στα καμπς θα είχε φονικές συνέπειες και θα ήταν αδύνατο να περιοριστεί, πληθαίνουν.

Παρόλα αυτά το ελληνικό κράτος, ένα από τα προπύργια του κατασκευάσματος της Ευρώπης ώς φρούριο, επιλέγει να αγνοήσει αυτές τις φωνές και να θέσει όλους αυτούς τους ανθρώπους σε άτυπη καραντίνα. O COVID-19 λειτουργεί και σε αυτήν την περίπτωση σαν μεγεθυντικός φακός, αναδεικνύοντας την κρατική διαχείριση και κυβερνολογική στον πυρήνα της. Έχοντας εδαφικοποιήσει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης εδώ και χρόνια σε φράχτες και καμπς, γκρίζες ζώνες, όπου ο νόμος δεν έχει καμία ισχύ, ελληνικό κράτος και ΕΕ συνεχίζουν με συνέπεια τη πολιτική θανάτου τους και αποφασίζουν χωρίς καμία αναστολή να εξαιρέσουν εν μέσω πανδημίας πρόσφυγες και μετανάστες από το δικαίωμα στη ζωή. Η Ευρώπη φρούριο δολοφονεί για άλλη μια φορά και κανείς να μην πει ότι δεν γνώριζε.

Εμείς επιλέγουμε να μην εγκαταλείψουμε κανέναν και καμία σε αυτήν τη συγκυρία και να διαμορφώσουμε τις ομάδες αλληλοβοήθειας και έμπρακτης αλληλεγγύης με βάση και τις δικές τους ανάγκες. Προς το ελληνικό κράτος και την ΕΕ έχουμε να πούμε μόνο:

-ΚΛΕΙΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ-ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ!

-ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΕΣ!

-ΕΧΟΥΜΕ ΧΩΡΟ, ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ!
 

English:

#StayAtHome does not apply to everyone

In the midst of the COVID-19 pandemic, the Greek State and the ND government, with zero investments in actual public health, are now shifting the focus on “individual responsibility”. Following a “necessary” media campaign, a decree was issued imposing a total ban of public movement “because of some irresponsible citizens”, while, in reality, the biggest part of the population had already been treating the current situation seriously, limiting their social contacts for the sake of public health.

So, #StayAtHome. But what about the refugees and immigrants who remain trapped in Greece? How are the Greek State and the EU taking responsibility for notably enforcing immigration policies against them? Clearly #StayAtHome does not apply to them, since the overwhelming majority are being stacked together in detention centers both on the islands and in the mainland, where the current conditions are far from resembling a “home”. Overpopulation, non- existent infrastructure, lack of food and access to necessary daily goods, zero information concerning the virus and no access to medical and pharmaceutical care. The voices of groups and organizations in Greece and abroad, as well as those of international organizations, such as Doctors Without Borders, raising the alarm that a virus outbreak in the camps would have lethal consequences and it would be impossible to constrain, are increasing. 

Nevertheless, the Greek State, one of the first countries to contribute to the construction of Fortress Europe, chooses to ignore these voices and has put all these people in an informal quarantine. COVID-19 functions in this case -as in others- as a magnifying glass, exposing the core of state management and their governance rationale. Having territorialized for years the state of emergency into fences and camps, gray zones over which the law has no power, the Greek State and the EU consistently continue their policy of death and decide without hesitation to exclude refugees and immigrants from their right to life in the midst of a pandemic. Fortress Europe is murdering people once again and no one can claim that they did not know. 

We are choosing to not abandon anyone under any circumstances, and we are forming groups of mutual help and solidarity based on their needs. To the Greek State and the EU we only have to say this:

- IMMEDIATELY SHUT DOWN ALL DETENTION – EXCLUSION CENTERS!

- ACCESS TO FREE, PUBLIC HEALTHCARE FOR EVERYONE!

- WE HAVE ENOUGH ROOM FOR EVERYONE, OPEN ALL BORDERS NOW!

Συντονισμός_Covid-19: Αλληλεγγύη Θεσσαλονίκης