ΚΕΝΤΡΟ «ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ» ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ. ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ Η ΖΩΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΚΕΝΤΡΟ «ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ» ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ Η ΖΩΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
‘Έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από τότε, που οι πρώτοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο camp των Θερμοπυλών.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης αρωγός από την πρώτη στιγμή στους πρόσφυγες προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί να βοηθήσει στην επίλυση των καθημερινών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν αλλά έχει και σαν προτεραιότητά της να αναδεικνύει στην κοινωνία αυτά τα προβλήματα ώστε οι πολίτες να λαμβάνουν γνώση για τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί επιβιώνουν, προσπαθώντας να επανακτήσουν στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια, που ο πόλεμος βίαια τους άρπαξε.
Σαν Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης έχουμε να καταγγείλουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά των υπευθύνων της δομής απέναντι μας και τα εμπόδια, που βάζουν στην προσπάθειά μας είτε να επικοινωνήσουμε με τους πρόσφυγες είτε όταν θέλουμε να προσφέρουμε σ’ αυτούς ανθρωπιστική βοήθεια όπως ρούχα τρόφιμα κλπ. Ακόμα κι όταν, επικουρικά στη δουλειά των γιατρών του camp, θέλουμε να προσφέρουμε ιατρική βοήθεια μέσω εθελοντών γιατρών ή γιατρών του Νοσοκομείου, μετά από παράκληση των προσφύγων, και εμείς και οι πρόσφυγες δεχόμαστε αναίτιες απρόκλητες επιθέσεις και απειλές, λες και οι πρόσφυγες είναι φυλακισμένοι και δεν έχουν το δικαίωμα σαν ελεύθεροι άνθρωποι να απευθύνονται για βοήθεια, ιδιαίτερα δε στα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, τα οποία έμπρακτα και ανιδιοτελώς τόσο καιρό βρίσκονται στο πλευρό τους.
Σε προηγούμενη συνάντηση, την οποία είχαμε σαν μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης με τον κ. Αντιπεριφερειάρχη, μας ζητήθηκε να ειδοποιούμε κάθε φορά για την κάθε επίσκεψή μας στο camp των Θερμοπυλών. Στα πλαίσια της δόμησης μιας καλής συνεργασίας με σκοπό τη βοήθεια προς τους πρόσφυγες, αποδεχθήκαμε έμπρακτα τα παραπάνω, αλλά οι υπεύθυνοι της δομής ούτε με αυτό έμειναν ικανοποιημένοι βρίσκοντας κάθε φορά την ίδια δικαιολογία της λάθος επιλογής της ημέρας επίσκεψης (Κυριακή) από πλευράς μας.
Είναι φανερό ότι οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, οι οποίοι έχουν την ευθύνη λειτουργίας της δομής, προτάσσοντας έναν κανονισμό λειτουργίας, που οι ίδιοι δημιούργησαν στα μέτρα τους, προσπαθούν συστηματικά να απαγορεύσουν την είσοδο των μελών της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους χώρους του camp, αποκόβοντας έτσι τους πρόσφυγες από το κίνημα αλληλεγγύης. Δεν δίστασαν ακόμη και να καλέσουν την αστυνομία προκειμένου να μας απομακρύνουν από το camp. Γιατί άραγε ενοχλούνται τόσο πολύ από την παρουσία μας;
Εάν ο στόχος των κρατούντων (ή των υπευθύνων της δομής) καθώς και των εκάστοτε ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στο camp των Θερμοπυλών ήταν η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων θα συνεργάζονταν με το κίνημα αλληλεγγύης.
Αλλά τελικά φαίνεται ότι ο στόχος του κράτους είναι να μετατραπούν τα κέντρα «φιλοξενίας» σε κέντρα κράτησης οδηγώντας τους πρόσφυγες σε πλήρη αποκλεισμό και γκετοποίηση και με ταυτόχρονη μεταφορά της ευθύνης για τη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων στις ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται με το αζημίωτο στα κέντρα «φιλοξενίας».
Παρ’ όλα αυτά εμείς επιμένουμε και έχουμε να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά από τα προβλήματα, τα οποία κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες επικοινωνίας μας με τους πρόσφυγες, μπορέσαμε να καταγράψουμε, όπως:
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ Η ΖΩΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
‘Έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από τότε, που οι πρώτοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο camp των Θερμοπυλών.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης αρωγός από την πρώτη στιγμή στους πρόσφυγες προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί να βοηθήσει στην επίλυση των καθημερινών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν αλλά έχει και σαν προτεραιότητά της να αναδεικνύει στην κοινωνία αυτά τα προβλήματα ώστε οι πολίτες να λαμβάνουν γνώση για τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί επιβιώνουν, προσπαθώντας να επανακτήσουν στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια, που ο πόλεμος βίαια τους άρπαξε.
Σαν Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης έχουμε να καταγγείλουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά των υπευθύνων της δομής απέναντι μας και τα εμπόδια, που βάζουν στην προσπάθειά μας είτε να επικοινωνήσουμε με τους πρόσφυγες είτε όταν θέλουμε να προσφέρουμε σ’ αυτούς ανθρωπιστική βοήθεια όπως ρούχα τρόφιμα κλπ. Ακόμα κι όταν, επικουρικά στη δουλειά των γιατρών του camp, θέλουμε να προσφέρουμε ιατρική βοήθεια μέσω εθελοντών γιατρών ή γιατρών του Νοσοκομείου, μετά από παράκληση των προσφύγων, και εμείς και οι πρόσφυγες δεχόμαστε αναίτιες απρόκλητες επιθέσεις και απειλές, λες και οι πρόσφυγες είναι φυλακισμένοι και δεν έχουν το δικαίωμα σαν ελεύθεροι άνθρωποι να απευθύνονται για βοήθεια, ιδιαίτερα δε στα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, τα οποία έμπρακτα και ανιδιοτελώς τόσο καιρό βρίσκονται στο πλευρό τους.
Σε προηγούμενη συνάντηση, την οποία είχαμε σαν μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης με τον κ. Αντιπεριφερειάρχη, μας ζητήθηκε να ειδοποιούμε κάθε φορά για την κάθε επίσκεψή μας στο camp των Θερμοπυλών. Στα πλαίσια της δόμησης μιας καλής συνεργασίας με σκοπό τη βοήθεια προς τους πρόσφυγες, αποδεχθήκαμε έμπρακτα τα παραπάνω, αλλά οι υπεύθυνοι της δομής ούτε με αυτό έμειναν ικανοποιημένοι βρίσκοντας κάθε φορά την ίδια δικαιολογία της λάθος επιλογής της ημέρας επίσκεψης (Κυριακή) από πλευράς μας.
Είναι φανερό ότι οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, οι οποίοι έχουν την ευθύνη λειτουργίας της δομής, προτάσσοντας έναν κανονισμό λειτουργίας, που οι ίδιοι δημιούργησαν στα μέτρα τους, προσπαθούν συστηματικά να απαγορεύσουν την είσοδο των μελών της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους χώρους του camp, αποκόβοντας έτσι τους πρόσφυγες από το κίνημα αλληλεγγύης. Δεν δίστασαν ακόμη και να καλέσουν την αστυνομία προκειμένου να μας απομακρύνουν από το camp. Γιατί άραγε ενοχλούνται τόσο πολύ από την παρουσία μας;
Εάν ο στόχος των κρατούντων (ή των υπευθύνων της δομής) καθώς και των εκάστοτε ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στο camp των Θερμοπυλών ήταν η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων θα συνεργάζονταν με το κίνημα αλληλεγγύης.
Αλλά τελικά φαίνεται ότι ο στόχος του κράτους είναι να μετατραπούν τα κέντρα «φιλοξενίας» σε κέντρα κράτησης οδηγώντας τους πρόσφυγες σε πλήρη αποκλεισμό και γκετοποίηση και με ταυτόχρονη μεταφορά της ευθύνης για τη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων στις ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται με το αζημίωτο στα κέντρα «φιλοξενίας».
Παρ’ όλα αυτά εμείς επιμένουμε και έχουμε να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά από τα προβλήματα, τα οποία κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες επικοινωνίας μας με τους πρόσφυγες, μπορέσαμε να καταγράψουμε, όπως:
- Κακή ποιότητα και ανεπαρκής ποσότητα των παρεχόμενων γευμάτων. Απουσία λαχανικών. Υπάρχουν ελλείψεις σε βρεφικό γάλα σε σκόνη , σε κρέμες, πάνες, είδη υγιεινής.
- Ελλιπής παροχή ιατρικής φροντίδας (κυρίως οδοντιατρική και οφθαλμολογική)
- Η θέρμανση είναι ελλιπέστατη και σε συνθήκες κρύου, όπως αυτές που ζήσαμε το φετινό χειμώνα, δεν επαρκεί.
- Η καθαριότητα ελλιπέστατη ιδιαίτερα στις τουαλέτες.
- Τα χαρτιά των προσφύγων και γενικά η διαδικασία παροχής ασύλου ή μετεγκατάστασης (π.χ. λόγω επανένωσης οικογενειών) κινούνται πάρα πολύ αργά και καμία πληροφόρηση δεν δίνεται σ’ αυτούς τους αδύναμους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σ’ αυτές τις διαδικασίες του κρατικού μηχανισμού, που στήθηκε για αυτό το λόγο.
- Κακή και αυταρχική συμπεριφορά των υπευθύνων της δομής. Οι πρόσφυγες απειλούνται ξεκάθαρα όταν έρχονται σε επαφή με τους αλληλέγγυους.
- Η δυσκολία, που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες στο να ταξιδέψουν από το camp στις Θερμοπύλες σε μια άλλη πόλη, εκτός και εάν έχουν μια πολύ σοβαρή δικαιολογία, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η δομή στην ουσία αποτελεί χώρο εγκλεισμού και εκτοπισμού των προσφύγων από την κοινωνία. Ένα χώρο όπου οι πρόσφυγες, μακριά από την πόλη και τη ζωή της, σαπίζουν κυριολεκτικά μέσα στην καθημερινή μιζέρια τους χωρίς χρήματα, χωρίς να γνωρίζουν πότε και εάν θα φύγουν από τις Θερμοπύλες για τον κάθε προορισμό, που έχει ο καθένας τους και επομένως χωρίς ελπίδα για το μέλλον τους.