Εκδηλώσεις για το 1956. Ενας κόσμος σε αναβρασμό τότε και σήμερα. To Πρόγραμμα συζητήσεων:
Ο Πάνος Γκαργκάνας για τις εκδηλώσεις που οργανώνει το περιοδικό "Σοσιαλισμός απο τα κάτω" για το 1956:
Το 1956 είναι μια χρονιά που δείχνει ότι η ιστορία προχωράει με άλματα. Από τη συμφωνία της Γιάλτας, τον Ψυχρό Πόλεμο και την “οικονομική σταθερότητα”, οι νικητές του Β’ Π.Π.- ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία- βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, τις αντιρατσιστικές εξεγέρσεις και τις εργατικές επαναστάσεις.
Στις ΗΠΑ, το κίνημα για τα δικαιώματα των μαύρων ακυρώνει στην πράξη ρατσιστικούς νόμους και απαγορεύσεις που χωρίζουν τον κόσμο ανάλογα με το χρώμα τους και δίνουν τη δυνατότητα της κυριαρχίας του Μακκάρθυ, του αντικομμουνισμού και του ψυχρού πολέμου.
Στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική ξεκινάει η εξέγερση ενάντια στους αποικιο- κράτες. Σε όλη την περιοχή δυναμώνουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, που συγκρούονται με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εκείνης της περιόδου, τη Γαλλία και τη Βρετανία, και καταφέρνουν να τις νικήσουν.
Ο πόλεμος του Σουέζ, η νίκη του Νάσερ, σηματοδοτεί μια νέα περίοδο και φέρνει το τέλος της αποικιοκρατίας στην περιοχή.
Στο σοβιετικό μπλοκ, μετά το θάνατο του Στάλιν το ’53, , το 20ο συνέδριο το 1956 αποκαλύπτει με πάταγο το τι σήμανε η ήττα της Ρώσικης Επανάστασης και η εγκαθίδρυση του κρατικού καπιταλισμού. Η δύναμη που κάνει τον μονόλιθο να τρίζει δεν είναι η αλλαγή φρουράς από τον Στάλιν στον Χρουστσώφ στην ΕΣΣΔ, αλλά οι εργατικές εκρήξεις στην Πολωνία και στην Ουγγαρία. Το φθινόπωρο του 1956 για πρώτη φορά μετά την Ρώσικη Επανάσταση του ’17 και τις μάχες του 1936, οι εργάτες καταλαμβάνουν εργοστάσια, κτίζουν σοβιέτ και δείχνουν σε όλον τον κόσμο ότι σοσιαλισμός σημαίνει εργατική δημοκρατία.
Στην Ελλάδα η χρονιά ξεκινάει με απεργίες ενάντια στην κυβέρνηση της δεξιάς που μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές. Ο Καραμανλής, εκλεκτός των ανακτόρων και των ΗΠΑ, σχηματίζει κυβέρνηση στηριγμένος σε εκλογικό σύστημα-απάτη. Το κόμμα της αριστεράς, η ΕΔΑ παίρνει 20%, ξεπερνώντας το κράτος βίας και τρομοκρατίας που είχε στηθεί με την βοήθεια των ΗΠΑ και των Άγγλων αμέσως μετά τον εμφύλιο. Η άνοδος της Αριστεράς ήρθε σαν αποτέλεσμα της ορμητικής εισόδου του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος ξανά στο προσκήνιο. «Να φύγουν οι Άγγλοι» είναι το κεντρικό σύνθημα στα μαζικά συλλαλητήρια για το Κυπριακό, στον απόηχο από τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλη την περιοχή.
Το 1956 είναι μια χρονιά σταθμός σε όλον τον κόσμο: Τότε συμβαίνουν τα πρώτα ρήγματα στα μονολιθικά μπλοκ της μεταπολεμικής περιόδου, και εκεί ξαναγεννιέται μια αριστερά και ένα κίνημα που έγραψε ιστορία στην δεκαετία του ’60 με κορύφωση τον Μάη του ’68. Αυτή η συζήτηση δεν ανήκει στο παρελθόν.
Σήμερα, που το σύστημα έχει μπει στην πιο βαθειά του κρίση, που στηρίζεται σε μνημόνια, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους και που παράλληλα η εργατική αντίσταση μεγαλώνει, η αριστερά γίνεται ξανά η ελπίδα για εκατομμύρια κόσμου πάνω στη γη, και οι συζητήσεις για το ’56 και τις εμπειρίες του είναι επίκαιρες όσο ποτέ!
ΑΘΗΝΑ
Το 1956 είναι μια χρονιά που δείχνει ότι η ιστορία προχωράει με άλματα. Από τη συμφωνία της Γιάλτας, τον Ψυχρό Πόλεμο και την “οικονομική σταθερότητα”, οι νικητές του Β’ Π.Π.- ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία- βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, τις αντιρατσιστικές εξεγέρσεις και τις εργατικές επαναστάσεις.
Στις ΗΠΑ, το κίνημα για τα δικαιώματα των μαύρων ακυρώνει στην πράξη ρατσιστικούς νόμους και απαγορεύσεις που χωρίζουν τον κόσμο ανάλογα με το χρώμα τους και δίνουν τη δυνατότητα της κυριαρχίας του Μακκάρθυ, του αντικομμουνισμού και του ψυχρού πολέμου.
Στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική ξεκινάει η εξέγερση ενάντια στους αποικιο- κράτες. Σε όλη την περιοχή δυναμώνουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, που συγκρούονται με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εκείνης της περιόδου, τη Γαλλία και τη Βρετανία, και καταφέρνουν να τις νικήσουν.
Ο πόλεμος του Σουέζ, η νίκη του Νάσερ, σηματοδοτεί μια νέα περίοδο και φέρνει το τέλος της αποικιοκρατίας στην περιοχή.
Στο σοβιετικό μπλοκ, μετά το θάνατο του Στάλιν το ’53, , το 20ο συνέδριο το 1956 αποκαλύπτει με πάταγο το τι σήμανε η ήττα της Ρώσικης Επανάστασης και η εγκαθίδρυση του κρατικού καπιταλισμού. Η δύναμη που κάνει τον μονόλιθο να τρίζει δεν είναι η αλλαγή φρουράς από τον Στάλιν στον Χρουστσώφ στην ΕΣΣΔ, αλλά οι εργατικές εκρήξεις στην Πολωνία και στην Ουγγαρία. Το φθινόπωρο του 1956 για πρώτη φορά μετά την Ρώσικη Επανάσταση του ’17 και τις μάχες του 1936, οι εργάτες καταλαμβάνουν εργοστάσια, κτίζουν σοβιέτ και δείχνουν σε όλον τον κόσμο ότι σοσιαλισμός σημαίνει εργατική δημοκρατία.
Στην Ελλάδα η χρονιά ξεκινάει με απεργίες ενάντια στην κυβέρνηση της δεξιάς που μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές. Ο Καραμανλής, εκλεκτός των ανακτόρων και των ΗΠΑ, σχηματίζει κυβέρνηση στηριγμένος σε εκλογικό σύστημα-απάτη. Το κόμμα της αριστεράς, η ΕΔΑ παίρνει 20%, ξεπερνώντας το κράτος βίας και τρομοκρατίας που είχε στηθεί με την βοήθεια των ΗΠΑ και των Άγγλων αμέσως μετά τον εμφύλιο. Η άνοδος της Αριστεράς ήρθε σαν αποτέλεσμα της ορμητικής εισόδου του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος ξανά στο προσκήνιο. «Να φύγουν οι Άγγλοι» είναι το κεντρικό σύνθημα στα μαζικά συλλαλητήρια για το Κυπριακό, στον απόηχο από τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλη την περιοχή.
Το 1956 είναι μια χρονιά σταθμός σε όλον τον κόσμο: Τότε συμβαίνουν τα πρώτα ρήγματα στα μονολιθικά μπλοκ της μεταπολεμικής περιόδου, και εκεί ξαναγεννιέται μια αριστερά και ένα κίνημα που έγραψε ιστορία στην δεκαετία του ’60 με κορύφωση τον Μάη του ’68. Αυτή η συζήτηση δεν ανήκει στο παρελθόν.