Σε μια σειρά δράσεων, απεργιακών κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων στήριξης των διωκόμενων του αγώνα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού προχωρούν οι επιτροπές αγώνα Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής και επαγγελματικοί σύλλογοι-σωματεία ενόψει της δίκης που ξεκινά στις 9 Ιουνίου στο Τριμελές Εφετείο της Θεσσαλονίκης όπου 21 κάτοικοι της Χαλκιδικής θα βρεθούν στο εδώλιο για την υπόθεση του εμπρησμού στο εργοτάξιο των Σκουριών.

Μαζί τους δικάζεται μια ολόκληρη τοπική κοινωνία για το γεγονός ότι αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται στο μεγαλύτερο περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα στην Ευρώπη που εξελίσσεται στις Σκουριές.


Το πρωί της Πέμπτης 9 Ιουνίου (09:00 π.μ) συγκέντρωση στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης όπου αναμένεται να ξεκινήσει η δίκη των συγχωριανών μας.

Την Τετάρτη 8 Ιουνίου, μία μέρα πριν την δίκη, οι επιτροπές αγώνα προγραμματίζουν νυχτερινή διαμαρτυρία στην πλατεία Αριστοτέλους (18:00 μ.μ).

Στην συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια συμμετέχουν σύμφωνα με σχετικές ανακοινώσεις τους, το σωματείο οικοδόμων Ιερισσού, ο δασικός συνεταιρισμός και ο σύλλογος αλιέων Ιερισσού, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Ιερισσού, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Νέων Ρόδων, το Σωματείο Επαγγελματιών Ουρανούπολης  που καλούν σε απεργία εκφράζοντας την συμπαράστασή τους στους συναγωνιστές τους αλλά και την υπαρκτή απειλή για τα επαγγέλματα της περιοχής.

“Ο αγώνας για μας είναι μονόδρομος”

“Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ τα όσα ζήσαμε, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας. Οι αστυνομικές επιχειρήσεις στο χωριό μας την ΤσικνοΠέμπτη του 2013 αλλά και η βιαιότητα των ΜΑΤ απέναντι στους συγχωριανούς μου ήταν κάτι που μέχρι τότε το έβλεπα μόνο σε ταινίες στην τηλεόραση. Δεν θα ξεχάσω ούτε τα χημικά στο βουνό ούτε την ψυχική οδύνη που υποστήκαμε με τις πρακτικές των ΜΑΤ στο χωριό μας” δηλώνει η Ειρήνη Μάρκου, κάτοικος Ιερισσού τονίζοντας πως “Ο αγώνας για μας ενάντια στην Eldorado αποτελεί υποχρέωση πρωτ`απόλα στον εαυτό μας και στον τόπο μας που καταστρέφεται”

“Αυτή που ρήμαξαν τον τόπο είναι τελικά οι ευνοημένοι της υπόθεσης ενώ δικάζονται όσοι αγωνίστηκαν για να σώσουν το περιβάλλον” λέει ακόμη.

Η Ειρήνη Μάρκου, κάτοικος Ιερισσού είναι και αυτή διωκόμενη για κακουργηματικές πράξεις για μια άλλη υπόθεση που αφορά την συγκέντρωση τον Μάρτιο του 2013 στο δημαρχείο μετά τον ξυλοδαρμό διαδηλωτών στην οποία όμως ποτέ δεν ήταν!

“Αν και δεν βρισκόμουν καν στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας γιατί έπρεπε να κρατήσω το εγγόνι μου βρέθηκα κατηγορούμενη για… συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωσης όπως και άλλοι συγχωριανοί μου που είτε εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στην Θεσσαλονίκη ή στο Άγιο όρος.Με αυτόν τον τρόπο στήθηκαν όλα τα κατηγορητήρια εναντίον μας”

«Εγώ προσπαθώ να βγάλω τις άγριες μνήμες από το μυαλό μου, έρχονται στιγμές που δεν αντέχω να τις σκέφτομαι» αναφέρει η σύζυγος ενός από τους 21 διωκόμενους για την υπόθεση του εμπρησμού, μιλώντας για την μέρα εκείνη της ΤσικνοΠέμπτης του 2012 που άνδρες της ασφάλειας εισέβαλαν στο σπίτι της και προσήγαγαν τον σύζυγό της.

“ Ήθελαν να λειτουργήσουν τιμωρητικά, ήξεραν πως αν πνίξουν το κίνημα μας θα επηρεάζονταν και η “ζωή” άλλων κινημάτων στην Ελλάδα. Για μένα το γεγονός συνιστά μεγάλη παρηγοριά και μου δίνεται τεράστια δύναμη το γεγονός ότι στη δίκη θα υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που θα δείχνει την αλληλεγγύη του.” σημειώνει.

Όσον αφορά τις διώξεις σχολιάζει: “Είναι για γέλια για όσους μας γνωρίζουν ότι εγώ είμαι σύζυγος και μάνα τρομοκρατών καθώς και ο γιός μου διώκεται για άλλη υπόθεση”.

“Για μας ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να φύγει η εταιρεία από τις Σκουριές. Ή θα φύγουν αυτοί ή θα φύγουμε εμείς. Δεν γίνεται να ζήσει κανείς σε έναν κατεστραμμένο τόπο” δηλώνει ακόμη.

“Στην Θεσσαλονίκη δεν είναι η πρώτη φορά που διοργανώνουμε δράσεις αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης του αγώνα. Κάθε εβδομάδα γίνεται και μια παρέμβαση που αφορά τόσο το περιβαλλοντικό σκέλος της εξόρυξης στις Σκουριές όσο και το κοινωνικοπολιτικό. Η συναυλία του Σαββάτου στην Θεσσαλονίκη έχει διπλό στόχο να συσπειρώσει το κίνημα, να ξαναβρεθούμε μαζί να νοιαστούμε για τους ανθρώπους που βρεθήκαμε μαζί στους δρόμους.” λέει η Φρόσω Δημητριάδου, μέλος της επιτροπής αγώνα Θεσσαλονίκης και συνεχίζει:

“Θεωρώ ότι πρόκειται για μια βιομηχανία διώξεων, αφορά μια ολόκληρη τοπική κοινωνία–πρόκειται για 400 διωκόμενους-και στόχο έχει να κάμψει το κίνημα πολιτικά, ηθικά και ψυχολογικά”

“Ο αγώνας για μας είναι μονόδρομος. Συνεχίζουμε μέχρι τελικής πτώσης. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνουμε περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Χωρίς νερό, καθαρό αέρα και με σταδιακή παύση των παραγωγικών δραστηριοτήτων η ζωή στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής θα είναι αδύνατη” καταλήγει.




πηγή ierissiotes