Θανάσης Κούρκουλας

Οι εξαγγελίες περί ανθρωπισμού και αλληλεγγύης της κυβέρνησης Τσίπρα στους πρόσφυγες μετατράπηκαν σε μηδενική ανοχή στους «παράνομους μετανάστες».

Από το «τέλος της πο­λι­τι­κής κρά­τη­σης» που είχε εξαγ­γεί­λει η Τασία Χρι­στο­δου­λο­πού­λου πε­ρά­σα­με στις «επι­στρο­φές» με­τα­να­στών στις χώρες προ­έ­λευ­σής τους με το καλό ή με το ζόρι του Γιάν­νη Μου­ζά­λα. Όσο και να προ­σπα­θούν να ντύ­σουν την προ­σαρ­μο­γή στις πο­λι­τι­κές της Ευ­ρώ­πης-φρού­ριο και της Ελ­λά­δας-κρα­τη­τή­ριο με μαν­δύα αν­θρω­πι­σμού οι αρι­στε­ροί δια­χει­ρι­στές της, η σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν φτια­σι­δώ­νε­ται. Η επι­χεί­ρη­ση-σκού­πα και η με­τα­φο­ρά με το ζόρι προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών στους οποί­ους η κυ­βέρ­νη­ση Γκρου­έφ­σκι αρ­νεί­ται την εί­σο­δο από την Ει­δο­μέ­νη προς τα Ολυ­μπια­κά ακί­νη­τα στο Π. Φά­λη­ρο και στο Ελ­λη­νι­κό ση­μα­το­δο­τούν το τέλος ανο­χής της κυ­βέρ­νη­σης στους με­τα­νά­στες. Ήδη 123 Μα­γκρε­μπια­νοί υπή­κο­οι συ­νε­λή­φθη­σαν από την ΕΛ.ΑΣ. στο γή­πε­δο Τάε Κβον Ντο και με­τα­φέρ­θη­καν στο στρα­τό­πε­δο συ­γκέ­ντρω­σης της Κο­ρίν­θου με δι­καιο­λο­γία τη «συμ­με­το­χή τους σε επει­σό­δια» εντός των εγκα­τα­στά­σε­ων «φι­λο­ξε­νί­ας».

«Μή­νυ­μα» απο­τρο­πής
Όποιος επι­σκέ­πτε­ται τις εγκα­τα­στά­σεις του Χόκεϊ και του Τάε Κβον Ντο όπως η αντι­προ­σω­πεία της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας και τα μέλη της Κί­νη­σης «Απε­λά­στε το Ρα­τσι­σμό» το Σάβ­βα­το 12 Δε­κέμ­βρη δια­πι­στώ­νει πως οι συν­θή­κες ωθούν με μα­θη­μα­τι­κή ακρί­βεια τους «φι­λο­ξε­νού­με­νους» σε δια­μά­χες επι­βί­ω­σης: ατε­λεί­ω­τες ουρές ανα­μο­νής για ένα πιάτο φα­γη­τό, τουα­λέ­τες και ντους χωρίς ζεστό νερό, σκου­πί­δια πα­ντού χωρίς μέ­ρι­μνα κα­θα­ρι­σμού από ελά­χι­στους εθε­λο­ντές χρη­μα­το­δο­τού­με­νων ΜΚΟ. Κάθε τρεις και λίγο κυ­βερ­νη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι και μέλη ΜΚΟ ενη­με­ρώ­νουν τους αν­θρώ­πους για τις 3 επι­λο­γές που έχουν: να ζη­τή­σουν άσυλο στην Ελ­λά­δα (όπου δεν θέ­λουν να μεί­νουν και με μη­δα­μι­νές πι­θα­νό­τη­τες επι­τυ­χί­ας), να υπο­γρά­ψουν τον «εθε­λού­σιο» επα­να­πα­τρι­σμό τους, ή να απε­λα­θούν με το στα­νιό. Πρό­κει­ται για την πε­πα­τη­μέ­νη από το 2010 και μετά, όταν ο Γ. Πα­παν­δρέ­ου ανα­κοί­νω­σε την πο­λι­τι­κή «μη­δε­νι­κής ανο­χής» στη «λαθρο»με­τα­νά­στευ­ση πα­κέ­το με το πρώτο μνη­μό­νιο. Όπως τότε έτσι και τώρα τα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης και οι απε­λά­σεις με­τα­να­στών, μαζί με τους πνιγ­μούς στο Αι­γαίο που ο φρά­χτης στον Έβρο πολ­λα­πλα­σιά­ζει, θε­ω­ρού­νται ανα­γκαίο «μή­νυ­μα απο­τρο­πής» για όσους με­τα­νά­στες ή πρό­σφυ­γες αρ­νεί­ται να υπο­δε­χτεί η ΕΕ. Είναι βέ­βαιο πως τα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης θα ζή­σουν νέες δόξες το επό­με­νο διά­στη­μα, καθώς ο μόνος τρό­πος να υλο­ποι­η­θεί αυτή η πα­ρά­λο­γη πο­λι­τι­κή είναι να φυ­λα­κί­ζο­νται χι­λιά­δες άν­θρω­ποι που θε­ω­ρού­νται ανε­πι­θύ­μη­τοι. Πρό­κει­ται για κα­τρα­κύ­λα προ­σαρ­μο­γής της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα στο δρόμο της γνω­στής ρα­τσι­στι­κής απαν­θρω­πιάς «να κά­νου­με το βίο αβί­ω­το» σε όσους δεν δια­θέ­τουν το προ­φίλ του μορ­φω­μέ­νου φτη­νού ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού που έχει σή­με­ρα ανά­γκη η ευ­ρω­παϊ­κή ελίτ.
 

Ευ­ρω­παϊ­κός στρα­τός συ­νό­ρων
Τα σχέ­δια «απο­τρο­πής» πε­ρι­λαμ­βά­νουν πολλά δια­φο­ρε­τι­κά ερ­γα­λεία. Οι ευ­ρω­παϊ­κές ηγε­σί­ες πα­σχί­ζουν να πεί­σουν δι’ ανταλ­λαγ­μά­των κυ­βερ­νή­σεις όπως του Πα­κι­στάν να δέ­χο­νται πε­ρισ­σό­τε­ρες απε­λά­σεις υπη­κό­ων τους από χώρες της ΕΕ. Η Τουρ­κία έχει ξε­κι­νή­σει «σκού­πες» στα πα­ρά­λια του Αι­γαί­ου και έχει δε­σμευ­τεί για επα­να­προ­ω­θή­σεις στη Συρία και στο Ιράκ, ένα­ντι πα­ρα­χω­ρή­σε­ων και χρη­μα­το­δό­τη­σης της ΕΕ. Τα πε­ρί­φη­μα hotspots στα νησιά του Αι­γαί­ου κα­τα­σκευά­ζο­νται πυ­ρε­τω­δώς. Όλα αυτά όμως κιν­δυ­νεύ­ουν να μεί­νουν κενό γράμ­μα αν δεν υπάρ­χει ένας στρα­τός απο­φα­σι­σμέ­νος να πνί­γει τον κόσμο στα ευ­ρω­παϊ­κά θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα. Γι’ αυτό η γερ­μα­νι­κή και η γαλ­λι­κή κυ­βέρ­νη­ση ζη­τούν μετ’ επι­τά­σε­ως από την ΕΕ την αλ­λα­γή του ρόλου της Frontex, από επι­κου­ρι­κή δύ­να­μη συ­νο­ριο­φυ­λα­κής στα κρά­τη-μέ­λη που την προ­σκα­λούν, σε αυ­τό­νο­μο ευ­ρω­παϊ­κό συ­νο­ρια­κό στρα­τό που θα ανα­πτύσ­σε­ται κατά το δο­κούν στα εξω­τε­ρι­κά σύ­νο­ρα της ΕΕ, ακόμα και χωρίς την έγκρι­ση των κρα­τών-με­λών, και θα μπο­ρεί να πα­ρεμ­βαί­νει στην πρό­λη­ψη κα­τα­στά­σε­ων κρί­σης (βλέπε Ει­δο­μέ­νη) αλλά και σε πε­ρι­πτώ­σεις κατά τις οποί­ες θε­ω­ρεί ελ­λι­πή τη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων (βλέπε Αι­γαίο). Θα έχει δι­καιο­δο­σία ακόμα και να κάνει επα­να­προ­ω­θή­σεις-εξ­πρές προς χώρες όπως η Τουρ­κία. Όλα αυτά, στο όνομα της δια­τή­ρη­σης της συν­θή­κης Σέν­γκεν, αφού όπως είπε ο αρ­μό­διος επί­τρο­πος Δ. Αβρα­μό­που­λος «με­ρι­κή ή ολική κα­τάρ­γη­ση της Σέν­γκεν ση­μαί­νει εντα­φια­σμό της ευ­ρω­παϊ­κής ιδέας». Πρό­κει­ται για απει­λή που επι­κρέ­μα­ται πάνω από τα κε­φά­λια κυ­βερ­νή­σε­ων όπως του Τσί­πρα και του Ρέν­τσι οι οποί­ες θα πρέ­πει να προ­σαρ­μο­στούν για να συ­νε­χί­σουν να βρί­σκο­νται στην πρώτη τα­χύ­τη­τα της πο­λι­τι­κής ασφά­λειας της ΕΕ. Η συν­θή­κη Σέν­γκεν ση­μαί­νει πολλά για την άρ­χου­σα τάξη κάθε ευ­ρω­παϊ­κής χώρας, δεν αφορά όμως επί της ου­σί­ας τον απλό Ευ­ρω­παίο ερ­γα­ζό­με­νο ή άνερ­γο. Θα χρεια­στεί να επι­λέ­ξου­με τη ρήξη με τους ευ­ρω­παϊ­κούς μη­χα­νι­σμούς επι­τή­ρη­σης της ασφά­λειας, με αντί­τι­μο τη με­τα­τρο­πή χωρών όπως η Ελ­λά­δα σε χώ­ρες-δο­λο­φό­νους αθώων προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών. Να αρ­νη­θού­με πάση θυσία τη με­τα­τρο­πή της Ελ­λά­δας σε μα­ντρό­σκυ­λο της νο­τιο­α­να­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου για τα θύ­μα­τα του πο­λέ­μου και της φτώ­χειας.




πηγή: rproject.gr