Σύσκεψη για κινητοποίηση μετά τα εργατικά δυστυχήματα στα ΕΛΠΕ
Κάλεσμα για ανοιχτή σύσκεψη για τη διοργάνωση κινητοποίησης & ταξικής διαμαρτυρίας στη μνήμη των δολοφονημένων εργατών στα ΕΛΠE.
Με ανακοίνωσή της η "πρωτοβουλια για Ανεξάρτητο Κέντρο Άγώνα Εργατών", επισημαίνει τα εξής:
"Τη στιγμή που η εργατική τάξη θρηνεί τα δολοφονημένα αδέρφια της στα ΕΛΠΕ, οι δολοφόνοι επιχειρούν να πείσουν πως τα εργατικά «ατυχήματα» αποτελούν μια ιδιότυπη φυσική καταστροφή, που τάχα είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αποτραπεί. Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος έχουν όνομα: Το κεφάλαιο, στο πρόσωπο του επιχειρηματικού ομίλου του Λάτση -που άνοιξε τις δουλειές του στην περίοδο της χούντας και έχει την πλειοψηφία των μετοχών των ΕΛΠΕ - είναι ο νούμερο 1 δολοφόνος και μάλιστα κατά συρροή. Το 1992 ο Λάτσης δολοφόνησε 15 εργάτες στις εγκαταστάσεις της ΠΕΤΡΟΛΑ (αργότερα συγχωνεύτηκε με τα ΕΛΠΕ), αδιαφορώντας για οποιοδήποτε μέτρο προστασίας θα έθιγε τα κέρδη του.
Για τον Λάτση και το συνάφι του τα πράγματα είναι απλά: Αν είναι πιο φτηνό να πληρώνει πρόστιμα και αποζημιώσεις για τα θύματα που σπέρνει, από το να πάρει επαρκή μέτρα προστασίας, συντήρησης, εκπαίδευσης και προσλήψεων θα κάνει το πρώτο.
Είναι αυτός που σήμερα υποκίνησε το ψευτοπόρισμα της εταιρίας, στο οποίο ουσιαστικά νομιμοποιούνται τα ωράρια εξάντλησης των εργατών αναφέροντας με περιφρόνηση πως «η δωδεκάωρη εργασία αποτελεί πάγια πρακτική των διυλιστηρίων κατά τη διάρκεια γενικής συντήρησης». και Το αστικό κράτος, που αναπτύσσει τους απαραίτητους μηχανισμούς ώστε να μένει στο απυρόβλητο η εργοδοτική ευθύνη και να χτυπιούνται τα θύματα κι οι εμπλεκόμενοι εργάτες. Με ελεγκτικούς μηχανισμούς στην υπηρεσία του κεφαλαίου και νομοθεσία κομμένη και ραμμένη υπέρ των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, που ακόμη κι οι ίδιοι καταστρατηγούν.
Από την άλλη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους δεξιούς εθνικιστές ΑΝΕΛ, παίζει τον ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου” αρνούμενη να πάρει κανένα μέτρο αλλά αντίθετα στις 7/5/15 -μια μέρα πριν το ‘ατύχημα’- είχε προχωρήσει ως Ελληνικό Δημόσιο σε διορισμό νέου Δ.Σ. της εταιρίας. Το νέο Δ.Σ. εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκεται ανενόχλητο στη θέση του, συγκαλύπτοντας τις δολοφονίες. Το Υπουργείο Εργασίας του Σκουρλέτη που δεν απαγορεύει αλλά κάνει γαργάρα το διάχυτο καθεστώς των εργολαβιών και της ελαστικής απασχόλησης την ίδια στιγμή που δεν τολμά να αγγίξει τον θίασο των υποτιθέμενων ΣΕΠΕ(Σωμάτων Επιθεώρησης Εργασίας).
Το Υπουργείο Υγείας του Κουρουμπλή που συνεχίζει να παραδίδει σε επιχειρήσεις την εργατική υγεία και ασφάλεια μέσω των λεγόμενων ‘Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης’ οι οποίες ασκούν -με το αζημίωτο- τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας στις επιχειρήσεις. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Τσιρώνη που κάνει τα στραβά μάτια στις τρανταχτές παραβιάσεις των εγκαταστάσεων των ΕΛΠΕ και άλλων βιομηχανιών που έχουν μετατρέψει τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα και όλη την γύρω περιοχή σε αβίωτη αποθήκη ρυπογόνων δραστηριοτήτων.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ στέκεται αδιάφορη μπροστά στις δολοφονίες αρνούμενη να προκήρυξε ούτε μισή μέρα γενικής απεργίας. Η γραφειοκρατία του Σωματείου των Μόνιμων Εργαζόμενων, υποθάλπει τη διάσπαση της εργατικής τάξης σε μόνιμους και εργολαβικούς, την ώρα που ο θάνατος τους ενώνει, και αρνείται να οργανώσει απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας στα ΕΛΠΕ.
Με βάση τα παραπάνω, η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών δεν εκφράζει απλά τον πόνο της για τις δολοφονίες των ταξικών αδερφών μας. Για μας οι νεκροί της εργατικής τάξης δεν είναι στατιστικά νούμερα, είναι σάρκα από την σάρκα μας. Ολόκληρη η εργατική τάξη, σε κάθε γωνιά της γης, παίζει τη ζωή της κορώνα-γράμματα για το μεροκάματο της πείνας. Οι εργατικές δολοφονίες είναι καθημερινές. Εμφανίζονται άμεσα με τα εργατικά ‘ατυχήματα’. Συμβαίνουν και έμμεσα με την έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών λόγω των μεσαιωνικών εργασιακών συνθηκών, ή με τις αυτοκτονίες της άνεργης -κυρίως- εργατικής τάξης.
Σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά να ανοίξουμε με την πάλη μας τον δρόμο της χειραφέτησής μας.
Καλούμε άμεσα σε ανοιχτή σύσκεψη για τη διοργάνωση κινητοποίησης ταξικής διαμαρτυρίας στη μνήμη των δολοφονημένων εργατών στα ΕΛΠΕ και ενάντια στην προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών των φυσικών και ηθικών αυτουργών κάθε απόχρωσης: Πέμπτη 4/6/15, 6μμ, κτήριο Γκίνη (Πολυτεχνείο-Εξάρχεια)".
"Τη στιγμή που η εργατική τάξη θρηνεί τα δολοφονημένα αδέρφια της στα ΕΛΠΕ, οι δολοφόνοι επιχειρούν να πείσουν πως τα εργατικά «ατυχήματα» αποτελούν μια ιδιότυπη φυσική καταστροφή, που τάχα είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αποτραπεί. Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος έχουν όνομα: Το κεφάλαιο, στο πρόσωπο του επιχειρηματικού ομίλου του Λάτση -που άνοιξε τις δουλειές του στην περίοδο της χούντας και έχει την πλειοψηφία των μετοχών των ΕΛΠΕ - είναι ο νούμερο 1 δολοφόνος και μάλιστα κατά συρροή. Το 1992 ο Λάτσης δολοφόνησε 15 εργάτες στις εγκαταστάσεις της ΠΕΤΡΟΛΑ (αργότερα συγχωνεύτηκε με τα ΕΛΠΕ), αδιαφορώντας για οποιοδήποτε μέτρο προστασίας θα έθιγε τα κέρδη του.
Για τον Λάτση και το συνάφι του τα πράγματα είναι απλά: Αν είναι πιο φτηνό να πληρώνει πρόστιμα και αποζημιώσεις για τα θύματα που σπέρνει, από το να πάρει επαρκή μέτρα προστασίας, συντήρησης, εκπαίδευσης και προσλήψεων θα κάνει το πρώτο.
Είναι αυτός που σήμερα υποκίνησε το ψευτοπόρισμα της εταιρίας, στο οποίο ουσιαστικά νομιμοποιούνται τα ωράρια εξάντλησης των εργατών αναφέροντας με περιφρόνηση πως «η δωδεκάωρη εργασία αποτελεί πάγια πρακτική των διυλιστηρίων κατά τη διάρκεια γενικής συντήρησης». και Το αστικό κράτος, που αναπτύσσει τους απαραίτητους μηχανισμούς ώστε να μένει στο απυρόβλητο η εργοδοτική ευθύνη και να χτυπιούνται τα θύματα κι οι εμπλεκόμενοι εργάτες. Με ελεγκτικούς μηχανισμούς στην υπηρεσία του κεφαλαίου και νομοθεσία κομμένη και ραμμένη υπέρ των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, που ακόμη κι οι ίδιοι καταστρατηγούν.
Από την άλλη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους δεξιούς εθνικιστές ΑΝΕΛ, παίζει τον ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου” αρνούμενη να πάρει κανένα μέτρο αλλά αντίθετα στις 7/5/15 -μια μέρα πριν το ‘ατύχημα’- είχε προχωρήσει ως Ελληνικό Δημόσιο σε διορισμό νέου Δ.Σ. της εταιρίας. Το νέο Δ.Σ. εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκεται ανενόχλητο στη θέση του, συγκαλύπτοντας τις δολοφονίες. Το Υπουργείο Εργασίας του Σκουρλέτη που δεν απαγορεύει αλλά κάνει γαργάρα το διάχυτο καθεστώς των εργολαβιών και της ελαστικής απασχόλησης την ίδια στιγμή που δεν τολμά να αγγίξει τον θίασο των υποτιθέμενων ΣΕΠΕ(Σωμάτων Επιθεώρησης Εργασίας).
Το Υπουργείο Υγείας του Κουρουμπλή που συνεχίζει να παραδίδει σε επιχειρήσεις την εργατική υγεία και ασφάλεια μέσω των λεγόμενων ‘Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης’ οι οποίες ασκούν -με το αζημίωτο- τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας στις επιχειρήσεις. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Τσιρώνη που κάνει τα στραβά μάτια στις τρανταχτές παραβιάσεις των εγκαταστάσεων των ΕΛΠΕ και άλλων βιομηχανιών που έχουν μετατρέψει τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα και όλη την γύρω περιοχή σε αβίωτη αποθήκη ρυπογόνων δραστηριοτήτων.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ στέκεται αδιάφορη μπροστά στις δολοφονίες αρνούμενη να προκήρυξε ούτε μισή μέρα γενικής απεργίας. Η γραφειοκρατία του Σωματείου των Μόνιμων Εργαζόμενων, υποθάλπει τη διάσπαση της εργατικής τάξης σε μόνιμους και εργολαβικούς, την ώρα που ο θάνατος τους ενώνει, και αρνείται να οργανώσει απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας στα ΕΛΠΕ.
Με βάση τα παραπάνω, η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών δεν εκφράζει απλά τον πόνο της για τις δολοφονίες των ταξικών αδερφών μας. Για μας οι νεκροί της εργατικής τάξης δεν είναι στατιστικά νούμερα, είναι σάρκα από την σάρκα μας. Ολόκληρη η εργατική τάξη, σε κάθε γωνιά της γης, παίζει τη ζωή της κορώνα-γράμματα για το μεροκάματο της πείνας. Οι εργατικές δολοφονίες είναι καθημερινές. Εμφανίζονται άμεσα με τα εργατικά ‘ατυχήματα’. Συμβαίνουν και έμμεσα με την έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών λόγω των μεσαιωνικών εργασιακών συνθηκών, ή με τις αυτοκτονίες της άνεργης -κυρίως- εργατικής τάξης.
Σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά να ανοίξουμε με την πάλη μας τον δρόμο της χειραφέτησής μας.
Καλούμε άμεσα σε ανοιχτή σύσκεψη για τη διοργάνωση κινητοποίησης ταξικής διαμαρτυρίας στη μνήμη των δολοφονημένων εργατών στα ΕΛΠΕ και ενάντια στην προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών των φυσικών και ηθικών αυτουργών κάθε απόχρωσης: Πέμπτη 4/6/15, 6μμ, κτήριο Γκίνη (Πολυτεχνείο-Εξάρχεια)".