"Σε αυτή τη γειτονιά μπορούμε ακόμα να διακρίνουμε τα σημάδια της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας. Παρ’ όλες τις απόπειρες να σβηστούν, αυτά παραμένουν για να μας θυμίζουν πως η ιστορία γράφεται με ταξικούς αγώνες. Κι αν θέλουμε κάποια στιγμή να σχεδιάσουμε και να χτίσουμε το μέλλον μας όπως εμείς το ονειρευόμαστε, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για αγώνες. Ποτέ δε χαρίστηκε κάτι σε κανέναν. Ίσα-ίσα, ακόμα κι αυτά που κερδίζουμε με κόπο, κάποιες φορές έρχεται η ώρα να αμφισβητηθούν και να επαναδιαπραγματευθούν.

   Βλέπουμε τα λίγα άδεια κουφάρια των εργοστασίων που απέμειναν για να μαρτυρούν  τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, τους χιλιάδες τόνους υλικών που μεταμορφώνονταν κι έδιναν σάρκα και οστά στα όνειρα χιλιάδων ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή. Για κάποιον μπορεί να ακούγεται ειρωνικό, η δική του κούραση, ο ιδρώτας κι ο κίνδυνος από τη δουλειά μέσα στα χημικά και τα καμίνια, να κάνει τη ζωή των άλλων ομορφότερη και πιο ξεκούραστη.

   Και έπρεπε να διεκδικεί γι’ αυτόν και την οικογένειά του το δικαίωμα στην καλύτερη ζωή. Διεκδικούσε και αντιπαρατίθετο συλλογικά απέναντι στα αφεντικά του, ενώ στις κρίσιμες στιγμές οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους έδειχναν ξεκάθαρα με τίνος το μέρος είναι.

   Διεκδικούσε να ριζώσει ξανά έπειτα από έναν ξεριζωμό, και δεν τον άφηναν. Έπρεπε να ακολουθεί τους δικούς τους ρυθμούς, τους ρυθμούς που πηγάζουν κάθε στιγμή από το κέρδος.

   Η δουλειά, η ξεκούραση, η διασκέδαση, η μόρφωση, η ζωή σου όλη, ζυγίζονται με το κέρδος κι αν βγουν ελλειμματικά, κινδυνεύεις να τα χάσεις.

   Σε ένα δικό μας κόσμο, θέλουμε η πόλη μας να έχει ανθρώπους που εργάζονται σε ασφαλείς χώρους, που σέβονται τη ζωή των εργαζομένων και το περιβάλλον, και να τους εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση.

   Θέλουμε η πόλη μας να διαθέτει δημόσιους χώρους, πάρκα, πρόσβαση στη θάλασσα. Δημόσια υγεία, παιδεία, πολιτισμό, μαζικό λαϊκό αθλητισμό.

   Αυτά όμως δε χωράνε στα σχέδια των επίδοξων επενδυτών, είτε αυτοί μιλάνε για βιομηχανίες πετρελαιοειδών, είτε για βιομηχανίες πολιτισμού και τουρισμού.

   Είμαστε εμείς, ο λαός της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου και της ευρύτερης περιοχής αυτοί που μπορούμε να ακυρώσουμε στην πράξη τα σχέδιά τους και να εγγυηθούμε την ανάπλαση του χώρου προς όφελος των αναγκών μας. Είναι καθήκον όλων μας, για εμάς και τα παιδιά μας, να συμμετέχουμε σε πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ώστε να γίνουν πράξη τα χρόνια αιτήματά μας. Να μην εφησυχάσουμε από τις εξαγγελίες της τοπικής και κεντρικής διοίκησης, αλλά να επιμείνουμε τώρα να υλοποιηθούν.

   Να γίνει άμεσα η αξιοποίηση των χώρων που ανήκουν στο Δήμο (Πάρκο Εργατιάς, Πέτρινο κλπ) από τον ίδιο το Δήμο, ώστε και η περιοχή να αναβαθμιστεί και να δειχθεί στην πράξη η δυνατότητα να στρέφονται οι δαπάνες σε έργα δημόσιας χρήσης και συμφέροντος, κι όχι σε γήπεδα ανώνυμων εταιρειών.

   Η περιοχή αυτή, όπως και όλο το παραλιακό μέτωπο, είναι δημόσια περιουσία και δε θα τη δώσουμε σε ιδιώτες. Η εξαθλίωση που μας έχουν φέρει τα τελευταία χρόνια δεν πρέπει να γίνει όπλο στα χέρια τους, για να αρπάξουν τη γη μας.

   Το λιμάνι να παραμείνει δημόσιο και να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Επιπλέον, οι χώροι που δε χρησιμοποιεί να επιστραφούν για άλλες δημόσιες χρήσεις.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, 16 ΤΟΥ ΜΑΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΡΝΑΛΗ ΣΤΙΣ 7:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΟΥΝ".