"Με αφορμή τα 40 χρόνια από τη μεταπολίτευση του 1974

Παρουσίαση των βιβλίων:

Στιγμές της Μεταπολίτευσης (1974-84) του Δημήτρη Ψυχογιού (εκδόσεις Επίκεντρο)

Και βέβαια αλλάζει! της Αγγέλας Καστρινάκη (εκδόσεις Κίχλη)

Δευτέρα, 20 Απριλίου, ώρα 7 μμ, Αίθουσα εκδηλώσεων ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20.

Ομιλητές: Αγγέλα Καστρινάκη (καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης), Κατερίνα Παναγοπούλου (δημοσιογράφος), Πέτρος Παπασαραντόπουλος (εκδότης), Δημήτρης Φύσσας (συγγραφέας), Δημήτρης Ψυχογιός (δημοσιογράφος).

Με αφορμή τα σαραντάχρονα της μεταπολίτευσης, η  Αγγέλα Καστρινάκη και ο Δημήτρης Ψυχογιός καταθέτουν στα βιβλία τους βιώματα και σκέψεις για τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, για τούτο και η κοινή εκδήλωση. Η Αγγέλα Καστρινάκη με μυθιστορηματικό τρόπο, ο Δημήτρης Ψυχογιός με δοκίμια που αφορούν καταστάσεις εκείνης της εποχής.

Στο Και βέβαια αλλάζει! η Αγγέλα Καστρινάκη, μαθήτρια γυμνασίου τότε,  κινείται στα όρια μεταξύ αυτοβιογραφίας, μαρτυρίας και μυθοπλασίας: ένα κορίτσι μεγαλώνει στην Αθήνα κατά τη δεκαετία του 1970, εντάσσεται σε μαθητική παράταξη και κομματική νεολαία, συμμετέχει σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις,  προσπαθεί να καταλάβει και να αλλάξει τον κόσμο ενώ και η ίδια αλλάζει συνεχώς. Το βιβλίο ζητά να αποδώσει το κλίμα της κρίσιμης εποχής στο επίπεδο της πολιτικής, του πολιτισμού και των νοοτροπιών, εκεί που το προσωπικό συναντιέται με το πολιτικό. Συγχρόνως προσπαθεί να απαντήσει σε ερωτήματα: Τι κληροδότησε η Μεταπολίτευση στη σημερινή εποχή; Μπορούμε άραγε να ξαναβρούμε τον αέρα της δημιουργικότητας που έπνευσε τότε; Μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας και την κοινωνία;

Στις Στιγμές της Μεταπολίτευσης,  ο Δημήτρης Ψυχογιός, κοντά στα 30 τότε, διαπιστώνει συνεχώς την απόσταση ανάμεσα στις αριστερές θεωρίες/προσδοκίες και στην πραγματικότητα της εποχής. Αναπλάθει την περίοδο 1974-84 με κείμενα που αποτελούν συνάμα μέρος της γιατί γράφτηκαν κατά τη διάρκειά της. Η επώδυνη εμπειρία της στρατιωτικής θητείας, οι χαμένες προσδοκίες για την ανανέωση της Αριστεράς, ο κόσμος των πολιτικών κινήσεων και περιοδικών, ο αδιέξοδος παραλογισμός της τρομοκρατίας, το πανηγύρι των εκλογών, ο επιστημονικός μοναχισμός και η τελική φυγή από όλα αυτά με ιστιοφόρο, καταγράφονται αυτοβιογραφικά και εντάσσονται στο zeitgeist της περιόδου".