ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ/ΑΚΡΟΑΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ

Με αφορμή την δημόσια διαβούλευση που είναι σε εξέλιξη για το Νομοσχέδιο που προσπαθεί να αποκαταστήσει το «μαύρο» που έπεσε στην ΕΡΤ, εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο ως ακροάτριες/τες και αλληλέγγυοι/ες της Ελεύθερης ΕΡΤ, νιώθουμε την ανάγκη να καταθέσουμε μερικές θέσεις μας.

Θεωρούμε ότι η αναζήτηση και η κατάκτηση της Αυτοδιαχείρισης που πραγματοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα του αγώνα δεν είναι μόνο μια πολύτιμη εμπειρία, αλλά και κατά γενική ομολογία ένα πείραμα λειτουργίας Δημόσιου Φορέα Μαζικής Επικοινωνίας παγκόσμιας εμβέλειας. Σαν συνέπεια αυτού, συμφωνούμε απολύτως με το καθεστώς αυτοδιαχείρισης που διαμορφώθηκε στην ΕΡΤ, το οποίο και ζητάμε να διατηρηθεί και να θεσμοθετηθεί. Παράλληλα είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε διατήρηση του νόμου 4173/2013|ΦΕΚ Α 169-2013, περί σύστασης της ΝΕΡΙΤ ή τμημάτων αυτού. Είμαστε επίσης αντίθετοι στην ΕΡΤ υπό μορφή ΑΕ, αφού αυτή η μορφή είναι εξ ορισμού εμπορική.

Η εμπέδωση της αυτοδιαχείρισης απαιτεί συνεχείς Γενικές Συνελεύσεις με κυρίαρχο αποφασιστικό χαρακτήρα, τόσο σε κάθε ΕΡΑ ή τμήμα της ΕΡΤ, αλλά επίσης και Πανελλήνιες σε τακτά χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον 12 ανά έτος, δηλαδή σε μηνιαία βάση.

Για κάθε τοπική ΕΡΑ ή τμήμα, μια τέτοια διαδικασία είναι μάλλον εύκολο να γίνεται ακόμη και καθημερινά ώστε να συντονίζονται οι ενέργειες ή όποτε το σώμα των εργαζομένων το κρίνει απαραίτητο για πιο σημαντικά θέματα. Για τις Πανελλήνιες Γενικές Συνελεύσεις της ΕΡΤ, θα πρέπει να κατοχυρωθεί ότι θα γίνονται σε τακτά διαστήματα και με συγκεκριμένη θεματολογία, για να αποφευχθούν απόπειρες αναβολών, να σπάσει η ανάθεση και να εξαφανιστεί η αποχή. Ως προς τον τρόπο λήψης των αποφάσεων, βρίσκουμε το ψήφισμα της Γ.Σ. της ΕΡΤ3 της 11/06/2014 ως την καλύτερη και πιο συγκεκριμένη έως τώρα πρόταση. (http://www.asyntaxtostypos.org/?cat=46 ).

Συγκεκριμένα, κάθε τομέας (όπως τεχνικοί, δημοσιογράφοι, διοικητικοί) συνεδριάζει επί των θεμάτων αρμοδιότητάς του, ψηφίζει τις αποφάσεις του και τις εφαρμόζει ή τις υποβάλλει στη Γ.Σ. προς έγκριση (με εμπεριστατωμένες μελέτες/θέσεις/αιτιολογήσεις). Εκ των ων ουκ άνευ για να λειτουργήσει αυτό το μοντέλο, είναι η κατάργηση κάθε είδους ηγεμονίας/πρωτοκαθεδρίας οποιουδήποτε κυβερνητικού ή συνδικαλιστικού φορέα και η θέσπιση του: "one man, one vote", μόνο για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και για κανέναν άλλον "εξωεταιρικό". Το πρώτο βήμα για να γίνει κάτι τέτοιο, είναι να περάσει η διαχείριση του ταμείου των εργαζομένων στα χέρια τους και να υπάρχει πλήρης διαφάνεια. Επίσης, η κατάργηση των διευθυντικών θέσεων και η αντικατάστασή τους από θέσεις "συντονιστών" (ανά τομέα, ανά υπηρεσία και γενικών) ΑΜΕΣΑ ΑΝΑΚΛΗΤΩΝ από τη Γ.Σ. των εργαζομένων με πρόταση του 1/10 (ή και λιγότερου) των μελών της Γ.Σ. Η πρότασή μας είναι επίσης να υπάρξει μια Μεικτή Γ.Σ. εργαζομένων-ακροατών/θεατών σε τοπικό επίπεδο.

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι η αυτοδιοίκηση των περιφερειακών σταθμών. Στο καταστατικό λειτουργίας της, προ μαύρου, ΕΡΤ υπήρχε πρόνοια για αυτοδιοίκηση της κάθε ΕΡΑ, και αυτή πρέπει να θεσμοθετηθεί. (Άρθρο 53, σελίδα 77 "Περιφερειακοί Ραδιοφωνικοί Σταθμοί", http://www.pasimite.gr/…/%CE%A5%CE%A0%CE%97%CE%A1%CE%95%CE%… ).

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι όλες οι περιφερειακές ΕΡΑ πρέπει να διατηρηθούν, να στηριχθούν, να ενισχυθούν και να αναβαθμιστούν, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό, όσο και σε τεχνικά μέσα. Τα αρκετά τελευταία χρόνια, το προσωπικό τον περιφερειακών σταθμών έχει ελαχιστοποιηθεί, ενώ τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα που διαθέτουν είναι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πεπαλαιωμένα και λειτουργούν κυρίως με πατέντες των τεχνικών. Αυτό αφορά τόσο στα μηχανήματα των ίδιων των σταθμών, όσο και στα εκτός αυτών, όπως οι πομποί, οι αναμεταδότες κλπ. Σημειώνουμε ότι πρέπει απαραιτήτως να διατηρηθούν (ή να επαναλειτουργήσουν), να εκσυγχρονιστούν και να ενισχυθούν οι πομποί των Μεσαίων και των Βραχέων κυμάτων. Παράλληλα, ζητάμε να επαναλειτουργήσουν οι πομποί των μεσαίων που είχαν τεθεί σε αχρηστία πολύ πριν το μαύρο -όπως αυτός της Λάρισας, ανενεργός για πάνω από 10 χρόνια. Για τις εγκαταστάσεις, οφείλουμε να επισημάνουμε εδώ τις τεράστιες ζημιές που έχουν προκληθεί σε πομπούς και μηχανήματα από δολιοφθορές, αχρηστία, ασχετοσύνη, αδιαφορία, εγκατάλειψη, καθώς και τις απώλειες από κλοπές και λεηλασίες στις εγκαταστάσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της ΕΡΑ Ρόδου.

Απαιτούμε η έναρξη λειτουργίας της ΕΡΤ να συνοδεύεται από την ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ όλων των περιουσιακών της στοιχείων, κινητών και ακινήτων, ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ, συμπεριλαμβανομένων όσων στο μεταξύ εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ.

Υποστηρίζουμε ότι οι πόροι της ΕΡΤ πρέπει να προέρχονται μόνο από το ανταποδοτικό τέλος και να τηρείται απαρεγκλίτως και κατά γράμμα ο ορισμός της έννοιας "ανταποδοτικό". Είμαστε τελείως αντίθετοι σε κάθε είδος "χορηγίας" ή διαφημίσεων, διότι πιστεύουμε ότι αποτελούν κερκόπορτα εισόδου της "αγοράς" και ως εκ τούτου αλλοιώνουν το Δημόσιο χαρακτήρα της ΕΡΤ. Να σημειωθεί ότι από τις διαφημίσεις εξαιρούμε τα λεγόμενα κοινωνικά μηνύματα, θεωρώντας ότι μέσα στους σκοπούς και τα καθήκοντα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι η πάσης φύσεως πληροφόρηση και ενημέρωση των πολιτών.

Είμαστε επίσης αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια εκποίησης περιουσιακών στοιχείων της ΕΡΤ, όπως το Αρχείο, το οποίο και θεωρούμε Κοινό Αγαθό. Η κληρονομιά και η συλλογική πνευματική περιουσία μας ως κοινωνία, δεν δύναται να αποτελεί "προϊόν" προς πώληση ή οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή.

Τέλος, το ανταποδοτικό τέλος οφείλει και πρέπει να αποδίδεται εξ ολοκλήρου στην ΕΡΤ και η διαχείρισή του να γίνεται από συχνά εναλλασσόμενες μεικτές επιτροπές εργαζομένων-ακροατών υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας και συνεχούς ελέγχου. Εάν αυτό γίνει, η ΕΡΤ όχι μόνο δε θα χρειάζεται την ελεύθερη αγορά, αλλά μπορεί να γίνει μαικήνας τεχνών και δημιουργών.

Όσον αφορά στο προσωπικό της ΕΡΤ, η κυρίαρχη γνώμη στους κόλπους μας, είναι ότι οι εργαζόμενοι σε ΔΤ και οι ΝΕΡΙΤ θα έπρεπε να αποκλειστούν, κι αυτό, διότι οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΡΤ, που ΕΠΕΛΕΞΑΝ να υπηρετήσουν τα εκτρώματα ΔΤ/ΝΕΡΙΤ, δεν πρόδωσαν μόνο τους συναδέλφους τους εντός ΕΡΤ, αλλά και όλους τους εργαζόμενους αυτής της χώρας. Αποδεχόμενοι τις νέου τύπου συμβάσεις με ό, τι αυτές όριζαν και καταργούσαν, συναίνεσαν στην αυθαιρεσία της εξουσίας, επέτρεψαν και βοήθησαν στην εδραίωση του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού στην αγορά εργασίας, αποδέχθηκαν την σκλαβοποίηση και ενοικίαση των εργαζομένων, για να μην αναφερθούμε στο απαράδεκτο καθεστώς και τα πεπραγμένα του καναλιού-παραρτήματος του υπουργείου οικονομικών ως προς την ποιότητα της ενημέρωσης («οι καθαρίστριες κινήθηκαν κατά των ΜΑΤ») και της ψυχαγωγίας. Δε θίγουμε καν το ασύμβατο της συνύπαρξης των εργαζομένων του υπουργείου οικονομικών με τους αγωνιζόμενους επί 21 μήνες εργαζομένους της ΕΡΤ στον ίδιο εργασιακό χώρο.

Κατανοώντας όμως τις αντιρρήσεις και ενστάσεις και θέλοντας να αποφευχθούν φαινόμενα "πιστοποιητικού ΕΡΤικών φρονημάτων", προτείνουμε: την επαναπρόσληψη όλων των αγωνιζόμενων ΕΡΤικών και την πρόσληψη όσων εργαζόμενων-αλληλέγγυων το θελήσουν και την εξαίρεσή τους από την αξιολόγηση (δίκην δικαίωσης και αναγνώρισης του αγώνα τους).

Ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μικρότερος του αριθμού των εργαζομένων στην ΕΡΤ πριν την 11/06/2013. Η κάλυψη των κενών θέσεων που θα προκύψουν να γίνει με διαγωνισμό τύπου ΑΣΕΠ, στον οποίο θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλοι. Χρονοβόρο ίσως, αλλά σχετικά διαφανές και αποδεκτό ως διαδικασία. Αυτό όσον αφορά σε κενές θέσεις τεχνικού και διοικητικού προσωπικού. Όσον αφορά σε κενές θέσεις δημοσιογράφων-παραγωγών, ας ακολουθηθεί η προ του μαύρου διαδικασία.

Πιστεύουμε ότι αυτή η πρόταση ίσως περιορίσει και τις "τριβές" (το θέτουμε κομψά) μεταξύ αγωνιζόμενων ΕΡΤικών και τυχόν επιτυχόντων ΔΤ/ΝΕΡΙΤών, αφού θα ενέχει στοιχεία αξιοκρατίας. Η όλη διαδικασία είναι όντως χρονοβόρα, αλλά εν τω μεταξύ, η ΕΡΤ μπορεί να λειτουργεί με τους αγωνιζόμενους ΕΡΤικούς και αλληλέγγυους, όπως γίνεται 21 μήνες τώρα.

Αυτό που είναι κομβικό για μας, είναι απ' όλον αυτόν τον αγώνα, τους κόπους, τις θυσίες αγωνιζόμενων ΕΡΤικών και αλληλέγγυων, να προκύψει κάτι καλύτερο από την παλιά ΕΡΤ. Να προκύψει μιά Ραδιοτηλεόραση Δημόσια Ελεύθερη Ανεξάρτητη Αξιόπιστη και Πολυφωνική.

Υποστηρίζουμε ότι στην νέα ΕΡΤ πρέπει να υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής ΑΙΡΕΤΩΝ εκπροσώπων των ακροατών-θεατών, μιας και οι εργαζόμενοί της είναι διαχειριστές και όχι ιδιοκτήτες της. Αυτοί που πιστεύουμε ότι πρέπει να αναλάβουν αυτό το ρόλο, είναι όσοι δεν προσδοκούν ούτε θέση, ούτε αξίωμα, ούτε βήμα, ούτε προβολή, ούτε απολαβές οποιουδήποτε είδους.

Πόσοι απ' αυτούς μπορούν και θέλουν να ασχοληθούν, με δεδομένο ότι πρόκειται για πλήρη απασχόληση και ότι απαιτεί πολύ χρόνο και σκέψη; Ποιές είναι ικανές να κατανοήσουν, να διαχειριστούν, να προστατευθούν από το προσκήνιο και το παρασκήνιο ενός τέτοιου οργανισμού όπως είναι η ΕΡΤ; Πόσες και ποιοί διαθέτουν το ήθος, την ηθική υπόσταση, τις αρχές ώστε ν' αντισταθούν και να απορρίψουν τα οφέλη μιας τέτοιας θέσης, μιας τέτοιας εξουσίας; Αυτά είναι πολύ σημαντικά ερωτήματα στα οποία καλούμε την κοινωνία να βρει τις απαντήσεις.

Ως προς την αναλογία, αυτή θα πρέπει να καθοριστεί από τον αριθμό των εργαζομένων σε κάθε ΕΡΑ καθώς και από τον πληθυσμό της περιοχής που αυτή καλύπτει. Όπως γίνεται κατανοητό, ο αριθμός αυτός θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος όσον αφορά στη Θεσσαλονίκη κι ακόμη μεγαλύτερος για την Αθήνα.

Επειδή για να είναι αποδεκτή μια τέτοια εκπροσώπηση χρειάζεται μαζική συμμετοχή και οργάνωση σε τοπικό, περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο, γεγονός πολύ δύσκολο να συμβεί, πιστεύουμε ότι προς το παρόν και μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος, μη διαβλητός ή αμφιλεγόμενος τρόπος, ΚΑΝΕΙΣ δεν δικαιούται να έχει δικαίωμα ψήφου στις Γ.Σ. της ΕΡΤ, δικαιούται όμως να παρίσταται. Θεωρούμε ότι το δίκαιο είναι να εκπροσωπούνται επίσης και οι Έλληνες του εξωτερικού και οι ναυτικοί.

Κλείνοντας θεωρούμε ότι όλες οι υποδομές και οι εγκαταστάσεις της ΕΡΤ είναι κτήμα της κοινωνίας, πολύ περισσότερο από τότε που κλήθηκε να τις υπερασπιστεί απέναντι στις Κρατικές Δυνάμεις Καταστολής, πράγμα που έπραξε στο ακέραιο, ακόμα και συντηρώντας από το υστέρημά της τα λειτουργικά τους έξοδα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Γι' αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να εμποδίζει την πρόσβαση σε αυτές, για οποιονδήποτε λόγο. Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν χώροι όπου θα πρέπει να επικρατούν ειδικές συνθήκες ασφάλειας, λόγω επικίνδυνων ή ευαίσθητων μηχανημάτων ή κάποιας ειδικής εργασίας που πραγματοποιείται εκεί, αλλά αυτοί θα πρέπει να οριστούν ως εξαιρέσεις πρόσβασης για το κοινό και όχι ως ο κανόνας, όπως ίσχυε μέχρι τώρα στα κτήρια και τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ.

Συνολικά, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η ατράνταχτη αλήθεια ότι η ΕΡΤ ανήκει στην κοινωνία, εργάζεται για την κοινωνία και είναι πάντοτε εντός της κοινωνίας. Αυτή είναι η μόνη εγγύηση ότι δεν θα ξαναβρεθεί αντιμέτωπη με κάποιο "μαύρο" από οποιαδήποτε Κυβέρνηση.

11 Μαρτίου 2015

Ελένη Αγγελάκη, Μηλιά Κοινοπιαστών, Κέρκυρα
Φρειδερίκη Αγγελάκη, Κέρκυρα
Αθανάσιος Ακρίβος, Θεσσαλονίκη
Άννα Αλεξίου, Χανιά
Μαρία-Επιστήμη Αναγνωστοπούλου, Κέρκυρα
Σάκης (Αθανάσιος) Αρσένης, Ιωάννινα
Μάριος Αυγουστάτος, Κορυδαλλός
Ευανθία Βαγιανού, Κορυδαλλός
Αθηνά Βενέτη, Ν. Κόσμος, Αθήνα
Αλέξανδρος Βεντούρας, Αθήνα
Μαρία Βισταγιαννάκη, Χανιά
Μαρια Βρεττοπούλου, Χανιά
Αθανάσιος Βρυώνης - Duisburg, Γερμανία.
Παναγιώτης Γερομανώλης, Χορτιάτης
Νίκη Γεωργιτσανάκου, Λάρισα
Ιωάννης Γεωργουδάκης, Χαλκίδα
Νίκος Γιαννακόπουλος, Θεσσαλονίκη.
Ελεάννα Γκαγκούλη, Κέρκυρα
Βασίλης Δελιανίδης, Δράμα
Άγγελος Δευτεραίος, Κεφαλλονιά
Ελένη Δευτεραίου, Κεφαλλονιά
Μάρθα Ζαρωτιάδου, Μαρούσι, Αθήνα
Ειρήνη Ζερμαλιά, Κορυδαλλός
Γεωργία Ηλούση, Θεσσαλονίκη
Άντζελα Ιωαννίδου, Αθήνα
Λάμπρος Καστρινάκης, Χανιά
Αναστασία Καλατζή, Μάαστριχτ, Ολλανδία
Μαρία Καλιτσουνάκη, Χανιά
Ευαγγελία Καλιαροπούλου, Αθήνα
Παναγιούλα Καλιαροπούλου, Αθήνα
Στέφανος Καπέλλας, Κερατσίνι
Ναταλία Κηπουρού, Θεσσαλονίκη
Γιώργος Κοκκινάρης, Πειραιάς.
Σπυριδούλα Κοκορδέλη, Ζάκυνθος
Νικόλαος Κολοκυθάς, Αθήνα
Παναγιώτης Κούστας, Αθήνα
Σπύρος Κωστελέτος , Βόνιτσα
Χαράλαμπος Λασκαράκης, Αλεξανδρούπολη
Ανδριανή Λεμονή, Κολωνός, Αθήνα
Κωνσταντίνος Λουκίνας, Αθήνα.
Γιώργος Μαλινάκης, Χανιά
Χάρης Μαντέλλος, Τρίκαλα.
Ειρηναίος Μαράκης, Χανιά
Γιώργος Μίγλης, Σταλός Χανίων
Χρήστος Μίγλης, Χανιά
Αντωνία Μιμμή, Κέρκυρα
Χριστίνα Μινάσσα, Κερατσίνι.
Κυριακή Μούλα, Καλαμπάκα
Γιάννης Μπαζός, Παρίσι, Γαλλία.
Αντώνης Μπούγιας, Αθήνα
Βάνα Μπουγουλιά, Καρδίτσα
Μαλάμω Μπουμπουγιάννη, Αθήνα
Φρίντα Μυριαλλάκη, Αθήνα
Αναστασία Νταντανά, Δράμα
Ασημένια Νταντανά, Θεσσαλονίκη
Μαρία Παλαιτσάκη, Αθήνα.
Κώστας Παναγιωτίδης, Θεσσαλονίκη
Κώστας Παιπέτης, Ανεμόμυλος, Κέρκυρα
Παναγιώτης Χρ. Πάντος - Αθήνα.
Μαργαρίτα Παπά, Χανιά
Ελένη Παπαγεωργίου, Πεντέλη
Γιάννης Παπαδόπουλος, Αλεξανδρούπολη
Λάζαρος Παπαδόπουλος, Αθήνα
Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Αλεξανδρούπολη
Αλεξία Παπαδοπούλου, Αλεξανδρούπολη
Κυριακούλα Παπαθεωδοράτου, Κεφαλλονιά
Μαρία Παπαντωνίου, Κερατσίνι.
Βασίλης Παππάς, Καλαμπάκα
Στέλλα Πετρούλια, Κερατσίνι.
Ευτέρπη Σάμαρη, Κέρκυρα
Ζάννα Σαμοσιούκ (Zhanna Samosouk), Μηλιά Κοινοπιαστών, Κέρκυρα
Δημήτρης Σουλακάκης, Αλεξανδρούπολη
Γιούλα (Γεωργία) Σταυροπούλου, Αθήνα
Ελένη Συράκου - Κορυδαλλός.
Μαριάννα Τερζίδου, Αλεξανδρούπολη
Άννα Τζουγκαράκη, Χανιά
Δημήτριος Τσιουρμίτας, Φλώρινα
Βαγγέλης Τσίρμπας, Κέρκυρα
Στέλιος Φαζάκης, Νίκαια.
Μανώλης Φιωτάκης, Χανιά
Θοδωρής Φούντας, Βόνιτσα
Αθανασία Χαραλάμπους, Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας
Ελένη Χατζή, Βόλος