Οι εκλογές της 25ης Γενάρη αποτελούν ιστορική, και ίσως ανεπίστρεπτη, ευκαιρία για μια ολόκληρη γενιά να επιλέξει εάν θα συνεχίσει να υπάρχει για να χτίσει το αύριο ή εάν θα χαθεί  οριστικά και αμετάκλητα από το προσκήνιο.

Και για να εξηγούμαστε:

Οι 140.000 νέοι και νέες που βρίσκονται διασκορπισμένοι στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο δεν έχουν φύγει για διακοπές. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμες έως 40 χρονών, ζουν και εργάζονται μόνιμα στο εξωτερικό. Άλλες τόσες χιλιάδες κάνουν αιτήσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ή αναζητούν δουλειά. Η βαθιά πληγή αυτή για τη χώρα και τη νεολαία που οι κοινωνικοί επιστήμονες ονομάζουν brain drain ( διαρροή εγκεφάλων) δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποτέλεσμα των μνημονίων και της σκληρής ταξικής πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης.

Και αυτό δεν είναι κάποια Αριστερή αφήγηση αλλά η στυγνή πραγματικότητα. Πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς στη μνημονιακή Ελλάδα; Εδώ που η νέα γενιά μετατράπηκε σε “χαμένη γενιά”. Με τους 6 στους 10 νέους από 18 έως 30 να είναι άνεργοι ενώ όσοι έχουν την “τύχη” να εργάζονται, αυτό στην τεράστια πλειοψηφία τους σημαίνει επισφαλής και ανασφάλιστη εργασία.

Εδώ έρχεται η “απάντηση” της κυβέρνησης. Τα περιβόητα voucher. Tα σκλαβοπάζαρα των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης όπου η περιστασιακή, κακοπληρωμένη και ελαστική απασχόληση γίνονται κανόνας. Δεν υπάρχει παρέα ή οικογένεια που να μην έχει στον κύκλο της κάποιον νέο που να μην έχει περιμένει με τις ώρες στις ουρές του ΟΑΕΔ για να πάρει μια θέση στη λίστα επιλογής Voucher για 6 μήνες με πληρωμή μετά την ολοκλήρωση του εξαμήνου. Μια συνθήκη που τείνει να γίνει καθεστώς. Ένα καθεστώς που κάνει τη γενιά των 700 ευρώ να μοιάζει προνομιούχα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που με  φερετζέ το μνημόνιο, επέλεξαν να τσακίσουν τη νέα γενιά, από όσο νωρίτερα είναι δυνατόν. Πλήρης αποδιάρθρωση και διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, από το δημοτικό έως το Πανεπιστήμιο. Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο που τόλμησε να δημιουργήσει χιλιάδες υψηλού επιπέδου επιστήμονες και καταρτισμένους ανθρώπους. Αυτό το Πανεπιστήμιο οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι Φορτσάκηδες επέλεξαν να γκρεμίσουν. Ιδιωτικοποίηση, καταστολή και παρεμπόδιση της ελεύθερης γνώσης, βασικά χαρακτηριστικά του νέου Πανεπιστημίου.

Και βέβαια υπάρχει η ανάλογη ανταπόδοση. Οι 18ρηδες μαθητές που υπερασπίστηκαν το ελεύθερο και δημόσιο σχολείο τιμωρούνται από τον Αντώνη Σαμαρά. 100.000 παιδιά που γεννήθηκαν το 1997 αποκλείονται από τις εκλογές. Έτσι, για παραδειγματισμό. Από την άλλη, όσοι υπηρέτησαν με προσήλωση και πίστη την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, της καταστολής και του τσακίσματος της δημοκρατίας, αμείβονται γενναιόδωρα ακόμη και με την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ.

Έφτασε όμως ή ώρα να ανασάνουμε.  Σε πείσμα του Σαμαρά, της Μέρκελ των τραπεζιτών, το μέλλον θα αλλάξει. Στις 25 Γενάρη το φώς αντικαθιστά το σκοτάδι. Με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οι φίλοι μας και τα αδέρφια μας που σήμερα τα βλέπουμε από το skype θα μπορούν να γυρίσουν πίσω, για να οικοδομήσουμε μαζί από την αρχή την χώρα.

Το εισιτήριο που θα βγάλουν για τις 25 Γενάρη να είναι εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Το χαμόγελο  και η αξιοπρέπεια  θα επιστρέψουν, το παλιό θα καταρρεύσει και το νέο θα γεννηθεί, με αγώνα, αισιοδοξία και αλληλεγγύη. Οι δεκάδες νέοι και νέες που απαρτίζουμε τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ μπορούμε να εγγυηθούμε για αυτό.

Η νέα γενιά μπροστά, το μέλλον Τώρα! Και το εννοούμε.

του Σπύρου Ραπανάκη υποψήφιου βουλευτή Β Πειραιά