"Καταδικάστηκε στις 14/1/2015 από το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης πρώην πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης για την επίθεση στον Ξενώνα φιλοξενίας ανηλίκων αιτούντων άσυλο της AΡΣΙΣ στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο δράστης είχε μεταβεί οπλισμένος μέρα μεσημέρι στην Παιδούπολη του Δήμου Ωραιοκάστρου, όπου στεγάζονται ξενώνες της ΜΚΟ Άρσις, παιδικοί σταθμοί και το κέντρο δημιουργικής απασχόλησης του Δήμου, αναζητώντας δήθεν «το σκύλο του που είχαν κλέψει οι λαθρομετανάστες βρωμιάρηδες Πακιστανοί που μένουν στον ξενώνα».

Ο ίδιος μάλιστα έβγαλε το όπλο του και απείλησε τους εργαζόμενους του ξενώνα καθυβρίζοντας και τρομοκρατώντας τους, θέτοντας σε κίνδυνο αυτούς και τα δεκάδες παιδιά που βρίσκονταν στο χώρο, ενώ φρόντισε να ενημερώσει τους παρευρισκόμενους ότι είναι «χρυσαυγίτης και πολύ χειρότερος απ’ αυτούς».

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο δράστης καταδικάστηκε μόνο για τα αδικήματα της εξύβρισης και της απειλής εναντίον δύο εκ των τριών εργαζομένων του ξενώνα ενώ παραβλέφθηκαν εντελώς τα ρατσιστικά κίνητρα αυτού και άρα δεν αξιολογήθηκαν ποινικά, πράγμα που έχει σημασία για την επιμέτρηση της ποινής. Για μια ακόμα φορά δηλαδή ένα περιστατικό ρατσιστικής βίας δεν συνδέθηκε με τον αντιρατσιστικό νόμο ούτε από την αστυνομική αρχή, η οποία επιλήφθηκε άμεσα του περιστατικού ούτε από το τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας της αστυνομίας αλλά ούτε και από την εισαγγελία και ο αντιρατσιστικός νόμος έμεινε (πάλι) στο συρτάρι.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει ότι οπωσδήποτε δεν αρκεί η ψήφιση ενός νόμου (ειδικά με τις συγκεκριμένες διατάξεις) για να
αντιμετωπιστούν τα διαρκώς πολλαπλασιαζόμενα περιστατικά ρατσιστικής βίας.

Απαιτείται η τυποποίηση των εγκλημάτων με ρατσιστικά χαρακτηριστικά και βέβαια μια ευρύτερη κοινωνική συστράτευση εναντίον των εγκλημάτων μίσους. Πολύ δε περισσότερο απαιτείται η δικαιοσύνη να πράξει το αυτονόητο καθήκον της: να τα εντοπίζει ως τέτοια και να τα καταδικάζει χωρίς εκπτώσεις.
Για να μην συνηθίσουμε".