«Πολλές πολιτείες χάθηκαν, πολλές χώρες σκοτείνιασαν.
Εκείνο που έμεινε, εκείνο που μένει, είναι η ομορφιά της Τέχνης και η Σκέψη».
Ο γλύπτης Αντουάν Μπουρντέλ


Πού αποσκοπεί και τι περιεχόμενο έχει η όψιμη ανακάλυψη των λαθών (πραγματικών ή υποτιθέμενων) του βιβλίου της Ιστορίας Τέχνης;

Ποιο είναι το νόημα της «απόσυρσης» για την οποία φρόντισαν ασμένως, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες και έχοντας διαφορετικά κίνητρα, να κάνουν λόγο τα Μέσα, αναπαράγοντας φτηνές κυβερνητικές και αντιπολιτευτικές λογοκοπίες;

Αν το ζήτημα ήταν απλώς κάποια λάθη, δεν είχαν παρά να αναδιατυπώσουν τα κεφάλαια του βιβλίου με τα υποτιθέμενα λάθη, κι αν τυχόν ανακάλυψαν διαβάζοντας έστω και με καθυστέρηση 10 χρόνων (!) ότι το βιβλίο χρειαζόταν αλλαγή, δεν είχαν παρά να εξαγγείλουν την έκδοση νέου βιβλίου.

Στην πραγματικότητα τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συμβαίνει και το μόνο που συμβαίνει πράγματι είναι ότι η Ιστορία Τέχνης ρίχτηκε κι αυτή αλόγιστα και α-νόητα, στα προεκλογικά παιχνίδια δημαγωγίας.

Αν υπάρχει ζήτημα «απόσυρσης», δεν αφορά το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά το ίδιο το μάθημα της Ιστορίας Τέχνης.

Την Ιστορία Τέχνης θέλουν τελικά να «αποσύρουν», και για να ακριβολογούμε, την πλήρη κατάργησή της προωθούν (και τυπικά δηλ. – γιατί στην πράξη το μάθημα από καιρό ήδη, υπάρχει δυστυχώς μόνο στα χαρτιά).

Σε κάθε περίπτωση εμείς δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε, ενάντια στις ψευδώνυμες «αναδιαρθρώσεις» και ανεξάρτητα από τα αξιοκατάκριτα προεκλογικά παιχνίδια, όχι την «απόσυρση», αλλά την πλήρη και ουσιαστική κατοχύρωση της διδασκαλίας της Ιστορίας Τέχνης στο Δημόσιο Σχολείο!".