"Η Δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου προχωρά ακάθεκτη στο ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας μας. Με εκτελεστικά όργανα τον ΥΝΑ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και τον Πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ Γιώργο Ανωμερίτη επέλεξαν και αποφάσισαν να κάνουν δεκτό τον φιλικό διακανονισμό όπως τον πρότειναν οι εκπρόσωποι της κινέζικης πολυεθνικής COSCO.

Στην ουσία με την επαίσχυντη αυτή πράξη τους αγνοήθηκαν, παρακάμφθηκαν και ακυρώθηκαν τόσο οι τεκμηριωμένες θέσεις της νομικής υπηρεσίας του ΟΛΠ όσο και αυτές ακόμη οι ενστάσεις που είχε διαπιστώσει πρόσφατα το ελεγκτικό συνέδριο.

Μάλιστα ο Πρόεδρος και το Δ.Σ του ΟΛΠ είχε το θράσος να αποδοκιμάσει την δίκαια διαμαρτυρία των Συνδικάτων και των εργαζομένων κάνοντας λόγο «για μια μικρή ομάδα συνδικαλιστών που δεν δικαιούνται να βάλλουν εμπόδια σε μια επένδυση 230 εκατομμυρίων ευρώ». Επέλεξαν δε με τον Υπουργό Ναυτιλίας να συνυπογράψουν την άθλια συμφωνία τους την ημέρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στην χώρα μας πραγματοποιούσαν 24ωρη Πανελλαδική - Πανεργατική απεργία που ανάμεσα στα κεντρικά αιτήματα είχε ξεχωριστή θέση το αίτημα να σταματήσει η εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα όπως είναι ο ΟΛΠ.

Ο κ. Ανωμερίτης βγάζοντας την μάσκα του δήθεν εγγυητή του δημόσιου συμφέροντος και της τήρησης της νομιμότητας (αποφάσεις ελεγκτικού συνεδρίου) εμφανίστηκε ως βασιλικότερος του βασιλέως υπογράφοντας τον φιλικό διακανονισμό, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα του ΟΛΠ.

Πρόκειται για μια άθλια πολιτική πράξη Σαμαρά – Βενιζέλου που υλοποιούν οι εγκάθετοι εκπρόσωποί τους Βαρβιτσιώτης – Ανωμερίτης.

Όμως η αθλιότητα που ξεστόμισε ο Διευθύνοντας Σύμβουλος του ΟΛΠ περί μεμονωμένης διαμαρτυρίας μιας ομάδας συνδικαλιστών που αντιδρούν δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη.

Η κυβέρνηση και αυτοί που εκτελούν πιστά την νεοφιλελεύθερη πολιτική της υπηρετώντας τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου, ξεπουλώντας τον δημόσιο πλούτο και τις δημόσιες επιχειρήσεις που μπορούν στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής να αποτελέσουν ισχυρό μοχλό για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, οφείλουν να αντιληφθούν και να γνωρίζουν ότι το ξεπούλημα του ΟΛΠ (όπως και του φιλικού διακανονισμού) συναντάει την απόλυτη άρνηση όλων των μαζικών κοινωνικών, αυτοδιοικητικών και συνδικαλιστικών φορέων της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά που με αποφάσεις τους έχουν ταχθεί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ με οποιονδήποτε τρόπο και μορφή.

Δεν υπάρχει κοινωνικός φορέας στον Πειραιά που με οποιοδήποτε τρόπο να συναινεί στην κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική του ξεπουλήματος του ΟΛΠ.

Αυτοδιοικητικές, Περιφεριακές και Δημοτικές Αρχές, Επαγγελματικό Επιμελητήριο, Δικηγορικός Σύλλογος, Βιοτεχνικό Επιμελητήριο, Εμπορικός Σύλλογος, εκατοντάδες Εργατικά Συνδικάτα και συλλογικότητες όχι μόνο έχουν δημόσια εκφράσει την ουσιαστική αντίρρησή τους στο άθλιο κυβερνητικό εγχείρημα για τον ΟΛΠ αλλά από κοινού έχουν συμπαραταχθεί σε ένα κοινό και ενιαίο μέτωπο με δράσεις, αγώνες και κινητοποιήσεις για να εμποδίσουν με όλες τις δυνάμεις τους την καταστροφική κυβερνητική επιλογή.

Η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή κοινωνική και πολιτική νομιμοποίηση να παραδώσει τον ΟΛΠ που αποτελεί επιχείρηση εθνικής σημασίας στα μονοπωλιακά συμφέροντα. Οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού στην κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθούν έστω και την ύστατη στιγμή ότι δεν μπορούν να ξεπουλήσουν και να παραδώσουν τον ΟΛΠ στα ιδιωτικά συμφέροντα που το μόνο που νοιάζονται είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους.

Η Παμπειραϊκή Επιτροπή κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ (που συνενώνει δεκάδες κοινωνικές, αυτοδιοικητικές, επαγγελματικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις), πολιτικά κόμματα, κοινωνικοί και επιστημονικοί φορείς και κυρίως η ίδια η κοινωνία θα σταθεί εμπόδιο σε αυτήν την νεοφιλελεύθερη επέλαση με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να απαξιώσει και να ξεπουλήσει δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο και στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Αυτός ο αγώνας θα ενταθεί και θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα φράζοντας τον δρόμο στις κυβερνητικές πολιτικές. Το μέλλον της χώρας μας και της αναγκαίας οικονομικής ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης δεν μπορεί να είναι το μοντέλο COSCO (και όποιου άλλου μονοπωλιακού ομίλου) που με απτά δείγματα γραφής έχει ως τώρα δείξει ότι εκφράζει την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα στο όνομα των υπερκερδών αυτών των ομίλων".