Για να «μαθαίνουν» οι παλαιότεροι και να «θυμούνται» οι νεότεροι


"Το Ημερολόγιο των Εργαζομένων συνεχίζει και για το 2015 το ταξίδι του πίσω στο χρόνο. Ξεφυλλίζουμε φέτος τις σελίδες από την πρώιμη ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος και φτάνουμε μέχρι τη Δικτατορία του Μεταξά και τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Με αυτή την ενότητα ολοκληρώνουμε την αναδρομή από το 2010 έως το 1870, που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια (στην ατζέντα του 2012).

Μελετάμε τις ηρωικές στιγμές της ιστορίας του κινήματος της εργατικής τάξης και παίρνουμε διδάγματα για τους δικούς μας αγώνες. Οι επιτυχίες και τα λάθη των «προγόνων μας» ανοίγουν τη σκέψη μας, μας κάνουν σοφότερους. Σκαλίζουμε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού. Εκείνη την περίοδο φτιάχτηκαν τα πρώτα συνδικάτα, ξέσπασαν οι πρώτες αυθόρμητες απεργίες. Αναπόφευκτες είναι οι συγκρίσεις με το σήμερα. Όπως τότε, έτσι και τώρα η κυριαρχία των αφεντικών στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία φαντάζει αδιασάλευτη. Δικαιώματα δεν υπάρχουν, εργατική νομοθεσία δεν υπάρχει. Η πολιτική εξουσία των καπιταλιστών (μηχανισμοί, κόμματα, πολιτικό προσωπικό) είναι εξίσου καλά θρονιασμένη στις πλάτες των εργαζομένων/εκμεταλλευομένων.

Τότε, η νεοδημιουργημένη εργατική τάξη ανίχνευε τους δρόμους συγκρότησης της ταυτότητάς της, των διεκδικήσεών της, της προοπτικής της. Σήμερα χρειάζεται όλα να τα επανακατακτήσουμε, να τα ανακαλύψουμε από την αρχή. Καλώς ή κακώς, όλα τα γιοφύρια πίσω μας έχουν κοπεί. Οι προσπάθειες οργάνωσης και αντίστασης μοιάζουν από χέρι χαμένες. Βαριά είναι η αίσθηση της ήττας, της απογοήτευσης, της αρχαίας σκουριάς που κληροδοτήθηκε σε ό,τι ονομάζεται συνδικαλισμός. Η εποχή μας αφήνει όλα τα συναρπαστικά ενδεχόμενα ανοιχτά: την πτώση στα τάρταρα της πιο μαύρης αντίδρασης, αλλά και την έφοδο στον ουρανό. Από τη δική μας δράση εξαρτάται πού θα πάνε τα πράγματα.

Για εμάς τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Γνωρίζουμε καλά πως η μόνη χαμένη μάχη είναι η μάχη που δεν δίνεται. Ας παλέψουμε για να πάρουμε πίσω όσα μας αφαιρούν, αλλά και για όσα μας ανήκουν, δηλαδή για έναν καινούργιο κόσμο, έναν κόσμο ισότητας, αφθονίας, ελευθερίας.

Τις ημέρες που ετοιμαζόταν το Ημερολόγιο των Εργαζομένων βρίσκονταν σε εξέλιξη μια σειρά εργατικοί αγώνες: στο φροντιστήριο ΠΡΙΣΜΑ, στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, στο καφέ-μπαρ ΤΣΙΝ-ΤΣΙΝ, στο καφέ-μπαρ ΣΚΕΡΤΣΟ, στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας για την υπεράσπιση των επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στο εμπόριο για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, στα νοσοκομεία, στους ΟΤΑ και σε όλο το Δημόσιο ενάντια στην αξιολόγηση και στις απολύσεις, ενάντια στην καταλήστευση των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ και για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους μηχανικούς.

Συνεχίζονται επίσης οι πολύμηνοι αγώνες των απολυμένων της ΕΡΤ, των σχολικών φυλάκων, των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, των εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα, των απλήρωτων εργαζομένων στη Βιβλιοσυνεργατική, των εργαζομένων της Coca-cola/3Ε στη Θεσσαλονίκη, της υπό κατάληψη και καθεστώς αυτοδιαχείρισης ΒΙΟΜΕ. Με αισθητό τρόπο έχει κάνει την εμφάνισή της η προσπάθεια συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης των ανέργων, με αιτήματα όπως: «δωρεάν μετακίνηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς για τους ανέργους», «επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, για όλη τη διάρκεια της ανεργίας» κ.λπ.

Σε αυτούς τους αγώνες είναι στραμμένη η προσοχή μας. Τους στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Μπορούμε και πρέπει να ξανακάνουμε το συνδικαλισμό μια όμορφη λέξη. Η ελπίδα θα γεννηθεί και θα δυναμώσει μέσα στους αγώνες των εργατών, όχι με τις κάλπες των αυταπατών. Το δικό μας στοίχημα κρίνεται στα σωματεία βάσης, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις εργατικές πρωτοβουλίες, στον από τα κάτω συντονισμό και στην οριζόντια οργάνωση των εργατικών συλλογικοτήτων. Το δικό μας στοίχημα κρίνεται στις συνελεύσεις, στις απεργίες, στις διαδηλώσεις. Αντιπαλεύουμε τον προδοτικό ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Αμφισβητούμε το μονοπώλιο της ΓΣΕΕ και παλεύουμε με απώτερο στόχο τη δημιουργία μια επαναστατικής συνομοσπονδίας του κόσμου της εργασίας.

Οι συνθήκες που μοιάζουν να περιγελούν τις ανάγκες μας μπορούν και πρέπει να ανατραπούν! Ας βάλουμε όλοι πλάτη για να γίνει κάτι τέτοιο".




 Περιεχόμενα
 
Εισαγωγικό σημείωμα.... 1870: Οι απαρχές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος
1896: Λαυρεωτικά
1908: Ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο Βόλου
1908: Απεργία των Ελλήνων σερβιτόρων στη Θεσσαλονίκη
1909: Ίδρυση της Φεντερασιόν
1916: Η απεργία των μεταλλωρύχων της Σερίφου
1918: Η ίδρυση της ΓΣΕΕ
1921: Οι απεργοί σιδηροδρομικοί επιστρατεύονται και στέλνονται στη Μικρά Ασία!
1923: Η πανεργατική απεργία διαρκείας
1924: το κίνημα των Παλαιών Πολεμιστών και των Θυμάτων του Στρατού
1934: Η απεργία των καπνεργατών Θεσσαλονίκης και η αλληλεγγύη των σιδηροδρομικών
1936: Η κατάσταση της εργατικής τάξης και η δικτατορία του Μεταξά   
 
Συμβολή στην έκδοση του φετινού «ημερολογίου των εργαζομένων» είχε ο συνάδελφος Δημήτρης Μαριόλης, συνδικαλιστής δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π. Ε. Α’ Αθήνας, με τα κείμενα για την απεργία των Σιδηροδρομικών (1921) και για την αλληλεγγύη των Σιδηροδρομικών στην απεργία των Καπνεργατών (1934).



Τι είναι η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση;
(Αποσπάσματα από το Καταστατικό της ΕΣΕ)


"Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) αποτελεί ένωση εργαζομένων που ασκεί συνδικαλιστική δράση με βάση τις αρχές του ελευθεριακού συνδικαλισμού.

Η ΕΣΕ θεωρεί πως το μέλλον της κοινωνίας ανήκει στον κόσμο της εργασίας. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, όμως είναι αποκλεισμένοι από αυτόν. Η κοινωνική απελευθέρωση είναι αναγκαία και επιτακτική. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να πάρει τις τύχες στα χέρια του.

Η ΕΣΕ θεωρεί και δική της κληρονομιά την ιστορία του εργατικού κινήματος, την ιστορία του κινήματος της κοινωνικής χειραφέτησης. Εμπνέεται από την πλούσια εμπειρία του αναρχοσυνδικαλισμού και του επαναστατικού συνδικαλισμού. Αντλεί διδάγματα από την πείρα των κοινωνικών επαναστάσεων και ιδιαίτερα από τις ελευθεριακές τους τάσεις. Αποτελεί παράδειγμα για μας η δράση της CNT στο πλαίσιο της Ισπανικής Επανάστασης (1936-1939). Οι ιδέες του ελευθεριακού συνδικαλισμού δεν είναι κάτι το πρόσκαιρο, έρχονται από πολύ μακριά και πάνε πολύ μακριά.

Σκοπός της ΕΣΕ είναι η ανάπτυξη ενός διαφορετικού συνδικαλισμού, οριζόντιου, αντιιεραρχικού, αυτοδιαχειριστικού, ταυτόχρονα διεκδικητικού και επαναστατικού. Επιτακτική είναι η ανάγκη συνολικής ρήξης με τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Η ΕΣΕ θέτει ως έναν από τους μακροπρόθεσμους στόχους της τη δημιουργία μιας Ελευθεριακής Συνομοσπονδίας Εργασίας.

Σκοπός της ΕΣΕ είναι η κατάργηση όλων των ταξικών και ιεραρχικών διακρίσεων στην κοινωνία. Κανένα προνόμιο για κανέναν δεν είναι αποδεκτό.

Σκοπός της ΕΣΕ είναι η προβολή της ιδέας ότι η ομοσπονδιακή και οριζόντια δομή, εκτός από εργαλείο αποτελεσματικής συνδικαλιστικής δράσης, είναι μια πρόταση οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομίας, της κοινωνίας.

Η ΕΣΕ συγκροτείται ομοσπονδιακά, βασιζόμενη σε τοπικές και κλαδικές ενώσεις. Λειτουργεί με συνελεύσεις και συνδιασκέψεις.




Στηρίξτε το Ταμείο Αλληλοβοήθειας!


"Εδώ και 4,5 χρόνια λειτουργεί το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης (ΕΣΕ) Αθήνας. Πρώτη μαγιά για αυτό το ταμείο υπήρξαν τα 561 ευρώ που συγκεντρώσαμε έπειτα από μια μουσική βραδιά στις 15-5-2010. Νωρίτερα, στις 31-10-2009, είχαμε συγκεντρώσει έπειτα από μουσική βραδιά 1.059,46 ευρώ, τα οποία στείλαμε για τα δικαστικά έξοδα των 6 συλληφθέντων μελών της ASI (Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Σερβίας). Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για ένα μόνιμο ταμείο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.

Πρόκειται για ένα ταμείο από το οποίο στηρίζονται αποκλειστικά φυσικά πρόσωπα, δηλαδή εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες, που βρίσκονται σε ανάγκη λόγω απόλυσης, ανεργίας, ασθένειας, ατυχήματος ή άλλου κοινωνικού λόγου, καθώς και εργαζόμενοι που βρίσκονται σε απεργία ή σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις (απεργιακό βοήθημα). Τα βοηθήματα αλληλεγγύης που συνήθως προσφέρονται είναι της τάξης των 200 ευρώ. Δεν δίνεται από αυτό το ταμείο ενίσχυση σε συλλογικότητες που βρίσκονται σε κινητοποίηση, ενίσχυση δηλαδή που θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της κινητοποίησης (π.χ. προπαγάνδα κ.λπ.). Τέτοιου τύπου κινήσεις αλληλεγγύης καλύπτονται από το τακτικό μας ταμείο.

Το Ταμείο Αλληλοβοήθειας αυτά τα χρόνια ενισχύεται σε συστηματική βάση με τις προσφορές των φίλων και των συναγωνιστών, με τα έσοδα από διάφορες εκδηλώσεις, με συνδρομές που καταβάλλουν μέλη της ΕΣΕ Αθήνας και με τα έσοδα από την έκδοση του Ημερολογίου των Εργαζομένων.

Προβαίνουμε σε κινήσεις οικονομικής στήριξης συναδέλφων ύστερα από συζήτηση και απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΣΕ Αθήνας για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση που προτείνεται. Από το Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα έχουν συνολικά διατεθεί 5.420 ευρώ. Από τις ενισχύσεις αυτές ξεχωρίζουν όσες δόθηκαν σε εργαζομένους που βρίσκονταν σε αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς και για τη στήριξη αγωνιστών έπειτα από δημόσιο κάλεσμα για οικονομική ενίσχυσή τους: Ζαχαροπλαστεία BLE στη Θεσσαλονίκη, Ελληνική Χαλυβουργία στον Ασπρόπυργο, PHONEMARKETING, ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη, στο απεργιακό ταμείο της Α΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας (Περιστέρι), για το σύντροφο Πάνο Βήχο, για τη συντρόφισσα Εμινέ, η οποία ήταν αρκετούς μήνες στη φυλακή, για τον Γαβριήλ Α., τον χτυπημένο στο μάτι διαδηλωτή της αντιφασιστικής διαδήλωσης στο Κερατσίνι (Σεπτέμβριος 2013), στις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, για τα δικαστικά έξοδα της απολυμένης συναδέλφου από το βιβλιοπωλείο «Ευριπίδης» στο Χαλάνδρι.

Πέρα από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας, η ΕΣΕ τους τελευταίους μήνες συγκεντρώνει χρήματα για τον αγώνα των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών. Αξιοποιώντας τα κουπόνια που έχουν κυκλοφορήσει από το Συντονιστικό τους, έχουμε μέχρι τώρα συγκεντρώσει και παραδώσει 1.200 ευρώ. Η προσπάθειά μας σε αυτή την κατεύθυνση συνεχίζεται.

Η ΕΣΕ Αθήνας αποφάσισε σε συνέλευσή της να αναβαθμίσει τη λειτουργία του Ταμείου Αλληλοβοήθειας. Αποφάσισε να ανοίξει αυτή την προσπάθεια απευθύνοντας κάλεσμα στα μέλη της ΕΣΕ και πέρα από την Αθήνα, καθώς και σε όποιον/α συνάδελφο/ισσα θέλει και μπορεί, να γίνουν συνδρομητές στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας.

Επειδή δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες (άλλοι είναι άνεργοι, άλλοι ημιαπασχολούμενοι, άλλοι φοιτητές), αποφασίσαμε να υπάρχουν 3 ειδών ετήσιες συνδρομές: 15 ευρώ, 30 ευρώ, 60 ευρώ. Ο καθένας προσφέρει με βάση τις δυνατότητές του. Οι συνδρομές μαζεύονται άπαξ ή σε 2-3 δόσεις. Για την είσπραξη των χρημάτων κόβεται απόδειξη.

Καλούμε ταυτόχρονα όλους τους συντρόφους και συναδέλφους να συμβάλουν ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη ευρύτητα και αποτελεσματικότητα. Ας βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι στο μάζεμα χρημάτων (εγγραφή νέων συνδρομητών, εκδηλώσεις ενίσχυσης, διακίνηση ατζέντας και οτιδήποτε άλλο). Ας υπάρξει απ’ όσο περισσότερους είναι δυνατόν εμπλοκή και στη διαδικασία των αποφάσεων (κατανομή των βοηθημάτων αλληλεγγύης, πρωτοβουλίες για εκδηλώσεις κ.λπ.). Σκέψη μας είναι να υπάρξουν ειδικές ανοιχτές συνελεύσεις όπου θα συζητιούνται τα σχετικά με το Ταμείο Αλληλοβοήθειας.

Έχουμε συνείδηση πως οι ανάγκες για αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια είναι μεγάλες και συνεχώς θα μεγαλώνουν. Έχουμε συνείδηση πως το ταμείο μας δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει όλες αυτές τις ανάγκες, πως η στήριξη που δίνουμε μπορεί να έχει απλώς συμβολικό χαρακτήρα. Παρά τις δυσκολίες, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να δίνουμε αυτή την άνιση μάχη, παράλληλα με τις μάχες που δίνουμε καθημερινά στα διάφορα μέτωπα της ταξικής πάλης. Προτρέπουμε όλες τις συλλογικότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος να συστήσουν Ταμεία Αλληλοβοήθειας.

Γίνετε συνδρομητές στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Ελάτε σε επαφή με τα μέλη της ΕΣΕ.
Επίσης, εισφορές για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας μπορούν να κατατίθενται στην Τράπεζα Πειραιώς, Αριθμός Λογαριασμού: 5087-070937-715".


Νοέμβρης 2014


μπορείτε να έρθετε σε επαφή: με την ΕΣΕ Αθήνας (http://ese.espiv.net/)