Για την υπόθεση που οδήγησε στη δίκη, με ανακοίνωσή της η κίνηση ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειή, μας υπενθυμίζει:

"Την Πέμπτη 30 Οκτώβρη 2014, στο Κτίριο 2 της Ευελπίδων, δικάζεται με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ’ εξακολούθηση,  ο Δημήτρης Κουκούτσης, βουλευτής Μεσσηνίας του νεοναζιστικού μορφώματος Χρυσή Αυγή, μετά από μήνυση του δημοτικού συμβούλου Αθήνας και συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρου Κωνσταντίνου.

Ο Κουκούτσης είχε αναλάβει καθήκοντα «face control» στη Βουλή στις 24 Αυγούστου 2012 όταν ένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο πάνω από δεκαπέντε χιλιάδων διαδηλωτών έφτασε στο Σύνταγμα και αντιπροσωπεία του μπήκε στο κτίριο της Βουλής για να επιδώσει ψήφισμα κατά των ρατσιστικών επιχειρήσεων σκούπα Ξένιος Δίας.

Την αντιπροσωπεία αποτελούσαν οι: Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας και συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Φώτης Ανδρεόπουλος, εκπαιδευτικός του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά. Την συνόδευε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου για την επίδοση του ψηφίσματος στο πρόεδρο της Βουλής κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη.

Ο Κουκούτσης προχώρησε σε επιθέσεις με σπρωξιές και χτυπήματα στην πλάτη κατά του Πέτρου Κωνσταντίνου και με ένα χυδαίο ρατσιστικό υβρεολόγιο. Επιτέθηκε κατά της Βασιλικής Κατριβάνου και τελικά εμποδίστηκε μόνο μετά την επέμβαση των αστυνομικών της φρουράς. Δύο μέρες μετά, με την κάλυψη του νεοναζιστικού μορφώματος, εξέδωσε ανακοίνωση όπου συκοφαντούσε τον Π.Κωνσταντίνου με την φράση: «Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής…Δημήτριος Κουκούτσης… πέταξε με τις κλωτσιές από το Ελληνικό Κοινοβούλιο τον εμπρηστή και όχι μόνο της «Μαρφίν», αρχηγό της Ανταρσίας Κωνσταντίνου…».

H υπόθεση βρισκόταν στα συρτάρια και προχώρησε μόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Έτσι στις 27/11/2013 η ολομέλεια της Βουλής προχώρησε στην άρση της ασυλίας του Κουκούτση με ψήφους 253 υπέρ και 1 «παρών».

Το ναζιστικό μόρφωμα διεκδίκησε την επίθεση στη Βουλή ως παράδειγμα αυτονόητης πρακτικής των βουλευτών του κατά της αριστεράς και των κινημάτων διεκδικώντας ως θεμιτή στάση την στοχοποίηση ακόμη και βουλευτών και δημοτικών συμβούλων.

Η στοχοποίηση του Π.Κωνσταντίνου άλλωστε ήταν συστηματική καθώς, ως συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, βρισκόταν μπροστά στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική δράση και στην αποκάλυψη του ρόλου των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΚΕΕΡΦΑ είχαν ήδη καταγγείλει τις οργανωμένες από τους νεοναζί επιθέσεις στον Άγιο Παντελεήμονα, τον ναζιστικό χαιρετισμό Μιχαλολιάκου στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας και το μεγάλο πογκρόμ με επικεφαλής τους Κασιδιάρη και Παναγιώταρο στο κέντρο της Αθήνας τον Μάη του 2011.

Οι νεοναζί της Χρυσής έστηναν τα τάγματα εφόδου που δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα και τον Σαχζάτ Λουκμάν και μαχαίρωσαν εκατοντάδες, έχοντας την συκοφαντική εκστρατεία ως συμπλήρωμα αυτής της εγκληματικής δράσης. Τα συνειδητά ψέματα και οι συκοφαντίες των Κουκούτσηδων δεν ήταν παρά μέρος της ίδιας της συγκροτημένης δράσης του νεοναζιστικού μορφώματος, πιστού στη παράδοση του Γκαίμπελς “λέγε-λέγε κάτι θα μείνει”.

Η καταδίκη του Κουκούτση είναι βήμα για την συνολική καταδίκη των ταγμάτων εφόδου της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή".