ΣΑΜ ΠΕΚΙΝΠΑ - Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ

Τι είναι η βία και από πού διαρρέει και διαχέεται; Ποιο είναι το φιτίλι που προκαλεί την τελική ανατίναξη και την εμφάνισή της; Αν σήμερα υμνούμε (δικαιολογημένα) τον Χάνεκε ως τον φιλόσοφο της βίας, τότε δεν θα πρέπει να ξεχνούμε τον Πέκινπα, που κατέγραψε πριν από 45 χρόνια ιδιαίτερα καινοτόμα μοτίβα και ιδίως της πηγές της βίας. Θαυμάστε, λοιπόν:

1. Μπορεί να είναι η καθαγιασμένη βία των πολέμων (Σιδηρούς σταυρός, 1977)
2. Η ημινόμιμη των μυστικών υπηρεσιών που δήθεν μας «προστατεύουν» (Η αριστοκρατία του εγκλήματος,1974)
3. Η των ήρεμων μεσοαστών (Αδέσποτα σκυλιά, 1971)
4. Η βία της βίαιης εισβολής του πολιτισμού και καταναλωτισμού (Οι γύπες πετούν χαμηλά, 1970)
5. Η βία των οικονομικών επενδύσεων (Τζούνιορ Μπόνερ, 1972)
6. Η βία της ανώριμης και συναισθηματικής εξέγερσης (Άγρια συμμορία, 1969)
7. Η βία του χρήματος (The getaway, 1972)
8. Η βία των οργανωμένων ομάδων (Άγρια σύγκρουση, 1978)
9. Η βία της εξουσίας, που χωρίζει τους ανθρώπους (Η μεγάλη μονομαχία, 1973)
10. Προσέξτε αυτό: Η βία των αναπαραστατικών συστημάτων, βασικά της τηλεόρασης, που αλλοιώνουν συνειδήσεις, την αλήθεια, εξ ου και η μυθική ρήση του φιλμ Η αλήθεια είναι ένα ψέμα που δεν αποκαλύφθηκε ακόμα, κάτι που καταχωρείται στην τελευταία ταινία του (Όστερμαν, το 48ωρο των κατασκόπων, 1983)

Ο Πέκινπα δικαιώνεται στα πάντα, καθορίζοντας πως εκ των πραγμάτων ζούμε σε κατάσταση βίας όλων των ειδών, που μας περικυκλώνει απειλητικά. Η δήθεν ελευθερία των επιλογών μας είναι φανταστική, μια και όλα γίνονται με προκαθορισμένες εκρήξεις βίας, που είναι αδύνατο να την αποφύγουμε.

Προφήτης, λοιπόν, χωρίς πολλές κουβέντες.

Α.Ν.Δ.