Ο Φαρισαίος του Θανάτου
Ο γόνος του Μητσοτάκη πρωθυπουργός. Και υπουργός επί της ασφάλειας των αθώων ο γόνος του Καραμανλή. Που του χάρισαν τα τρένα για να παίζει
«38 μέρες κράτησε το ενδιαφέρον του Τσίπρα για τις Σέρρες. Και αποδείχθηκε ότι οι συμβολισμοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαία ευκαιρίας και δημαγωγίας». Και αυτά τα λέει ποιος; Ο Καραμανλής του Αχιλλέως! Ψάξτε στο λεξικό να βρείτε λέξεις που τον χαρακτηρίζουν. Ιταμός, θρασύς, αναιδής, αλαζόνας, κυνικός, απάνθρωπος, παλιάνθρωπος, μοχθηρός, ηλίθιος. Μην τις χρησιμοποιήσετε όμως, γιατί δεν ιδρώνει το αφτί του με κάτι τέτοια. Αφήστε που για τις μισές δεν ξέρει τι σημαίνουν.
Και γιατί να ιδρώνει το αφτί του; Μπορεί τώρα, με την αγιαστούρα του Μητσοτάκη και την κολυμβήθρα τη κάλπης, να ασχημονεί. Να ζητάει τον λογαριασμό από τον Τσίπρα. Ο άνθρωπος που καθόρισε τη μοίρα των αθώων. Ο αχθοφόρος του μεγάλου ονόματος, που αποδείχθηκε τόσο σκάρτος, ώστε τα Τέμπη να ορίζονται ως έγκλημα. Ο κακοποιητής της αλήθειας, που κατακεραύνωνε -«Ντροπή!»- όσους αμφισβητούσαν την ασφάλεια των τρένων λίγες μέρες πριν από την τραγωδία.
Παραιτηθείς άνευ παραιτήσεως. Ψοφοδεής σε βαθμό κακουργήματος. Άχθος αρούρης ενός καθεστώτος που έκανε την κουμπαριά και τον νεποτισμό κανόνα λειτουργίας του, ο Καραμανλής δεν είναι πρόσωπο τελικά. Είναι σύμπτωμα μιας ασθένειας που κατατρώει τα σωθικά της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο γόνος του Μητσοτάκη πρωθυπουργός. Και υπουργός επί της ασφάλειας των αθώων ο γόνος του Καραμανλή. Που του χάρισαν τα τρένα για να παίζει.
Τα τρένα είχαν, βέβαια, επιβάτες. Πραγματικούς ανθρώπους και όχι Lego, όπως ακόμα νομίζει. Παιδιά, μωρά, φοιτητές, φοιτήτριες. Που είχαν δικαίωμα να βαδίσουν σταθερά και μπροστά στον προορισμό τους και όχι στον θάνατο που τους έστειλαν. Αλλά δεν βαριέσαι. Ο Καραμανλής ξανά προς τη δόξα τραβά. Τόσο απίστευτα ασυγκίνητος, ώστε να εγκαλεί τον Τσίπρα γιατί υπήρξε υποψήφιος για 38 μέρες. Ο ίδιος άνθρωπος που δεν υπήρξε παραιτηθείς ούτε για 38 λεπτά.
Δεν υπάρχουν λέξεις σε λεξικό να τον περιγράψουν. Κι αν κάτι αξίζει να κρατήσουμε από αυτόν τον Φαρισαίο του Θανάτου, είναι πώς η στάση, τα λόγια, το σκότος και το έρεβος του θράσους του προδιαγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα αυτό που μας περιμένει αν -ο μη γένοιτο- η κάλπη μεθαύριο τους δώσει διαβατήριο για τις ζωές μας. Ουαί τοις ηττημένοις. Και ηττημένος δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή:Αυγή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ertopen.com