Ελληνική Δικαιοσύνη, ΜΕ ΑΗΔΙΑΖΕΙΣ.
Η όζουσα «απελευθέρωση» Λιγνάδη και μία «Δικαιοσύνη» που ζέχνει αδικία.
Ελληνική Δικαιοσύνη, ΜΕ ΑΗΔΙΑΖΕΙΣ.
Με αηδιάζεις μονίμως, εξακολουθητικά, καθημερινά.
Δεν σταματάς να μετατρέπεις τα γιγαντιαίων διαστάσεων πολιτικά, κοινωνικά και αθλητικά εγκλήματα,
σε πταίσματα τής καθημερινότητας.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι το Χείριστο Χάσιμο Χρόνου.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι η Διαφήμιση τής Αυτοδικίας.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι η Συκοφαντική Δυσφήμιση τής Δικαιοσύνης.
Ελληνική Δικαιοσύνη,
παρ’ ότι επιτίθεμαι συχνά στην κάθε λογής «Εγκληματική Οργάνωση»,
τη φοβάμαι λιγότερο από ’σένα·
τουλάχιστον, απέναντί της μπορώ να χρησιμοποιήσω τη Νόμιμη Άμυνα·
απέναντί σου, η άμυνά μου βγαίνει στην Παρανομία.
Ελληνική Δικαιοσύνη,
διϋλίζεις καθαρίστριες και καταπίνεις μαφιόζους, πρεζέμπορες, βιαστές, παιδόφιλους.
Σε απεχθάνομαι γι’ αυτό που κάνεις και ουδέποτε πρόκειται να σού το συγχωρήσω.
Ελληνική Δικαιοσύνη,
οι μοναδικές φορές που εμφανίστηκες εγκαίρως μέσα στα «Χρόνια τής Κρίσης»,
ήταν για να (αντ)επιτεθείς σε όποιον ετόλμησε να αμφισβητήσει το διάτρητο «Αλάθητό» σου
(α…, μην το παραλείψω,
είχες εμφανιστεί εγκαίρως και τότε που τέθηκε θέμα μείωσης τού μισθού σου)·
όλον τον υπόλοιπον καιρό που η Ελληνική Κοινωνία σε χρειαζόταν,
εσύ, Ελληνική Δικαιοσύνη, επέδειξες Αντανακλαστικά Νεκρής.
Ελληνική Δικαιοσύνη, αν ήσουν νεκρή ίσως και να σε λυπόμουν·
όμως, δεν είσαι νεκρή, αλλά μία θλιβερή θεατρίνα που υποδύεται «Νεκροφάνεια».
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι «Χρυσογυάλινο Κωσταλέξι».
Δεν αισχύνεσαι που οι εγκληματίες τής χώρας έχουν ως αγαπημένο τους μότο
τη φράση «Έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη.»,
αλλά αντιθέτως κομπάζεις και φουσκώνεις ωσάν υπερήφανο μπαλόνι.
Σε δουλεύουν, καημένη, οι εγκληματίες, κι εσύ βαυκαλίζεσαι, κολακεύεσαι·
είσαι μία «Μαντάμ Σουσού» που απαιτεί έναν Πληθυντικό τον οποίο δεν δικαιούται.
Είσαι φαντασμένη, ασήμαντη, γελοία.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι ανέκδοτο·
είσαι ανέκδοτο στα χείλη όλων των Ελλήνων πολιτών (νομοταγών και μη νομοταγών).
Τόσα χρόνια κυκλοφορείς ως «ανέκδοτο» στα χείλη μας
κι όμως ουδέποτε βρήκες την ελάχιστη ικμάδα στοιχειώδους ευθιξίας
να βγεις μία φορά -έστω μία- και να μάς καταθέσεις «Συγγνώμη».
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι το πιο κακόγουστο ανέκδοτο·
ακόμη περισσότερο, είσαι ανέκδοτο για τούς ίδιους τούς εγκληματίες που αθωώνεις
(ή, αν δεν μπορέσεις να τούς αθωώσεις, τούς χαϊδεύεις),
διότι αυτοί ξέρουν καλύτερα απ’ τον καθέναν ποια πραγματικά είσαι.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι το πικρό χαμόγελό μας,
είσαι το Πικρό Χαμόγελο στο Πρόσωπο τής Ελλάδας.
Ελληνική Δικαιοσύνη,
είσαι υπεύθυνη για τη βαθιά Κοινωνική Κρίση που βιώνει εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα μου·
όχι, δεν καπηλεύομαι και δεν ιδιοποιούμαι την Ελλάδα,
αλλά αν χρησιμοποιούσα τον πληθυντικό «Ελλάδα μας»
θα ενόμιζες ότι μοιράζομαι την ίδια Ελλάδα με ’σένα.
Όσο για τα έντιμα μέλη σου,
έχουν καταντήσει τώρα πια να θεωρούνται «γραφική εξαίρεση»,
καθώς πας διαρκώς κόντρα στο «Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα» που ουδέποτε λανθάνει.
Ελληνική Δικαιοσύνη,
ενώπιόν σου θα δεχόμουν να βρεθώ ως Κατηγορούμενος,
ώστε να σε κοιτάξω στα άσχημα μάτια σου
και να σού πω και προφορικώς αυτά που σού γράφω σήμερα.
Ελληνική Δικαιοσύνη, δεν είσαι τυφλή·
αν ήσουν τυφλή, θα σεβόμουν την αναπηρία σου.
Είσαι ιμιτασιόν τυφλή, είσαι ιμιτασιόν αόμματη, είσαι Κάλπικη Λίρα.
Ελληνική Δικαιοσύνη, είσαι Καταδικασμένη από το Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα.
Ελληνική Δικαιοσύνη, ΜΕ ΑΗΔΙΑΖΕΙΣ.
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos)
Πηγή: zougla.gr
