Ο Δημήτρης Καραϊβάζ, σε μια συγκινητική αλλά και ουσιαστική συνέντευξη, μίλησε για τη στάση του πατέρα του απέναντι στη δημοσιογραφία, τις αιτίες που οδήγησαν στη δολοφονία του, αλλά και τις απαιτήσεις που έχει ο ίδιος και η οικογένειά του από την κυβέρνηση. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ξεχωριστή σημασία έχει το γεγονός πως ο Δημήτρης Καραϊβάζ επέλεξε να δώσει συνέντευξη στο Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας (IPI) και τον δημοσιογράφο Jamie Wiseman, και όχι σε κάποιο ελληνικό ΜΜΕ. Το IPI είναι η μεγαλύτερη και παλαιότερη διεθνής δημοσιογραφική ένωση και έχει δείξει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον για τη δολοφονία, πιέζοντας την κυβέρνηση σε όλους τους τόνους να επισπεύσει τις έρευνες.

Απαντώντας στο αν η οικογένεια του Γιώργου Καραϊβάζ έχει λάβει στήριξη μετά τη δολοφονία, ο γιος του Δημήτρης αναφέρει: «Η υποστήριξη δεν ήταν η μεγαλύτερη, αλλά δεν ήταν και λίγη. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίσαμε ότι δεν θέλουμε χρήματα για να νιώσουμε στήριξη. Αυτό που θέλαμε ήταν να στείλουμε ένα μήνυμα ότι η δολοφονία του πατέρα μου δεν θα έπρεπε να κάνει τον κόσμο να φοβάται. Η δολοφονία του είναι μια έμπνευση, μια ελπίδα γιατί έδειξε ότι ένας άνθρωπος, μόνο με την πένα του όπως έλεγε ποιητικά ο ίδιος, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να τον κάνει καλύτερο. Αυτό θέλαμε να δούμε να ακούγεται σε όλο τον κόσμο. Αυτή τη στήριξη θέλαμε από την Ελλάδα και από άλλες χώρες. Όμως δεν το είδαμε τελικά. Δεν είδαμε την ελπίδα να ξεπηδά από τον θάνατο του πατέρα μου. Είδαμε φόβο και προκατάληψη».

«Ο πατέρας μου δεν πίστευε στα όπλα»

Μιλώντας για τα αίτια της δολοφονίας του πατέρα του, ο Δημήτρης Καραϊβάζ μιλά με ευαισθησία, ξεκαθαρίζοντας ότι ο πατέρας του δεν οπλοφορούσε επειδή «δεν πίστευε στα όπλα».

«Δεν έχουμε ιδέα για το ποια ήταν η αιτία της δολοφονίας. Δεν έψαχνε αυτή τη στιγμή για κάτι συγκεκριμένο, απ' ό,τι ξέρουμε. Έχει ξαναυπάρξει στο παρελθόν στόχος συμβολαίου θανάτου από τρομοκρατικές οργανώσεις και από μαφιόζους. Όμως σε αυτή τη φάση δεν είχε προσπαθήσει κανείς να τον εκφοβίσει, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν. Ήταν ένα πισώπλατο χτύπημα μεταφορικά και κυριολεκτικά», εξηγεί στο IPI και συνεχίζει:

«Δεν πιστεύω ότι αυτό που σκότωσε τον πατέρα μου ήταν ένα πρόσωπο, ένα όπλο, ή ακόμη και ένας εγκληματικός «εγκέφαλος». Αυτό που τον σκότωσε ήταν τα συστημικά προβλήματα που ο πατέρας μου πολεμούσε. Ακόμη κι αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος που έδωσε την εντολή για τη δολοφονία του πατέρα μου, οι δολοφόνοι του, και το όπλο της δολοφονίας, δεν τον σκότωναν, κάτι άλλο θα τον σκότωνε. Γιατί ο πατέρας μου δεν πολεμούσε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, πολεμούσε ένα συστημικό πρόβλημα, και όσο αυτό το συστημικό πρόβλημα παραμένει, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τη ζωή του πατέρα μου ή οποιουδήποτε άλλου που πιστεύει πραγματικά στη δικαιοσύνη και στην αποκάλυψη της αλήθειας». 

Ο Δημήτρης Καραϊβάζ εξηγεί ότι η απαίτησή της από την κυβέρνηση είναι να λύσει συνολικά το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με το οργανωμένο έγκλημα.

«Αυτό που θα ήθελα να δω από την κυβέρνηση είναι να επικεντρωθεί στα αληθινά προβλήματα και να μη ρίχνει ευθύνες σε πρόσωπα, τα οποία προφανώς έχουν ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν, αλλά να κοιτάξει πίσω από αυτό: τι μπορούμε να κάνουμε για να μην ξανασυμβεί αυτό; Μπορούμε να κατηγορήσουμε έναν άνθρωπο; Όχι, γιατί κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση του. Πρέπει να κάνουμε κάτι βαθύτερο από αυτό! Κάτι πάει λάθος! Αυτό θα έπρεπε οι αρχές και η κυβέρνηση να προσπαθήσουν να διορθώσουν». 

«Τα κανάλια λένε ψέμματα για να έχουν καλές σχέσεις με την κυβέρνηση»

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν τα όσα λέει ο κ. Καραϊβάζ για τη στάση των ΜΜΕ υπέρ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, επικαλούμενος μάλιστα πληροφορίες που έχει λάβει από κάποιον πληροφοριοδότη. 

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα από τη δολοφονία του πατέρα μου είναι η ελευθερία του τύπου, γιατί αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς ότι οι δημοσιογράφοι θα πουν την αλήθεια επειδή φοβούνται, τότε ποιους θα εμπιστευτείς; Αυτός είναι ο βασικός λόγος που φοβόμαστε: επειδή δε βλέπουμε διάθεση από πολλούς ανθρώπους να πουν την αλήθεια. Ξέρω από έναν πληροφοριοδότη ότι ακόμη και σε υποθέσεις που δεν έχουν στοιχεία εγκλήματος, όπως για πολιτικά "παραπατήματα", τα κανάλια υποχρεώνονται να πουν ψέμματα από τις διοικήσεις τους, με σκοπό να έχουν καλές σχέσεις με την κυβέρνηση. Αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να λέει την αλήθεια, ίσως ενίοτε και την άποψή του. Ο πατέρας μου θεωρούσε ότι όφειλε να το κάνει. Βλέπουμε περιπτώσεις ανθρώπων που εμποδίζονται από το να μιλήσουν, όπως και ο πατέρας μου, επειδή πρόκειται να προκαλέσουν κάποιον που έχει πολιτική δύναμη. Αυτό συμβαίνει συνέχεια».