Πάνω από 2.500 ιδιοκτησίες σε εντός σχεδίου περιοχές των δήμων Σαρωνίδας και Λαυρίου καθώς και εκατοντάδες αγροτεμάχια σε εκτός σχεδίου περιοχές της Λαυρεωτικής διεκδικούνται από το Δημόσιο με βάση δικαστικές αποφάσεις του 1867 και του 1872!

Οι αμφισβητήσεις ανέκυψαν μετά από 150 χρόνια, με αφορμή το Κτηματολόγιο και την υποχρέωση που έχει από τον νόμο η Κτηματική Υπηρεσία Αθηνών-Ανατολικής Αττικής να υποβάλει δηλώσεις για τις ιδιοκτησίες που φέρεται να ανήκουν στο Δημόσιο, το οποίο με τις συγκεκριμένες αποφάσεις είχε δικαιωθεί από τα δικαστήρια απέναντι στους κληρονόμους Σερπιέρι, που διεκδικούσαν μέσω των μεταλλείων ολόκληρη τη Λαυρεωτική.

Από το 2017 αλλά και το τελευταίο διάστημα, εκατοντάδες ιδιοκτήτες ακινήτων σε Κουβαρά, Φώκαια, Καλύβια και Ανάβυσσο του Δήμου Σαρωνικού, καθώς και στο μεγαλύτερο μέρος του Δήμου Λαυρεωτικής, έλαβαν επιστολές από το Κτηματολόγιο με τις οποίες ενημερώνονται ότι πρέπει να καταθέσουν ενστάσεις για να μη χάσουν τις περιουσίες τους.

Στις αμφισβητούμενες ιδιοκτησίες περιλαμβάνεται και μία πολυκατοικία με 40 διαμερίσματα που έχει χτιστεί τη δεκαετία του 1970 με νόμιμη άδεια και η περιοχή έχει ενταχθεί στο σχέδιο πόλης από το 1959... Οι πρώτες έξι ομάδες ενστάσεων ήδη εκδικάστηκαν από τις αρμόδιες επιτροπές αντιρρήσεων και, σύμφωνα με πληροφορίες της δημοτικής αρχής Σαρωνικού, δικαιώνουν τους κατοίκους.

«Ζητάμε να λυθεί το πρόβλημα με νομοθετική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρούνται οι κάτοικοι με ενστάσεις και δικαστήρια που μπορεί να διαρκέσουν πάνω από δύο χρόνια», τονίζουν οι δήμαρχοι Σαρωνικού Πέτρος Φιλίππου και Λαυρεωτικής Δημήτρης Λουκάς.

Εχουν ήδη καταθέσει υπόμνημα στο υπουργείο Οικονομικών και σήμερα θα συναντηθούν με τον αρμόδιο υφυπουργό Απόστολο Βεσυρόπουλο για να πάρουν την απάντηση της κυβέρνησης. Οι προτάσεις τους περιλαμβάνουν αυστηρούς όρους ώστε να μην ταλαιπωρηθούν οι μικροϊδιοκτήτες, αλλά και να μην ευνοηθούν οι καταπατητές δημόσιας γης.

Με τις δύο δικαστικές αποφάσεις, που είχαν εκδοθεί στα τέλη του 19ου αιώνα, το Δημόσιο ανακηρύχθηκε ιδιοκτήτης όλων των εκτάσεων της Κερατέας και του Λαυρίου που είχαν παραχωρηθεί κατά χρήση στη γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου. Η υπόθεση είχε ξεχαστεί σχεδόν για έναν αιώνα και ήρθε στην επιφάνεια τη δεκαετία του 1970 από την επιμονή τού τότε δασάρχη!

Χάρη στην ευσυνειδησία του, το Δημόσιο απαλλάχθηκε από καταβολή αποζημιώσεων για τις απαλλοτριώσεις που ήταν αναγκαίες για την κατασκευή του εργοστασίου της ΔΕΗ στο Λαύριο.

Ακολούθησε προσφυγή από την τότε κοινότητα Κερατέας, που εξαιρέθηκε με δικαστική απόφαση από τις διεκδικήσεις του Δημοσίου και η υπόθεση τακτοποιήθηκε λίγο αργότερα με διάταξη στον νόμο 719/1977, η οποία όμως καλύπτει μόνο ένα μέρος των ιδιοκτησιών.

Το θέμα δεν λύθηκε ούτε με τον νόμο 3127/2003, που θεωρεί ιδιοκτήτες όσους κατέχουν χωρίς τίτλους εκτάσεις σε εντός σχεδίου περιοχές με την προϋπόθεση ότι τις νέμονται για μία εικοσαετία.

Στις περιπτώσεις της Σαρωνίδας και του Λαυρίου, ιδιοκτήτης είναι το Δημόσιο για το οποίο δεν ισχύει η παραγραφή του δικαιώματος ιδιοκτησίας μετά από 20 χρόνια.






ΠΗΓΗ  / ΕΦ.ΣΥΝ / Χαρά Τζαναβάρα /