ΕΤΕΡ: Μακάριοι οι πτωχοί…
Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΤΕΡ:
Διαβάζοντας δημοσιεύματα σχετικά με «πτωχευμένους» επιχειρηματίες του χώρου των ΜΜΕ και τη μεταφορά από αυτούς μεγάλων χρηματικών ποσών σε φορολογικούς παραδείσους, αισθανθήκαμε για άλλη μια φορά δικαιωμένοι. Η Ένωσή μας, δύο χρόνια πριν, μίλαγε μέσω ανακοινώσεών της για «πτωχευμένες επιχειρήσεις πλουσίων επιχειρηματιών με μοναδικά θύματα τους εργαζόμενους».
Μακάριοι οι πτωχοί…
Διαβάζοντας δημοσιεύματα σχετικά με «πτωχευμένους» επιχειρηματίες του χώρου των ΜΜΕ και τη μεταφορά από αυτούς μεγάλων χρηματικών ποσών σε φορολογικούς παραδείσους, αισθανθήκαμε για άλλη μια φορά δικαιωμένοι. Η Ένωσή μας, δύο χρόνια πριν, μίλαγε μέσω ανακοινώσεών της για «πτωχευμένες επιχειρήσεις πλουσίων επιχειρηματιών με μοναδικά θύματα τους εργαζόμενους».
Βέβαια και οι κληρονόμοι των πτωχευμένων Ομίλων δεν ακολουθούν καλύτερες τακτικές. Αφού πήραν τις εν λόγω επιχειρήσεις με αδιανόητα χαμηλό κόστος και χωρίς την υποχρέωση να ξοφλήσουν τις οφειλές απέναντι στους εργαζόμενους, χρησιμοποιούν τα μέσα που απέκτησαν με ακόμη χειρότερο τρόπο σε σχέση με τους προκατόχους τους, ενώ συγχρόνως γίνονται και τιμητές των πάντων. Δεν μιλούμε βέβαια για τις εργασιακές συνθήκες που επιβάλλουν στους εναπομείναντες εργαζόμενους που θυμίζουν τον Τρίτο Κόσμο. Από εκεί άλλωστε παίρνουν τις ιδέες τους, αφού γνωρίζουν πολύ καλά τις εκεί συνθήκες λόγω των άλλων δραστηριοτήτων τους. Ακόμα και όταν πρέπει να πληρώσουν, βάσει Νόμου, κάποια από τα βάρη των επιχειρήσεων που τους χαρίστηκαν αυτοί «ποιούν την νήσσαν». Παράλληλα προσπαθούν να «κτίσουν» ένα δήθεν ευαίσθητο κοινωνικό προφίλ χρησιμοποιώντας προς τούτο τα νέα τους αποκτήματα με τον πλέον γραφικό τρόπο. Μέχρι και το γενεαλογικό τους δένδρο επιστρατεύουν στην προσπάθεια να πείσουν την κοινή γνώμη για το αγαθό των προθέσεών τους. Όμως στην Κρήτη, τόπο καταγωγής μερικών εξ αυτών, λένε πολύ σωστά πως: «Ο άντρας κάνει την γενιά και όχι η γενιά τον άντρα»…Αμφίσιμη η ερμηνεία της μαντινάδας, ίδιο όμως το αποτέλεσμα. Είναι βέβαιο πως δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους. Ήδη η απαξίωση της Κοινωνίας προς το πρόσωπό τους βοά σιωπηρά… Είναι όμως τέτοια η άγνοια και η έπαρσή τους ώστε την απαξίωση την θεωρούν παράσημο…πλανώνται πλάνη οικτρά!
Σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον τονίζουμε προς κάθε κατεύθυνση πως δεν θα αφήσουμε κανέναν εργοδότη να ασελγεί πάνω στους εργαζόμενους και πως θα διεκδικούμε τα δικαιώματά μας παντού και πάντα. Να είναι σίγουροι πως θα μάθουν, είτε θέλουν είτε δεν θέλουν, να σέβονται την εργατική τάξη και τα δικαιώματά της αλλιώς θα φύγουν με τον ίδιο τρόπο που εμφανίστηκαν, ταχύτατα!
Το Διοικητικό Συμβούλιο