Μαυρίζουν τις Μέρες (μας) – Κλέβουν τις Κυριακές (μας) ΟΧΙ στον Καταναλωτικό Κανιβαλισμό
Κάλεσμα σε μποϊκοτάζ στις αγορές της «Μαύρης Παρασκευής» απευθύνει η συλλογικότητα των Reworkers:
Μαυρίζουν τις Μέρες (μας) – Κλέβουν τις Κυριακές (μας)
ΟΧΙ στον Καταναλωτικό Κανιβαλισμό
Η Μαύρη Παρασκευή είναι ξανά εδώ. Ο εισαγόμενος εξ’ Αμερικής θεσμός αποσκοπεί στην τόνωση της καταναλωτικής μανίας, μέσα από μια λογική που συμπυκνώνεται στην φράση: «καταναλώνω, άρα υπάρχω». Οι εργοδότες επενδύουν στην καταναλωτική υστερία, στον καταναλωτικό κανιβαλισμό, ρίχνοντας τεχνηέντως τις τιμές και αυξάνοντας ουσιαστικά την εκμετάλλευση πάνω στην εργασία. Λευκές Νύχτες, Μαύρες Παρασκευές, ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές: όταν η υπόθεση έχει να κάνει με την εκμετάλλευση, η φαντασία των εργοδοτών είναι αχαλίνωτη.
Απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία, υποκατώτατος μισθός και μισθοί πείνας. Αυτά είναι τα προβλήματα που βιώνουμε σήμερα μέσα στην εργασιακή ζούγκλα και όχι το γεγονός ότι δεν ψωνίζουμε. Η Μαύρη Παρασκευή είναι μια απάτη εργοδοτική, που στη γενέτειρά της έχει προκαλέσει τραγικά γεγονότα, όπως θανάτους και τραυματισμούς πολιτών που ξημέρωναν έξω από τα καταστήματα, για να προλάβουν τις «απίθανες και μοναδικές προσφορές» και ταυτόχρονα λιποθυμίες εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται να εξυπηρετούν «non-stop».
Το σύνθημα φαίνεται πως δόθηκε για φέτος και έπαιξε παντού. Το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει όλα! Ας αρχίσουν λοιπόν τα φονικά ποδοπατήματα, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι θα βρεθούν για άλλη μια φορά με τα καταναγκαστικά χαμόγελα που επιβάλλει το καθεστώς της σύγχρονης εργασιακής δουλείας. Όλα αυτά, για να μπορέσουν φαινομενικά να αγοράσουν για μια μέρα όσοι έχουν «χαμηλή αγοραστική δύναμη», γεγονός που επιβεβαιώνει τον κανόνα του αποκλεισμού τους όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Σε μια εποχή που το φαινόμενο της ανεργίας δεν λέει να μειωθεί, που κυριαρχούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, που ο βασικός μισθός δεν αρκεί για τα προς το ζην, που συνεχίζονται οι μισθολογικές διακρίσεις με βάση την ηλικία και το φύλο, που οι συλλογικές συμβάσεις δεν υπάρχουν, εμείς απαντάμε: νισάφι πια. Αγωνιζόμαστε εδώ και τώρα για αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και μείωση του χρόνου εργασίας. Είναι χρέος της γενιάς μας να επαναπροσδιορίσει το δικαίωμα στην εργασία. Οφείλουμε να την αποσυνδέσουμε από την έννοια της επιβίωσης και να της δώσουμε το περιεχόμενο της ζωής και της αξιοπρέπειας.
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες | Μποϊκοτάζ στη μαύρη Παρασκευή
Μαυρίζουν τις Μέρες (μας) – Κλέβουν τις Κυριακές (μας)
ΟΧΙ στον Καταναλωτικό Κανιβαλισμό
Η Μαύρη Παρασκευή είναι ξανά εδώ. Ο εισαγόμενος εξ’ Αμερικής θεσμός αποσκοπεί στην τόνωση της καταναλωτικής μανίας, μέσα από μια λογική που συμπυκνώνεται στην φράση: «καταναλώνω, άρα υπάρχω». Οι εργοδότες επενδύουν στην καταναλωτική υστερία, στον καταναλωτικό κανιβαλισμό, ρίχνοντας τεχνηέντως τις τιμές και αυξάνοντας ουσιαστικά την εκμετάλλευση πάνω στην εργασία. Λευκές Νύχτες, Μαύρες Παρασκευές, ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές: όταν η υπόθεση έχει να κάνει με την εκμετάλλευση, η φαντασία των εργοδοτών είναι αχαλίνωτη.
Απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία, υποκατώτατος μισθός και μισθοί πείνας. Αυτά είναι τα προβλήματα που βιώνουμε σήμερα μέσα στην εργασιακή ζούγκλα και όχι το γεγονός ότι δεν ψωνίζουμε. Η Μαύρη Παρασκευή είναι μια απάτη εργοδοτική, που στη γενέτειρά της έχει προκαλέσει τραγικά γεγονότα, όπως θανάτους και τραυματισμούς πολιτών που ξημέρωναν έξω από τα καταστήματα, για να προλάβουν τις «απίθανες και μοναδικές προσφορές» και ταυτόχρονα λιποθυμίες εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται να εξυπηρετούν «non-stop».
Το σύνθημα φαίνεται πως δόθηκε για φέτος και έπαιξε παντού. Το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει όλα! Ας αρχίσουν λοιπόν τα φονικά ποδοπατήματα, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι θα βρεθούν για άλλη μια φορά με τα καταναγκαστικά χαμόγελα που επιβάλλει το καθεστώς της σύγχρονης εργασιακής δουλείας. Όλα αυτά, για να μπορέσουν φαινομενικά να αγοράσουν για μια μέρα όσοι έχουν «χαμηλή αγοραστική δύναμη», γεγονός που επιβεβαιώνει τον κανόνα του αποκλεισμού τους όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Σε μια εποχή που το φαινόμενο της ανεργίας δεν λέει να μειωθεί, που κυριαρχούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, που ο βασικός μισθός δεν αρκεί για τα προς το ζην, που συνεχίζονται οι μισθολογικές διακρίσεις με βάση την ηλικία και το φύλο, που οι συλλογικές συμβάσεις δεν υπάρχουν, εμείς απαντάμε: νισάφι πια. Αγωνιζόμαστε εδώ και τώρα για αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και μείωση του χρόνου εργασίας. Είναι χρέος της γενιάς μας να επαναπροσδιορίσει το δικαίωμα στην εργασία. Οφείλουμε να την αποσυνδέσουμε από την έννοια της επιβίωσης και να της δώσουμε το περιεχόμενο της ζωής και της αξιοπρέπειας.
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες | Μποϊκοτάζ στη μαύρη Παρασκευή